Zone D Hunter

Chapter 4
ฝ่าอุปสรรค์เอาชีวิตรอด
--------------------
               เนินเขาหัวโล้นที่เงียบสงัด กลุ่มนกตัวเล็กยินมาเกาะต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่ง
ผ่านไปไม่นานต้นไม้เริ่มสั่นครอนไปมาและเริ่มสั่นแรงขึ้นๆ
 
               ล้อเหล็กขนาดใหญ่ยักษ์ของเมืองเหมืองเคลื่อนที่ผ่านไปอย่างรวดเร็ว
คนขับเหยียบคันเร่งมิดเท้าตั้งหน้าตั้งตาหนีเอาชีวิตรอดจากเมืองนักล่า
 
"เราขับเร็วกว่านี้ไม่ได้รึไง!!" อาลิซหันมาตะโกนถามจากท้ายเมือง
 
"เราขับเร็วได้แค่นี้!!" คนขับตะโกนบอกกลับ ผ่านไปชั่วครูคนขับเหลือบไปเห็น
เนินหน้าผาที่สูงชันอยู่ด้านหน้า เขารีบหักเลี้ยบหลบไปทันที "โอ่ว เวร~!!"
 
               ล้อเหล็กขนาดใหญ่วิ่งต่ายของเนินผาไปอย่างฉิวเฉียด เศษดินแตกลง
ไปตามที่ล้อวิ่ง
 
"อย่าตกนะเฟ้ยๆ!!" คนขับหักพวงมาลัยรถอย่างกดดัน ขณะเดียวกันนั้นในเมือง
นักล่า มาตินยืนส่องกล้องดูเหมืองอย่างนิ่งๆ "เก่งไม่เบานิ"
 
               ฉันหันมองดูเมืองนักล่าไม่คาดสายตาแม้แต่น้อย พวกเรากับมัน
มีความเร็วประมาณเท่าๆกัน ในระหว่างนั้นคนขับจู่ๆก็ตะโกนเตือนออกมา
 
"หาที่เกาะ!! ข้างหน้ามีเนิน!!" คนขับหันมาตะโกนเตือน เนินเขาที่สูงอยู่ด้านหน้า
แต่เหมืองเคลื่อนที่นี้ใหญ่กว่า แต่ว่าการลงเนินเขาอันนั้น ใช้ว่าจะปลอดภัย
 
               ฉันเห็นเนินเขาสูงด้านหน้า ถ้าเทียบกับเมืองเคลื่อนที่นี้แล้ว มันก็ไม่ต่างกับ
การขับรถเหินลงเนินอะไรแบบนั้น
 
               ล้อเหล็กของเมืองเหมืองวิ่งเห็นลอยอากาศลงเนินสูงหน้าล้อทิ่มลงกับ
พื้นดิน ตุ้ม!!! บางคนที่อยู่บนฐานเมืองล้มลงกับพื้น
 
"ระวัง!!" "มีอีกเนินนึง!!" คนขับเอ่ยเตือนอีกครั้งหนึ่ง คนเมืองก็วุ่นวายรีบหา
ที่ยึดเกาะกันอีกรอบ แต่เนินคราวนี้สูงผิดปกติ เมื่อรถเหมืองขับเหินลงจากเนินสูงนี้
มันกระแทกกับพื้นดินจนน็อตที่ราวสะพานหลุดออก ตัวสะพานหลุดลง
กลิ้งไปกับพื้น แรงสะเทือนสายพลานเมืองนักล่าขับเคลื่อนเข้ามาทับราวสะพาน
มิดคาสายพลาน มันมุ่งตรงดิ่งตามล่าต่อไปอย่างไม่หยุดพัก
 
"เตรียมยิงตะขอ" มาตินสั่งคนควบคุมปืน คนคุมค่อยโยกสวิสซ์คันโยกเข้าหาตัว
ด้ามปืนยิ่งตะขอหันล็อคเป้าหมาย
 
