SOMEONE ฉันรักเธอ^^

 
ตอนที่ 7
 
“ แกเซอร์ไพรท์พวกฉันสำเร็จแล้วเกล ” นิลเปิดประเด็นพูดเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกี้เป็นคนแรกในขณะที่ทุกคนกำลังกินข้าวอย่างเอร็ดอร่อย
“ แหงละ เพราะฉันแค้นยัยนั่นมานานละ ถือว่าช่วยเพื่อนให้หายโง่ละกัน ” ถึงแม้ว่าเกลกับเนมจะไม่ถูกกันแต่คำว่าเพื่อนอะเนาะ ยังไม่มันก็ตัดกันไม่ขาดหรอก
“ พี่ดรีมกินน้ำโค้กมั้ย เกรซไปซื้อให้ ” เกรซที่พึ่งซื้อข้าวมากินถามฉันซึ่งฉันก็หิวน้ำพอดี
“ ค่ะ เอาก็ได้ ” ฉันยิ้มตอบแล้วกินข้าวต่อ
“ อะไรกันคู่นี้หวานเกินไปรึเปล่าเนี้ย แล้วก็นะเกรซ พวกพี่น้อยใจนะเนี้ยดูแลแต่ไอ่ดรีมเนี้ย ” อิมพูดเชิงหมั่นใส้ซึ่งฉันก็ไม่ได้สนใจหรอก เพราะจิงๆฉันกับเกรซเนี้ยไม่ได้มีอะไรเกินเลยไปกว่าพี่น้องแน่นอน มันคงเป็นเพราะตอนนั้นแหละมั้งที่ทำให้เกรซติดฉันแจ
“ ก็แค่ถามพี่ดรีมเฉยๆว่าจะกินมั้ยแค่นั้นเอง ส่วนของพี่ๆเกรซซื้อมาให้อยู่แล้วค่ะ ” ก็จิงของน้องมันเพราะฉันไม่ชอบกินน้ำเปล่าเวลากินข้าวมันทำให้ข้าวไม่อร่อยเท่าไหร่ฉันเลยชอบกินพวก ชาเย็น แล้วก็ โค้กอะไรประมาณนั้น
“ มันผิดที่อี่ดรีมแดกไม่เหมือนชาวบ้านนี่แหละเลยทำให้ยุ่งยาก ” นิลบ่นขึ้นหลังจากที่เกรซเดินไปซื้อน้ำ ชิ มีหรือฉันจะสนใจฉันก็ก้มหน้าก้มตากินไปอย่างสะบายใจ
“ เฮ้ยๆดรีมนั่นมันพี่นามปวส.2ไฟฟ้าที่แกแอบปลื้มนิหว่า ” เกลชี้ไปที่ร้านข้าวข้างหลังฉันอย่างตื่นเต้น เพราะอะไรถึงต้องตื่นเต้นหน่ะเหรอ เพราะพี่เค้าหล่อเวอร์ๆยังไงละค่ะ คริคริ
“ น้อยๆหน่อยเกลนั่นมันของฉ้านน ” ฉันพูดแซะเพื่อนเกลที่ออกหน้าออกตาสุดๆ
“ แหมมม ก็แบ่งๆเพื่อนบ้างง ” นางก็ยังคงส่งสายตาให้แผ่นหลังว่าที่ฝาชีคนที่หมื่นแปดของฉันต่อไป
“ งั้นแบ่งพี่โจให้ฉันบ้างได้ม้ะ ” ฉันถามนางกลับถึงรุ่นพี่ที่นางแอบปลื้มๆอยู่ นางนี่หันขวับมามองฉันอย่างกับจะฆ่าให้ตายคาจานข้าว
“ ชิ ฉันไม่ยุ้งพี่นามของแกแล้วก็ได้ย่ะ! ” ว่าแล้วนางก็ลุกเอาจานไปเก็บ แอบเห็นนางเดินอ้อมไปโต๊ะที่พี่โจสุดหล่อของนางนั่งกินข้าวอยู่ด้วยแหละ แหมม น่าหมั่นใส้จิงๆ
“ ปะไปเรียน ” ฉันบอกเกรซตอนที่เดินมาส่งหน้าห้อง เห็นเกรซมาออยู่กับพวกเราบ่อยๆไม่ได้แปลว่านางไม่มีเพื่อนนะค่ะ นางมีเพื่อนเยอะมาก นางเป็นคนที่ยิ้มเก่งเฟลลี่มากๆ
“ เกรซนี่คนดีเนาะ กูไม่เคยเห็นน้องมันโกรธใครเลยอะ ” อิมพูดออกมาอย่างชื่นชมในความเป็นคนดีซะเหลือเกินของน้องมัน
“ เป็นแบบนี้อะดีแล้ว มึงคงไม่อยากเห็นน้องมันโกรธหรอกเชื่อดิ ” นิลที่รู้จักกับสองพี่น้องนี่มานานเอ่ยขึ้น
“ แต่น้องมันคนดีเกินไปอะ เพื่อนเยอะมาก ขนาดป้าร้านข้าวยังเอามาเป็นเพื่อนเลย ” อิมก็ยังคงพูดไปเรื่อยๆจนมาถึงห้องเรียน
“ น้องฉันก็เป็นเพื่อนกับคนทั้งโลกอะ ” เกลพูดแล้วเดินไปนั่งที่โต๊ะอย่างสบายใจ
“ คนดีเวอร์เลยเนาะ ไม่เหมือนพี่มัน ” อิมพูดไปขำไปแต่ยัยเกลนี่ถลึงตาใส่จนตาจะหลุดจากเบ้าละ 5555555+
“ ถ้าพูดขนาดนี้ด่ากูว่านางฟ้าเลยก็ได้ไม่ว่าหรอก ” เกลพูดออกมาทำพวกฉันแทบอ้วกเอาข้าวมันไก่ที่พึ่งแดกไปออกมา
“ จะบอกว่านางมารตังหาก ” อิมพูดต่อทำเอาพวกเราหัวเราะกันอย่างสะใจเลยทีเดียว
“ เอ้อออ อี่พวกเวรฝากไว้ก่อนเถอะ ” เกลบ่นออกมาอย่างหัวเสียที่ไม่มีใครเป็นพวกนางเลยซักกะคนเดียว
ณ หอพัก
“ ดรีม ลูกน้องอาแกมาหว่ะ ” ฉันที่พึ่งอาบน้ำเสร็จถูกเกลเรียกอย่างเสียงดังจนหนูเฌอเบตลูกรักของฉันตกใจ
“ เอ่อ จะเสียงดังทำใมละเรียกเบาๆสิวะลูกกูหลับอยู่ตื่นเลยอะ ” ฉันอุ้มเจ้าเฌอเบตที่เป็นเม่นน้อยออกมาจากกรงเดินไปหาพวกลูกน้องของอาอย่างเบื่อหน่าย มากันทำซากอ้อยไรกันเนี้ยน่าเบื่อจิง!!
