SOMEONE ฉันรักเธอ^^

 
ตอนที่ 3
 
“ เกรซ นี่มันอะไรกันอะ ” ฉันถามไปอย่างสงสัยเพราะฉันจำไม่ได้เลยว่าเจอกันครั้งสุดท้ายตั้งแต่เมื่อปีไหน
“ อะไรกันค่ะ นี่การทักทายของพี่เหรอเนี้ย ” เกรซทำหน้าเหมือนน้อยใจนิดๆ แต่ก็ปรับหน้าให้กลับมาเป็นปกติ
“ อ้าว ตื่นกันแล้วเหรอ ” อยู่ๆอี่คนที่หายหัวไปตั้งแต่เช้าก็ปรากฏตัวขึ้นท่ามกลางบรรยากาศภายในห้องที่แสนจะอึดอัด
“ อี่เกล!!! มึงหายหัวไปไหนมาวะ กูเป็นห่วงแทบแย่อะ โทรสับก็ไม่รับ!! ” นิลปล่อยคำถามและคำด่าใส่เกลรัวๆเลยด้วยความเป็นห่วงอะเนาะ เป็นฉันคงจะกระโดดถีบให้ซักที โทษฐานทำให้ต้องตื่นตั้งแต่ไก่โห่
“ ไรว่ะ โทษทีกูไปรับน้องมาหน่ะ555 ” ตลก...
“ ไม่มีไรแล้วช้ะ กูไปนอนต่อนะ ” ฉันเอ่ยขึ้นเพราะตอนนี้ง่วงมากๆ
“ ยังจะนอนได้อีกเหรอวะ ไม่ต้องนอนแล้วไปอาบน้ำล้างหน้าแล้วมากินข้าว ไปๆ ” อิมบอกฉันหน้าตึงก่อนจะไล่ให้ไปอาบน้ำ เฮ้ออ อะไรกันเวลานอนของฉัน
โต๊ะอาหาร
“ เกรซ จะนอนกับพี่มั้ยหรือว่าจะไปซื้อเตียงมาวันนี้เลย ” เกลถามน้องมันหลังจากทุกคนกินข้าวเสร็จหมดแล้ว
“ ไปซื้อมาเลยดีกว่าจะได้ไม่ต้องเบียดกัน ” เกลพยักหน้ารับรู้แล้วลุกไปเข้าห้องน้ำ
“ เกรซจะมาอยู่ที่นี่จิงๆเหรอ ” ฉันถามไปอย่างสงสัย เพราะทางบ้านของเกลดูจะหวงลูกสาวเอามากๆ นี่ถ้าเกลเป็นคนอ่อนต่อโลกแบบฉันครอบครัวใยนั่นก่ไม่ให้ออกมาอยู่หอแบบนี้หรอกนะ
“ ค่ะ เกรซขอคุณพ่อแล้ว ท่านอนุญาตค่ะ แต่เกรซต้องกลับบ้านทุกวันศุกร์ ” หูยย เกรซนี่ใช่ย่อย ขอคุณลุงมาอยู่ข้างนอกได้แบบนี้ต้องมีอะไรมากกว่านี้แน่ๆ
“ แล้วเรียนที่เดิมป้ะ หรือย้ายไปเรียนที่ไหน ” อิมถามต่อฉันด้วยความเป็นห่วงเพราะหอนี้มันก็ไกลรร.ที่เกรซเรียนเอามากๆ กลัวน้องมันเดินทางไม่สะดวก
“ เกรซจะย้ายมาเรียนที่วิลัยเรา ”
“ อ้ออ ห้ะ!! เมื่อกี้แกว่าไงนะ ” เกลเอ่ยแทนน้องสาวมัน ทำเอาฉันและอิมต้องเหว๋อกันไปเลย เกรซเนี้ยนะจะมาเรียนช่าง โหยยยจะรอดมั้ยเนี้ย คุณหนูเต็มยศแบบนี้
“ จะไหวเหรอน้องเกรซ มันไม่ง่ายเลยน่ะ ” นิลที่มาตอนไหนไม่รู้เอ่ยถามอย่างเป็นห่วง
“ ไหวสิค่ะ เกรซน้องพี่เกลนะจะให้น้อยหน้าได้ยังไงกัน ” ถึงยังไงเกรซก็ยังเป็นเด็กน่ารักสดใสเสมอ เพราะแบบนี้ทุกคนถึงรักเค้าเพราะเค้าเป็นเพื่อนกับคนทั้งโลก 5555555555555555
“ เอ้าๆ เลิกคุยเรื่องไร้สาระกันได้ละไปเตรียมตัวได้แล้ว เกรซวันนี้ไปลงทะเบียนย้ายที่เรียนกับพี่นะ บอกลุงแจ็ครึยังว่าต้องทำยังไง ” เกลสั่งพวกฉันแล้วหันไปสนใจน้องสาวคนสวยของนางต่อ
“ บอกแล้วค่ะ ลุงเค้าบอกว่าตอนนี้กำลังจัดการค่ะ ” กำลังงงกันใช่มั้ยละค่ะว่ามันคุยบ้าอะไรกัน มันกำลังคิดจะเอาเงินยัดเพื่อที่น้องเกรซจะได้เข้าเรียนปี1ที่วิลัยได้แบบไม่ต้องรอปีหน้า
“ อืม งั้นไปกันเลย ” GO GO  GO  Whoooo
วิทยาลัยเทคนิคฯ
“ ไปลงทะเบียนกันเดียวพี่ไปส่งเอง ” ฉันเดินมาส่งเกรซที่ห้องทะเบียนพร้อมกับเสียงเห่าหอนของหมาแถวนี้
