แพทริเซีย

-

เขียนโดย yamiji

วันที่ 14 สิงหาคม พ.ศ. 2561 เวลา 19.37 น.

  10 chapter
  0 วิจารณ์
  10.09K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 30 เมษายน พ.ศ. 2562 10.41 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

6) แค้น

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

        ณ เวลา 2:00 ตรง ฉันนอนเล่นอยู่บนเตียงตามเคย

  ปิงปองๆ เสียงออดหน้าประตูบ้านดังขึ้น

"แม่กลับมาแล้วเหรอ ในบอกวันนี้กลับเที่ยงคืนไง แต่เดี่ยวนะ แม่บอกว่าจะเอากุญแจไปด้วย แต่ดันมาเคาะประตูแบบนี้ ทั้งๆที่นี้ก็เป็นบ้านตัวเองมาเคาะประตูแบบนี้มันอแกจะผิดธรรมชาติไปนิดนะ"ฉันพึมพำออกมาก่อนจะเดินออกลงไปข้างล่าง ไปที่ประตูหน้าบ้าน 

"นั่นใครคะ?"ฉันถามออกไปผ่านประตูฉันได้ยินเสียงตอบกลับมาเบาๆว่า

"ครูเองเปิดให้หน่อยสิ" น้ำเสียงนั้นฟังดูปกติ แต่ฉันสำผัสได้ว่ามันไม่ได้มาดีแน่ๆ

"อ่อ รอเดี่ยวนะคะ หนูต้มน้ำทิ้งไว้นะ"(จริงๆแล้วเราแอบไปหยิบมีด)  ฉันรีบวิ่งไป แล้วกลับมาเปิดประตูให้อาจาร

"ดึกป่านี้แล้ว มาทำอะไรคะเนีย"ฉันเดินนำหน้าไปที่ห้องรับแขก

"เดี่ยวจะไปหาน้ำมาให้นะคะ"ฉันรีบไปที่ห้องครัวเพื่อหยิบแก้ว แต่เหมือนได้ยินเสียงใครเดินตามเข้ามา ตึก ตึก ตึก ด้วยความตกใจฉันจึงสาดน้ำในแก้วที่ถืออยู่ไปข้างหลังอย่างเต็ม

แรงก่อนจะหันไปเห็นว่าฉันที่ยื่นอยู่ข้างหลังคืออาจารนั้นเอง

"ขอโทษคะ นึกว่าโจร แล้วอาจารมาทำอะไรตรงนี้คะ"

"กะ....ก็แค่มาเดินเล่นนะ แล้วนี่มันน้ำอะไรทำไมมันแสบอย่างงี้ล่ะ"อาจารใช้มือบาดหน้าตัวเองและสิ่งที่ติดมือมาได้ใช้แค่น้ำแต่มันคือเลือดและเศษเนื้อที่ติดออกมาด้วย แถมตามแขนที่โดนก็เริ่มลอกและมีเลือดออก

"อ่อ! โซดาไฟค่ะ"ฉันยิ้มออกมา พร้อมกับส่งทิศชู่ให้แผ่นหนึ่ง

"ไม่ต้องห่วงนะคะ เดี่ยวเช็ดก็หมดแล้ว แต่อย่าเช็ดแรงนะคะ เพราะ ตอนนี้หนังหน้าของอาจารมันลุดออกมาหมดแล้ว ถ้าเช็ดแรงระวังลูกกะตาจะลุดออกมาด้วยนะคะ5555" ฉันหัวเราะออกมาพร้อมกับมองไปที่หน้าอานารที่แถบไม่เหลือเค้าโครงเดิม แถมลูกตาขวาก็เริ่มห้อยลงมาแล้วแล้ว

"นี่เล่นบ้าอะไรของเธอ มันอันตรายไม่ใช่หรือไง"อาจารมองมาทางฉัน

"ก็ถ้ามันไม่อันตรายก็คงไม่เล่นหรอกคะ"ฉันจ้องอาจารกลับด้วยสายตาอันว่างเปล่า

"เธอมันโรคจิตเธอมันไม่ใช่คน!" อาจารตะโกนสุดเสียงก่อนจะล้มลงไป แต่ก็ยังคงหายใจอยู่

"การกระทำของคุณมันก็ไม่ใช่สิ่งที่คนเป็นครูควรทำเหมือนกันคะ คุณเค็นจิ"ฉันมองหน้าเขาคนนั้น แม้ภายนอกเขาจะเป็นอาจารแต่ภายในนั้นมันก็แค่ปีศาจชั้นต่ำตัวหนึ่ง ในขณะที่เขาคนนั้นกำลังหายใจรวยริน ฉันใช้มีนกรีดที่องของเขาแล้วกางออกจนเห็นภายใน

"นี่สินะที่เขาบอกว่า ข้างนอกสดใส ข้างในเน่าเฟะ"ฉันรีบจักแจงหันศพใส่ถุงดำ ก่อนจะแบกถุงดำเหล่านั้นไปที่เตาเผาขยะที่อยู่หลังหมู่บ้าน ถึงจะใกล้ไปหน่อยแต่นี้ก็เพื่อความปลอดภัยของฉันเอง

"ยัยต้ม ถึงจะช้าไปหน่อยแต่....ล้างแค้นให้แล้วนะ"ฉันเปิดสวิตไฟของเตาเผาก่อนจะเดินจากไป ระหว่างนั้นฉันก็เจอโจรสองคนเลยเอามีดแทงมันไปคนละทีสองที ฉันก็ไม่รู้ง่ามันตายหรือเปล่าแต่นอนพงาบๆแบบนั้นยังไงก็คงไม่รอด

"พวกแกทำฉันเสียเวลารู้ไหมเนีย เฮ้อ~~" )ฉันรีบเดินกลับบ้าน กลิ่นค้างของเลือดกับกลิ่นโซดาไฟทำให้ฉันรู้สึกอยากอาเจียนนิดๆ

"ท่าทางฉันคงต้องอาบน้ำใหม่สินะ ไหงจะต้องล้างคราบเลือดอีก คืนนี้คงไม่ต้องนอนแล้วล่ะ"

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา