เจ้าหญิงมังกรกับอัศวินสุดที่รัก

     โฮ้กกกกกกกกกกก!!!!!!!!!! เสียงนั้นดังขึ้นอีกครั้ง ตึง... ตึง... เสียงฝีเท้าขนาดใหญ่ดังขึ้นมา

     "นั้นมันเสียงอะไรกัน?!" คริสพูดขึ้น หน้าตาของเขาเริ่มมีเหงื่อออก แสดงให้เห็นถึงความกลัว

     "พวกท่านทั้งสองคนมาอยู่หลังกระผมก่อน!!!!" กัสตระโกนพร้อมกับตั้งโล่ขนาดมหึมาของเขาไว้ข้างหน้า

     ตึง... เสียงนั้นดังขึ้นมาอีกครั้งปรากฏร่างกายอันมหึมา ผิวสีแดงมีเกร็ดขนาดใหญ่ตามลำตัวยาวไปถึงขา ด้านหลังมีปีกสีแดงขนาดใหญ่ ความสูงของมันราวๆ 20เมตร ในตาของมันมีสีเหลือง หางของมันยาวเป็นสองเท่าของลำตัว มันมีขาทั้ง4ข้างที่ใหญ่มหึมา ที่สามารถเหยียบคน คนนึงให้แบนได้แบบสบายๆ

     มังกรตัวนั้นเดินตรงมาที่ ทั้งสามคนอยู่ มังกรตัวนั้นก้มลงมองไปที่แคทเธอลีน

     "พวกเจ้าเป็นใครกัน มาทำอะไรที่หน้าถ้ำของข้า"

     "ขะ ขะ ข้ามีเรื่องขอให้เจ้าช่วย" คริสพูดด้วยอาการสั่น"

     "คงจะเป็นเร่ื่องของเธอคนนั้นสินะ" มังกรตัวนั้นก็ยังจ้องไปที่แคทเธอลีนไม่เลิก

     "ชะ ชะ ใช่!! เจ้าช่วยได้หรือเปล่า ข้าขอร้องละ เธอโดนลูกธนูพิษยิงเข้าใส่เธอ" คริสตระโกน

     "ข้าขอปฎิเศษ มันไม่ใช่เรื่องของข้าที่ข้าจะต้องช่วย"

     "แต่ว่า... ในอนาคตของนาง นางจะได้เป็นคนดูแลประเทศของเราต่อไป เรามีลูกแค่คนเดียวช่วยหน่อยเถอะ ท่านมังกร---" โซเฟียพูดข้อร้องอีกที

     "ถ้าข้าช่วยข้าจะได้อะไรจากพวกเจ้าละ"

     "ข้ายอมทุกอย่าง ขอให้เจ้ายอมช่วยลูกของพวกเรา" คริสตระโกนพูด

     "ทุกอย่างงั้น?" มังกรถาม

     "ใช่!!! ทุกอย่าง ข้ายอม" คริสพูด

     "หึ... ถ้าข้าบอกว่าข้าจะเอาชีวิตของพวกเจ้า2คนละ?" มังกรได้หรอกถามคริส

     "ระ ระ เรื่องนั้น"

     "จะเอายังไงดีละคริส...." โซเฟียกระซิบใส่หูคริส

     "ข้าไม่รู้ งั้นก็ ถ้าเป็นเจ้า เจ้าจะทำยังไงกัส" คริสหันมาถามกัสที่กำลังตั้งโล่ อยู่ข้างหน้าพวกเขาทั้งสอง

     "ในใจจริงกระผมไม่อยากให้พวกท่านทำอย่างนั้นเลย ถึงจะช่วยเจ้าหญิงได้ แต่ถ้าเธอตื่นมาแบบไม่มีพวกท่านทั้งสอง เธอจะอยู่ยังไงละขอรับ"

     "เออ จริงสิข้าลืมเรื่องนั้นที่พวกเราคิด เอาใว้ตอนเจ้าเป็นองครักษ์ เนอะโซเฟีย..." คริสหันหน้าไปยิ้มให้โซเฟีย โซเฟียเองก็ยิ้มรับ แล้วพูดตอบ