“ มีอะไร ” ฉันถามออกไปเสียงนิ่ง
“ คือคุณท่านขอเชิญคุณหนูกลับบ้านพรุ่งนี้คับ ” คุณป้าให้กลับเหรอ มีอะไรกันนะ
“ ได้ ”
“ เอ่อ เดี๋ยวครับคุณหนู ” ฉันตอบแล้วเตรียมหันหลังจะเดินเข้าห้องแต่ไอ่พวกนั้นก็ยังเรียกไว้ อะไรกันอีกเนี้ย
“ อะไรอีกละ!! รีบๆพูดให้จบไปเลยดิจะเงียบไว้ทำซากมะเขือไรน่ารำคานจิง!!! ” ฉันเริ่มอาละวาดไปพวกนั้นจนมันหน้าซีดกันเป็นแถว
“ ขอโทดครับ!!! ” พวกมันก้มหัวขอโทดฉันกันยกใหญ่
“ มีอะไรก็รีบพูดมาสิ ” ฉันลดระดับเสียงลงเล็กน้อยเพื่อนไม่ให้เป็นการรบกวนผู้เช่าห้องคนอื่น
“ เอ่อ นายน้อยฝากมาบอกว่า มีงานให้ทำพรุ่งนี้ให้เข้าไปเจอพร้อมกับเพื่อนๆคุณหนูด้วยคับ ” อามันจะให้ทำไรวะเนี้ยให้เอาพวกแสบไปด้วยต้องเป็นงานพิเลนๆแน่ๆ ยัยอิมรู้มันคงจะชอบอกชอบใจรายนั้นชอบอะไรแปลกๆ
“ พวกแกกลับไปได้แล้ว ” ฉันไล่พวกนั้นกลับแล้วเดินกลับเข้ามาในห้อง
“ ฉันได้ยินนะ ” เกลพูดขึ้นตอนที่ฉันเดินมาที่ห้องนั่งเล่น
“ มีเรื่องให้สนุกอีกแล้วอะดิ555 ”อิมถามขึ้นแล้วหัวเราะชอบใจ คือมันคงจะชอบเรื่องอะไรแบบนี้จิงๆแหละคุณเชื่อเถอะว่าอิมมันมีอะไรแปลกๆที่พวกคุณยังไม่รู้อีกเยอะะะ
“ จะอะไรก็ช่างเหอะ ตอนนี้ไปนอนกันได้แล้ว ” นิลเพิ่งเดินออกมาจากห้องครัวพร้อมกับถาดที่มีนมอุ่นๆอยู่5แก้ว พอทุกคนดื่มนมเสร็จก็เข้านอนก็มีแต่นิลเนี้ยแหละที่เข้าครัวทำอะไรให้กินตลอดถ้านิลไม่อยู่ก็จะเป็นเกลค่ะที่ทำ เห็นเกลมันดูห่ามๆแบบนี้มันทำอาหารอร่อยมากเลยนะค่ะ ส่วนฉันก็งูๆปลาๆ อร่อยบ้างไม่อร่อยบ้าง ส่วนอิมพึ่งมันไม่ได้เลยเรื่องอาหารไม่เชื่ออย่าลองเลยจะดีกว่า เพราะฉันเคยพิสูตรมาแล้ว
“ เฮ้ยดรีมแล้ว....ลูกมึงไปไหนแล้วอะ ” อิมที่นั่งอยู่หน้าโต๊ะหนังสือฉันถามขึ้นขณะที่เอานิ้วจิ้มกรงบนโต๊หื้มม ลูกเหรอ ลูกไรวะ
“ ลูก....เฌอเบต เฮือก!!! ” เฌอเบตลูกช้านนน!!!
“ อย่าบอกนะว่า... ” อิมพูดขึ้นครั้งนี้พร้อมกับทำตาโต
“ อร้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!! ” ฉันกรี๊ดออกมาอย่างดังจนทุกคนต้องออกมาดู ดีนะที่เป็นห้องเก็บเสียงอะไม่งั้นตายแน่ และแล้วคืนนั้นฉันกับอิมก็กว่าจะได้นอนก็นู้นน เที่ยงคืนกว่า แม่งงกว่าจะหาลูกเจอแทบไม่ได้นอน ยังไงก็ฝันดีนะคะทุกคนขอให้วันนี้ฝันดีฝันถึงคนนั้นกันถ้วนหน้าค่ะ