Heart Project : ปริศนาความทรงจำ
เขียนโดย PnPn
วันที่ 24 มิถุนายน พ.ศ. 2561 เวลา 23.40 น.
แก้ไขเมื่อ 11 มกราคม พ.ศ. 2562 23.07 น. โดย เจ้าของนิยาย
12)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่12
“ข้างหลัง!!!”เอมที่อยู่ข้างหลังก็ตะโกนออกไป เมื่อเห็นว่าอาร์มเมอร์ด้วงที่ถอดเกราะหนาออกไปมามาอยู่ด้านหลงของดรีมกับชิต
ทันใดนั้นเองก็เกิดแสงที่เท้าของดรีมกับชิต แสงที่เท้ากลายเป็นอักขระผนึกมามัดตัวอาร์มเมอร์ด้วงทั้งสอง
“นี่สินะที่เรียกว่าประสบการณ์” ดรีมพูดออกมาหลังเห็นว่าอาร์มเมอร์สองตัวนี้ติดกับดักเข้าให้แล้ว
แต่ว่า... “คลาย” เสียงที่ออกมาจากอาร์มเมอร์ด้วงทั้งสองทำให้อักขระที่มัดตัวหายไป แต่สร้างความตะลึงให้กับ ดรีมและชิตแทนซึ่งดรีมกับชิตก็ทำได้แค่ถอยออกมาและไปรวมกลุ่มกับเอม
“ตู้มมม” เสียงระเบิดดังออกมา และจุดต้นกำเนิดเสียงก็คืออุปกรณ์เจาะพื้นที่พวกอาร์มเมอร์ติดตั้งไว้ก่อนหน้านี้ทำให้ เอม ชิต ดรีมตกใจเพราะทั้งสามลืมไปเลยว่าพวกนี้กำลังเจาะพื้นอยู่(ให้มันได้อย่างนี้สิน่า...)
หลุมขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นหลังฝุ่นจางหายไป
อาร์มเมอร์ทั้งสองตัวเห็นดังนั้นจึงรีบไปที่หลุมนั้นด้วยความเร็วสูง ทำให้เอมที่เห็นจึงปล่อยสายฟ้ากางเป็นม่านพลังแต่ก็ช้าไป ผลคือมีอาร์มเมอร์หนึ่งตัวลงไปในหลุมนั่นได้ ส่วนอีกตัวติดอยู่ที่ม่านสายฟ้าที่กางอยู่
เอมดึงอาร์มเมอร์ที่ติดม่านสายฟ้าอยู่ออกมาจากปากหลุม
อาร์มเมอร์ที่ลงไม่ทันกระเด็นออกมาหางจากปากหลุมพอสมควร
ทางเอม ชิต ดรีมเองก็พยายามจะลงหลุมตามอาร์มเมอร์ตัวที่ลงหลุมไป แต่ก็ถูกอาร์มเมอร์ที่ลงไม่ทันขัดขวางไว้ และก็ยื้อกันไปมาทำให้ไม่มีใครลงหลุมตามอาร์มเมอร์ตัวแรกไปได้
ทั้งนี้ทางฝั่งอาร์มเมอร์เองใช้โอกาสนี้ถ่วงเวลาให้อาร์เมอร์ตัวที่ลงไปก่อนถึงเป้าหมายได้ก่อน
ขณะที่พวกเอมกับอาร์มเมอร์กำลังชุลมุนกัน อยู่ๆอาร์มเมอร์ก็เหมือนโดนอะไรบางอย่างทำให้ถูกผลักกระเด็นออกไปไกลจากปากหลุมอีกครั้ง
ส่วนคนที่ผลักออกไปไม่ใช่ใครที่ไหนนั่นคือ นาเดีย
“เล่นอะไรกันเนี่ย มันดู...เลอะเทอะไปหน่อยไหม” นาเดียมองไปที่หลุม “รีบไปได้แล้ว ทางนี้ฉันจะรับมือไว้ให้”
“ขอบใจน้า” จากนั้นพวกเอมก็กระโดดลงหลุมไป ก่อนที่นาเดียจะใช้เวทย์ของเธอยกดินมาปิดปากหลุม
ภายในโพลงใต้สนามฝึก
“นาเดีย จะเป็นอะไรไหมนะ” ดรีมพูดออกมาขณะที่กำลังวิ่งตามอาร์มเมอร์ที่ลงหลุมมาก่อน
“ดูจากพลังสุดโหดของเธอแล้ว คงไม่น่าจะเป็นไรหรอกมั้ง” ชิตตอบกลับ
