เถื่อนร้ายบัญชารัก
เขียนโดย Phaky
วันที่ 17 กันยายน พ.ศ. 2561 เวลา 14.31 น.
แก้ไขเมื่อ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2561 08.47 น. โดย เจ้าของนิยาย
36) ตัวอย่างบทที่ 11
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
เสียงเคาะประตูห้องน้ำช่วยปลุกแพรชมพูออกจากภวังค์เศร้าหมองชั่วคราว มือบางยกขึ้นปาดคราบน้ำตาออกจากแก้มนวลเมื่อคิดว่าคงมีคนข้างนอกรอใช้บริการห้องน้ำด้วยความรีบเร่ง ชุดทดสอบถูกซ่อนไว้ในกระเป๋าสะพายไหล่ เรียวปากอิ่มเป่าลมออกมาแรงๆคล้ายต้องการรวบรวมกำลังใจ ก่อนที่มือบางจะยื่นไปถอดสลักประตูห้องน้ำให้อ้าออก ตั้งใจว่าจะพยายามทำตัวให้เป็นปกติแล้วค่อยหาหนทางเรื่องการตั้งครรภ์ครั้งนี้ให้ละมุนละม่อมมากที่สุด แต่ทว่าบุคคลที่ยืนกอดอกรอคอยอยู่หน้าประตูกลับทำให้เธอยิ่งกว่าแปลกใจ
“พี่แน็ตตี้”
“นี่ฉันต้องขอบใจหรือเปล่าที่ยังจำกันได้”
“พี่แน็ตตี้หมายความว่ายังไงคะ”
ดวงตากลมกะพริบถี่เมื่อโสตประสาทส่งข้อมูลมาฟ้องสมองว่าเธอกำลังถูกหญิงสาวตรงหน้าแดกดัน
“ก็แหม เห็นว่าบุญหล่นทับ ได้เป็นผู้หญิงของฟรานซิสโก้ ฉันก็นึกว่าเธออาจจะเผลอลำพองว่าตัวเองยิ่งใหญ่จนไม่อยากรู้จักคนคุ้นเคยอย่างฉัน ที่บังเอิญ...เป็นคนเคยๆของฟรานมาก่อน”
“เรื่องในอดีต พิ้งค์ไม่เก็บมาใส่ใจหรอกค่ะ พี่แน็ตตี้กำลังจะเดินทางเหรอคะ”
แพรชมพูเลี่ยงประเด็นด้วยการถามเรื่องการเดินทางเมื่อเห็นกระเป๋าลากใบโตข้างกายนาตาชา ไม่อยากกลับไปพูดเรื่องเก่าที่อาจต้องนั่งคุยกันยาวเพื่อเตือนความทรงจำให้รุ่นพี่คนสวยยั้งคิดว่าหญิงสาวเคยบอกว่าฟรานซิสโก้คือแฟนของเพื่อนไม่ใช่หรือ แล้วเหตุใดวันนี้ถึงได้ประกาศกร้าวว่าเคยเป็นอดีตคู่ควงของเขาอย่างภาคภูมิใจเช่นนี้เล่า และเพราะนาตาชาไม่ใช่หรือที่ส่งเธอไปสะกดรอยตามจนทำให้เธอกับเขาได้พบเจอกัน แล้วทำไมวันนี้ถึงได้กล้าแขวะเธอเหมือนนางร้ายขี้อิจฉาเช่นนี้
‘เที่ยวบินมีตั้งมากมาย ทำไมฉันต้องมาเจอนังคนทรยศให้เจ็บใจด้วย!’
