น้องสาวดนตรีไทยกับพี่ชายสายกินเนื้อ

                ขิมค่ะ  ย้ายมาจากโรงเรียนหญิงล้วน  เพราะแม่จับได้ว่ามีทอมมาตามจีบ  เทียวรับเทียวส่ง  ไอ้ขิมมันก็คนนิสัยดีไง  ยิ้มกะเค้าไปทั่ว  คุยกะเค้าไปหมด  พี่สาวหล่อเค้าก็น่ารักดี  แถมก็ไม่มะไรเสียหาย  แต่แม่ยืนยันหนักแน่นว่า  ย้ายๆๆๆ

            เปิดเทอม  ม. 4  หนูอยากจะบอกเลยว่าแม่คิดผิด  คิดผิดมากๆ  งือๆ  พี่ๆ เค้ามีพ่อเป็นนกกันเหรอ  ผิวปากวี๊ดวิ๊วอะไรกันนักหนาว่ะ  รำคาญ  ตั้งแต่ลงรถสายตาหลายคู่ที่จับจ้อง  พอรถแม่เคลื่อนออก  เยงนกทุกสายพรรณก้เริ่มบรรเลง  ขิมรีบจ้ำอ้าวเข้าโรงเรียน  เกือบแล้วจะเข้าตึกแล้ว

            “เฮ้ย  ไอ้เสือ  น้องคนนั้นอย่างแจ่ม”  ใครตะโกนว่ะ  ขิมหันไปอย่างไว  ในใจนึก  อย่าใช่เราๆๆๆ  เหมือนลืมทำบุญตักบาตรในชาติก่อน  มือของคนพูดชี้มาที่ขิม  อีกมือเขย่าแขนเสื้อเพื่อน  “ไอ้เสือ”  คงเป็นชื่อพี่เค้า  วินาทีที่สายตามาสบ  หัวใจขิมกระตุก  ปกติไม่เคยอ่อนไหวกับใครง่ายๆ  แต่สายตานั้นมีพลังเหลือเกิน  ขิมยังมองนิ่งอยู่ตรงนั้น  เป็นคนตัวโตที่หลบตาแล้วลากเพื่อนหนีออกไป  “หล่อๆๆๆๆ”  อยากตะโกน  นี่สะเปกเลย  เหมือนพ่อสุดๆ  เคราเขียวๆ คิ้วหนาๆ รับกับจมูกโด่งๆ  ตาเรียวยาวดูมีอำนาจ  หล่อเข้มโดนใจสุดๆ  (นางเอกของเรามันแบ๊วแค่หน้า: ผู้เขียน) ไม่รู้อ่ะ  ต้องรู้จักให้ได้  พี่เสือ

            โรงเรียนมันใหญ่ไปไหน นักเรียนเยอะไปไหน  ขนาดคนเด่นอย่างพี่เสือยังหาตัวได้ยาก  เด่นในที่นี้คือเด่นในสายตาขิมนะ  ขอให้คิดแบบนี้แค่ขิมเถอะขอร้องหล่ะ  จนในชั่วโมงกิจกรรมโฮมรูมในสัปดาห์แรกซึ่งจัดไว้ในวันอังคารคาบสุดท้าย  นักเรียนทั้งหมดถูกจัดให้เข้าหอประชุม โดย ม. 1 และ ม. 4 นั่งที่พื้นด้านล่างหน้าเวที  ส่วนบนชั้นลอยที่จัดที่นั่งสโลปเกือบรอบหอประชุมเป็นของชั้นอื่นๆ  โดยบนเวทีมีสภานักเรียนชุดเก่า  ได้ข่าวว่าเป็น พี่ ม. 6  ซึ่งจะต้องอำลาตำแหน่ง (ประหนึ่งประกวดนางงาม) ยืนเรียงแถวหน้ากระดาน เอ๊ะ พี่เสืออยู่มอหกไหม๊นะ  พี่เสือเป็นสภานักเรียนด้วยหรือเปล่า  ขิมส่องอย่างละเอียดครบทุกคน  ไม่มี ไม่เห็น  ไม่เจอ  ผิดหวังจัง 

            “เชิญหัวหน้าสารวัตรนักเรียนนำทีมขึ้นมาบนเวทีด้วยครับ”  มีพี่ชายหน้าตี๋คนหนึ่งก้าวออกมาที่ไมค์ตัวเดียวที่ตั้งอยู่กลางแถวหน้าเวที  อ่อ  ยังมีทีมสารวัตรนักเรียนที่จัดเรานั่งเมื่อกี้อีกนี่นา  อาจมีพี่เสือด้วยก็ได้นะ  ระหว่างการเดินขึ้นเวทีของพี่ๆ สารวัตรนักเรียน  ที่เป็นพี่ผู้ชายทั้งหมด  ตัวใหญ่ไล่ๆ กันเลย  คัดหุ่นรึไงนะ  ใส่เสื้อคลุมสีดำ  มีตราโรงเรียนขนาดใหญ่ปักกลางหลังเสื้อ  ราวๆ  20  คน  ดูอย่างนี้  ขิมขอสารภาพว่า  ถึงดูก็ไม่รู้ว่ามีพี่เสือไหม๊  เหมือนกันเหลือเกิ๊น แต่ขอแค่หันหน้ามาเถอะ หึ  ขิมไม่พลาดแน่  แต่ๆๆ ดูเหมือนจะไปซ้อนที่แถวหลังกันค่ะ  ยกเว้นก็แต่คนที่เดินนำขบวนขึ้นมามาต่อคนสุดท้ายในแถวแรก  นั่นๆๆๆ พี่เสื๊อ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

