SOMEONE ฉันรักเธอ^^

 
ตอนที่ 11
 
“ ไอ่คนพวกนั้น ทำใมมันถึงเป็นแบบนี้ไปได้หล่ะ ” อิมหันมาพูดกับฉันอย่างงงงวย ซึ่งฉันก็งงไม่แพ้กัน
“ อย่าบอกเรื่องนี้ให้เกลรู้เด็ดขาด ” ฉันพูดแล้วเดินลงไปที่คนทั้งสามยืนคุยกันอยู่พอดี พวกนั้นดูตกใจกันมากโดยเฉพาะพี่โจ
“ ไม่สำนึกสินะ ” อิมที่เดินตามลงมาพูดกับกี้ ยัยนั่นหลบตาลงเพราะกลัวอิม
“ แหมมม ไม่เอาสิจ้ะน้องๆอย่าทะเลาะกันเลยนะพี่ไม่อยากให้พวกเรามีเรื่องกันนะ ” พี่แพทพูดจบอิมก็ตะคอกสวนไปอย่างมีน้ำโห
“ อย่ามาตอแหลให้มากเลยพี่แพท!! ” อิมโมโหมากจิงๆเพราะมันพูดแล้วจะเดินไปหาพี่แพทแต่ฉันดึงมันไว้ก่อน
“ ใจเย็นสิ อย่าเสียงดังไปเดียวเกลมันได้ยิน ” ฉันบอกอิมเสียงค่อยเพราะชั้นนี้มันใกล้ดาดฟ้า ขืนเสียงดังไปเกลได้ยินแน่ๆ
“ บ้าเอ้ย! ” อิมสบทออกมาอย่างหัวเสียแล้วเดินตึงตังลงไปก่อนและฉันที่กำลังจะเดินตามไปโดนดักด้วยคำพูดที่ไม่คิดว่าจะออกมาจากปากพี่ที่พวกเราเคยนับถือมากๆอย่างพี่แพท
“ น่าสงสารเกลนะดรีมแต่ก็นะ ผู้ชายเค้าชอบของสวยๆงามๆ ไม่ใช่ของกรวกๆ ” ฉันกำหมัดแน่นแล้วค่อยๆหันไปยิ้มให้นาง แต่เป็นรอยยิ้มเหยียดเหมือนรังเกียจมากกว่า
“ อ้อ ของสวยๆงามๆที่พี่ว่าเนี้ย ดรีมคิดว่าคงไม่ใช่พี่อะค่ะ เพราะทั้งเนื้อทั้งตัวพี่เนี้ย.... ” ฉันเดินเข้าไปใกล้นางแล้วพูดใส่หน้าอย่างเดือดดาน
“ มันสกปรกไปหมดแล้ว!! ” ฉันถูกมันผลักออกอย่างแรงจนเกือบตกบันได ดีนะคว้าราวไว้ทัน
“ ฉันจะรอดูความชิบหายของเพื่อนแกละกัน! ” พี่มันพูดแล้วเดินลงบันไดไปแล้วพวกที่เหลือก็ค่อยๆเดินผ่านฉันไป
“ ใครกันแน่ที่จะชิบหาย... ” ฉันพูดออกมาเสียงเบาพร้อมกับยิ้มร้ายที่ปรากฏขึ้นบนใบหน้า
ร้านขายของ
“ ฉันจะต้องใจเย็นแบบนี้ไปถึงเมื่อไหร่วะ ทำใมอะ ทำใมพี่แพทมันถึงทำแบบนี้กับเกลทั้งๆที่เกลสนิทกับพี่แพทมาตั้งนานอะ ” อิมร่ายยาวจนฉันฟังไม่ทัน ฉันเลยเลือกที่จะเงียบแล้วคิดหาวิธีเอาคืนแทนเพื่อนอย่างสาสม
“ เอางี้ ” ฉันนึกอะไรออกแล้วหันไปมองอิม หึหึ คงต้องใช้ตัวช่วยพิเศษแล้วหล่ะ