"ล็อคเป้าหมายแล้วครับ" คนคุมปืนตอบ
 
มาตินพยักหน้า "ดี~" เขาหันกลับเดินจากจุดส่องกล้องไปยังเบาะโซฟาสีดำ
 
"ฉันอยากรู้จริงๆ ว่าจะไปได้สักกี่น้ำ" มาตินิมยิ้ม
 
               เมืองเหมืองของอาลิซเริ่มโยกฐานเหินขึ้นเหินลง คนขับค่อยๆเหยียบ
คันเร่งเป็นระยะๆ อาลิซหันมองครขับอีกครั้งหนึ่ง "เกิดอะไรขึ้น!!" เธอถาม
 
"มีเนินสายพลานอยู่ทั่วเลย!!" คนขับตะโกนตอบ ล้อเหล็กของเมืองเหินกระโดด
ขึ้นลงตามร่องเนิน
 
"...นี่มันทำให้เราช้าเกินไป!!" อาลิซตะโกรบอกพร้อมกับวิ่งเข้าไปหาคนขับ
 
"เร่งความเร็วมากกว่านี้ไม่ได้เหรอ?!!" อาลิซเร่งถาม หวังว่าจะได้คำตอบดี
 
"ขืนเราเร่งมากกว่านี้มีหวังคว่ำแน่!!" คนขับพยายามประคองรถอย่างระมัดระวัง
 
               ขณะเดียวกัน เมืองนักล่าเริ่มเข้ามาใกล้ขึ้นทุกที โซ่สายพลานขนาดใหญ่
ของเมืองนักล่ามันเคลื่อนที่มั่งคงฝ่าได้ทุกสถานการณ์ นั่นทำให้มันได้เปรียบ
 
               แต่ก็ใยขณะเดียวกัน ชาวเหมืองกับอาลิซต่างปรึกษาหาวิธีเอาตัวรอด
กันอย่างคับคั่ง
 
"รถอาจหนักเกินไป เราหนีไม่พ้นแน่!!" ชาวเมืองคนหนึ่งพูด
 
"ต้องทำอย่างไงดีละ!!" อาลิซรีบถาม
 
"ลองทิ้งของที่ไม่จำเป็นออกไปดูมั้ย??" ชาวเมืองอีกคนพูดขึ้น นั่นเป็นความคิด
ในแง่ที่ดูดีมากกับช่วงเวลานี้
 
"ทิ้งของ...ใช่!!" อาลิซรีบวิ่งหาของที่ไม่จำเป็นโยนออกนอกรถ คนอื่นๆก็วิ่ง
ออกหาของต่างๆโยนทิ้งออกเช่นกัน
 
"เฮ้ย...!! ไอ้นั่นนะ!!" ชาวเมืองคนหนึ่งชี้ไปที่แทงค์ใส่น้ำขนาดใหญ่ที่ห้อย
อยู่บนราวเหล็กบนฐานเมือง
 
"แทงค์น้ำนั่น เราจะเอาออกมั้ย" เขาถามย้ำ
 
"ทิ้งไปเลย ตอนเอาชีวิตรอดให้ได้ก่อน~!!" คนขับหันมาสั่งทันทีก่อนที่จะ
หันไปควบคุมความเร็วต่อ
 
"เอาเลยเท่มันออก!!" ชาวบ้านทุกคนวิ่งเข้ามาพยายามยกก้นถังน้ำเทออก
 
"เท่เลยๆๆ!!" คนเมืองออกแรงกันอย่างหนัก ในที่สุด น้ำทั้งหมดก็ถูกเทออก
จากถังขนาดใหญ่ รถเริ่มวิ่งเร็วขึ้นเป็นสองเท่า "เฮ้~!!" ชางเมืองตะโกนส่งเสียง
ด้วยความดีใจ
 
