คิไมระ

6.3

เขียนโดย หนึ่งตัวตน

วันที่ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2561 เวลา 03.15 น.

30 ตอน

1 วิจารณ์

26.85K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2561 03.18 น. โดย เจ้าของนิยาย

11) เด็กหนุ่มหน้าหวาน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เดร่าบุกไปยังถิ่นสไลม์ซึ่งเป็นที่อยู่ของโซระ (ชั่วคราว) เธอตะโกนกร้าวสุดสนั่นหวันไหวพร้อมใช้ดาบของตนเองฟาดไปที่พื้นดินจนเกิดรอยและติดประกายเพลิงแนวยาว

" โผล่หัวออกมาเจ้ามนุษย์ชั้นต่ำ! "

พื้นดินที่ถูกประกายเพลิงเริ่มขาดความชุ่มชื่นและแห้งลงเรื่อยๆ

ทันใดนั้นฝูงผีเสื้อนับพันก็ปรากฏตัวต่อหน้าเธอและเผยร่างที่แท้จริงออกมาเป็นเด็กหนุ่มตาดำผมดำมีปีกนกสีส้มติดอยู่กลางหลัง

" ข้าอุตส่าเก็บหนี้ของพ่อเจ้าหมดแล้วยังจะมาเพิ่มหนี้ใหม่อีกหรอ? ยังไม่เข็ดอีกรึไง! "

" พูดอะไรของเจ้าข้าไม่เห็นจะรู้เรื่อง! "

" เฮ้อ....ไม่อยากพูดมากเลยจริงๆ ก็หมายความว่าให้เจ้าเลิกยุ่งกับข้าสักทีไงล่ะ "

" เลิกยุ่ง! หึฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า "

" มีอะไรน่าขำ? "

" หึ! อุตส่าหอบสังขารไปฆ่าท่านพ่อของข้าถึงถิ่น แล้วสั่งให้ข้ายุติการทะเลาะวิวาทแต่เพียงเท่านี้.....คิดว่าข้าจะโง่ยอมฟังรึไง! "

" ข้าก็ไม่ได้หวังอะไรจากเจ้าอยู่แล้ว "

โซระใช้ทักษะของผีเสื้อราตรีกลายร่างตนเองกลายเป็นฝูงผีเสื้อและโจมตีเดร่าทั้งอย่างนั้น

สเนลที่หลบซ่อนตัวอยู่จึงออกปากห้ามอย่างช่วยไม่ได้ถึงแม้จะไม่ทันการก็ตาม

(( เจ้าบ้าโซระ ใช้ทักษะที่ติดไฟง่ายเพื่อที่จะทำให้ชีวิตตนเองสั้นลงรึไง ))

และก็เป็นอย่างที่สเนลว่าไว้ไม่มีผิด เมื่อโซระบินเข้าหาตัวเดร่า เธอจึงแกว่งดาบติดไฟ ฟันไปที่ฝูงผีเสื้อจนร่างทั้งหมดถูกเผาและร่วงหล่นลงพื้นเป็นเศษเล็กเศษน้อย

(( เฮ้ย! เจ้าบ้าโซระ นี่เจ้า! ตายจริงๆ หรอ ไม่นะ! มันต้องไม่จบแบบนี้สิเฟ้ย ข้ายังไม่ได้ออกโรงเลย ))

เดร่ามองซากของฝูงผีเสื้อที่ติดไฟแล้วจะกลายเป็นขี้เถ้าในไม่ช้าอย่างหงุดหงิด

ทำไมมันถึงตายง่ายจังฟ่ะ ยังไม่ได้สนุกเต็มที่เลย ข้าล่ะสงสัยจริงๆ ว่าท่านพ่อตายยังไงกันแน่ คงไม่ใช่ฝีมือเจ้ามนุษย์นี้แน่ มันจะต้องเป็นอีกคนหนึ่งหรือไม่คนที่หนุนหลังเจ้านี้เป็นคนจัดการ

เดร่ายกดาบติดไฟขึ้นฟ้าและบอกคำกล่าวอย่างสุดท้ายที่เท่ที่สุด

" ชีวิตของเจ้ายังไม่พอต่อการลบล้างความผิดที่เจ้าเคยก่อไว้ ข้าจะทำลายที่แห่งนี้ซะ! อย่างน้อยมันคงทดแทนกันได้ดีกว่าชีวิตของเจ้าล่ะนะ "

เธอเร่งไฟที่ดาบจนปะทุทำให้พื้นที่รอบๆ แห้งเหือด สเนลที่เห็นการกระทำของเดร่านั้นถึงกับหมดอาลัยตายอยาก

(( รอเฉยๆ ก็ถูกเผาตาย หนีไปก็โดนฆ่าทิ้ง จะอันไหนก็สมเพชพอกัน เฮ้อ....เจ้าโซระเอ๊ย บุญคุณที่เจ้ายังติดข้าอยู่ ข้าต้องทวงที่ไหนล่ะเนี่ย ))

เดร่ายิ้มเยาะอย่างสะใจและเริ่มลงมือฟาดดาบลงกับพื้น แต่พอจะถึงพื้นดินก็ดันมีอะไรสักอย่างมาขัดขวางซะก่อน

- ต้านการเผาไฟ เลเวล 5 เปลี่ยนเป็น - ควบคุมเพลิง

เปลี่ยนตราสัญลักษณ์ ปลายปีกนกมีสีขาวคล้ายหงอกของขนนกสีส้ม

และการเปลี่ยนแปลงกระทันหันนี้ก็ส่งผลใหม่แก่โซระอีกด้วย

ร่างขี้เถ้าที่มีสะเก็ดไฟเล็กน้อยเริ่มปะทุอีกครั้งและรวมตัวกันเป็นเชือกเพลิงความยาว 5 เมตร จากนั้นก็มัดแขนข้างหนึ่งของเดร่าที่ไม่ได้จับดาบจนแน่นแล้วเลื้อยวนรอบแขนของเธอจนหมดความยาว

พอมองดูใกล้ๆ แล้วยังกับเธอใส่ปลอกแขนที่พันด้วยเชือกติดไฟ

" นี่มัน...อะไรกัน! อึก! "

ความร้อนของเชือกไฟที่มีมากกว่าก็ทำให้เธอเริ่มอ่อนแรงลงแม้กระทั่งเธอจะเป็นถึงมังกรก็ตาม

เมื่อไม่มีทางเลือกเธอจึงสลัดแขนนั้นทิ้ง แต่เพราะเธอรีบเกินไปจึงทำให้เนื้อเยื่อฉีกขาดไม่สามารถที่จะทันห้ามเลือดได้ เลือดของเธอจึงกระเซ็นไปทั่วพื้นที่ของดิน

" อ๊ากกกกกกก! "

มันทำให้เธอเริ่มรู้สึกเจ็บเป็นครั้งแรก

ข้าประมาทมันไปหน่อย ถึงได้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น " ฝากไว้ก่อนเถอะ! แล้วข้าจะมาคิดบัญชีกับเจ้า ถึงตอนนั้นอย่าตายซะก่อนล่ะ "

เธอตวัดดาบติดเพลิงปัดไปรอบตัวเพื่อสร้างกำแพงเพลิง จากนั้นก็วิ่งหนีหายไปพร้อมกับเพลิงที่มอดลง

สเนลที่มองเหตุการณ์ทั้งหมดก็ออกมาอย่างงงๆ

(( เมื่อกี้เกิดอะไรขึ้นบ้างว่ะเนี่ย ทำเอาข้ามึนตึ๊บไปหมด ))

- สกิลพิเศษปลดล็อก

ดวงตาแห่งการหยั่งรู้

เพิ่มลักษณะพิเศษ ดวงตาสีดำกลายเป็นสีเหลืองแสง ปรากฏข้างซ้าย

เมื่อใช้ดวงตาแห่งการหยั่งรู้ นัยน์ตาสีเหลืองแสงจะติดไฟสีเหลือง

โซระย่อยแขนของเดร่าจนหมดไม่เหลือแม้แต่กระดูก

อืมมมมม พอกินเข้าไปแล้วเหมือนรสชาติอะไรสักอย่างน้าาาา คลับคล้ายคลับคลาเหมือนตีนไก่ย่าง รึเปล่า?