     "นั้นสินะคะ ยังจำคำสาบานที่พวกเราบอกเจ้าได้หรือเปล่ากัส" โซเฟียพูด

--------------5ปีที่แล้ว-------------

     "ข้าราชาคริสและ ภรรยาของข้าราชินีโซเฟีย ข้าขอแต่งตั้งเจ้าเป็นอัศวินคู่กายของพวกเราทั้งสอง กัส!!! เจ้าจะยอมรับหน้าที่นี้หรือไม่?"

     "ข้าขอสาบานต่อหน้าราชาและราชินีทั้งสอง ว่า กัส ผู้นี้จะเป็นอัศวินข้างกายของพวกท่านทั้งสอง"

     หลังจากนั้น กัส ก็ได้สวมหมวกเหล็กอัศวิน หลังจากนั้น คริสก็ได้ยื่นดาบและโล่ให้กับกัส เมื่อพิธีจบลง คริสและโซเฟียชวนกัสไปคุยในห้องรับแขก

     "นี้กัส เจ้าเป็นทหารมานานเท่าไหร่แล้วนะ" คริสถาม

     "10ปีครับท่านที่ข้าได้รับใช้พวกท่านทั้ง2"

     "10ปีแล้วหรอเนี้ย เวลามันชั่งผ่านไปใวเหลือเกิน" คริสพูด

     "ครับท่าน แล้วพวกท่านมีอะไรให้กระผมรับใช้งั้นหรอขอรับ" กัสตอบ

     "ข้าจะมาบอกเรื่องสำคัญ" โซเฟียพูด

     "พวกเราทั้งสองคิดเอาใว้แล้ว ถ้าหากพวกเราทั้งสองคนสิ้นชีวิต พวกเราทั้งสองจะยกประเทศให้บุตรของเรา เจ้าจงรับใช้แคทเธอลีนด้วยทุกอย่างที่เจ้ามี เจ้าเข้าใจไหม พวกเราทั้งสองมีแค่เจ้าคนเดียวที่พวกเราใว้ใจ" โซเฟียพูด 

     "ขอรับ ข้าจะรับใช้บุตรของท่านเพื่อดูแลประเทศนี้ต่อไป"

--------------กลับมาที่ปัจจุบัน------------

     "หรือว่า พวกท่าน?!"

     "คงต้องบอกลาแล้วละนะ กัส ข้าขอขอบคุณมากที่เจ้ายอมรับใช้พวกเรามาจนถึงตอนนี้"

     "เอาละพวกเจ้าทั้งสองคนว่ายังไงละคำตอบ?" มังกรพูด แล้วรอทั้งสองคนให้คำตอบ

     "พวกเราทั้งสองจะยอมสละชีวิตนี้ แต่เจ้าต้องช่วยลูกของเรา!"

     "ชั่งเป็นคำตอบที่ดีเลยในฐานะของราชาและราชินี..." ประชาชนที่พวกเจ้ารักษาคงดีใจและเคารพพวกเจ้าอย่างมากเป็นแน่"

     จากนั้นมังกรก็ได้ดึงวิญญาณทั้งสองคนออกมาจากร่าง มันเป็นกลุ่มก้อนพลังงานสีขาวที่หลุดออกมาจากปากทั้งสองคน กัสที่ไม่สามารถทำอะไรได้ ก็ได้แค่ยืนดูอยู่เฉยๆ จากนั้นร่างกายของแคทเธอลีนจากที่ผิวผอมซีดกลายเป็นผิวขาวสดใส ผมของเธอจากที่ก่อนโดนพิษเป็นสีเหลืองทองก็กลายเป็นสีขาวหลังจากการแก้พิษ