“ อะไรของแกทำหน้าเหมือนมีแผนชั่วๆอยู่ในหัวเลย ” ฉันทำเอื่อมใส่มันเลยทีเดียว นี่มันหลอกด่ากันชัดๆอะ ฉันมีแผนชั่วก็จิงแต่ยัยบ้านี่ด่าเวอร์เกิ้นน
“ เรียกพี่มาแบบนี้ คิดถึงอะดิ้ ” ตอนนี้ฉันกับอิมนั่งอยู่ที่ร้านกาแฟแห่งหนึ่งซึ่งหลังจากเลิกเรียนแล้วฉันก็ให้เกรซขับรถพานิลแล้วก็เกลไปที่หอ แต่เกรซดื้อดึงจะมากับฉันให้ได้แต่โชคดีที่นิลมันโน้มน้าวใจคนเก่งเกรซเลยยอมกลับ
“ อย่ามาเพ้อเจ้อหน่า มาเข้าเรื่องเลยละกันนะ ดรีมมีไรให้พี่ช่วยหน่อย ” ฉันเปิดประเด็นพูดอย่างรวดเร็วเพราะไม่อยากเสียเวลาไปมากกว่านี้
“ เรื่องไอ่โจกับแพทตี้อะนะ ” ชิ! รู้ดีจิงๆ
“ เอ่อเรื่องนั้นแหละ ” ฉันพูดพลางจิบกาแฟไปด้วย
“ จะให้ช่วยยังไง ” พี่มันถามกลับอย่างสงสัยแต่ฉันไม่ได้เป็นคนบอกมันหรอกฉันให้อิมเป็นคนบอก
“ คือว่า เราสองคนอยากให้พี่ทักแชทไปจีบพี่แพทหน่อยอะค่ะ ” อิมพูดออกไปแบบจิงจังฉันก็มองพี่มันแบบจิงจังเช่นกัน พี่มันทำท่านึกอะไรบางอย่างแต่ก็ยอมตกลงช่วย
“ หมดธุระแล้ว พี่กลับเลยก็ได้นะ เดี๋ยวเรามีนัดกับพี่ทอยต่อ ” ฉันทำท่าจะลุกออกจากเก้าอี้แต่ก็โดนดึงแขนเอาไว้ก่อน
“ พี่ไปด้วยดิ ยังไงเราสองคนก็ไม่ได้เอารถมาอยู่แล้วหนิ ไปด้วยกันดิ ” อื้มม ถือซะว่าจะได้ไม่เปลืองตังค้าแท๊กซี่ละกัน
“ ก็ได้ ” ฉันตอบตกลงแล้วแกะมือพี่แกออกแล้วเดินไปรอหน้าร้านกับอิน
ณ มหาลัย B
“ นี่เรานัดพี่เค้าไว้ที่นี่เหรอ ” พี่เม่นถามฉันตอนที่เราเดินเข้ามาที่คณะนิเทศฯ
“ ใช่ฉันนัดพี่เค้าไว้ที่นี่ ก็พี่เค้าเรียนที่นี่ไง ” ฉันคิดว่าถ้ามาหาพี่เค้าเองจะดีกว่าเพราะจะได้ไม่ต้องเสียเวลาไปเจอกันข้างนอก
“ อ้ออ งั้นเรียกออกมาสิ ” อิมบอกฉันให้เรียกพี่แกออกมาคุย เพราะถ้าเราเข้าไปข้างในเดี๋ยวจะมีคนหาว่ามาหาเรื่อง
“ ฮโหลพี่ทอย พวกดรีมมาถึงแล้วนะอยู่หน้าคณะนี่แหละ โอเครแล้วเจอกันคะ ” ฉันวางสายแล้วยั้กคิ้วให้อิมหนึ่งที
“ พี่เค้าจะลงมาแล้วใช่ป้ะ ตอนนี้ฉันเริ่มหิวแล้วนะ ” อิมเริ่มโอดครวญยกใหญ่