ขณะที่เอมกำลังคุยกับพี่ศร แล้วก็ได้ความว่าของที่พวกอาร์มเมอร์ต้องการนั้นเป็นตัวไว้ควบคุมอะไรบางอย่าง รวมถึงพี่ศรก็ได้ส่งแผนที่มาด้วยเพราะตั้งแต่ที่พวกเอมลงมาที่ใต้สนามฝึกนี้เส้นทางก็คดเคียวราวกับเขาวงกตรวมถึงมีอุปกรณ์ต่างๆวางอยู่ทุกที่ทั่วไปหมด (ย้ำว่าวางเกลื่อนจริงๆ)
ในที่สุดก็ตามมาถึงห้องโถงห้องหนึ่งที่มองดูน่าจะเป็นห้องวิจัยและสร้างอุปกรณ์ทั่วไปแต่เมื่อดูจากสภาพมันดูใหม่กว่าที่พวกเอมคิดไว้ทั้งที่ใต้สนามก็ไม่น่ามีใครลงมานานแล้วแต่กลับดูสะอาดกว่าที่คิด
ในที่สุดเอม ชิต ดรีมก็เจอกับอาร์มเมอร์ที่กำลังไล่ตาม
อาร์มเมอร์ตัวนั้นกำลังพังตู้กระจกแล้วก็กวาดของที่อยู่ในตู้กระจกจำนวนสิบกว่าชิ้นใส่กระเป๋าที่อยู่แถวนั้น ของที่พวกอาร์เมอร์ต้องการมีรูปร่างทรงกระบอกสีเทาขนาดพอเหมาะมือ
อาร์มเมอร์ตัวนั้นรู้ตัวตัวแล้วว่าพวกเอมได้หาตัวเจอแล้วจึงรีบวิ่งหนีออกไปทันที
เอม ชิต ดรีมจึงต้องวิ่งตามไปอีกครั้ง
เอมพยายามใช้สายฟ้ายิงไปที่อาร์มเมอร์ที่กำลังหนี รวมถึงดรีมเองก็ใช้ปืนยิงสกัดไว้แต่ก็โจมตีไม่โดน
จนในที่สุด อาร์มเมอร์ด้วงตัวนั้นกิ่งฝ่าประตูออกมาจากใต้สนามฝึกได้
บริเวณที่อาร์มเมอร์ขึ้นมาคือภายนอกของสนามฝึก เป็นห้องเก็บของขนาดเล็กที่มีทางเข้าไปยังชั้นใต้ดินของสนามฝึก ส่วนสาเหตุที่พวกอาร์มเมอร์ต้องลงทุนเจาะพื้นของสนามฝึกเพราะทางเข้าทางออกของชั้นใต้ดินก็มีทางห้องเก็บของขนาดเล็กภายนอกสนามฝึกเท่านั้น ทั้งนี้ถ้าประตูของห้องนี้ถูกเปิดออกสัญญาณเตือนก็ดังแล้วเผลอๆอาจถูกกั้นทางออก (แต่ถึงลงทุนเจาะพื้นนี่อะน๊ะ)
แต่ภายในเวลาอันสั้นพวกของเอมก็ตามอาร์มเมอร์ตัวนั้นมาทันและก็ไปล้อมอาร์มเมอร์ไว้ ทำทให้อาร์มเมอร์ด้วงไม่มีทางเลือกจำต้องสู้กับพวกของเอม
“ส่งกระเป๋านั่นมา” ดรีมตะโกนออกไป
“นี่ดรีมพูดไปก็เท่านั้น ทางนั้นไม่ส่งมาหรอก” ชิตแทรกออกมา
“ของแบบนี้ต้องชิงกลับมาเท่านั้น” เอมพูดต่อ
ทางด้านอาร์มเมอร์ด้วงเองเมื่อไม่มีทางให้หนีก็พุ่งเข้าโจมตีทันที โดยเล็งไปทีดรีมก่อน อาร์มเมอร์ด้วงกระแทกไปที่ดรีมหวังเปิดช่องหนี แต่เอมได่เปลี่ยนเกราะแขนเป็นรูปแบบน้ำแข็งแล้วสร้างกำแพงน้ำแข็งมากันทางไว้แล้วชิดก็พุ่งเข้าไปโจมตีระยะใกล้
ชิตพยายามฟันไปหลายครั้งแต่ก็ฟันไม่โดนเลย เนื่องจากความเร็วของอาร์มเมอร์ด้วงหลังถอดเกราะหนาออกนั้นก็เพิ่มขึ้นอย่างมาก
เอมที่เห็นดังนั้นจึงมาร่วมด้วยแต่ก็ทำอะไรอาร์มเมอร์ด้วงนั่นไม่ได้เลย
หลังจากผ่านไปสักพัก ดูเหมือนว่าอาร์มเมอร์ด้วงตัวนั้นจะลืมดรีมไปสนิทเลย
ขณะที่อาร์มเมอร์ด้วงที่เอาแต่หลบดาบของชิตกับหมัดของเอมอยู่นั้น อยู่ก็มีแสงเป็นวงเวทย์ที่เท้าของอาร์มเมอร์แล้วก็เป็นโซ่แสงมามัดตัวของอาร์มเมอร์ตัวนั้นทำให้ขยับไปไหนมาได้
