แพทริเซีย
เขียนโดย yamiji
วันที่ 14 สิงหาคม พ.ศ. 2561 เวลา 19.37 น.
แก้ไขเมื่อ 30 เมษายน พ.ศ. 2562 10.41 น. โดย เจ้าของนิยาย
8) แค้น2
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"เฮ้ นีวันนี้ไปกินไอติมกันไหม"
"อ่อๆ ไม่ไปอะ พอดีมีนัดแล้ว"นีโบกมือลาก่อนจะไปเปิกล็อกเกอร์เพื่อเก็บหนังสือ
"เอะ"มีกระดาษแผ่นหนึ่งตกลงมา เธอจึงเก็บขึ้นมาดู
"เจอกันที่นี่ เวลา20:00 จาก ชิอง"
ณ เวลา20:00ตรง
"ว่าไงรอนานไหม"ฉันเดินมาพร้อมกับกระเป๋าใบใหญ่
"เรียกฉันมามีธุระอะไร!"นีพูดด้วยท่าทางหงุดหงิด
"อ่อ ก็แค่จะเอาของมาให้น่ะ"ฉันยื่นกระเป๋าใบใหญ่ให้ยัยนี ยัยนีรับไปอย่างงงๆ
"เปิดดูสิ เธอน่าจะชอบนะ"ยัยนีเปิดกระเป๋าออกก่อนจะช็อตจนสลบไป... แบบนี้คงไม่ต้องพึ่งไม้หน้าสามแล้วสินะ
"โอ้ย...."เสียงนั้นดังขึ้นเบา
"ที่นี่มัน..."
"ในล็อกเกอร์ไงจ้ะ"ฉันยืนเอาตัวอิงล็อกเกอร์ไว้ เพื่อไม่ให้ยัยนีเปิดประตูออกมาได้ เพราะล็อกเกอร์นี้ถ้าเอาของออกไปจนหมดก็จะสามารถยัดคนใส่เข้าไปได้
"ปล่อยฉันออกไปนะโว้ย"ยัยนีเคาะประตูล็อกเกอร์ดังปั้งๆ!
"โธ่ แค่นี้ก็โว้ยวายทีตอนฉันถูกจับขังไว้ในนี้ยังไม่ร้องสักแอะเลย"
"อย่าให้ออกไปได้นะโว้ย อีผี!"
"เหรอ? แต่ว่าถ้าเธอออกมาได้ระวังจะกลายเป็นผีเอานะ"
"ใช่เธอจะกลายเป็นผี ใช่ๆ เธอนั้นล่ะกลายเป็นผี"ฉันพูดอย่างอารมดีอยู่ข้างนอก
"เป็นบ้าอะไรถึงทำแบบนี้เนีย!"ยัยนีตะโกนออกมา
"หึ จะสงสารหรือสมเพศดีเนอะ มีแฟนทั้งที ก็ดันมีเมียน้อยแถมเป็นเมียน้อยที่แก่คราวพี่อีกต่างหาก"
"อ่อ ยัยเน็ตไอดอลนั้น นายเวนิสเขาคบเพื่อหวังชื่อเสียงต่างหากและ แถมยัยนั้นก็ได้หน้าด้วย ต่างคนก็ต่างได้ พอยัยนั้นถูกจับเมื่อไหร่ฉันก็จะได้เป็นที่หนึ่งในใจเขาไงล่ะ"
"โธ่ๆๆ ผู้ชายตอแหลพันธุ์นั้นก็เชื่อเนอะ ช่างน่าเวทนาจริงๆ"
"คิดว่าพอยัยนั้นถูกจับแล้วเขาจะหันมารักเธอคนเดียวหรือไงอย่าหวังเลย"
"อย่าให้กูออกมาได้นะโว้ย!!"
"ก็ออกมาสิ แต่ระวังจะกลายเป็นผีเอานะ"ฉันยืนอยู่นิ่งๆก่อนจะหันหลังเดินไปอย่างช้าๆ
"หนอย!!! แก!!!"ยัยนีตะโกนออกมาก่อนจะพุ่งออกมาจากล็อกเกอร์พร้อมกับมีดคัดเตอร์ในมือ
"หึ! ว่าแล้วเชียว"ฉันใช้มีดแทงไปที่หน้าอกซ้ายของยัยนีก่อนยัยนั้นจะมาถึงตัว ยัยนีลงไปนอนกองกับพื้น
"กะแล้วว่าต้องเป็นแบบนี้ ฉันเองนี่ละที่เอาคัดเตอร์ไปใส่ไว้ในล็อกเกอร์ นี่ถ้าเธอไม่ยอมเดินออกมาหรือไม่โจมตีฉันตั้งแต่แรก ฉันก็คงปล่อยเธอไปตั้งนานแล้ว"ฉันก้มลงมองยัยนีที่พยายามฉันมือกดบาดแผลเพื่อห้ามเลือด
"ง่ะ.....งั้นฉันขอโอกาศอีกครั้ง ให้ฉันออกไปเถอะนะ...กะ ....กราบเลยก็ได้"ยัยนีพยายาบคลานมาที่เท้าฉันแต่ฉันเดินหนี
"เรื่องอะไรจะยอมให้เท้าฉันมาแปลกเปลื้อนกับคนอย่างเธอด้วยล่ะ แล้วก็น่ะ.....โอกาศของเธอ.....มันหมดไปแล้วล่ะ"ฉันใช้มีดแทงไปที่หน้าซ้ายที่แผลเดิมจนทะลุหัวใจ ก่อนจะเอามีดเล่มที่ใช้ฆ่าทั้ง2คนยัดเข้าไปในมือของยัยนี ก่อนจะเทศพของนายเวนิสที่หั่นแล้วลงบนพื้น พรุ่งนี้ถ้าคนมาเห็นคงคิดว่ายัยนีฆ่าตายเวนิสแล้วฆ่าตัวตายตาม
"เอาล่ะเหลืออีกแค่ 3 คน แค่ 3 คนเท่านั้น......"ฉันเดินกลับบ้านไป
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