“ พี่เค้าบอกว่าอีกครึ่งชั่วโมงก็เลิกเรียนแล้ว ” อิมพอรู้อย่างนั้นก็ร้องดังกว่าเดิมทำเอาเหล่านักศึกษาล่าฝันทั้งหลายหันมามองที่พวกเรากันเป็นตาเดียว
“ เฮ้ยยย อย่าเสียงดังดิว่ะ ” ฉันบอกอิมพร้อมกับหันไปหาไอ่พี่เม่น
“ มองใม ” พี่มันที่พึ่งรู้ตัวว่าโดนมองก็เอ่ยถามฉันอย่างประหม่า
“ พี่ช่วยไปซื้อขนมมาให้หน่อยได้มั้ย ” ฉันขอพี่แกด้วยสีหน้าแววตาที่น่าสงสารที่สุดแล้วนะเนี้ยจะยอมไปมั้ยว่ะ
“ พี่..เฮ้ยย ” ยังไม่ทันที่พี่เม่นมันจะพูดจบก็มีรองเท้าบินมาเกือบโดนหัวพี่แกแหนะแต่ดีที่หลบทัน แล้วก็มีเสียงเอะอะโวยวายดังมาจากในตึกนิเทศฯ ทำเอาคนที่อยู่แถวนั้นหันไปมองกันอย่างสนอกสนใจ
“ ไอ่ผู้ชายเฮงซวย!! แกกล้าทิ้งฉันงั้นเหรอ!! มานี่เดี๋ยวนี้นะเว้ย!! ” เสียงของผู้หญิงคนนึงดังขึ้นพร้อมกับภาพผู้ชายที่วิ่งออกมาจากตึกในสภาพมอมแมมเอามากๆที่หน้ามีรอบเล็บข่วนด้วย ไอ่หมอนั่นกำลังวิ่งมาทวกพวกฉันซึ่งเค้าวิ่งเอาแต่มองคนที่ไล่ตามโดยที่ไม่สนใจคนข้างหน้าเลย
“ เฮ้ยๆๆๆ!! ” อิมร้องเสียงหลงเพราะหมอนั่นวิ่งชนไอ่อิมจนล้มไปทั้งคู่
ผลัก!  ตุ๊บ!!
“ เอ่ออ ขอโทษนะคับ ” พี่คนนั้นขอโทษอิมแต่ก็ไม่ได้ลุกไปจากตัวของเพื่อนฉัน เอ่ออฉันเหมือนดูหนังรักโรแมนติกอยู่เลยอะ ฉันมองสองคนนั้นนอนจ้องตากันไปมาจนลืมไปว่ามีคนกำลังไล่ฆ่าคุณพี่ผู้ชายอยู่
“ พี่มังกร!!! ” นั่นไง!นรกมาเยือนถึงที่
“ ต่อหน้ามิ้นพี่ก็ยังจะทำตัวเจ้าชู้อีกเหรอ!! แก! ตายย!! ” ยัยนั่นหยิบรองเท้าบนพื้นขึ้นมาจะไล่ตีพี่คนนั้น พี่แกเลยลุกขึ้นจะวิ่งหนีแต่ก็ไม่วายหันมาขยิบตาให้ไอ่อิม ไอ่อิมนี่เขินจนหน้าแดงหูแดงไปหมด
“ เห้ยๆ เนียนไปละ ” รู้สึกตัวอีกทีฉันก็เห็นว่าฉันถูกไอ่พี่เม่นมันกอด
“ เอ้อโทดที55 ” แล้วพี่แกก็ปล่อยฉัน ฉันเลยเดินไปหาอิมที่ยืนนิ่งเป็นหุ่น
“ แกเป็นไงบ้างเจ็บตรงไหนเปล่า ” ฉันเดินเข้าไปถามอย่างเป็นห่วง
“ เจ็บตรงนี้ ” นางชี้นิ้วไปที่หัวใจทำเอาฉันตกใจมากเลยนึกว่านางเป็นอะไรมาแต่คำตอบกลับทำเอาฉันเหวอมาก
“ มันเต้นแรงจนน อร้ายย ” เห้ยยย อย่าบอกน่ะะว่าชอบไอ่พี่คนเมื่อกี้อะ หื้ยย ขนลุกแต่ว่าาา ก็หล่ออยู่น้ะะะ 55555