Demi-God รักเลือดผสม
-
เขียนโดย NaNumz
วันที่ 12 สิงหาคม พ.ศ. 2561 เวลา 19.26 น.
5 ตอน
0 วิจารณ์
6,568 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 12 สิงหาคม พ.ศ. 2561 20.14 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) ค่ายฮาล์ฟบลัด
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบทที่ 1: ค่ายฮาล์ฟบลัด
สวัสดีเช้าวันใหม่ของค่าย วันนี้อากาศดีมากๆเลย ฟ้าคงจะมีเรื่องพิเศษมาให้ค่ายของเราได้ลุ้นอีกแล้วล่ะ ‘เอกอีเอกเอ๊กก~~’ เสียงไก่ขันเป็นสัญญาณของวันใหม่ ทุกคนตื่นขึ้นมาอาบน้ำอาบท่าเตรียมตัวทำพิธีเช้าวันใหม่พร้อมกัน ใช่เลย ค่ายของเราน่ะ พอเช้าก็จะมีพิธีกรรมเป็นการบูชาเทพเจ้าน่ะ โดยมี’อามิล’ หัวหน้าค่ายเป็นผู้ทำพิธี ในหอประชุมของค่ายเราก็จะจัดที่นั่งเป็นของแต่ละบ้านพัก แล้วแต่ว่าบ้านพักนั้นจะตกแต่งที่นั่งของ้านพักของตัวเอง แน่นอนว่าบ้านของฉันต้องมีสีฟ้าเป็นสีของที่นั่ง ใช่สิ ฉันเป็นลูกของเทพใต้ท้องทะเลนี่ ^^ เราทุกคนในค่ายเป็นเหมือนพี่น้องกันแต่ว่ามากันต่างถิ่นต่างที่ บางคนก็อาจจะเข้ากันไม่ได้ในช่วงแรกแต่พอหลังๆพวกเราได้ทำกิจกรรมร่วมกันมากขึ้น จึงทำให้เราทั้งค่ายเนี่ย สนิทกันมากขึ้น ยกเว้นแต่ ‘ซิงคอล’ ยัยนี่นะ ไม่เข้าสังคม กักตัวอยู่แต่ในบ้านพัก จะออกมาก็ต่อเมื่อมีพิธีสำคัญเท่านั้นแหละ พวกเราในค่ายเรียกเธอว่า ‘เจ้าหญิงเย็นชา’ แน่ล่ะ เธอเงียบ สุขุม แต่ฉันว่าจริงๆเธอก็ต้องมีปมอะไรสักอย่างที่ไม่สามารถบอกได้ เธอถึงได้เย็นชาแบบนี้ แต่ก็นะ พวกเราก็ยังรักเธอ…อย่างน้อยเธอก็คือหนึ่งในสมาชิกครอบครัวเดมิก็อด
ตอนนี้น่ะหรอ พวกเรามารวมตัวกันที่หอประชุมแล้วล่ะ เหลือเพียงแต่ซิงคอลที่ยังไม่มา นี่เธอละเลยขนาดนี้เลยหรอ พิธีบูชาเทพเจ้านี่สำคัญมากเลยนะ เราชาวค่ายให้ความสำคัญ ย ก เ ว้ น เ ธ อ !!! แต่เธอก็คือเดมิก็อดคนหนึ่งนะ ไม่ได้การละ ต้องไปตามเธอที่บ้านพักเดี๋ยว เธอน่ะอยู่บ้านฮาเดส อยู่เกือบท้ายค่ายส่วนใหญ่คนบ้านนี้จะมีโลกส่วนตัวสูงมากกก เอาล่ะ หลังจากที่เล่าเกี่ยวซิงคอลมาตลอดทาง ตอนนี้ฉันมาอยู่หน้าบ้านฮาเดสแล้ว
“ซิงคอล..ได้เวลาทำพิธีบูชาเทพเจ้าแล้วนะ เหลือเธอคนเดียวที่ไม่ได้ไป ออกมาร่วมพิธีกันเถอะนะ เพื่อพ่อแม่เทพของเธอ และเพื่อตัวเธอด้วย” เสียงของฉันก้องกังวานไปทั่วบ้านพัก แน่ล่ะ ไม่มีใครอยู่นี่ - - เอ่อ.. ประมาณว่ามีซิงคอลคนเดียว
ตึก ตึก ตึก
เสียงฝีเท้าของใครบางคนกำลังเดินลงมา
“นี่เธอไม่ต้องมายุ่งกับฉันได้มั้ย ไอพวกสวะ แล้วพิธีกรรมอะไรนั่นอ่ะนะ ฉันไม่สนหรอก เพราะมันไร้สาระมาก อ้อ..อีกอย่าง ฉันจะบอกเธอไว้เลยนะ ยัยเรียล ฉันเป็นมนุษย์คนหนึ่ง ไม่ใช่เดมิก็อด แต่ที่ฉันมาอยู่ที่นี่เพราะแม่ฉันส่งตัวมา ฉันก็ไม่ได้อยากมาอยู่เท่าไหร่หรอกนะ ค่ายที่มีแต่ตัวประหลาด และพิธีกรรมบ้าบอ” ซิงคอลพูดดูถูกค่ายนี้เกินไปแล้วนะ ไม่เป็นไร เธอไม่ได้สนใจคำพูดของใครอยู่แล้วนี่ เมื่อนางพูดจบ ไหล่นางได้มากระทบไหล่ฉันรุนแรง นี่เธอเล่นอะไรเนี่ย !? ได้ ! ในเมื่อเธอเล่นไม้แข็งกับฉัน ฉันคนนี้แหละจะนำเธอเข้าหาเทพเจ้าเอง !!