            เกือบเป็นลม  ตามหาเกือบอาทิตย์  บทจะเจอก็มายืนอยู่บนเวทีซะงั้น  อาการจับเข่าเขย่าของขิม  เล่นเอาสองแฝดเมย์เนย์  ต้องรีบดึงแขนขิมคนละข้าง

            “เป็นอะไร”  เมย์แฝดพี่กระซิบถามเสียงเบา

            “ฮื่อๆ เจอแล้ว เจอพี่เค้าแล้ว”  ขิมตอบปนสะอื้น  ก็มันโครตดีใจ

            “ไหน  คนไหน”  เนย์มาร่วมสุมหัว  ก็พวกเพื่อนช่วยตามหามาทั้งอาทิตย์  มันก็คงอยากรู้แหละว่าหน้าตาคนที่ขิมเพ้อหาเป็นยังไง

            “นั่นไง  คนสุดท้ายแถวแรก”  ขิมใช้ปากชี้  ถ้าเอามือชี้น่ากลัวจะโจ่งแจ้งเกินไป

            “อ๊า  พี่ไทเกอร์”  เมย์เนย์อุทานขึ้นพร้อมกัน  เสียงไม่เบานัก  ขิมรีบรวบคอพวกมันมาปิดปากซ้ายขวา  คนเค้าหันมามองกันหมดแล้ว

            “จะตะโกนทำไม  ชู่วๆ”  กดหัวพวกแม่งลงซบไหล่เลย  พอดีมีเสียงไมค์ช่วยชีวิต

            “สวัสดีครับ  ผมนายรัชตะ  นามวิไล  ประธานนักเรียนปีการศึกษา.............  ในวันนี้พวกเราได้มาพบปะกับน้องๆ เป็นครั้งแรกและอาจจะเป็นครั้งสุดท้ายก่อนส่งไม่ผลัดต่อให้ประธานและคณะคนต่อไป  ซึ่งน้องๆ  ต้องช่วยกันเลือกสรรให้ได้ภายในเวลา  1  เดือน  ให้ได้คนเก่ง  คนดี  มาเป็นตัวแทนของพวกเรา  เป็นผู้นำที่จะนำพาให้โรงเรียนของเราพัฒนาขึ้นในทุกๆ ด้าน  ในปีการศึกษาที่ผ่านมาพวกผมก็ต้องขอขอบคุณทุกคนที่เลือกเรา  เชื่อฟังเรา  ทำให้กิจกรรมทุกอย่างสำเร็จลุล่วงมาได้เป็นอย่างดี  สำหรับน้องๆ  ที่ย้ายเข้ามาใหม่  พี่ขอเป็นกำลังใจ  ขอเอาใจช่วยให้สามารถปรับตัวเข้ากับโรงเรียนใหม่  สิ่งแวดล้อมใหม่ๆ  และมีความสุขกับการเรียนกับโรงเรียนแห่งนี้นะครับ”

            “ขอบคุณครับ  พี่ต๊ะ ประธานนักเรียน  พี่ก็จะอยู่ในใจของพวกเราตลอดไปนะครับ  ลำดับต่อไป  เชิญพี่เสือครับ  หัวหน้าสารวัตรนักเรียน  และเป็นหนึ่งเดียวที่ออกจากสภานักเรียนไม่ได้  เพราะด้วยตำแหน่งหัวหน้าต้องดำรงตำแหน่งที่ปรึกษาสภานักเรียนใหม่ด้วยครับ”

            พี่เสือก้าวออกมาหนึ่งก้าวทำความเคารพ  เสียงปรบมือต้อนรับกึกก้อง  และเงียบลงอย่างรวดเร็ว

            “สวัสดีครับ  ผม  นายภูมิพยัคฆ์  พงศ์พิริยะ  หัวหน้าสารวัตรนักเรียนคนเก่า  ต่อไปไม่ต้องวิ่งหลบผมแล้วนะครับ  วันนี้ผมรับหน้าที่ชี้แจงกิจกรรมต่างๆ  ที่จะเกิดขึ้นในช่วงต้นภาคเรียน  ขอให้ตั้งใจฟัง  พวกคุณก็รู้ผมชอบพุดครั้งเดียว  1.  การเลือกชุมนุม  ให้แล้วเสร็จก่อนวันอังคารหน้า  โดยชุมนุมทั้งหมดจะติดประชาสัมพันธ์ที่บอร์ดกลาง  ส่วนรายละเอียดหากสนใจก็ไปหาอ่านหรือสอบถามจากเจ้าที่ชมรมเพิ่มเติม  2.  การเลือกตั้งสภานักเรียน  คณะกรรมการทุกคนต้องมาจาก  ม. 5  ตั้งทีมกันมาทีมละ  30  คน  ผมไม่กำหนดจำนวนทีม  ภายในวันจันทร์หน้าผมขอทราบจำนวนทีม  ชื่อทีม สมาชิก  ตำแหน่ง  และนโยบาย  หลังจากนั้นพวกคุณจึงจะหาเสียงได้  และเราต้องได้ประธานสภาภายในหนึ่งเดือน  คือจะเลือกตั้งในวันที่  20  มิถุนายน  และนับคะแนนกันในวันนั้น  ขอให้ทุกคนใช้ความสามารถให้เต็มที่  เสนอตัวอาสาเพื่อพัฒนาโรงเรียน  และตั้งใจเรียนกันด้วย  สวัสดีครับ”

            โอ้โห  ดุดัน  ชอบๆๆๆ หนักเข้าไปอี๊ก  เสียงเข้มๆ  สมหน้า  ไหล่ที่ตั้งตรงในท่าตามระเบียบพัก  ดูเป็นคนเอาจริงเอาจัง  ดูเอาการเอางาน มาเอาใจขิมไปเลยพี่