     กัสที่ทำได้แค่ยืนดูก็เข้าใจความรู้สึกของทั้งสองคนที่ต้องการรักษาบุตรของตนเอง กัสก็ได้หลั่งน้ำตาออกมาอีกครั้ง ทั้งที่เขาก็รู้ว่าในฐานะอัศวินไม่ควรแสดงความอ่อนแอให้ใครเห็น จากนั้นกัสก็ถอดหมวกเหล็กออก เผยให้เห็นหน้าตาที่แท้จริงของเขา เขามีผมสีน้ำตาลไม่ยาวมาก หน้าของมีแผลที่กลางหน้าผาก สีในตาของเขามีสีแดง ส่วนสีในตาอีกข้างของเขาเป็นสีน้ำเงิน

     แสงสว่างที่เป็นจิตวิญญาณของทั้งราชาและราชินี ก้ได้เข้าไปในร่างกายของแคทเธอลีน แล้วก็ดับไป

     "นี้เจ้าอัศวินข้ามีเรื่องจะบอกเจ้า" มังกรหันหน้าไปหากัสที่ได้แค่ยืนดูสิ่งที่เกิดขึ้น

     "เรื่องอะไรงั้นหรือ" กัสถาม

     "ตอนที่ข้าใช้วิญญาณของทั้งสองคนรักษา ปรากฏว่าพิษนั้นรุนแรงมาก ข้าจึงได้แบ่งพลังของข้าส่วนนึงเพื่อช่วย เจ้าหนูนั้น ร่างกายของเธออาจจะมีการเปรี่ยนแปลงไปบ้างเพราะพลังของมังกร อย่างร้ายที่สุดอาจจะทำให้เธอเป็นครึ่งคนครึ่งมังกรเลยก็ได้ แต่นั้นก็เพียงเพื่อช่วยเจ้าหนูนั้น"

     "ว่าไงนะ!?"

     "และอีกอย่างข้าไม่ใช่คนที่จะะยอมไปช่วยเหลือคนอื่นไปทั่วหรอกนะ แต่เพราะเห็นเจ้าราชากับราชินีนั้นทำท่าทางอย่างจะช่วยเจ้าเด็กนั้นมาก ข้าก็เลยยอมช่วย เอาหละเจ้ากลับไปได้แล้ว"

     "เดี๋ยวก่อน!" กัสตระโกน

     "หือ เจ้ายังจะมีอะไรอีก" มังกรถาม

     "ข้าขอขอบคุณท่านมากที่ยอมช่วยเธอ เธอมีนามว่าแคทเธอลีน ข้าจะเป็นดูแลเธอต่อเอง"

     "หึ อย่างนั้นหรอ เจ้าเด็กนั้นคงต้องเจอเรื่อยภายนอกอีกเยอะ แต่ก็อีกหละ มันไม่ใช่เลยของข้าที่เหลือเจ้าก็จัดการกันเอาเองละกัน"

     จากนั้นมังกรก็ได้บินออกมาจากถ้ำหายขึ้นไปบนฟ้า กัสได้อุ้มแคทเธอลีนมาใว้ในอ้อมแขนแล้วพูด

     "ข้าจะทำตามสัญญาของพวกท่าน ท่านคริส ท่านโซเฟีย" กัสมองไปที่หน้าของแคทเธอลีนอีกครั้ง เธอมีตาสดใสผิของเธอเนียลนุ้มน่าจับต้อง ผมของเธอเป็นสีขาว ริมฝีปากของเธออมชมภูจนใครที่ได้เห็นหน้าเป็นก็ต้องหลงรักเมื่อแรกเห็น

     หลังจากนั้นกัสก็ได้พาแคทเธอลีนกลับไปที่ประเทศหรือเมืองคอร์ส

     "แววตาของเด็กนั้นมันคืออะไรกันนะ ทำไมมังกรอย่างข้าจะต้องไปช่วยพวกมนุษย์กันด้วยละ มีบางอย่างในตัวเธอที่ทำให้เราต้องยอมช่วย มันคืออะไรกันนะ" มังกรคิดในใจ

จบตอนที่2 คำสัญญา