Demi-God รักเลือดผสม

-

เขียนโดย NaNumz

วันที่ 12 สิงหาคม พ.ศ. 2561 เวลา 19.26 น.

  5 ตอน
  0 วิจารณ์
  6,463 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 12 สิงหาคม พ.ศ. 2561 20.14 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) ชายปริศนา !?

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

บทที่ 3 : ชายปริศนา !?

     “สวัสดีจ้ะทุกคน วันนี้น้องใหม่จะมานั่งร่วมกินข้าวกับพวกเราล่ะ ^^” ทุกคนยิ้มรับ พร้อมเว้นที่ไว้ให้อะคามี่หนึ่งที่ อะคามี่น่ะนั่งข้างฉัน โดยมีอีริกนั่งหัวโต๊ะ

     “เป็นไงบ้างในช่วงเช้า ? เธอโอเคนะ เด็กน้อย” อีริกถามด้วยความเป็นห่วง แหม ! ทำยังกับฉันจะกินเลือดกินเนื้ออะคามี่ ฉันทำไม่ลงหรอกก็น่ารักขนาดนี้  -///-

     “ก็ดีคะพี่อีริก พี่เรียลน่ารักมากๆเลย พี่เขาช่วยหนูทุกเรื่องเลย” น้องปากหวานจัง >< อีริกมองฉันประมาณว่า

‘เธอเนี่ยนะดูแลอะคามี่’

     โฮะๆๆ แน่ล่ะ ฉันน่ะใฝ่ฝันอยากจมีน้องสาวมานานแล้วล่ะ อันที่จริงแล้วฉันมีพี่ชายอีกหนึ่งคน พี่ชายฉันน่ะชื่อ ‘อิงราน’ บ้านพักซุส พวกเราไม่ค่อยได้อยู่ด้วยกันสักเท่าไหร่ เพราะอยู่คนละบ้านพัก  อิงราลน่ะหล่อนะ สาวติดเพียบเลยก่อนที่จะมาอยู่ที่ค่ายเนี่ย แต่พอมาอยู่ที่ค่าย .. ก็เหมือนเดิม -.- ก็อกๆ เสียงเคาะประตูบ้านพักดังขึ้น ฉันเดินไปเปิดประตู พบอิงราลยืนอยู่ มาทำไมกันนะ - -

     “นี่ตัวเล็กของพี่ ~ พี่คิดถึงน้องจังเลย ไม่ได้เจอตั้งเดือนนึงแหนะ คิดถึงพี่รึป่าวเอ่ย ?” อิงราลถามพร้อมกับกอดคอฉันอ้อ .. ที่ค่ายเนี่ยมีพี่น้องหลายคู่เลยนะที่อยู่คนละบ้านพัก อามีลเลยมีการจัดตั้ง‘วันพบปะ’ขึ้น ทุกๆกลางเดือนจะมีการอนุญาตให้พี่น้องไปหากันได้

     “คิดถึงสิ คิดถึงพี่มากๆเลยนะ แล้วพี่เป็นไงบ้าง สบายดีใช่มั้ย ?” ฉันถาม พร้อมกับเข้ากอดพี่ชาย  เราสองกันน่ะ มีแม่เดียวกันแต่คนละพ่อน่ะ แต่เรารักกันมากๆเลยนะ 5555

     “นี่ตัวเล็ก เดี๋ยวพี่ต้องไปแล้วล่ะ ดูแลตัวเองดีๆนะน้องสาวที่น่ารักของพี่ ^^” อิงราลพูดพร้อมนำมือมาลูบผมฉันก่อนจะเดินไป นี่พี่ฉันมาแค่นี้จริงๆหรอ ? ฉันเดินกลับมาที่โต๊ะ เมื่อฉันนั่งลง เสียงอีริกก็ดังขึ้น

     “แหมๆ มีพี่ชายหล่อขนาดนี้ เธอไม่หวงบ้างหรอ” อีริกถามฉัน ฉันยิ้มน้อยพร้อมกับก้มหน้าก้มตากินข้าวตามปกติ ไม่หวงหรอก ขนาดฉันอิงราลยังไม่หวงเลย !