"เอาละไปกันเลย!!" คันขับกดปุ่มเปิดทั่งปิโตเลียมสีเทาเข้มขนาดใหญ่หนึ่งถัง
ใต้ท้องเมือง เชาใส่เกียร์รอบสูงสุดและเหยียบคันเร่ง ท่อหลังเมืองพุ่ง
ออกมาเป็นไฟไอพ่นความเร็วขนาดใหญ่ เมืองวิ่งออกไปด้วยความเร็วสูง
 
               พวกเราหนีมันได้แล้ว เรารอดแล้ว มีแรกฉันคิดอย่างงั้น แต่ว่า...มันก็เกิด
เรื่องที่ไม่ควรจะเกิดขึ้นมา
 
               เมืองเริ่มค่อยๆสั่นแนงขึ้นๆๆ ฐานเมืองโยกสั่นไปมา ล้อเหล็กสามล้อ
ด้านหน้าเริ่มโยกไปมา เสียงเหล็กล้อด้านขวาเริ่มหลุดออก น็อตเกลียวหมุน
หลุดดัง โป้งเป้ง!!! โครงเหล็กเชื่อมล้อขวาหลุดออก ตุ้ม!!! สบัดหมุนออกไปไกล
จากนั้น คนบนเมืองเริ่มกรีดร้องด้วยความตกใจ อาลิซหันมามองรวมกับ
การสั่นสะเทือนของรถ มันทำให้เธอตกใจเป็นอย่างมาก "ไม่นะ...เกิดอะไรขึ้น!?!"
 
               ทันใดนั้น ล้อเหล็กด้านขวาก็โดนตัวรถไถจมดินไปทีละนิดและสบัด
กระเด้งออกมาด้านข้าง อาลิซเห็นล้อเหล็กหลุดกระเด้งหมุนออกกระทบพื้น
เป้ง~เป้ง~ หลังจากนั้นรถเริ่มเสียการควบคุม
 
"ไม่นะ!!" "ไม่ ไม่ ไม่ ไม่!!" คนขับโมโหและโกรธด้วยความผิดหวัง
 
"ดูเหมือนจะหมดวาสนาแล้ว" มาตินมองดูพร้อมออกคำสั่ง "ลากมันเข้ามาได้"
 
"ครับ!!" คนยิงตะขอตอบกลับ
 
               ตะขอหัวแหลมทั้งสี่เส้นถูกยิงออกมา มันดิ่งตรงมาที่รถเหมืองของ
อาลิซ ตะขอทั้งสี่เส้นเจาะเข้าล็อคตัวรถอย่างแนน่หนา
 
"ลากมันเข้ามาได้" มาตินสั่งครั้งสุดท้าย
ประตูบายใหญ่ยักษ์หน้าเมือง
เลื่อนเปิดออก แผ่นเหล็กทางต่างระดับที่อยู่ในแนวตั้งค่อยๆหะนเอียงลง
มารอรับเหยื่อ สายสลิงจากตะขอเนิ่มม้วนกลับคืนเข้ามา ทางต่างระดับเปิด
ออกทิ่มลงสู่พื้นดินเตรียมที่จะโกยดินและต้นไม้และเมืองนั้งขึ้นมา
เมืองเริ่มขย่มฐานขึ้นลงจากการลาก ต้นไม้ถอนรากกระเด็นไปทั้ว ดินแตก
พังทลายเป็นทางยาว
 
"เวรเอ้ย!!" คนขับอุทานออกมาด้วยความกลัว เรารีบเหยียบคันเร่งดึงรั้งสานสลิง
แต่สายพลานฟันปลาที่ทางต่างระดับกำลังม้วนผลักเมืองให้เข้าไปด้านใน
ล้อเมืองหมุนเท่าไหร่ก็เคลื่อนออกไม่ได้ ทางต่างระดับค่อยๆยกตัวขึ้นกลับ
และปิดกั้นในที่สุด ประตูบานใหญ่ของเมืองก็ค่อยๆเลื่อนปิดกลัลช้าๆ ปึ้ง!!!
 
********************