เถื่อนร้ายบัญชารัก

‘สวย!’

เกือบลืมไปแล้วว่าร่างกายจำเป็นต้องหายใจ เพราะทันทีที่ใบหน้าของจำเลยตัวแสบเงยหน้าขึ้นตามคำสั่ง ทุกส่วนประสาทในร่างกายก็เหมือนจะหยุดสั่งการเอาดื้อๆ ไม่คิดว่าเด็กสาวจะมีใบหน้าสวยหวานถึงเพียงนี้ ปากคอคิ้วคางดูจิ้มลิ้มพริ้มเพราเข้ากันไปเสียหมด อีกทั้งดวงตาฉายแววหวาดหวั่นล้อมด้วยขนตางอนยาวนั่นก็กลมโตน่ามองดีชะมัด

“ใครส่งเธอมา”

ดวงตาสวยหวานคู่นั้นเกือบทำให้ใจอ่อน แต่ข้อมูลที่เฮ็นริคเพิ่งกระซิบข้างหูทำให้ฟรานซิสโก้ได้สติ ภาพจากกล้องบันทึกภาพติดรถยนต์และภาพถ่ายจากกล้องถ่ายรูปของจำเลยคือหลักฐานชั้นเยี่ยม ผู้หญิงคนนี้ดักรอเขาตั้งแต่หน้าผับงั้นหรือ คงไม่ต้องเดาอะไรอีกแล้ว ดวงตาขรึมเครียดกวาดมองไปตามเนื้อตัวเล็กบางและวงหน้าหวานอีกครั้งอย่างต้องการประเมิน ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้ใสซื่อเหมือนหน้าตาสินะ อยู่ๆมือหนาก็กำเข้าหากันแน่น รู้สึกผิดหวังบอกไม่ถูก

“คือ...ฉัน ฉัน...”

“ฟรานซิสโก้ขา”

“ไสหัวไปให้พ้น!”

ไม่ใช่แค่อลีนาเท่านั้นที่สะดุ้งกับเสียงตวาดเหี้ยมดุของฟรานซิสโก้จนต้องรีบจ้ำอ้าวออกไปจากห้องหน้าตาตื่น เพราะคนมีชนักติดหลังเหมือนนักโทษรอการพิพากษาอย่างแพรชมพูก็ไหล่โยนกับความเฉียบขาดของกระแสเสียงนั้นเช่นกัน มันน่ากลัวมาก เธอรับรู้ได้ถึงพลังงานอำมหิตจากน้ำเสียงของเขาชัดเจน พลางคิดในใจว่าขนาดคู่ขาที่เขาคลุกเคล้าเล้าโลมยังโดนตวาดลั่นขนาดนี้ แล้วเธอล่ะ จะต้องพบเจอกับบทลงโทษอะไรบ้างในเมื่อตอนนี้เจ้าตัวรู้แล้วว่าเธอมาทำอะไรที่นี่

“บอกมาว่าเธอทำงานให้ใคร แล้วฉันจะปล่อยเธอไป”

น้ำเสียงของฟรานซิสโก้กลับมาเรียบเรื่อยอีกครั้งขณะที่มือก็เลื่อนภาพในกล้องดูไปเรื่อยๆ สันกรามบดเข้ากันเมื่อเห็นภาพบางภาพในนั้น เมื่อไม่มีสายตาคู่คมจ้องมองจึงทำให้แพรชมพูกล้าที่จะเงยหน้ามองเขาตรงๆ ผู้ชายคนนี้ยิ่งได้มองใกล้ๆยิ่งหล่อ เป็นความหล่อแบบดาร์กๆที่เต็มไปด้วยแรงดึงดูดอานุภาพรุนแรง คิ้วดกหนาที่พาดผ่านดวงตายาวคมกริบบ่งบอกว่าเขาฉลาดทันคน จมูกโด่งเป็นสันได้รูป ริมฝีปากบางสีชมพูจาง ที่คางเรียวเขียวครึ้มไปด้วยไรเครา โหนกแก้มสูงแลดูน่าเกรงขามและเร้าใจในเวลาเดียวกัน ก็เพราะเขาหล่อสมบูรณ์แบบไปทุกส่วนแบบนี้นี่เล่า ถึงได้มั่นหน้าทำตัวเจ้าชู้จนทำให้แฟนสาวของเขาที่เป็นเพื่อนกับนาตาชาต้องจ้างให้เธอสะกดรอยตามด้วยเงินห้าหมื่น ซึ่งเป็นห้าหมื่นที่เสียไปอย่างไร้ประโยชน์เพราะเธอทำงานไม่สำเร็จ ซ้ำยังโดนจับได้ และตอนนี้เขายังไล่เบี้ยหาคนว่าจ้างอีก ความผิดพลาดของเธอคนเดียวกำลังจะทำให้คนอื่นๆพลอยเดือดร้อน เธอจะทำอย่างไรดี