นาตาชากำลังจะเดินทางไปอัพหน้าใหม่ที่ต่างประเทศ ระหว่างรอขึ้นเครื่องจึงตั้งใจไปหากาแฟดื่ม บังเอิญเห็นฟรานซิสโก้นั่งเด่นเป็นสง่าอยู่ภายในร้านพอดี แต่ที่ไม่ดีจนทำให้นาตาชากำมือเข้ากันแน่นจนถูกปลายเล็บทิ่มแทงคงเป็นผู้หญิงข้างกายของชายหนุ่ม นางแบบสาวจึงล้มเลิกที่จะเดินเข้าไปหาแต่กลับหาที่กำบังกายแล้วซุ่มมองความสัมพันธ์ของทั้งคู่ ต่อมริษยาทำงานหนักหน่วงเมื่อเห็นความสนิทสนมที่ฟรานซิสโก้มอบให้แพรชมพูอย่างที่อดีตผู้หญิงข้างกายเขาทุกคนรวมทั้งเธออยากได้แต่กลับไม่เคยมีใครสักคนได้รับ แล้วนางแพรชมพูมันเป็นใคร วิเศษกว่าเธอตรงไหนหรือทำไมมันถึงโชคดีเป็นคนๆนั้น ริมฝีปากบางเฉียบเม้มเข้าหากันแน่นพลางเจ็บใจตัวเองนักที่วันนั้นเธอส่งมันไป ถ้ารู้ว่ามันจะงาบเหยื่อชิ้นโตหักหน้าเธอเช่นนี้ เธอจะไม่มีวันให้มันเข้าใกล้ฟรานซิสโก้เด็ดขาด แค้นนักเมื่อรู้แล้วว่าเหตุใดมหาเศรษฐีหนุ่มถึงไม่ติดต่อกลับมาเธอ และเหตุใดจึงไม่ปรากฏข่าวคราวการเปลี่ยนคู่ควงของฟรานซิสโก้ให้ได้ยินในวงสังคม ที่แท้เขาก็มัวแต่พะเน้าพะนอน้องสาวร่วมสถาบันที่เธอชังน้ำหน้ามันตั้งแต่แรกเห็นนี่เอง เกลียด!
“บอกข่าวดีให้ที่บ้านเธอรู้หรือยังล่ะว่าลูกสาวคนเดียวที่ได้ข่าวว่าพ่อหวงนักหวงหนากำลังจะมีผู้ชายรวยๆมาเลี้ยง ถึงขนาด...ปล่อยตัวให้ท้องเพื่อจับ”
“พะ..พูดเรื่องอะไรคะ”
เหงื่อเม็ดโตผุดพรายเต็มใบหน้า แพรชมพูถามหยั่งเชิงน้ำเสียงตะกุกตะกัก เพิ่งเข้าใจว่าวัวสันหลังหวะมันรู้สึกแบบนี้นี่เอง คนมีชนักปักกลางหลังตกใจไม่น้อยเมื่ออยู่ๆนาตาชาก็พูดเรื่องการตั้งครรภ์ของเธอขึ้นมาเหมือนรู้เรื่องเป็นอย่างดี แต่ขนาดเธอเพิ่งจะทราบผลทดสอบเมื่อครู่ แล้วนางแบบสาวเพิ่งกลับมาพบเธออีกครั้งจะทราบได้อย่างไร หรือนาตาชาแกล้งพูดขู่ให้เธอตกใจเล่น ในสมองน้อยๆคิดสับสนไปมาด้วยความหวาดหวั่น แต่ไม่กี่อึดใจก็ได้รับคำตอบ เมื่อดวงตาสวยเฉี่ยวของสตรีที่ยืดกอดอกปรายตามองถังขยะตรงหน้าอ่างล้างหน้าบอกใบ้เหมือนถือไพ่เหนือกว่า ในนั้นนอกจากทิชชู่ใช้แล้ว ยังมีกล่องบรรจุชุดทดสอบตั้งครรภ์ทิ้งไว้ โทษใครไม่ได้เลยนอกจากความสับเพร่าของเธอเอง
“ไหนดูสิว่าแผนจับผู้ชายของเธอสำเร็จหรือเปล่า”
แค่กล่องบรรจุชุดทดสอบยังไม่พอที่จะไขความกระจ่าง นาตาชาจึงฉวยจังหวะที่แพรชมพูกำลังตกใจยื่นมือกระชากกระเป๋าสะพายไหล่หนังจระเข้แบรนด์ดังราคาทะลุเจ็ดหลักเข้าหาตัว ก่อนรื้อหาหลักฐานที่คงเก็บไว้ในกระเป๋า ไม่กี่วินาทีตลับทดสอบตั้งครรภ์ก็อยู่ในมือนางแบบสาว สองขีดสีชมพูที่ปรากฏสร้างความคับแค้นใจให้นาตาชายิ่งนัก หญิงสาวหายใจรุนแรง ดวงตาอำมหิตตวัดมองแพรชมพูด้วยความเกลียดชังเหมือนเป็นศัตรูที่เคยห้ำหั่นกันตั้งแต่ชาติปางก่อน
“นี่ฉันประเมินเธอผิดไปสินะ นึกว่าใสซื่อแต่ที่แท้รอบจัดจนผู้หญิงไสด์ไลน์ยังอาย นี่ฉันยังคิดไม่ตกเลยว่าจะจัดเธออยู่ในประเภท ‘แรด’ หรือ ‘ร่าน’ ถึงจะถูก หรือว่าทั้งสองอย่าง ถึงได้จับฟรานอยู่หมัด”
“จะแรดหรือร่านมันก็เป็นเรื่องส่วนตัวของพิ้งค์ไม่ใช่เหรอคะ ไม่เห็นพี่แน็ตตี้จะต้องเดือดร้อน หรือเพราะผิดหวังที่เป็นแค่อดีตที่ฟรานไม่แยแส เลยพาล”
“อีพิ้งค์!”
