Headless Red Hood │ ป่าสนสีเลือด
-
เขียนโดย 
APPLECORE
วันที่ 27 มิถุนายน พ.ศ. 2561 เวลา 12.24 น.
2 ACT
0 วิจารณ์
3,806 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 27 มิถุนายน พ.ศ. 2561 12.25 น. โดย เจ้าของนิยาย
แชร์นิยาย
1) บทนำ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความHeadless Red Hood
ป่าสนสีเลือด
บทนำ
แม้ว่าไม่เคยมีใครบอกข้าก็ตามที ว่าสิ่งที่ข้าเคยทำไว้
มันร้ายแรงเพียงใดแต่ข้าก็คือข้า
เพียงผู้เดียวเท่านั้น
- ไซรัส
นิทานอันแสนสดใส และความทรหดของตัวละคร
และเหตุการณ์อันดันทุรังและไม่สมเหตุสมผล...
ทุกอย่างล้วนมีปมเชือกร้อยเรียงเป็นล้านเส้นไม่ว่าจะแยกไปในทิศทางใด
ก็มีจุดจบอัน เลวร้าย เสมอ
นี่คือเรื่องราวที่แตกต่างออกไป เมื่ออ่านจบหนึ่งบท สิ่งที่จะได้รับกลับไป คือความ
สงสัยไคร่รู้ และความสลด
อาจจะไม่ใช่กับทุกคน เพราะมันคือความแตกต่าง และมืดดำในตรอกสังคมมนุษย์
อันเลวทราม และความมืดมิด
ที่กลืนกินพวกเขาไปอย่างช้าๆ เหมือนหนอนที่ชอนไชเข้าไปกัดกินแผลเน่าที่ไม่มี
วันรักษาหายของพฤติกรรมเหล่านี้...
รวมไปถึง "การล่าแม่มด" และ "ปีศาจ" ที่ไม่อาจหยั่งถึง
หากพวกเขาได้เจอปีศาจเหล่านั้นในค่ำคืนที่เป็นใจ คงเป็นอะไรที่น่าขันใช้
น้อย ไม่ว่าอย่างไร ทุกอย่าง
ล้วน เป็นไปได้เสมอ ดั่งเช่นเรื่องราวที่จะเล่าในค่ำคืนอันยาวนานนี้ ...
---- ᴰ ᴱ ᴬ ᴰ ᵀ ᴵ ᴹ ᴱ ᴮ ᴱ ᴳ ᴵ ᴺ ----
ลมแรงพัดกรรโชกในค่ำคืนหนึ่ง ร่างของคนคนหนึ่งในชุดคลุมสีแดงสด
เลือดข้นเหนียวปาดตามร่าง
กายซึมเข้าสู่เนื้อผ้าสีแดงจนกลมกลืน ลมหายใจหอบ พร้อมกับมือที่เริ่มซีดเผือดลง
ทุกที น้ำฝนกระหน่ำตกลง
มาไม่หยุด ขาสองข้างนั้นช่างอ่อนแรงจากการวิ่งหลายชั่วโมง
แต่ภาพเหตุการณ์อันเลวร้ายยังคงตราตรึงในจิตใจอันบอบช้ำในตอนนี้ ไม่
อาจมีอะไรเยียวยาแผลความคิด
จิตใจ และแผลทางกายได้ รอยกรงเล็บแหลมปาดเข้าสู่เนื้อแขนขวาจนปริออก เป็น
แผลเหวอะหวะน่าสะอิดสะเอียน
ดาบที่เหลือเพียงเล่มเดียวในมือถูกปล่อยออกจากมือเสียดื้อๆ ด้วยแรงแขนที่แทบไม่
ต่างจากสภาพของกิ่งไม้ที่รับของหนักมหาศาล
ปากของเขาไอออกมาเป็นเลือด ก่อนจะเริ่มแข็งตัวแล้วกัดเป็นกระจับที่ริม
ฝีปาก เนื่องจากลมที่พัดแรงบวก
กับความหนาวเหน็บ ทำให้ปากแผลเริ่มแตกออกมา สร้างความเจ็บปวดให้เขาอยู่ไม่
น้อย กั้นใจเฮือกสุดท้ายดัน
ตัวเองให้ลุกขึ้นจากเนินใต้ต้นไม้ แล้วออกเดินต้านแรงพายุที่ซัดเข้าใส่ เพียงไม่กี่
เมตรก็จะถึงหมู่บ้านที่เขาสามารถหลบซ่อนจาก "ปีศาจ" ได้
พลันเสียงโห่ร้องคำรามของมัน เริ่มไล่ตามเขามาติดๆ ความหวาดกลัวเริ่มกัด
กินจิตใจที่แตกพัง ภาพการ
สูญเสียเพื่อนร่วมทางไป และสภาพในตอนนี้มันเร่งเร้าให้เขาไม่อยากจะเจอกับภาพ
แบบนั้นอีก
อีกนิดเดียว เขาก็จะสามารถลากสังขารออกไปจากป่าสนแแห่งนี้ได้เสียที
ความหวังอันน้อยนิดในความมืดที่ไล่ตามมาทุกที กลับถูกฉีกกระจายไม่มีชิ้นดี
ให้ร่วงหล่นลงบนพื้นในขณะนี้
พลันเถาวัลย์สีดำทมิฬกระจายตัวออกมาผูกมัดร่างกายของเขาไม่ให้ออกไปสู่
แสงสว่างภายนอกได้ มันบีบรัด
ร่างกายของเขาแน่นจะตัวแทบจะขาดเป็นชิ้นๆ
ราวภาพหวนกลับ แสงสว่างภายนอกที่เป็นเหมือนกับประตูออกไปสู่ความ
ปลอดภัย เริ่มไกลห่างออกไปเรื่อยๆ
ราวกับว่าที่ที่เขาคิดไม่เคยมีอยู่จริงความมืดเข้าปกคลุมดวงตาของเขาอีกครั้ง ความ
รู้สึกหน่วงของร่างกาย พร้อมกับ
ลำคอที่ราวกับว่ามีปลายแหลมเหมือนกับมืดเกลี่ยไปโดยรอบ เสียงหัวเราะเบาๆของ
มันสร้างความหวาดกลัวให้กับ
เขามากถึงมากที่สุด ภาพศพของเพื่อนร่วมทางจำนวนมาก แผ่ไปทั่วห้วงความคิดอัน
ฟุ้งซ่านของเขา
ฉึบ!
ไร้ความรู้สึกใดๆ ราวกับถูกตัดขาดจากการเชื่อมต่อของร่างกาย ดวงตาเบิก
โพลงในความมืด ลมหายใจสองเฮือกสุดท้าย พร้อมกับสติที่ขาดห้วงไป...
[̲̅E̲̅][̲̅N̲̅][̲̅D̲̅]
[̲̅P̲̅][̲̅R̲̅][̲̅O̲̅][̲̅L̲̅][̲̅O̲̅][̲̅G̲̅][̲̅U̲̅][̲̅E̲̅]
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