“ว่าไง ฉันไม่มีเวลามานั่งรอคำตอบจากเธอทั้งคืนหรอกนะ”

ดวงตาคู่คมละจากกล้องถ่ายภาพเพื่อมองตรงมายังแพรชมพู อะไรบางอย่างในดวงตาคู่นั้นฉายความอันตรายออกมารายล้อมพาให้บรรยากาศโดยรอบอึดอัด เนื้อตัวของคนถูกจ้องสั่นไหวไปด้วยความเย็นเฉียบที่จู่ๆก็พุ่งเข้าหา แพรชมพูนั่งเม้มปากแน่น เนื้อตัวเกร็งแข็งหยาดเหงื่อเม็ดโตซึมใบหน้า คิดไม่ตกว่าจะตัดสินใจอย่างไรดี จะไม่บอกความจริงก็กลัวจะโดนฟรานซิสโก้ลงทัณฑ์ แต่หากยอมสารภาพออกไป นาตาชากับเพื่อนก็ต้องเดือดร้อนน่ะสิ สองคนนั่นยื่นมือมาช่วยตอนเธอลำบากนะ เธอจะเนรคุณลงคอหรือ

“ไม่เป็นไร บางทีฉันคงต้องให้เธอลองเป็นคนถูกเก็บภาพดูบ้าง เผื่อเธอจะเข้าใจ...ว่าไม่มีใครชอบถูกบุกรุกความเป็นส่วนตัว”

คำพูดเปรียบเปรยเสียงเอื่อยของฟรานซิสโก้ทำเอาคิ้วเรียวขมวดมุ่น หญิงสาวไม่เข้าใจความหมายของคำพูดนั้น จนกระทั่งมองตามร่างสูงใหญ่ที่เดินเอื่อยๆไปยังหน้าโต๊ะเครื่องแป้งตรงปลายเตียง ฟรานซิสโก้ทำอะไรยุกยิกกับกล้องถ่ายภาพแสนรักของเธออยู่ครู่หนึ่ง ม่านตาของแพรชมพูขยายกว้างด้วยความกลัวสุดชีวิตเมื่อพอจะเข้าใจในสิ่งที่คนตัวโตกำลังทำ ชายหนุ่มวางกล้องตรงหน้ากระจก หันโฟกัสภาพมาทางเตียง แสงไฟสีแดงตรงด้านหน้าของกล้องเธอรู้ดีว่ามันคือหมวดบันทึกภาพเคลื่อนไหว นี่เขาคิดจะ...

“เฮ็นริค สั่งปิดที่นี่ห้ามใครเข้าออก สามวัน...”

คำนี้เองที่ทำให้คนฟังหัวใจตกไปอยู่ที่ตาตุ่ม ดวงตากลมคลอขังด้วยหยดน้ำใสๆที่เอ่อล้นจนหลั่งรินรดแก้มนวลมองสลับระหว่างใบหน้าของฟรานซิสโก้กับกล้องถ่ายภาพสลับกันไปมา หัวใจดวงน้อยกระตุกเฮือก รู้สึกเหมือนเนื้อตัวมันแข็งทื่อจนขยับเขยื้อนไม่ได้เมื่อได้เห็นมุมปากของฟรานซิสโก้หยักยิ้มมีเลศนัย ดวงตาของเขาคายความคิดชั่วร้ายออกมาจนหมดว่าเขาคิดจะ...

“สามคืน!”

..................................................................................................................................................................