ฉันอยู่ที่หอประชุมตอนนี้ ทุกคนในค่ายมาอยู่พร้อมหน้ากัน ยกเว้นยัยซิงคอลนั่น ..
“เอาล่ะทุกคน นี่ก็ได้เวลาแล้วที่จะบูชาเทพเจ้า .. เริ่มได้ ..” อามิลกล่าวพลางเริ่มพิธี ทุกคนสงบเสงี่ยม ให้ความสำคัญตลอดการบูชา พิธีบูชาดำเนินไปอย่างศักดิ์สิทธิ์จนเสร็จพิธี หลังจากเสร็จพิธีอามีลได้กล่าวประกาศเรื่องหนึ่ง ..
“เหล่าเดมิก็อดทุกท่าน วันนี้ฉันมีเรื่องมาประมาณให้ทุกท่านได้ทราบพร้อมกัน วันพรุ่งนี้จะมีการต้อนรับเด็กใหม่เข้ามาสู่ค่ายของเรา ขอให้ทุกคนมารวมกันที่หอประชุมช่วงเช้า วันนี้เสร็จพิธีแล้ว แยกย้ายได้” เด็กใหม่ ? เด็กใหม่หรอ ? ว้าว ! น่าตื่นเต้นจังเลย นี่แหละความฝันที่จะต้อนรับเด็กใหม่ ภาวนาให้เธออยู่บ้านพักเดียวกับฉันด้วยเถอะ
ไม่น่าเชื่อว่าเรื่องเด็กใหม่นั่นทำให้ฉันนอนไม่หลับ = = ทำไมฉันต้องคิดมากขนาดนี้ด้วยนะ ? ช่างเถอะ ~~ นอนดีกว่า ฉันพยายามข่มตานอน แล้วฉันก็หลับไป .. พร้อมกับความหวังเล็กๆที่จะเกิดขึ้นวันพรุ่งนี้ !
สวัสดีเช้าวันใหม่ของค่าย วันนี้อากาศดีมากๆเลย ฟ้าคงจะมีเรื่องพิเศษมาให้ค่ายของเราได้ลุ้นอีกแล้วล่ะ ‘เอกอีเอกเอ๊กก~~’ เสียงไก่ขันเป็นสัญญาณของวันใหม่ ทุกคนตื่นขึ้นมาอาบน้ำอาบท่าเตรียมตัวทำพิธีเช้าวันใหม่พร้อมกัน ใช่เลย ค่ายของเราน่ะ พอเช้าก็จะมีพิธีกรรมเป็นการบูชาเทพเจ้าน่ะ โดยมี’อามิล’ หัวหน้าค่ายเป็นผู้ทำพิธี ในหอประชุมของค่ายเราก็จะจัดที่นั่งเป็นของแต่ละบ้านพัก แล้วแต่ว่าบ้านพักนั้นจะตกแต่งที่นั่งของ้านพักของตัวเอง แน่นอนว่าบ้านของฉันต้องมีสีฟ้าเป็นสีของที่นั่ง ใช่สิ ฉันเป็นลูกของเทพใต้ท้องทะเลนี่ ^^ เราทุกคนในค่ายเป็นเหมือนพี่น้องกันแต่ว่ามากันต่างถิ่นต่างที่ บางคนก็อาจจะเข้ากันไม่ได้ในช่วงแรกแต่พอหลังๆพวกเราได้ทำกิจกรรมร่วมกันมากขึ้น จึงทำให้เราทั้งค่ายเนี่ย สนิทกันมากขึ้น ยกเว้นแต่ ‘ซิงคอล’ ยัยนี่นะ ไม่เข้าสังคม กักตัวอยู่แต่ในบ้านพัก จะออกมาก็ต่อเมื่อมีพิธีสำคัญเท่านั้นแหละ พวกเราในค่ายเรียกเธอว่า ‘เจ้าหญิงเย็นชา’ แน่ล่ะ เธอเงียบ สุขุม แต่ฉันว่าจริงๆเธอก็ต้องมีปมอะไรสักอย่างที่ไม่สามารถบอกได้ เธอถึงได้เย็นชาแบบนี้ แต่ก็นะ พวกเราก็ยังรักเธอ…อย่างน้อยเธอก็คือหนึ่งในสมาชิกครอบครัวเดมิก็อด
