คิไมระ

     เดร่าบุกไปยังถิ่นสไลม์ซึ่งเป็นที่อยู่ของโซระ (ชั่วคราว) เธอตะโกนกร้าวสุดสนั่นหวันไหวพร้อมใช้ดาบของตนเองฟาดไปที่พื้นดินจนเกิดรอยและติดประกายเพลิงแนวยาว
 
     " โผล่หัวออกมาเจ้ามนุษย์ชั้นต่ำ! "
 
     พื้นดินที่ถูกประกายเพลิงเริ่มขาดความชุ่มชื่นและแห้งลงเรื่อยๆ
 
     ทันใดนั้นฝูงผีเสื้อนับพันก็ปรากฏตัวต่อหน้าเธอและเผยร่างที่แท้จริงออกมาเป็นเด็กหนุ่มตาดำผมดำมีปีกนกสีส้มติดอยู่กลางหลัง
 
     " ข้าอุตส่าเก็บหนี้ของพ่อเจ้าหมดแล้วยังจะมาเพิ่มหนี้ใหม่อีกหรอ? ยังไม่เข็ดอีกรึไง! "
 
     " พูดอะไรของเจ้าข้าไม่เห็นจะรู้เรื่อง! "
 
     " เฮ้อ....ไม่อยากพูดมากเลยจริงๆ ก็หมายความว่าให้เจ้าเลิกยุ่งกับข้าสักทีไงล่ะ "
 
     " เลิกยุ่ง! หึฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า "
 
     " มีอะไรน่าขำ? "
 
     " หึ! อุตส่าหอบสังขารไปฆ่าท่านพ่อของข้าถึงถิ่น แล้วสั่งให้ข้ายุติการทะเลาะวิวาทแต่เพียงเท่านี้.....คิดว่าข้าจะโง่ยอมฟังรึไง! "
 
     " ข้าก็ไม่ได้หวังอะไรจากเจ้าอยู่แล้ว "
 
     โซระใช้ทักษะของผีเสื้อราตรีกลายร่างตนเองกลายเป็นฝูงผีเสื้อและโจมตีเดร่าทั้งอย่างนั้น
 
     สเนลที่หลบซ่อนตัวอยู่จึงออกปากห้ามอย่างช่วยไม่ได้ถึงแม้จะไม่ทันการก็ตาม
 
     (( เจ้าบ้าโซระ ใช้ทักษะที่ติดไฟง่ายเพื่อที่จะทำให้ชีวิตตนเองสั้นลงรึไง ))
 
     และก็เป็นอย่างที่สเนลว่าไว้ไม่มีผิด เมื่อโซระบินเข้าหาตัวเดร่า เธอจึงแกว่งดาบติดไฟ ฟันไปที่ฝูงผีเสื้อจนร่างทั้งหมดถูกเผาและร่วงหล่นลงพื้นเป็นเศษเล็กเศษน้อย
 
     (( เฮ้ย! เจ้าบ้าโซระ นี่เจ้า! ตายจริงๆ หรอ ไม่นะ! มันต้องไม่จบแบบนี้สิเฟ้ย ข้ายังไม่ได้ออกโรงเลย ))
 
     เดร่ามองซากของฝูงผีเสื้อที่ติดไฟแล้วจะกลายเป็นขี้เถ้าในไม่ช้าอย่างหงุดหงิด
 
     ทำไมมันถึงตายง่ายจังฟ่ะ ยังไม่ได้สนุกเต็มที่เลย ข้าล่ะสงสัยจริงๆ ว่าท่านพ่อตายยังไงกันแน่ คงไม่ใช่ฝีมือเจ้ามนุษย์นี้แน่ มันจะต้องเป็นอีกคนหนึ่งหรือไม่คนที่หนุนหลังเจ้านี้เป็นคนจัดการ
 
     เดร่ายกดาบติดไฟขึ้นฟ้าและบอกคำกล่าวอย่างสุดท้ายที่เท่ที่สุด
 
     " ชีวิตของเจ้ายังไม่พอต่อการลบล้างความผิดที่เจ้าเคยก่อไว้ ข้าจะทำลายที่แห่งนี้ซะ! อย่างน้อยมันคงทดแทนกันได้ดีกว่าชีวิตของเจ้าล่ะนะ "
 
     เธอเร่งไฟที่ดาบจนปะทุทำให้พื้นที่รอบๆ แห้งเหือด สเนลที่เห็นการกระทำของเดร่านั้นถึงกับหมดอาลัยตายอยาก
 