“อย่าเข้ามานะ! ออกไป!”

การถอยห่างของเฮ็นริคพร้อมบานประตูที่ปิดลงอย่างตั้งใจขังเธอไว้ในห้องตามลำพังกับผู้ชายมาดอันตรายที่ชื่อฟรานซิสโก้ทำให้แพรชมพูเหมือนคนสติแตก รับรู้ว่าผู้ชายเจ้าชู้คนนี้คิดจะทำอะไร หญิงสาวตะกายตัวถอยหลังแล้วผลักเก้าอี้ขาหยั่งบนเตียงเข้าใส่เป็นการข่มขู่เมื่อเห็นฟรานซิสโก้เดินล้วงกระเป๋ากางเกงสาวเท้าเข้ามาใกล้ช้าๆ แววตาเยือกเย็นแฝงความอันตรายของเขามองนิ่งมาที่เธอเหมือนเสือจ้องตะครุบเหยื่อทำให้ร่างบางรีบกระถดร่างถอยห่างแล้วพลิกตัวลงไปยืนบนพื้นอีกฝั่ง ช่วยไม่ได้เลยที่ใบหน้างามจะซีดเซียวจนไร้สีเลือด เพราะตอนนี้ความหวาดกลัวกำลังเกาะกินใจจนน้ำตาหลั่งไหลมาเป็นทาง

“ฉันบอกว่าอย่าเข้ามาไง ไอ้บ้า ถอยออกไปนะ”

พยายามทำเสียงแข็งตวาดเข้าใส่ แต่ห้ามไปก็เท่านั้น เพราะยิ่งเห็นร่องรอยตื่นตระหนกของนักโทษสาว ปลายเท้าของฟรานซิสโก้ก็ยิ่งสาวเท้าเข้าหา พอร่างบางถอยหลังหนึ่งก้าว ร่างสูงเปลือยอกก็ขยับเข้าหาก้าวต่อก้าว หากแต่พื้นที่ว่างภายในห้องไม่ได้กว้างขวางอะไรมากมาย หลังเล่นเกมต้อนเหยื่อได้อีกชั่วอึดใจ แผ่นหลังบางเต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อก็ชนเข้ากับผนังห้อง แล้วในพริบตาก็ถูกกักไว้ด้วยร่างสูงที่ฉวยโอกาสเข้าประกบจนสองร่างแนบชิด ข้อมือบางของแพรชมพูทั้งสองข้างถูกมือใหญ่ตรึงไว้กับผนังจนหมดหนทางหลีกหนีใบหน้าคมที่เคลื่อนต่ำเข้ามาใกล้ทำเอาทรวงอกอิ่มไหวสะท้านรุนแรง

“จะ...จะ...จะทำอะไรน่ะ! อย่าบ้านะ!”

“จำได้ไหมว่าก่อนหน้านี้ฉันกำลังทำอะไรอยู่ แล้วเธอก็มาขัดจังหวะ เพราะฉะนั้นเธอต้อง...รับผิดชอบ!”

“ว๊าย!”

เสียงกรีดร้องตกใจดังลั่นห้องทันทีที่ร่างบางถูกมือใหญ่จับเหวี่ยงลงไปบนเตียงนอนไม่ทันตั้งตัว ร่างบางหน้าคว่ำอยู่บนเตียง ก่อนที่แพรชมพูจะตะเกียกตะกายลุกขึ้นนั่งแล้วพลิกตัวกลับ แต่ยังไม่ทันตั้งหลักเลยด้วยซ้ำ ร่างสูงใหญ่ของฟรานซิสโก้ก็ตามมาประชิดคร่อมทับเอาไว้จนแผ่นหลังบางแนบไปกับเตียงนอน ข้อมือเล็กทั้งสองข้างที่ตั้งท่าจะผลักไสถูกมือใหญ่ตรึงจนขยับไม่ได้ มีเพียงศีรษะเล็กเท่านั้นที่ส่ายไปมาบนที่นอนจนผมเผ้าที่มัดไว้หลุดลุ่ย

“คุณ อย่าทำอะไรฉันเลยนะ ฉันยอมแล้ว ฉันยอมบอกแล้วว่า...”

