รักครั้งใหม่ของนายมาเฟีย

ตอนที่ 2 วันธรรมดา ที่ไม่ธรรมดา ณ บ้าน เวลา 17.25น. “เฮ้อ” มาถึงบ้านสักที เอ๊ะนั่นรถใครวะ? ทำไมมาจอดหน้าบ้านผมแต่ช่างเถอะ เข้าบ้านก่อนดีกว่าตอนนี้ร้อนจะตายอยู่แล้ว แล้วทำไมเมืองไทยมันถึงได้ร้อนขนาดนี้นะกว่าจะมาถึงบ้านได้ตอนอยู่บนรถเมล์ก็ต้องเบียดกันขึ้น แถมยังต้องแย่งกันขึ้นอีกให้ตายเถอะ แกร็ก... ผมเปิดประตูเข้ามา “กลับมาแล้วครับ” แล้วผมก็เดินหาแม่เป็นอันดับแรกที่แรกที่ผมจะไปหาเลยก็คือห้องครัว เพราะเวลาผมกลับมาแม่ก็จะกำลังทำกับข้าวอยู่ในครัวทุกทีแต่ว่าวันนี้แม่ผมไม่ได้อยู่ในครัวแฮะ แล้วแม่ผมไปอยู่ไหนนะ แล้วผมก็เดินไปดูที่ห้องนั่งเล่น “แม่ครับอยู่นี่รึเปล่า” แล้วผมก็เจอแม่อยู่ที่ห้องนั่งเล่นจริงๆครับ แต่ผมไม่ได้เห็นแม่อยู่คนเดียวนะครับผมเห็นแม่กำลังนั่งคุยกับชายวัยกลางคนอย่างสนุกสนาน จนผมไม่กล้าขัด “อ้าวต้นไปยืนทำอะไรอยู่ตรงนั้นล่ะลูกมานั่งข้างๆแม่นี่มา” แม่พูดพรางเอามือตบโซฟาเบาๆไปด้วย “ครับ” ผมตอบแม่อย่างงุนงง “นี่คุณปีเตอร์จ้ะลูก ส่วนนี่ต้นลูกฉันเองค่ะ” แม่พูดพรางยิ้มไปด้วย “สวัสดีครับคุณปีเตอร์” ผมยกมือขึ้นไหว้คุณปีเตอร์พรางยิ้มให้ “หล่อเหมือนแม่เลยนะเรา” คุณปีเตอร์พูดพรางยิ้ม ผมไม่สนใจคำที่คุณปีเตอร์ชมผมว่าหล่อ และผมเลยถามสวนกลับไปอย่างอำ้ๆอึ้งว่า “เออ...คือ..คุณปีเตอร์กับแม่เป็นอะไรกันเหรอครับทำไมดูสนิทกันจัง” ผมถามแม่พรางยิ้มแห้งๆเพราะกลัวแม่จะว่าผมว่า ‘ลูกคนนี้นิไม่มีมารยาทเลย’ ผมเลยต้องยิ้มแห้งๆแก้ตัวไว้ก่อน “ฉันก็คือพ่อคนใหม่ของเธอไง” คำถามของแม่ผมยังไม่ถูกตอบ คุณปีเตอร์ก็พูดแทรกขึ้นมาทำให้ผมอึ้งไปชั่วขณะ “อะ....อะ....อะไรนะครับ พ่อคนใหม่ของผมเหรอ!?” ผมถามพรางทำหน้างุนงง “ที่คุณปีเตอร์พูดเป็นเรื่องจริงจ้ะแล้วอีกอย่างแม่กับคุณปีเตอร์ก็คุยกันแล้วด้วยว่าจะแต่งงานกันจ้ะ” ห๊ะ!?นี่มันเรื่องอะไรวะเนี่ย แม่ผมจะแต่งงานกับคุณปีเตอร์ ที่เพิ่งเจอกันได้แค่วันเดียวเนี่ยนะ หรือว่าแม่เคยไปเจอกับคุณปีเตอร ์มาก่อนหน้านี้วะ นี่มันเรื่องอะไรกันวะเนี่ยผมงงไปหมดแล้ว!!! แล้วถ้าแม่แต่งงานกับคุณปีเตอร์ งั้นก็แสดงว่าแม่ก็ต้องย้ายเข้าไปอยู่ในบ้านของคุณ ปีเตอร์น่ะสิ งั้นผมก็ต้องย้ายไปกับแม่ด้วยน่ะสิ!?