‘Grater light imprison’ เวทย์สายผนึกของดรีมที่ต้องเสียเวลาชาร์ตอยู่นานก็ใช้ได้สำเร็จ
เหอออออ เสียงถอนหายใจออกมาจากคนทั้งสามที่หยุดอาร์มเมอร์ตัวนี้ได้
ขั้นต่อไปก็คงต้องส่งต่อให้ศาสตราจารย์กับพี่นักวิจัยไปสืบสวนต่อเอง
ด้วยความสงสัย เอมจึงไปหยิบของในการเป๋าที่อาร์มเมอร์ตัวนั้นขโมยมา ที่...เอมดูกี่ทีกี่ทีก็ไม่เข้าใจว่าไอพวกนี้จะเอาขยะชิ้นนี้ไปทำอะไร
ส่วนทางชิตกับดรีมก็พยายามถามเหตุที่ต้องมาบุกศูนย์วิจัยนี้กับอาร์มเมอร์ด้วงที่ตอนนี้ถูกโซ่เวทย์มนต์มัดไว้กับของที่ขโมยออกมาว่าจะเอาไปทำอะไร แต่อาร์มเมอร์ตัวนั้นก็ไม่ได้พูดอะไรออกมาเลย
หลังจากที่เอม ชิต ดรีม พยามยามหาเหตุผลของอุปกรณ์ชิ้นดังกล่าวกับการใช้งานแต่ก็ไม่ได้เรื่องอะไรมากนัก โดยเบื้องต้นไออุปกรณ์ชิ้นนี้มีไว้ใช้กับชุดสูทสำหรับปฏิบัติการณ์รุ่นก่อน(ก่อนจะมาใช้แหวนนั่นหละ) เห็นว่าจะช่วยเร่งการใช้พลังให้มากขึ้นแต่ผลที่ได้คือร่างกายผู้ใช้จะเหนื่อยล้าทันทีและควบคุมพลังที่ใช้ออกมาไม่ได้ ผลคือขยะดีๆนี่เอง
“ของแบบนี้ขืนใช้ไปก็มีแต่ภาระเปล่าๆ ขยะชัดๆ” เอมถึงกับสบถออกมาหลังอ่านบันทึกการทดสอบของสิ่งนี้
“ดรีมนายลองใช้ดูไหมเห็นว่ามันช่วยเรื่องพลัง” ชิตโยนอุปกรณ์นี้ใช้ดรีมหลังอ่านคู่มือการใช้ (แกล้งกันแบบนี้ก็ได้หรอ)
ดรีมรับอุปกรณ์นั้นมาแล้วเสียบไปที่เข็มขัดของชุดสูท ทางชิตเองก็ใช้การมองคลื่นที่แผ่ออกมาจากตัวของดรีตรวจสอบการใช้งาน
ผลคือหลังจากที่ดรีมใช้อุปกรณ์นี้ไปได้ไม่ถึงห้านาทีก็ทรุดฮวบลงไปกองกับพื้นทันที
สิ่งที่ชิตเห็นก็คือคลื่นของมานาเวทย์กับพลังส่วนอื่นๆก็สูงขึ้นทันทีเมื่อเริ่มใช้งานแต่คลื่นของพลังชีวิตกลับลดฮวบทันที นับว่าเป็นของที่ดูดพลังชีวิตโดยแท้ (ขยะดีๆนี่เอง)
ทั้งนี้เอม ชิต ดรีมก็คงต้องนั่งเฝ้าอาร์มเมอร์ตัวนั้นต่อไป
ส่วนทางด้านนิสากับคุณซิลเวอร์ก็หยุดการขโมยได้เช่นกัน ทั้งนี้ไม่ขอเล่ารายละเอียดแล้วกันเอาเป็นว่าพวกอาร์มเมอร์ที่ปะทะกับนิสากับคุณซิลเวอร์ไม่รอดสักราย ส่วนของที่พวกมันจะขโมยก็เป็นของแบบเดียวกันกับทางนี้ทำให้เบาะแสกับพวกอาร์มเมอร์ไม่คืบหน้าเท่าไรนัก
ทางด้านนาเดียหลังจากที่กลบหลุมทางเข้าและรับมือกับอาร์มเมอร์ด้วงอีกตัว และสามารถกำจัดลงได้ด้วยตัวคนเดียว ซึ่งพอพวกเอมรู้ว่านาเดียใช้เวลากับอาร์มเมอร์ด้วงตัวนั้นนานก็คิดว่านาเดียคงรับมืออย่างยากลำบาก แต่ที่ไหนได้เธอเสียเวลาไปกับการค่อยๆเชือดอาร์มเมอร์ด้วงตัวนั้นนานไปหน่อย......(เชื่อเถอะถ้าให้อธิบายก็คงเป็นฉาก 18+ แหงๆๆ)