“จุ๊บ! หุบปากสวยๆของเธอไปซะ ฉันไม่อยากได้ยิน ตอนนี้ที่ฉันอยากรู้ มีอยู่เรื่องเดียว ก็คือ...”

ดวงตากลมเบิกกว้าง เรียวปากสั่นระริกที่เตรียมสารภาพความจริงเพื่อแลกกับความปลอดภัยของร่างกายอ้าค้างเหมือนเป็นอัมพาตกะทันหันเมื่อรับรู้ถึงความร้อนที่ประทับลงมาหนักๆเพื่อปิดกั้นสิ่งที่เธอต้องการบอก การกระทำอุกอาจนั้นกระชากสติของสาวพรหมจรรย์จนหลุดลอย กว่าจะทันรู้ตัวว่าได้เสียจูบแรกในชีวิตให้กับผู้ชายที่ไม่ใช่คนรัก ริมฝีปากอุ่นของฟรานซิสโก้ก็ฉวยโอกาสซุกไซ้อยู่ตรงซอกคอขาว เลือดในกายร้อนวูบวาบเมื่อชายหนุ่มผละใบหน้าจากลำคอเพื่อใช้ดวงตาล้ำลึกจ้องมาที่ดวงตาของเธอและถ้อยคำระคายหูนั้นทำเอาคนถูกนอนทับเลือดขึ้นหน้า โกรธจนอยากลุกขึ้นมาฟาดปากร้ายๆนั้นให้เลือดกลบ

“เนื้อตัวของเธอจะมีรสชาติ...แบบไหน”

“ไม่นะ! หยุดทำทุเรศๆกับฉันแบบนี้นะ แกไม่มีสิทธิ์!” แพรชมพูพยายามขยับตัวออกแรงดิ้นรนพลางผงกศีรษะขึ้นแล้วตะโกนเสียงแข็งๆใส่หน้าของฟรานซิสโก้

“มีหรือไม่ ฉันเท่านั้นเป็นคนกำหนด เธอมีหน้าที่แค่อ้าขาแล้วร้องครางก็พอ”

“ไอ้ชั่ว ไอ้เลว ไอ้คนมักมากไม่รู้จักพอ ปล่อยฉันนะ ปล่อย!”

แพรชมพูดิ้นขลุกขลัก พยายามรวมกำลังขึ้นมางัดกับคนเหนือร่าง เรี่ยวแรงมีเท่าไรหญิงสาวก็ปลดปล่อยมันออกมาจนข้อมือหลุดจากการเกาะกุม จากนั้นทั้งมือทั้งเท้าก็สลับกันทุบตี เตะถีบไปบนเนื้อตัวแข็งกระด้างของคนหื่นไม่เลือกที่ มิหนำซ้ำริมฝีปากบางยังพร่ำด่าราวคนเสียสติ ทั้งหมดที่ทำไปอาจสุดกำลังของแพรชมพูแล้ว แต่สำหรับฟรานซิสโก้ มันเป็นเพียงแค่การต่อสู้แบบโง่ๆที่ไม่ได้สร้างความเจ็บปวดอะไรให้เขาเลยนอกจากรำคาญเล็กน้อย แกล้งปล่อยเวลาให้คนอวดเก่งออกฤทธิ์จนหายใจเหนื่อยหอบ จึงคิดว่าควรแก่เวลาแล้วที่จะลงโทษคนกล้าลองดีกับคนอย่างฟรานซิสโก้ ฮอร์นสัน เจ้าพ่อแห่งวงการอัญมณีแล้ว เมื่อมือบางทั้งสองพยายามดันไหล่กว้าง เขาก็จัดการตรึงมันไว้เหนือศีรษะด้วยมือเดียวจนอยู่หมัด แพรชมพูเม้มปากฮึดฮัดด้วยความโกรธที่สู้ไม่ได้ หญิงสาวจึงยกปลายเท้าขึ้นถีบ แต่ฟรานซิสโก้ก็ไวทายาด ชายหนุ่มเบี่ยงตัวหลบได้ทันซ้ำยังใช้หลังมืออีกข้างที่ว่างลูบแก้มเนียนพลางยักคิ้วล้อเลียนจนแพรชมพูหัวฟัดหัวเหวี่ยง จากนั้นก็ทิ้งเรือนกายหนาหนักทาบทับจนร่างบางจมลงไปกับฟูกนุ่มหมดโอกาสช่วยเหลือตัวเอง เมื่อตัวช่วยทั้งสองถูกกักกั้น คนจวนเจียนเสียท่าจึงยกศีรษะขึ้นแล้วใช้อาวุธชิ้นสุดท้ายนั่นก็คือฟันคมๆงับหมับลงไปบนไหล่หนาสุดแรงเกิด