     (( รอเฉยๆ ก็ถูกเผาตาย หนีไปก็โดนฆ่าทิ้ง จะอันไหนก็สมเพชพอกัน เฮ้อ....เจ้าโซระเอ๊ย บุญคุณที่เจ้ายังติดข้าอยู่ ข้าต้องทวงที่ไหนล่ะเนี่ย ))
 
     เดร่ายิ้มเยาะอย่างสะใจและเริ่มลงมือฟาดดาบลงกับพื้น แต่พอจะถึงพื้นดินก็ดันมีอะไรสักอย่างมาขัดขวางซะก่อน
 
     - ต้านการเผาไฟ เลเวล 5 เปลี่ยนเป็น - ควบคุมเพลิง
 
     เปลี่ยนตราสัญลักษณ์ ปลายปีกนกมีสีขาวคล้ายหงอกของขนนกสีส้ม
 
     และการเปลี่ยนแปลงกระทันหันนี้ก็ส่งผลใหม่แก่โซระอีกด้วย
 
     ร่างขี้เถ้าที่มีสะเก็ดไฟเล็กน้อยเริ่มปะทุอีกครั้งและรวมตัวกันเป็นเชือกเพลิงความยาว 5 เมตร จากนั้นก็มัดแขนข้างหนึ่งของเดร่าที่ไม่ได้จับดาบจนแน่นแล้วเลื้อยวนรอบแขนของเธอจนหมดความยาว
 
     พอมองดูใกล้ๆ แล้วยังกับเธอใส่ปลอกแขนที่พันด้วยเชือกติดไฟ
 
     " นี่มัน...อะไรกัน! อึก! "
 
     ความร้อนของเชือกไฟที่มีมากกว่าก็ทำให้เธอเริ่มอ่อนแรงลงแม้กระทั่งเธอจะเป็นถึงมังกรก็ตาม
 
     เมื่อไม่มีทางเลือกเธอจึงสลัดแขนนั้นทิ้ง แต่เพราะเธอรีบเกินไปจึงทำให้เนื้อเยื่อฉีกขาดไม่สามารถที่จะทันห้ามเลือดได้ เลือดของเธอจึงกระเซ็นไปทั่วพื้นที่ของดิน
 
     " อ๊ากกกกกกก! "
 
     มันทำให้เธอเริ่มรู้สึกเจ็บเป็นครั้งแรก
 
     ข้าประมาทมันไปหน่อย ถึงได้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น " ฝากไว้ก่อนเถอะ! แล้วข้าจะมาคิดบัญชีกับเจ้า ถึงตอนนั้นอย่าตายซะก่อนล่ะ "
 
     เธอตวัดดาบติดเพลิงปัดไปรอบตัวเพื่อสร้างกำแพงเพลิง จากนั้นก็วิ่งหนีหายไปพร้อมกับเพลิงที่มอดลง
 
     สเนลที่มองเหตุการณ์ทั้งหมดก็ออกมาอย่างงงๆ
 
     (( เมื่อกี้เกิดอะไรขึ้นบ้างว่ะเนี่ย ทำเอาข้ามึนตึ๊บไปหมด ))
 
     - สกิลพิเศษปลดล็อก
 
       ดวงตาแห่งการหยั่งรู้
 
     เพิ่มลักษณะพิเศษ ดวงตาสีดำกลายเป็นสีเหลืองแสง ปรากฏข้างซ้าย
 
     เมื่อใช้ดวงตาแห่งการหยั่งรู้ นัยน์ตาสีเหลืองแสงจะติดไฟสีเหลือง
 
     โซระย่อยแขนของเดร่าจนหมดไม่เหลือแม้แต่กระดูก
 
     อืมมมมม พอกินเข้าไปแล้วเหมือนรสชาติอะไรสักอย่างน้าาาา คลับคล้ายคลับคลาเหมือนตีนไก่ย่าง รึเปล่า?
 
     ยังไม่หมดเพียงเท่านั้น เส้นผมของเขาก็เปลี่ยนสีจากสีดำกลายเป็นสีม่วงอ่อนและยาวลงมาถึงคอ ใบหน้าก็หวานขึ้นเหมือนกับสาวน้อย
 
     (( เกิดอะไรขึ้นกับร่างกายของเจ้ากันน่ะ ))
 
     สเนลมองตาปริบๆ ถามแทรกขึ้นมา