ตัดกลับมาที่พวกของเอมที่นั่งเฝ้าอาร์มเมอร์ด้วงที่จับไว้ได้อยู่ ซึ่งตอนนั้นไวท์ก็เดินมาพอดีโดยจะพาอาร์มเมอร์ตัวนี้ไปสอบสวน(เข้าห้องเชือด การันตีbyนาเดีย)
“ไวท์ ทางนี้ๆ” เอมทักไวท์ก่อนทั้นที่ที่เห็น
“ตัวนี้นะหรอ” ไวท์มองดูตัวที่จับมาได้ “แล้วของที่พวกมันจะขโมยละ”
“อ่ะ นี่” ชิตส่งกระเป๋าที่ใส่อุปกรณ์ทรงกระบอกไว้ไปให้ไวท์
ไวท์มองดูอุปกรณ์ที่พวกอาร์มเมอร์จะขโมย แล้วก็พูดออกมาพร้อมแสดงสีหน้าเซ็ง “ขยะนี่นะหรอ”
แต่แล้วไม่ทันที่ชิตจะส่งกระเป๋าไปให้ไวท์ดี ก็มีใยมาเกี่ยวกระเป๋าแล้วก็ถูกดึงออกจากมือของชิต ซึ่งจังหวะนี้ทำให้ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นตกใจ
กระเป๋าใบนั้นตอนนี้ได้ลอบไปอยู่ในมือของคนที่เอมกับชิตคุ้นหน้าคุ้นตาพอสมควร
““ยัยป้าแมงมุม!”” เอมกับชิตมองไปทางกระเป๋าที่ลอยไปพร้อมกับพูดออกมา
หญิงสวมชุดคล้ายแมงมุมสีดำรายสีแดงยืนอยู่บนเสาไฟเธอคืออาร์มเมอร์แมงมุมที่เอมกับชิตเจอตอนเหตุการณ์เขต 15
“ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ สาวหัวร้อนกับหนุ่มซึน”อาร์มเมอร์แมงมุมกล่าวทักทาย
เอมไม่รอช้าเธอเรียกสิงโตน้ำแข็งพุงไปหมายขย่ำอาร์มเมอร์แมงมุม แต่ก็ถูกหยุดไว้โดยอาร์มเมอร์แมงมุมใช้อุปกรณ์ทรงกระบอกเสียบไปที่สนับมือของเธอเกิดเป็นบาเรียมาป้องกันตัวเอง จากนั้นร่างของสิงโตน้ำแข็งก็สลายหายไปทันที
“เกิดอะไรขึ้น” เอมตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
“ดับร้อนหน่อย สาวหัวร้อน” อาร์มเมอร์แมงมุมยิ้มมุมปาก จากนั้นเธอหมุนไปที่อุปกรณ์ที่แขนเกิดเป็นพลังน้ำแข็งพ่นลงไปที่พวกของเอมที่ยืนอยู่รวมถึงอาร์มเมอร์ด้วงที่โดนมัดอยู่ก็ถูกแช่แข็งทันทีขณะที่เอม ชิต ดรีม และไวท์หลับทัน
เมื่อตั้งหลักได้ดรีมเลยสวนกลับด้วยการยิงปืนพลังเวทย์เข้าไป แต่ก็ถูกกันด้วยบาเรียแล้วก็ถูกดูดพลังเข้าไปที่อุปกรณ์ทรงกระบอกที่ข้อแขนของอาร์มเมอร์แมงมุม แล้วอาร์มเมอร์แมงมุมก็ใช้พลังที่ดูดมาปล่อยสวน
ตูม!! เสียงระเบิดดังขึ้น
กำแพงแสงขนาดใหญ่ถูกกางขึ้นป้องกันการสวนกลับไว้ได้ซึ่งคนที่สร้างกำแพงแสงขึ้นมาก็คือไวท์
จากนั้นกำแพงแสงที่ถูกกางออกมาก็เปลี่ยนรูปร่างเป็นแท่งโปร่งแสงปลายแหลมหลายอัน แล้วแท่งเหล่านั้นก็พุ่งไปยังอาร์มเมอร์แมงมุม
อาร์มเมอร์แมงมุมก็สร้างบาเรียแบบเดิมมากันไว้ซึ่งสามารถกันไว้ได้หมด แต่ก็ต้องกระเด็นตกลงมาจากเสาไฟ ตอนนั้นเองสนับแขนที่ติดอุปกรณ์ทรงกระบอกไว้ก็เกิดระเบิดขึ้น ทำให้อาร์มเมอร์แมงมุมได้รับบาดเจ็บที่แขน
“ทำไม??” อาร์มเมอร์แมงมุมพูดขึ้นด้วยความสงสัยพร้อมแสงสีหน้าเหวี่ยง “ชิ....”