“ ว้าวๆสวยจังน้า มาเรียนใหม่เหรอจ้ะ ” นั่นไงไอ่หมามาละตัวนึง
“ ไม่ยุ้งสิค่ะพี่ ” อุ๊บ!! ฉันหลุดขำออกมากับคำพูดของเกรซ ทำเอาไอ่พี่คนนั้นหน้าหงายกลับกลงไม่ทันเลยทีเดียว
“ เป็นไงบ้างเรา เมื่อกี้เกิดไรขึ้นกันเหรอ ” เกลเดินมาพอดี ดีนะที่ไอ่พี่เมื่อกี้ไปแล้วไม่งั้นกลายเป็นศพแน่ๆ
“ ไม่เป็นไรค่ะ เรียนร้อยแล้ว ” ฉันเดินมาส่งน้องเกรซกับเกลที่ห้องเรียน
“ ตั้งใจเรียนนะ อ้อ เกรซเป็นน้องรหัสของดรีมนะ พอดีมันไม่มีหน่ะ ” ไม่ใช่ไม่มีแต่ฉันไม่ลงชื่อจับน้องรหัสเองตังหากหล่ะ
“ ดีจังง ” เกรซหันมาจับมือฉันโยกไปมาอย่างน่ารักฉันเลยอดใจไม่ไหวหยิกแก้มนางไปหนึ่งที
“ เอาหละ ไปเรียนได้แล้วละก็อย่ามีเรื่องละเข้าใจมั้ย ” แหมม สั่งน้องละดีจิงแต่อี่พี่มันนี่แหละตัวดีเรื่องใช้กำลังเลยย
“ ไปเรียนได้แล้วล่ำลากันอย่างกับจะตายจากกันอย่างงั้นแหละ ” อิมเดินมาเรียกอย่างหัวเสีย สงสัยมันคงจะเล่นเกมแล่วแพ้มาแน่ๆ 555555
“ หัวร้อนเหรอ ” เกลถามอย่างรู้ทัน
“ เอ่อดิ เจอทีมกากไง ” อิมสบทออกมาอย่างหัวเสียก่อนจะชวนฉันไปซื้อน้ำมาราดหัวเอ้ยย มาดื่ม
“ ไปซื้อน้ำกัน ” ว่าแล้วก็ลากฉันไปแบบไม่บอกกล่าว ทำให้ฉันสะดุดขาหมูของตัวเอง
ขวับ!! อ้ะ!!
“ เอ้า ไม่เจ็บแหะ ” ฉันล้มคะแต่ไม่เจ็บสงสัยหนังจะหนา
“ จะเจ็บได้ไงหละน้อง พี่มาเป็นที่รองตัวขนาดนี้ ”  เสียงใครวะ
ขวับ!!!
“ อ้ะ!! ขอโทษคะพี่ ” ฉันหันหลังไปก็พบกับเจ้าชายที่ขี่ม้าขาวที่ช่วยฉันไว้ และฉันก็กำลังนั่งทับตัวพี่เค้าอยู่!!
“ ไม่เป็นไร แต่หนักเหมือนกันนะเนี้ยย 5555 ” หลอกด่ากูชัดๆ
“ พี่ไม่มีตารึไงคะก็เห็นอยู่ว่าอ้วน 55555 ” อุ้ย! เผลอด่านางไปอ่าาา
“ ก็เห็นนะแต่ไม่อยากพูดไง 555555 ” แหมมม ทำมาเป็นถนอมน้ำใจ
“ ค่ะๆ ยังไงก็ขอบคุณนะค่ะพี่.... ” ฉันพูดแล้วเว้นไว้ให้พี่เค้าบอกชื่อ
“ เม่นคับ ” หูยย ชื่อก็ดูเท่ห์  หน้าตาก็ดี  สุภาพบุรุตสุดๆ อร้ายยยยย 10!! 10!! 10!! ไปเลยจ้าาาา
“ อ้อออ ค่ะไปก่อนนะคะ ” ฉันเดินออกมาจากตรงนั้นเพราะเห็นว่าอิมกำลังยืนทำหน้าหมั่นใส้ฉันอยู่ตรงบันได
“ ไงหละ อ่อยได้มั้ย ”
“ อ่อยเชี่ยไร มึงนั่นแหละดึงแขนกูทำให้กูสะดุด ดีนะที่พี่เค้ามารับทันไม่งั้นหัวแตกตายไปทำไง ” สมองไหลทำไงห้ะ! ยิ่งมีน้อยๆอยู่ด้วยนะ
“ ถ้ามึงตายไปกูคงแย่อะ ” อิมพูดทำหน้าเศร้า ทำฉันซึ้งอีกแล้ววว
“ แหมมม ทำซึ้งๆ ” ฉันแซวมันพร้อมกับดึงหัวมันมาซบอก
“ เปล่า ฉันแค่กลัวว่าเวลาหิวจะไม่มีใครซื้อข้าวมาให้ ” ฉันได้ยินแบบนั้นก็ผลักหัวมันออกทันที แหมมม อีเพื่อนทรพี อีคนเห็นแก่กินเอ้ยย
“ ดอก... ” มันเดินหัวเราะนำฉันไปที่ร้านน้ำฉันกำลังจะวิ่งไปตบหัวมันสายตาฉันก็เหลือบไปเห็นคนสองคนที่ยืนกอดกันไม่เกรงใจห้องปกครองข้างหลังเลยแม้แต่น้อย
“ อี่น้องกี้นี่หว่า แต่ไอ่ผู้ชายนั่นไม่ใช่เนมหนิ ” อี่น้องกี้ อี่เด็กบ้าเอ้ยย