คิไมระ

     สเนลกระโดดลงจากใหล่ของโซระและเลื้อยไปซ่อนที่พุ่มหญ้า
 
     เมื่อสเนลไม่อยู่ โซระจึงโจมตีเต็มที่ เขาวิ่งพุ่งไปด้านหน้าพร้อมๆ กับยื่นแขนซ้ายและเปลี่ยนแขนกลายเป็นงูสไลม์แล้วเลื้อยมัดวนรอบตัวของโกร่า(ราชามังกร)
 
     " ทำได้แค่นี้หรือ อ่อนหัด! "
 
โกร่ากระตุ้นร่างกายให้ร้อนจนงูสไลม์เริ่มระเหยเป็นไอน้ำจนเกือบละลายหมด
 
     " ฮ่าฮ่าฮ่า มีอะไรอีกไหมเจ้ามนุษย์ " โกร่าหัวเราะโซระอย่างน่าสมเพช
 
     แต่โซระก็นิ่งเงียบไม่ตอบโต้อะไร เมื่อใช้วิธีแรกไม่ได้ผลเขาก็เริ่มแบ่งตัวเป็นสไลม์จำนวนมาก
 
     ร่างนั้นไม่ได้น่ากลัวอะไรเลย รีบๆ ฆ่ามันเลยดีกว่า
 
     คิดได้ดังนั้นโกร่าก็ปล่อยลูกไฟออกจากปากอย่างต่อเนื่อง ในสายตาของโซระ โกร่าปล่อยลูกไฟสิบลูก หลังพิจารณาแล้วโซระก็ปล่อยน้ำกรดที่ปั้นเป็นลูกกลมๆ ให้เท่ากับลูกไฟ เมื่อมันปะทะกันก็เกิดระเบิดจนควันคลุ้งไปหมด
 
     " แค่กๆ นี่มันอะไรกันเนี่ย "
 
     ในขณะที่โกร่าเผลอตัว ร่างงูจำนานมากได้ฝ่ากลุ่มควันจนมาถึงตัวโกร่าและเกาะหนึบเป็นปลิงบนตัวเขา
 
     นี่มัน! ตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย
 
     " ระ ราชา "
 
     ขี้ข้าสองตนตกใจจึงเข้ามาช่วย แต่โกร่าห้ามไว้และบอกว่าตนจะจัดการด้วยตนเอง
 
     โฮ่! เจ้ากิ้งก่านี้พระเอกสุดๆ ผมขอชื่นชมเลย
 
     เมื่อเกาะหนึบกันเต็มตัวโซระก็เริ่มย่อยสลายด้วยกรดขั้นสูงสุดจนร่างของโกร่าเริ่มเปื่อย สร้างความตกใจให้กับขี้ข้าสองตนอีกครั้ง
 
     " ราชา! ร่างของท่าน! "
 
     " หุบปากของพวกเจ้าซะ! แค่นี้ไม่ทำให้ข้าทรุดหรอกน่า! ฮ้าาาาาาา! "
 
     โกร่าเร่งร่างกายให้อุณภูมิสูงขึ้นจนเริ่มเดือด
 
     ร้อนฉิบหาย แต่ผมมั่นใจกว่า! ดูสิระหว่างไฟของคุณกับพิษของผมอันไหนมันจะแน่กว่ากัน
 
     พอกัดกร่อนจนเห็นกระดูก โซระก็เริ่มขั้นตอนการปล่อยพิษแทรกเข้าไปในร่างกายของโกร่าทันทีจนกระดูกที่ว่าแข็งแกร่งที่สุดก็เริ่มเน่า
 
     บ้าเอ๊ย!
 
     เมื่อจนตรอกไม่มีทางหนี โกร่าก็สลัดหางตนเองทิ้งและส่งสายตาไปที่ขี้ข้าทำให้มันสองตนรู้ว่านายของมันแพ้แล้ว
 
     " ดันเก็บหางพร้อมกับข้ามันหนัก "
 
     " โอเค ดีน "
 
     เมื่อยกขึ้นมาได้ ทาสรับใช้ของโกร่าก็ปล่อยควันออกจากปากเพื่อพรางตัว จากนั้นก็หนีหายไป
 
     โซระย่อยศพของโกร่าจนหมดจนตนเองกลับมาสู่ร่างมนุษย์อีกครั้ง
 
     แหวะ! เนื้อมังกรนี้คาวชะมัด ถ้าเอาไปย่างคงจะดีไม่น้อย แต่ติดตรงที่มันไม่มีไฟนี่สิ
 
     พอฆ่าสำเร็จ สเนลก็ออกมาจากที่ซ่อน
 
     (( ทำได้ดีมากเจ้าลูกศิษย์ ))
 
     " มันไม่ขนาดนั้นหรอ....! "
 
     ขณะที่กำลังจะเดินไปหาสเนล ร่างกายของเขาก็เริ่มร้อนเหมือนโดนไฟเผา
 
     " อ๊ากกกกก! "
 
     (( โซระ! เกิดอะไรขึ้น! ))
 
     สเนลหน้าตาตื่นเลื้อยเข้ามาด้วยความเร็ว
 
     โซระเริ่มสติเลือนรางจนล้มลงหมดสติไปในทันที
 
     - ต้านการเผาไหม้ เลเวล 1
 
     (( นะ นี่มัน! ))
 
     สเนลมองดูร่างของเขาที่ช่วงมือจนถึงแขนทั้งสองข้างมีรอยของการถูกเผาและเริ่มลามเข้าตัวเรื่อยๆ
 
     (( เจ้าโกร่า! นี่เจ้าโกงจนถึงวาระสุดท้ายเลยรึ! เจ้าจิ้งเหลนเวร! ))
 
     ณ โพรงสไลม์
 
     วางไว้ตรงเตียงนั่นแหละ
 
     สเนลสั่งฝูงสไลม์
 
     ((เขาจะไม่ตายใช่ไหม))
 
     ไม่ต้องห่วง หนังเหนียวอย่างโซระไม่ตายง่ายๆ หรอก 
 
     พวกเจ้าเฝ้าเขาให้ดีๆ ล่ะ! ข้าจะออกไปข้างนอกหน่อย
 
     ((บุ๋งบุ๋ง))
 
     ถิ่นสไลม์
 
     ณ บ่อน้ำ
 
     วิธีที่จะรักษาอาการเผาไหม้นั่นได้ก็มีแต่วิธีนั้น แต่ว่า! เจ้านั่นเป็นปีศาจที่จับยากด้วยสิไม่รู้ว่าตอนนี้ข้าจะสามารถทำได้ไหม
 
     ' ไม่ลองก็ไม่รู้สิ '
 
     หึ! เจ้าเด็กนั่นเนี่ยน้าาา ทำเอาข้าถึงกับยอมใจไปแป๊ปหนึ่ง เอาเถอะ จะยอมพยายามหน่อยล่ะกัน