อาร์มเมอร์แมงมุมถอดอุปกรณ์ทรงกระบอกออกจากสนับแขนที่พัง แล้วเขวี้ยงลงบนพื้น จากนั้นก็เกิดระเบิดขึ้นทันทีทำให้ฝุ้นคลุ้งไปทั่ว
เมื่อควันจางลง อาร์มเมอร์กับอุปกรณ์ที่ขโมยมาได้หายไป รวมถึงอาร์เมอร์ด้วงที่ถูกแช่แข็งก็หายไปด้วย
“หนีไปได้อีกแล้วสินะ” ชิตพูดออกมา
คืนวันนั้น
หลังจากประชุมสรุปเหตุการณ์ในวันนี้ก็ได้ความว่า อุปกรณ์ที่พวกอาร์มเมอร์ขโมยไปสามารถดูดซับพลังได้แล้วยังสะท้องพลังออกไปรวมถึง สารมารถเปลี่ยนพลังที่ดูดมาไปเป็นมานาเวทย์ ส่วนสาเหตุที่ของชิ้นนี้ถูกจัดเป็นขยะก็เพราะว่ามันเก็บพลังที่ดูดมาไว้นานไม่ได้และถ้าเปิดใช้งานมันก็จะดูดพลังทันที ก็ถ้าไม่มีพลังอะไรให้ดูดมันก็จะดูดพลังชีวิตแทน
ดูเหมือนว่าพวกอาร์มเมอร์จะรู้ถึงวิธีการใช้เป็นอย่างดี แต่ว่าสิ่งที่พวกมันไม่รู้คืออุปกรณ์ชิ้นนี้ไม่ค่อยเสถียรเท่าไหร่นัก ประมาณว่าถ้าใช้งานมันหนักเกินไปมันจะระเบิดทันที แต่สิ่งที่พวกอาร์มเมอร์ไม่รู้ก็คือพวกวัสดุที่ประกอบขึ้นมานั้นหาได้แบบตามมีตามเกิด (ของเกรดห่วยนั่นเอง...สมแล้วที่มันเป็น ขยะ )
อีกอย่างตอนที่สร้างอุปกรณ์ชิ้นนี้ขึ้นมาก็เพราะศาสตราจารย์ พี่ศรและคุณซิลเวอร์ว่างจากการพัฒนาชุดสูทเลยมาทำอะไรที่เสริมชุดสูท แต่พอมีโปรเจ็คอื่นเข้ามาก็เลยไม่มาพัฒนาอุปกรณ์ชิ้นนี้ต่อ
ณ ชั้นด่านฟ้าของหอพักราวเที่ยงคืน หญิงสาวยืนมองไปยังท้องฟ้ายามค่ำคืนกับแสงดาวระยิบระยับสวยงาม
“เอม มีอะไรหรอ?” ชิตถูกเอมเรียกไปหา
“ตอนนั้นนายเห็นอะไร”
“สีดำ สีดำชวนสยองแปลกๆ”
“ใช่จริงๆด้วย เป็นเขาจริงๆ”
“แล้วจะเอาไงต่อ”
“ก็ต้อง....ทำตามใจต้องการละนะ” หญิงสาวยิ้มแล้วมองไปที่ชายหนุ่ม
ชายหนุ่มมองไปยังหญิงสาวตรงหน้า ‘หวังว่าจะไม่มีอะไรเลวร้ายก็แล้วกัน’
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