มาถึงขั้นนี้คงไม่จำเป็นต้องสวมหน้ากากคนดีเข้าหาแพรชมพูแล้วล่ะ ความริษยา แค้น เกลียดชังและความรู้สึกด้านลบที่หลอมรวมอยู่ในใจของนาตาชา กอปรกับความโกรธที่ถูกแพรชมพูลอยหน้าลอยตายอกย้อนแทงเข้าใจดำจนเถียงไม่ออกส่งผลให้นางแบบสาวชี้หน้าพลางตะคอกเรียกผู้หญิงตรงหน้าด้วยถ้อยคำหยาบคายตามความรู้สึกแท้จริง ดวงตาเหลือกถลนแลดูน่ากลัวของนาตาชาจ้องมองแพรชมพูเขม็งเครียด หากดวงตาปีศาจคู่นี้แปลงร่างเป็นมีดเล่มคมได้ ป่านนี้ร่างบอบบางของแพรชมพูคงมีแต่รอยบาดเหวอะหวะไปทั่ว
“ถ้าไม่อยากให้พ่อแม่แกอับอายที่มีลูกสาวปล่อยเนื้อปล่อยตัว ก็ออกไปจากชีวิตของฟรานซะ ไปเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้นฉันจะให้นักข่าวเขียนข่าวแกจนเละ ทำให้แกกับครอบครัวไม่เหลือที่ยืนในสังคม ไป๊!”
คำพูดของนาตาชาทำให้ดวงตากลมมีน้ำตาคลอขัง มันค่อยๆปิดลงเพื่อทบทวนความคิด ไม่ใช่เรื่องยากเลยที่นางแบบสาวจะทำอย่างปากพูด และหากเหตุการณ์นั้นเกิดขึ้น ครอบครัวเธอคงถูกความอัปยศเล่นงานจนพังพินาศ แต่มันช่างยากเหลือเกินที่จะตัดสินใจเดินจากไปเมื่อมีภาพของฟรานซิสโก้ที่นั่งรอเธออยู่ข้างนอกเข้ามาแทรกแซง รอยยิ้มของเขา ดวงตาเว้าวอนที่เฝ้ามองเพื่อให้เธอรีบกลับไปหา แต่กระนั้นใบหน้าของบิดามารดาก็แจ่มชัดไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน เกิดการถกเถียงดุเดือดเมื่อสมองแบ่งออกเป็นสองฝักสองฝ่าย ทั้งสามชีวิตล้วนเป็นบุคคลสำคัญในชีวิตของเธอ ไม่ใช่แค่สามแล้วด้วย มือบางลูบแผ่นท้องเมื่อตอนนี้ยังมีลูกน้อยในครรภ์เป็นอีกหนึ่งตัวแปรสำคัญให้เธอต้องตัดสินใจด้วยความรอบคอบ
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
และแล้วโชคชะตาก็เหวี่ยงยายแน็ตตี้ตัวร้ายให้กลับมาเป็นมารผจญความสุขของหนูพิ้งค์อีกครั้ง ยายนี่เล่นขู่แบบนี้ แล้วยายพิ้งค์จะตัดสินใจแบบไหนละเนี่ย ไปลุ้นกันในเล่มแล้วกันนาจา ไม่เม้าท์เยอะ เจ็บคอ!
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