“โอ๊ย! เด็กบ้า เก่งนักใช่ไหม งั้นมาลองดูว่าใครจะชนะ ตาฉันบ้างล่ะนะ ฮึ!”

“อื้อ อ่อย อ่อยอั้นอะ ไอ้อนเอว อื้อ!”

อารมณ์ดีๆที่ได้แกล้งคนใต้ร่างให้โกรธจัดจนแก้มแดงหายวับไปกับตาเมื่อร่างกายทรงคุณค่าที่สาวน้อยสาวใหญ่พากันคลั่งไคล้ได้รับบาดเจ็บ ใบหน้าบึ้งตึงผินมองหัวไหล่ที่โดนประทุษร้ายก่อนตวัดดวงตาอันตรายกลับมาจ้องหน้าคนบังอาจก่อโทสะให้เขาถึงสองครั้งในเวลาไม่ถึงชั่วโมง เพียงเท่านี้ก็สามารถทำให้แพรชมพูหัวใจผวาจนแทบช็อก เพราะใกล้เหลือเกิน ใบหน้าของฟรานซิสโก้อยู่ใกล้จนหญิงสาวเห็นลูกไฟดวงโตกำลังโหมกระพืออยู่ในดวงตาคู่นั้น ยังคิดหาทางออกไม่เจอ ริมฝีปากกระด้างของเขาก็กระแทกลงมาทาบทับเรียวปากสั่นระริกแล้วบดขยี้สกัดกั้นถ้อยคำด่าทอ

แพรชมพูเบิกตากว้าง เนื้อตัวแข็งค้างด้วยความตกใจสุดขีดอีกครั้ง เพราะครั้งนี้ฟรานซิสโก้มิได้ทำเพียงประกบริมฝีปากทาบทับเหมือนเมื่อครู่ แต่ตอนนี้ชายหนุ่มพยายามกดจูบลงมาหนักหน่วง ยิ่งแพรชมพูพยายามส่ายหน้าหนี ฟรานซิสโก้ก็ยิ่งลงน้ำหนัก แรงบดเบียดคลุกเคล้าทำให้แก้มเนียนเกิดอาการแสบร้อนยามถูกไรเคราจางๆครูดไปบนผิวเนื้ออ่อน แต่นั่นไม่อยู่ในความสนใจของฟรานซิสโก้เลยสักนิด เพราะตอนนี้ชายหนุ่มกำลังให้ความสำคัญกับการแยกริมฝีปากบางออกจากกันด้วยปลายลิ้นสากของตัวเอง ทว่าคนใต้ร่างกลับดื้อดึงไม่เลิกรา เมื่อเบี่ยงหน้าหนีไม่ได้ หญิงสาวจึงเม้มปากกัดฟันเข้ากันแน่นๆ ไม่ยอมรับการรุกรานของคนสารเลว

“ไม่ยอมให้จูบปาก? งั้นก็...”

“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด”

****************************************    

แอบทิ้งท้ายไว้ด้วยเสียงกรีดร้องแสบแก้วหูของนังหนูพิ้งค์ รู้นะว่ามีคนค้าง รู้นะว่ามีคนแอบบ่นเราในใจ ฮ่าๆๆ  เค้าสัญญาว่าพรุ่งนี้จะมาให้ไวกว่าเดิม จะไม่ทิ้งให้ค้างอยู่บนยอดไม้นานๆ พรุ่งนีเจอกันคร่า

ปล.ภัคเปิดให้จองหนังสือแล้วนะคะ สนใจลงชื่อจองที่เฟซบุ๊กหรือเพจโลด