ตอนนี้น่ะหรอ พวกเรามารวมตัวกันที่หอประชุมแล้วล่ะ เหลือเพียงแต่ซิงคอลที่ยังไม่มา นี่เธอละเลยขนาดนี้เลยหรอ พิธีบูชาเทพเจ้านี่สำคัญมากเลยนะ เราชาวค่ายให้ความสำคัญ ย ก เ ว้ น เ ธ อ !!! แต่เธอก็คือเดมิก็อดคนหนึ่งนะ ไม่ได้การละ ต้องไปตามเธอที่บ้านพักเดี๋ยว เธอน่ะอยู่บ้านฮาเดส อยู่เกือบท้ายค่ายส่วนใหญ่คนบ้านนี้จะมีโลกส่วนตัวสูงมากกก เอาล่ะ หลังจากที่เล่าเกี่ยวซิงคอลมาตลอดทาง ตอนนี้ฉันมาอยู่หน้าบ้านฮาเดสแล้ว
“ซิงคอล..ได้เวลาทำพิธีบูชาเทพเจ้าแล้วนะ เหลือเธอคนเดียวที่ไม่ได้ไป ออกมาร่วมพิธีกันเถอะนะ เพื่อพ่อแม่เทพของเธอ และเพื่อตัวเธอด้วย” เสียงของฉันก้องกังวานไปทั่วบ้านพัก แน่ล่ะ ไม่มีใครอยู่นี่ - - เอ่อ.. ประมาณว่ามีซิงคอลคนเดียว
ตึก ตึก ตึก
เสียงฝีเท้าของใครบางคนกำลังเดินลงมา
“นี่เธอไม่ต้องมายุ่งกับฉันได้มั้ย ไอพวกสวะ แล้วพิธีกรรมอะไรนั่นอ่ะนะ ฉันไม่สนหรอก เพราะมันไร้สาระมาก อ้อ..อีกอย่าง ฉันจะบอกเธอไว้เลยนะ ยัยเรียล ฉันเป็นมนุษย์คนหนึ่ง ไม่ใช่เดมิก็อด แต่ที่ฉันมาอยู่ที่นี่เพราะแม่ฉันส่งตัวมา ฉันก็ไม่ได้อยากมาอยู่เท่าไหร่หรอกนะ ค่ายที่มีแต่ตัวประหลาด และพิธีกรรมบ้าบอ” ซิงคอลพูดดูถูกค่ายนี้เกินไปแล้วนะ ไม่เป็นไร เธอไม่ได้สนใจคำพูดของใครอยู่แล้วนี่ เมื่อนางพูดจบ ไหล่นางได้มากระทบไหล่ฉันรุนแรง นี่เธอเล่นอะไรเนี่ย !? ได้ ! ในเมื่อเธอเล่นไม้แข็งกับฉัน ฉันคนนี้แหละจะนำเธอเข้าหาเทพเจ้าเอง !!
ฉันอยู่ที่หอประชุมตอนนี้ ทุกคนในค่ายมาอยู่พร้อมหน้ากัน ยกเว้นยัยซิงคอลนั่น ..
“เอาล่ะทุกคน นี่ก็ได้เวลาแล้วที่จะบูชาเทพเจ้า .. เริ่มได้ ..” อามิลกล่าวพลางเริ่มพิธี ทุกคนสงบเสงี่ยม ให้ความสำคัญตลอดการบูชา พิธีบูชาดำเนินไปอย่างศักดิ์สิทธิ์จนเสร็จพิธี หลังจากเสร็จพิธีอามีลได้กล่าวประกาศเรื่องหนึ่ง ..
“เหล่าเดมิก็อดทุกท่าน วันนี้ฉันมีเรื่องมาประมาณให้ทุกท่านได้ทราบพร้อมกัน วันพรุ่งนี้จะมีการต้อนรับเด็กใหม่เข้ามาสู่ค่ายของเรา ขอให้ทุกคนมารวมกันที่หอประชุมช่วงเช้า วันนี้เสร็จพิธีแล้ว แยกย้ายได้” เด็กใหม่ ? เด็กใหม่หรอ ? ว้าว ! น่าตื่นเต้นจังเลย นี่แหละความฝันที่จะต้อนรับเด็กใหม่ ภาวนาให้เธออยู่บ้านพักเดียวกับฉันด้วยเถอะ
ไม่น่าเชื่อว่าเรื่องเด็กใหม่นั่นทำให้ฉันนอนไม่หลับ = = ทำไมฉันต้องคิดมากขนาดนี้ด้วยนะ ? ช่างเถอะ ~~ นอนดีกว่า ฉันพยายามข่มตานอน แล้วฉันก็หลับไป .. พร้อมกับความหวังเล็กๆที่จะเกิดขึ้นวันพรุ่งนี้ !
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