     เมื่อกินข้าวเสร็จ ทุกคนก็แยกย้ายเข้าห้องของตัวเอง ฉันก็ไปสิงสถิตอยู่ห้องของอีริกพร้อมกับอะคามี่ด้วย

     “นี่เรียล พี่ชายของเธอชื่ออะไรนะ ?” อีริกถาม อยากรู้ไปทำไมกันนะ พี่ชายฉันก็มาแค่แวบเดียว แต่สามารถทำให้ทุกๆคนในบ้านพักละลายได้

     “พี่ฉันน่ะหรอ ? ชื่ออิงรานน่ะ แหนะๆ แอบปิ๊งพี่ชายฉันล่ะสิ” ฉันแซว อาจจะจริงก็ได้นะ มาที่นี่ถ้ามีคนรู้ว่าฉันกับอิงรานเป็นพี่น้องกันก็จะแห่มาที่บ้านพักกันเต็มเลยล่ะ พี่ชายฉันฮอตขนาดนั้นเลยสินะ ! ยิ่งวาเลนไทน์ล่ะก็นะ ก็จะมีเหตุการณ์ประมาณแบบนี้เกิดขึ้น ..

                    VALANTINE DAY 14 FEBRUARY 2017 ..

ก็อกๆๆ

     เสียงเคาะประตูของห้องฉันดังขึ้น คงเป็นอีริกล่ะมั้ง ว่าแต่จะมาทำไมนะ ? เมื่อเห็นดังนั้น ฉันจึงลุกไปเปิดประตู และที่ฉันเห็น .. -.-

     “นี่ช็อคโกแล็ตที่พี่ชายเธอมาฝากกับฉันไว้เมื่อเช้าน่ะ” ช็อคโกแล็คกองพะเนินวางอยู่ในมุมห้องของฉัน นี่ฝากมากหมดเลยรึป่าวเนี่ย อิงราลก็รู้อยู่นะว่าช่วงนี้ฉันกำลังลดความอ้วนอยู่ - -

     “เอ่อ .. เยอะไปมั้ย คงต้องแบ่งทั้งบ้านพักแล้วล่ะแบบนี้  เธอเอามั้ย ?” ฉันมองหน้าอีริกที่กำลังตะลึงกับช็อคโกแล็ตมากมาย แน่ล่ะ ไม่คิดว่าพี่ชายฉันจะฮอตขนาดนี้ ไม่น่าพามาที่ค่ายเลย -..- ต้องจัดการให้หมดสินะ โอเคได้เลย เมื่อพี่เอามาให้น้องจะปฏิสธได้ไง เอาล่ะ เริ่มได้ .. ฉันใช้เวลาครึ่งวันในการจัดการช็อคโกแล็ตทั้งหมดนี่ เร็วใช่มั้ยล่ะ เรื่องของกินนี่แหละขอให้บอก เมื่อฉันกินเสร็จ ฉันก็คิดถึงอีริกพอดี ฉันเลยเดินไปหาอีริก แน่นอนว่าเธอ กำลังนอนเล่นอยู่      “ยัยแว่นนน ขอสิงด้วยสิ ไม่อยากอยู่ห้องอ่ะ อยู่คนเดียวแล้วเบื่อ - -“ มาถึงฉันก็บ่นให้อีริกฟัง อีริกหัวเราะเบาๆ จริงๆแล้วที่เห็นเธอเป็นแบบนี้อ่ะนะ เธอแสบไม่ใช่เล่นเลยนะ สรุปง่ายๆ ฉันก็นั่งเล่นที่ห้องอีริกทั้งวัน ..

     เรื่องก็ประมาณนี้แหละนับตั้งแต่วันนั้นฉันเลยกลายเป็นที่รู้จักของค่ายฮาล์ฟบลัด นี่ก็ดึกมากแล้ว อะคามี่ก็หลับไปแล้ว งั้นฉันควรนอน -.- ฉันล้มตัวลงนอนบนที่นอนแสนจะนุ่มนิ่มของฉัน แล้ววินาทีต่อมาฉันก็ผล็อยหลับไป

ตึกๆ ตึกๆ

     เสียงดังขึ้นกลางดึก ใครมาเนี่ย อีริกหรอ ว่าแต่จะมาทำไมนะ ฉันพยายามข่มตานอนแต่เสียงมันดังขึ้นทุกที ใกล้ขึ้น ใกล้ขึ้น จนได้ยินเสียงเปิดประตูห้องพักของฉัน แต่เดี๋ยวนะ ฉันจำได้ว่าฉันล็อคมันแล้วนี่ ? แล้วสุดท้ายเสียงก็เงียบลง ใช่ล่ะ มันอยู่ที่ปลายเตียงของฉันเอง !! แสงไฟจากข้างนอกสาดส่องมายังร่างของผู้ที่มาเยือน เห็นเป็นเงาของผู้ชาย มาทำไมกันนะ ? ต้องการอะไรจากฉันงั้นหรอ ? ชายปริศนาที่บัดนี้มายืนอยู่ปลายเตียงของฉันกำลังเดินเข้ามา ฉันหลับตาปี๋ วงแขนที่แข็งแกร่งยกฉันขึ้นอย่างเบามือ แล้วพาฉันออกไปมานอกค่าย !!

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา