ร่านรักแรงพิศวาส นิยายชุดร่านไม่เลิก

 

                                       ตอนที่ 1 ปิ๊งหนุ่มที่ผับ

        “หมดแก้วๆๆๆ” สาวๆ ในกลุ่มต่างยกแก้วขึ้นแล้วร้องเชียร์กัน หนึ่งในนั้นคือเจ้าของวันเกิดที่เพิ่งโดนเทจากแฟนหนุ่มมาสดๆ ร้อนๆ ด้วยข้อหาดีเกินไป

        “โว๊ยๆๆ อีขวัญ ช้าๆ หน่อย นี่วันเกิดเดี๋ยวจะเป็นวันตายซะหรอก” โบว์ปรามเพื่อน

        “แหม่ ! ไหนๆ ก็ไม่มีใครมาคอยห้ามแล้วมึงจะมาห้ามทำไมห๊ะ” ขวัญแว๊ดกลับ เมื่อก่อนเธอคือขาเมาขาแด๊นซ์ตัวแม่แต่พอมีแฟนก็ร้างราการเที่ยวไปเพราะพ่อยอดชายไม่ปลื้มผู้หญิงสายดื่ม เธอยอมมันจนเรียกว่าแทบจะขายวิญญาณให้เลยก็ว่าได้แต่มันก็ยังทิ้งไปหาคนอื่นหน้าตาเฉย ยิ่งคิดก็ยิ่งแค้นและเสียดายเวลาสองปีเป็นที่สุด

        “ปล่อยมันไปเหอะ ลืมเหรอว่าขวัญมันคอแข็งจะตาย พวกแกก็ดื่มกันให้เต็มที่ ฉันพากลับเอง” นวล เพื่อนสาวผู้เรียบร้อยดั่งแม่ชีและยังเวอร์จิ้นพูดขึ้นมาด้วยเสียงเรียบนิ่งแล้วจิบน้ำแดงเข้าปากหนึ่งอึก อ้อ ! ที่ว่าหมดแก้วเมื่อกี้เธอไม่หมดอยู่คนเดียวและเพื่อนๆ ก็ไม่ถือสาด้วยเพราะแม่สาวแสนดีกลัวจะสำลักน้ำตายถ้าดื่มคราวละมากๆ ถ้าจะมีใครรอบคอบจนคล้ายโรคจิตอ่อนๆ ล่ะก็ต้องยกให้แม่นวลคนนี้เป็นที่หนึ่ง

        บรรยากาศของค่ำคืนแห่งการเฉลิมฉลองมีแต่เสียงหัวเราะและความสนุกสนานเพราะเพื่อนๆ ดีใจที่ขวัญเลิกกับไอ้ผู้ชายจอมบงการคนนั้น แน่นอนว่านั่งผับนั่งบาร์ก็ต้องมีดนตรีเป็นส่วนประกอบซึ่งผับนี้เป็นวงเล่นสดเขาลือกันให้แซ่ดว่านักร้อง มือกลอง มือเบสหล่อน่าลากมากินตับทุกคนและก็สมคำร่ำลือจริงๆ

        “เฮ้ย ! แก มือกลองนี่มือหนักดีเนอะ น่าจะแรงดี” แจน พยักพเยิดไปทางเวที

        “ฉันชอบมือเบส คงจะใช้นิ้วเก่งเป็นบ้า” สุ มองมือเบสตาละห้อย

        “แหม่ ! ยังไม่เลิกติดใจทอมอีกรึไง มีมากี่คนมันเคยรักจริงไหม” ขวัญแว๊ดเพื่อนอีกรอบ

        “ก็มันดี มันไว สั่งได้ตามต้องการ” สุแก้ตัว

        “แล้วทำด้วยดุ้น มันสั่งไม่ได้ตรงไหน” โบว์ถาม

        “ก็ไม่ชอบอ่ะ มันแหยงๆ มันไม่ฟินเท่านิ้ว”

        “มีงี้ด้วย แล้วถ้าดุ้นของมือเบสล่ะ จะยอมไหม” แจนถาม

        “ยอมสิ ยอมทุกท่าเลยแหละ” สุตอบ

        “อ่าว ! อีนี่” ทั้งสี่คนโวยวายใส่สุ

        “แล้วนวลล่ะ ชอบใคร” สุถามเพื่อน

        “ไม่ชอบใครเลย ดูพวกเขาเอะอะจัง” นวลตอบแล้วเพื่อนๆ ก็ขำกร๊าก

        ถ้าไม่สนิทกันคนจะมองว่ายัยนวลแอ๊บแบ๊วแต่จริงๆ แล้วนางไม่ได้แอ๊บ นางเป็นแบบนี้จริงๆ พูดช้า คิดช้ากว่าจะเอ่ยออกมาได้แต่ละคำพิกุลแทบร่วงหมดต้น ไม่รู้เหมือนกันว่านวลเข้ากับเพื่อนๆ ได้ยังไงแต่ทั้งห้าคนก็คบกันมาตั้งแต่มัธยมจนตอนนี้ก็ทำงานทำการหมดแล้ว อาจเพราะความต่างที่เข้ามาเติมเต็มกันและกัน ห้าสาวจึงรักกันกลมเกลียวเหนียวแน่น

        “แล้วคุณขวัญล่ะคะ หมายตาใครหรืออยากเหมาทั้งวง” โบว์เอามือทำเป็นไมโครโฟนแล้วเอาไปจ่อปากเจ้าของวันเกิด

        “นักร้องสิ แร๊พได้ด้วย น่าจะใช้ลิ้นเก่ง คนอื่นไม่เปคอ่ะ”

        “โอ้โฮ ! มองการณ์ไกลมากค่ะคุณเพื่อน” สุแดกดันด้วยความหมั่นไส้

        “เฮ้ยๆๆ เขามองมึงด้วย” โบว์ตีไหล่เพื่อนจนกระดูกแทบหลุด

        “บ๊า ! เขามองคนอื่นมั้ง” ขวัญบอกปัดแต่ก็เอามือจับผมจับเผ้าไม่ได้หยุด

        “ยกแก้วให้มึงด้วย เร็วๆ อีขวัญ ยกกลับ” แจนรีบหยิบแก้วยัดใส่มือเพื่อนเป็นการใหญ่ เจ้าของวันเกิดแกล้งทำท่าเหนียมอายแล้วยกขึ้นแบบเขินๆ

        “นวล ! จะไปไหน เฮ้ย” เพื่อนๆ ทั้งสี่งงเป็นไก่ตาแตก อยู่ๆ นวลก็เดินไปหน้าเวทีแล้วกระซิบกระซาบอะไรสักอย่างกับนักร้อง

        “อะไร ! ไปคุยไรกะเขา” ขวัญรีบถามทันทีเมื่อเพื่อนกลับมานั่ง

        “ยิ้มอะไรเล่ามาอย่า…..”

        “สวัสดีครับ คืนนี้เป็นวันคล้ายวันเกิดของสาวสวยคนนึง เรามาร้องเพลงให้เธอกันนะครับ”

        แล้วทุกคนก็ได้คำตอบว่านวลไปคุยอะไร นวลเรียบร้อยก็จริงแต่ก็มักทำเรื่องเซอร์ไพรส์แบบนี้เสมอ หลายๆ ครั้งที่เพื่อนเกี่ยงกันไปขอเบอร์ผู้ชาย นวลก็จะเดินไปนิ่งๆ พร้อมกับยิ้มหวานแล้วเบอร์โทรก็มาอยู่ในมือแบบง่ายดาย ถ้าจะบอกว่าความเรียบร้อยไร้เสน่ห์ สาวๆ ทั้งสี่เถียงขาดใจเพราะยัยนวลมีหนุ่มๆ มาจีบไม่ได้ขาดเหมือนกันแต่ไม่เห็นชอบใครสักคน อาจเพราะปมดราม่าในชีวิตส่วนตัวก็เป็นได้แต่ยังไม่เล่าตอนนี้หรอกนะมันจะโศกาเกินไป

        “สุขสันต์วันเกิดนะครับคุณขวัญ” พ่อหนุ่มนักร้องจบเพลงด้วยการอวยพรแบบส่วนตัวสุดๆ สาวขวัญยิ้มจนแก้มแทบแตกแล้วทั้งวงก็ลงเวทีไปเพราะหมดเวลาการแสดงแล้ว

        “ไปห้องน้ำก่อนนะ” ผ่านไปสักพักขวัญก็อยากทำธุระส่วนตัว

        “ไปเป็นเพื่อนไหม” นวลถาม

        “ไม่เป็นไร ขอบใจนะนวลแกไม่ต้องไปยืนดมฉี่เป็นเพื่อนฉันหรอก” เป็นที่ทราบกันดีว่าห้องน้ำหญิงมักจะคิวยาวเหยียดแล้วกลุ่มเธอก็ไม่ใช่พวกปลิงที่ต้องเกาะติดกันตลอด

        “อีกนิดเดียวลูก อดทนไว้” ขวัญยืนบิดไปบิดมาด้วยความทรมาน ตอนนี้เหลือเธอเพียงคนเดียวที่ยืนจ้องประตูปิดสนิททั้งห้าบานด้วยใจจดจ่อ เธอนับหนึ่งถึงสิบในใจช้าๆ ก็ยังไม่มีใครออกมาจึงเริ่มนับอีกรอบ นับจบทุกอย่างก็ยังไม่เคลื่อนไหว

        “โว๊ยยย ! ตายกันหมดแล้วเหรอ ไม่ไหวแล้ววว” เธอตัดสินใจพุ่งไปที่ห้องน้ำชายแล้วปลดปล่อยทุกข์เบาออกมาจนหมดกระเพาะ

        “ว๊าย !” เมื่อเดินออกมาก็เจอกับพ่อหนุ่มนักร้องที่กำลังพาลูกชายเล่นน้ำอยู่พอดี

        “เฮ้ย ! คุณเข้ามาได้ไง นี่ห้องน้ำชาย” เขารีบเก็บอาวุธส่วนตัวเข้าที่อย่างไว ดีนะว่าทำธุระเสร็จพอดี

        “แถวมันยาวอ่ะ ฉันทนไม่ไหว เลยวิ่งมาเข้าที่นี่แทน ขอตัวนะ”

        “เดี๋ยว รอก่อน”

        “มีไรเหรอ” ขวัญถามแบบงงๆ นี่จะยืนคุยกันในห้องน้ำชายจริงๆ เหรอ

        “สุขสันต์วันเกิดนะครับ หาได้เท่านี้จริงๆ” ขวัญรับดอกกุหลาบที่อยู่ในกระถางเล็กๆ มาถือแล้วก็เขินจนหน้าแดง นี่ลงทุนซื้อดอกไม้ให้เลยเหรอเนี่ย คิดอะไรกับเราแน่ๆ

        “ผมไปส่งไหม”

        “ก็ได้ค่ะ ขอบอกเพื่อนก่อนนะ”

        “เทสไมค์นักร้องอยู่ ไม่ต้องห่วง กลับก่อนได้เลย” ขวัญพิมพ์ข้อความด้วยความเร็วแบบติดจรวด เมื่อเพื่อนๆ ได้อ่านก็กรี๊ดกันคอแทบแตก

 

                                       ตอนที่ 2 ตื่นเต้นในห้องน้ำ

        “คุณไปซื้อมาจากไหนเหรอ” ขวัญถามพ่อหนุ่มนักร้อง

        “ซื้อมาจากผับข้างๆ ร้านนั้นเขาไม่ห้ามคนเข้าไปขายของ ผมชื่อบาส”

        “เราชื่อขวัญ”

        “เฮ้ย ! คนมาอ่ะ ทำไงดี” ขวัญได้ยินเสียงฝีเท้าและเสียงคุยกันอ้อแอ้แบบคนเมาดังลั่นมาแต่ไกลถ้าจะวิ่งสวนออกไปเธอก็อายแต่จะให้ยืนอยู่ตรงนี้ก็คงดูไม่ดีเช่นกัน

        “เข้ามาหลบในนี้ก่อน” บาสฉุดขวัญให้เข้ามาข้างในห้องน้ำแล้วลงกลอนอย่างรวดเร็ว เขายืนอยู่บนพื้นแล้วอุ้มเธอขึ้นไปนั่งบนถังน้ำของชักโครก

        “เหงื่อออกเต็มเลย ตื่นเต้นเหรอ” เมื่อข้างนอกเงียบเสียงลง บาสจึงหันมาคุยกับขวัญ

        “ตื่นเต้นสิ ไม่ได้ทำแบบนี้บ่อยๆ สักหน่อย”

        “ไม่ได้ทำบ่อยๆ แปลว่าเคยทำบ้างใช่ไหม”

        “จะมาเล่นลิ้นอะไรตอนนี้เนี่ย ป่ะ ! ออกไปได้แล้ว” ขวัญแจกค้อนให้คนที่ยิ้มยียวนมาให้หนึ่งทีแล้วโดดลงมายืนที่พื้น

        “เดี๋ยว มีคนมาอีกแล้ว” บาสกำลังจะปลดกลอนแต่ก็มีชายหนุ่มเดินเข้ามาอีกกลุ่มใหญ่

        “เจ็บมากไหม” เขาหันไปหาเธอแล้วลูบหน้าผากเบาๆ เพราะชนมาที่หลังของเขาเต็มเปา

        “ยืนแบบนี้แหละ คนเมาไม่สนใจมาแอบส่องพื้นหรอก” ขวัญรีบบอกทันทีเมื่อบาสตั้งท่าจะอุ้มเธอกลับไปนั่งที่เดิม คนดื่มขนาดนั้นคงไม่สนใจมาก้มมองห้องน้ำแต่ละห้องหรอกว่าอยู่กันกี่คน

        “โอเค” บาสยอมตามแบบไม่เต็มใจเพราะการยืนประกบกันชิดใกล้ขนาดนี้มันอันตรายเหลือเกิน

        “สวยดี ฉันชอบ ขอบคุณอีกครั้งนะ” ขวัญชื่นชมดอกกุหลาบในกระถางไปพลางๆ เพื่อฆ่าเวลาเพราะข้างนอกยังเอะอะกันไม่เลิก

        “คุณสวยกว่า”

        “ปากหวาน !”

        “ชิมไหมล่ะ” บาสถามติดจะท้าทายหน่อยๆ

        “ถ้าจูบตอนนี้จะกลายเป็นกบไหม เที่ยงคืนพอดีเลย”

        “ฮ่าๆๆ อะไร กบมาเกี่ยวไรด้วย นั่นมันซินเดอเรลล่าไม่ใช่เหรอ”

        “ก็นี่มันเทพนิยายส่วนตัว จะให้เป็นยังไงก็ได้”

        “ลองสิ ถ้ากลายเป็นกบก็เอาไปเลี้ยงในอ่างบัวนะ” บาสยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ แล้วหลับตาลง ไม่กี่อึดใจริมฝีปากอวบอิ่มก็ประกบลงมาตอนแรกเหมือนเธอยังกล้าๆ กลัวๆ แต่ไม่นานก็ดูดและเม้มหนักขึ้น

        ทั้งสองแลกลิ้นกันอย่างดุเดือด มือไม้แต่ละคนลูบไล้ร่างกายอีกฝ่ายจนแทบจะพันกัน ขวัญตะปบไปที่กลางกายของบาสแล้วรูดซิปลงมา เธอล้วงมือเข้าไปก็เจอกับก้อนตุงๆ จึงฝ่าด่านเข้าไปอีกชั้นจนเจอกับท่อนเอ็นขนาดพอดีมือ เธอควักมันออกมาแล้วรูดเข้ารูดออก ส่วนปากก็ยังประกบแน่นอยู่กับพ่อหนุ่มนักร้อง

        “ซี๊ดดดด” บาสครางออกมาเบาๆ เมื่ออาวุธคู่กายโดนโลมเลียจากปากนุ่มนิ่ม อยู่ๆ เธอก็ผละจากการจูบแล้วลงไปนั่งยองๆ ส่งลูกชายตาเดียวเข้าปากหน้าตาเฉย มาขนาดนี้แล้วคงต้องปล่อยเลยตามเลยทั้งที่ตอนแรกตั้งใจจะพาไปเปิดศึกที่คอนโดแต่ดูเธอจะใจร้อนเหลือเกิน

        “เดี๋ยวแตก ช้าหน่อย” นักร้องหน้าหล่อต่อรอง

        “อยากมาให้ของขวัญวันเกิดข้างในนี้ใช่ไหมล่ะ” ขวัญเงยหน้าไปคุยแต่มือยังประจำการอยู่ที่เดิม

        “ไม่มีถุง”

        “แต่เรามี” ขวัญควานหาสิ่งที่ต้องการในกระเป๋าสะพายข้างใบเล็กๆ ของตัวเองแล้วเธอก็กลับไปนั่งคุกเข่าเหมือนเดิม เจ้าอาวุธร้ายโดนครอบด้วยถุงใสๆ ตั้งแต่หัวจรดโคนด้วยปากของเธอ

        “ใจร้อนจังเลย” บาสจับขาของขวัญหนึ่งข้างไปวางบนชักโครกแล้วยืนประกบด้านหลัง ท่อนเนื้ออันโตเสียบพรวดเข้าไปรวดเดียวอย่างง่ายดายเพราะเจลลื่นๆ ของถุงยางและความชุ่มฉ่ำของน้ำรัก

        ขวัญพยายามเก็บกลั้นเสียงครางไว้สุดกำลังแต่ก็ยากเหลือเกิน ก็พ่อหนุ่มนักร้องทั้งตอกทั้งอัดแบบไม่ออมแรงสักนิด ใจคอจะไม่ให้พักหายใจกันบ้างเลยหรือไง ตอนแรกบอกจะเสร็จนี่จะห้านาทีแล้วไม่เห็นเสร็จอย่างปากบอก

        “ไม่ไหวแล้วอ่ะ” ขวัญบอกคู่ขารายคืนด้วยเสียงสั่นพร่า

        “สุขสันต์วันเกิดครับ” บาสกระซิบข้างหูขวัญแล้วเร่งสปีดเต็มอัตรา มือคู่โตเอื้อมไปด้านหน้าขยำหน้าอกกลมกลึงเต็มแรง ร่างบางที่เขาโอบกอดจากด้านหลังกระตุกน้อยๆ แล้วทำท่าจะทรุดลงเขาจึงรับเธอมากอดไว้ทั้งตัว

        ทั้งสองคนยืนหายใจหอบสั่นอยู่พักใหญ่แล้วพากันแต่งตัวให้เรียบร้อย บาสออกไปก่อนเป็นคนแรกพอปลอดคนเขาก็ผิวปาก ขวัญจึงรีบวิ่งออกมาอย่างรวดเร็ว

 

คอนโดของบาส

      “ดื่มอะไรดี” เจ้าบ้านถามแขกผู้มาเยือนที่ยืนเอียงอายอยู่ตรงโซฟา ขวัญไม่คิดว่านักร้องกลางคืนแบบเขาจะมีคอนโดหรูหราอยู่กลางเมืองแค่ร้องเพลงตามผับรายได้มันดีขนาดนั้นเลยเหรอ

        “น้ำเปล่าก็พอ ขอบคุณค่ะ”

        “ห้องสวยจังเลยค่ะ” ขวัญรับแก้วน้ำมาถือแล้วเอ่ยชมที่พักของเขา

        “ขอบคุณครับ อยากอาบน้ำไหม”

        “อืม ก็ดีเหมือนกันค่ะ” ขวัญเดินตามร่างสูงใหญ่ไปช้าๆ เธอก็เพิ่งเห็นชัดๆ นี่แหละว่าเขาหน้าตารูปร่างเป็นยังไงก็ในผับไฟสลัวเป็นบ้าในห้องน้ำก็เช่นกันเขาหล่อกว่าตอนไฟสลัวซะอีก หน้าตาจัดว่าเป็นพระเอกหรือนายแบบได้สบายเลย นอกจากหล่อแล้วก็สูง หุ่นล่ำ เป้าตุงแถมร้องเพลงเพราะอีกต่างหาก คนอะไรจะเพอร์เฟคขนาดนี้และเท่าที่ดูก็คงจะรวยพอสมควรด้วย

        “ใส่นี่ได้ไหม” บาสยื่นเสื้อยืดตัวโตให้ขวัญ เธอพยักหน้าแต่ก็ไม่รับ

        “เอาไปสิ ไหนว่าได้ไง”

        “ไม่อาบด้วยกันเหรอ คงไม่ได้ชวนมาอาบน้ำแล้วนอนใช่ม่ะ”

        “คุณนี่ใจร้อนแล้วก็เอาแต่ใจดีนะแต่ผมชอบ”

        “ทำไมล่ะ เป็นผู้หญิงต้องเรียบร้อย สงบปากสงบคำอย่างเดียวเหรอ”

        “เปล่า ผมแค่คิดว่าคุณอาจจะอยากมีเวลาส่วนตัวสักหน่อยแต่ถ้าไม่ผมก็อยากไปจอยด้วยมากๆ”

        “ว๊าย” ขวัญร้องลั่นเพราะอยู่ๆ เขาก็ช้อนเธอขึ้นไปอุ้มโดยไม่บอกกล่าว กฎเหล็กในใจเธอชักจะสั่นคลอนขึ้นเรื่อยๆ แล้วสิ ก็กฎที่ว่าห้ามตกหลุมรักผู้ชายรายคืนไง เมื่อก่อนเธอก็ทำแบบนี้บ่อยๆ แล้วก็เลิกไปตอนมีแฟน

        ห้องน้ำสีเทาทึมๆ มีทุกสิ่งพร้อมสรรพทั้งห้องกระจกขนาดใหญ่ที่แยกไว้เฉพาะสำหรับการอาบแบบฝักบัวแล้วก็มีอ่างขนาดมหึมาด้วย

        “อ่างหรือฝักบัวดี”

        “ฝักบัวเพราะชอบท่ายืน” ขวัญตอบแบบทีเล่นทีจริง

        ทั้งคู่ไปยืนใต้ฝักบัวอันโตที่สายน้ำละอองนุ่มๆ ไหลลงมาไม่ขาดสาย ของแพงของดีมันเป็นแบบนี้เอง เธอคิดว่าฝักบัวอันใหญ่น้ำคงแรงจนแสบหลังแต่เปล่าเลยมันนิ่มและอ่อนโยนมาก พอๆ กับมือของเขาที่กำลังคลึงเคล้าเต้านมของเธอไม่มีผิด

        “ขอแก้ตัวนะ เมื่อกี้รีบไปหน่อย”

        “ไม่เห็นมีอะไรต้องแก้ ดีจะตาย”

        “มันรวบรัดไปนิด ขาดการเล้าโลมไปเยอะ” หนุ่มนักร้องพูดจบก็ลงไปนั่งคุกเข่าแล้วซุกหน้าไปที่จุดอ่อนไหวของคู่ขารายคืน ลิ้นหนาดุนดันเลียไล้ไปทั่วพูเนื้อสีอ่อนจนเจ้าตัวขาสั่นพั่บๆ แล้วขวัญก็นำไปก่อนตอนนี้คะแนนเป็นสองต่อศูนย์แล้ว

        เมื่อได้พักหายใจหายคอขวัญก็เป็นฝ่ายปรนเปรอเพลงลิ้นบ้างแล้วพ่อหนุ่มนักร้องก็แจกน้ำแรกเปรอะไปทั่วหน้าอกของเธอ จากนั้นจึงพากันไปต่อที่อ่างอาบน้ำ ห้องนั่งเล่นแล้วไปจบที่ห้องนอน เมื่อท้องฟ้าทอแสงรำไรทั้งคู่ก็หมดแรงหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย ส่วนสกอร์ตอนจบเกมก็คือหกต่อสามและบาสเป็นสุภาพบุรุษพอเพราะเขายอมให้ฝ่ายหญิงเป็นผู้ชนะ

 

                                       ตอนที่ 3 คฤหาสน์ลึกลับ

        ผ่านมาเกือบเดือนแล้วที่ขวัญเปิดศึกกับพ่อหนุ่มนักร้องแร๊พเก่งและใช้ลิ้นเก่งเป็นเลิศแต่น่าแปลกที่เธอกลับจำทุกอย่างได้ดีราวกับเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวาน ไล่มาตั้งแต่การมอบของขวัญในห้องน้ำชาย กิจกรรมด่วนจี๋ในที่แคบแล้วก็บทรักแสนเร่าร้อนของเขาที่ยังคงตราตรึงไม่หาย บอกไม่ได้เหมือนกันว่าทำไมถึงลืมเขาสักทีแต่เธอก็รู้ว่าเรื่องคืนนั้นมันก็แค่เซ็กส์ชั่วคราวถ้าจะโผล่หน้าไปที่ผับนั้นอีกคงดูเป็นการให้ท่าและอ่อยแบบไร้ชั้นเชิงเพราะมันแปลได้อย่างเดียวก็คือ อยากมาซ้ำรอบสองซึ่งส่วนใหญ่พวกผู้ชายขาฟันมักไม่ปลื้มจะฟันผู้หญิงคนเดิมเพราะอะไรนะหรือเพราะกลัวการผูกมัดไง

        จะมีวันเกิดกี่ครั้งในชีวิตกันที่ได้รับของขวัญจากผู้ชายในห้องน้ำชายทั้งที่ตัวเองเป็นผู้หญิง…จริงไหมล่ะ แล้วแบบนี้จะลืมง่ายๆ ได้ยังไง

        “คุณครับ ถึงแล้ว” แท็กซี่เรียกผู้โดยสารที่นั่งเหม่ออยู่ตรงเบาะหลัง

        “อ้อ ค่ะๆ ขอโทษนะคะ” ขวัญส่งเงินให้คนขับแล้วลงจากรถ เธอยืนอยู่หน้าคฤหาสน์หลังงามของตระกูลผู้ดีเก่าแบบเกร็งสุดพลัง ไอ้สามคนนั้นติดงานหวยเลยมาตกที่เธอ

        “อยู่ประตูหน้า” ขวัญส่งข้อความไปหานวล เป็นสิบนาทีกว่าแม่เพื่อนหน้าหวานจะมารับเข้าไป ไม่ใช่ว่าเพื่อนเดินช้าหรอกนะแต่พื้นที่บ้านมันใหญ่มากต่างหาก

        “ขอบใจนะแก” นวลกอดเพื่อนแล้วทั้งสองคนก็พากันเดินไปตามทางที่โรยด้วยหินกรวด บริเวณโดยรอบเขียวขจีด้วยไม้ใหญ่และไม้ดอกหลากสีหลายพันธุ์ราวกับสวนรุกขชาติก็ไม่ปาน

        “ฉันแต่งตัวโอเคม่ะ” ขวัญถามนวล เธอเลือกชุดที่สุภาพ สีอ่อนและดูเป็นผู้หญิงสุดๆ

        “โอเค ไม่เห็นเคยใส่ชุดนี้เลย” นวลตอบ

        “หวานขนาดนี้เอาไว้ใส่ไปงานแต่งเท่านั้นแหละแต่ยังไม่มีงานไหนใช้ธีมสีฟ้าสักที สงสัยต้องรองานแก ซื้อเพราะมันลดราคาอ่ะ ฮ่าๆๆๆ” ขวัญตอบแล้วหัวเราะให้ความงี่เง่าของตัวเอง เธอเป็นโรคแพ้ป้ายลดราคาอย่างหนักเห็นที่ไหนเป็นต้องพุ่งตัวเข้าใส่แล้วซื้อมาประดับตู้จะได้ใช้หรือเปล่าเป็นอีกเรื่องนึง

        “งานฉันเนี่ยนะ ฉันจะไม่แต่งงานจ้ะ” นวลตอบแล้วหัวเราะร่วน เธอไม่เคยอยากใช้ชีวิตกับผู้ชายคนไหนเลยแค่ชอบพอรักใคร่ก็ยังไม่มี

        “แกลองเปลี่ยนที่ทำงานไหม เผื่อจะได้เจอผู้คนบ้าง” งานของนวลก็คือบรรณารักษ์ในห้องสมุดชุมชนที่วันๆ มีแต่คนแก่หรือไม่ก็เด็กอนุบาลมาใช้บริการ

        “เปลี่ยนทำไมล่ะ ฉันมีความสุขกับงานจะตาย” นวลตอบแล้วยิ้มหวานมาให้ ขวัญก็ได้แต่ส่ายหัวแล้วยิ้มเช่นกัน

        “สวัสดีค่ะ” ขวัญยกมือไหว้แม่บ้านใหญ่หน้าตึงของคฤหาสน์

        “สวัสดีค่ะ เดี๋ยวให้เด็กพาไปด้านในนะคะ แล้วนวล เธอมาชิมขนมหวานหน่อยว่าได้รสพอดีที่คุณท่านชอบรึยัง”

        “แล้วเจอกันแก” นวลกระซิบกับเพื่อนเบาๆ แล้วเดินตามคุณแม่บ้านไปส่วนขวัญก็เดินตามเด็กสาวที่ใส่เครื่องแบบเดียวกับคุณป้าหน้าตึง

        “เชิญค่ะ อีกสิบห้านาทีคุณท่านกับคุณผู้ชายจะลงมาค่ะ” เด็กสาวบอกขวัญแล้วก็เดินหายไป ทิ้งให้เธอนั่งนิ่งแทบไม่กล้ากระดิกตัวอยู่กับแขกเหรื่อที่เป็นผู้หญิงล้วนราวๆ สิบคนที่ดูแล้วต้องเกิดมาบนกองเงินกองทองแน่นอนเพราะแต่ละคนผิวพรรณผุดผ่องราวกับมีแสงออร่าเปล่งประกายอยู่รอบตัว

        “ไง ขนมโอเคไหม” ขวัญถามนวลเมื่อเธอมานั่งข้างๆ

        “โอเค อีกห้านาทีพวกท่านก็จะลงมาแล้ว” นวลตอบและขวัญก็เห็นว่าเพื่อนกังวลพอสมควร

        “ไม่รู้วันนี้คุณพายุจะอาละวาดไหม ฉันล่ะกลัวจริงๆ”

        “ไม่หรอกมั้ง นี่วันเกิดพ่อเขานะ ว่าแต่พวกสาวๆ นี่ใครกัน หน้าบางคนเหมือนกันยังกับแกะแต่ถึงจะไม่เหมือนก็มีเค้าคล้ายกันแทบทั้งหมดอ่ะ ศัลหมอเดียวกันเหรอ” ขวัญกระซิบถามเบาๆ เพราะกลัวโดนตบแต่ดูแล้วพวกเขาคงเป็นผู้ดีเกินกว่าจะใช้กำลังตบตีแบบคนชั้นต่ำ

        “ลูกสาวคุณเพลิงนิล”

        “ลูกสาว ! หมดเนี่ยนะ นับก่อน หนึ่ง…สอง…สาม เก้าคน มีลูกเก้าคนรวมคุณพายุก็สิบ แล้วเมียล่ะ”

        “เมียอื่นท่านไม่เคยให้มาเหยียบที่บ้านหลังนี้มีแค่เมียใหญ่แม่ของคุณพายุ จริงๆ พวกเมียที่สองสามสี่ ท่านไม่ได้เป็นคนอยากได้หรอก พวกแม่ๆ เอาลูกมายกให้เองทั้งนั้นหวังอยากให้ลูกได้เป็นคุณนายมีเงินมีทองใช้จ่ายไม่ขาดมือ”

        “โห ! น้ำเน่าอ่ะ นี่มันยุคไหนแล้ว ยังมีคนคิดแบบนี้อีกเหรอ ทำไมไม่ทำงานทำการ มางอมืองอเท้า….”

        “ชู่ว ! คุณทั้งสองมาแล้ว” นวลเอานิ้วชี้มาจ่อที่ปากแล้วห้องอาหารที่เงียบอยู่แล้วก็สงัดกว่าเดิม ขวัญสาบานเลยว่าถ้าใครทำเข็มตกพื้นก็ต้องได้ยินเสียงของมันแน่ๆ

        “สวัสดีค่ะ” ผู้หญิงในห้องโถงยืนขึ้นแล้วยกมือไหว้ทำความเคารพผู้ชายที่เดินลงมาจากบันได

        “นั่งๆ ไม่ต้องพิธีรีตองอะไรหรอก นวล นั่นเพื่อนหนูใช่ไหม ชื่ออะไรนะ หนูขวัญรึเปล่า”

        “ใช่ค่ะคุณตา”

        “ไม่เจอกันนานเลยนะหนูขวัญ เป็นสาวแล้ว งานการเป็นยังไงบ้าง”

        “ดีค่ะคุณเพลิงนิล”

        “เรียกซะห่างเหินเชียว ตอนนั้นที่มาเล่นสงกรานต์กับหนูนวลยังเรียกตาอยู่เลย”

        “เอ่อ ขอโทษด้วยค่ะ งานก็ดีค่ะคุณตา หนูทำอยู่บริษัทจัดอีเว้นท์ค่ะ ได้ไปที่แปลกๆ ทำอะไรใหม่ๆ แทบทุกวัน” ขวัญตอบแล้วก็นึกขึ้นได้ว่าเมื่อหลายปีก่อนเคยมาบ้านนวล เธอกำลังช็อกกับข้อมูลที่เพื่อนบอก สรุปว่าทุกคนเป็นลูกของคุณเพลิงนิลหมดยกเว้นยัยนวลที่เป็นเด็กก้นครัว ใช่ว่ายัยนวลจะไม่ตะลึงเพราะเจ้าตัวก็เพิ่งรู้ความจริงเมื่อไม่กี่วันก่อน คฤหาสน์หลังนี้ช่างใหญ่โตและเต็มไปด้วยความลับจริงๆ

        “คุณพ่อจะไม่ทักทายลูกแท้ๆ ของตัวเองบ้างเหรอครับ” ชายหนุ่มหน้านิ่งเอ่ยแทรกขึ้นมา เขาคือคุณพายุบุตรชายคนเดียวของตระกูลมหเดชภักดี

        “พายุ แกไม่ขัดคอพ่อสักวันจะได้ไหม นี่วันเกิดพ่อนะ” เพลิงนิลหันมาถามลูกชาย

        “ผมก็แค่ถาม น้องปรางเป็นยังไงบ้าง เห็นว่าเพิ่งสอบเข้าเรียนได้ใช่ไหม” ชายหนุ่มถามน้องสาวต่างมารดาด้วยรอยยิ้มและขวัญกล้าสาบานอีกครั้งเอาหัวเป็นประกันเลยว่าผู้ชายคนนั้นมองค้อนยัยนวลเพื่อนของเธอ

        “เขาค้อนแกทำไมว่ะ ก็ไหนว่าเพิ่งกลับจากนอกไม่ได้สนิทกะแกไม่ใช่เหรอ”

        “ฉันก็ไม่รู้แต่ที่รู้ๆ เขาต้องไม่ชอบขี้หน้าฉันแน่ๆ ตั้งแต่กลับมาเอาแต่จ้องจับผิดฉัน เอาแต่บอกว่าคุณตารักฉันมากกว่าลูกในไส้” นวลกระซิบบอกขวัญแล้วก็ต้องหยุดการสนทนาทันทีเพราะสายตาขุ่นเขียวของพายุเพ่งมาที่เธออีกครั้ง

 

ปล. เรื่องของนวลกับพายุติดตามได้ใน “ร่านรักอาญาเถื่อน”

 

ติดตามให้จบในอีบุ๊คราคา 69 บาท เท่านั้น

 

ร่านรักแรงพิศวาส รตี www.mebmarket.com คืนเดียว...แต่ไม่ใช่ครั้งเดียว #ร่านรักแรงพิศวาส #นิยายชุดร่านไม่เลิก~~~ ตัวอย่าง เรียกเลือดกำเดา ~~~ “อ่างหรือฝักบัวดี” “ฝักบัวเพราะชอบท่ายืน” ขวัญตอบแบบทีเล่นทีจริง ทั้งคู่ไปยืนใต้ฝักบัวอันโตที่สายน้ำละอองนุ่มๆ ไหลลงมาไม่ขาดสาย ของแพงของดีมันเป็นแบบนี้เอง เธอคิดว่าฝักบัวอันใหญ่น้ำคงแรงจนแสบหลังแต่เปล่าเลยมันนิ่มและอ่อนโยนมาก พอๆ กับมือของเขาที่กำลังคลึงเคล้าเต้านมของเธอไม่มีผิด~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~นิยายชุด “ร่านไม่เลิก”เขียนร่วมกับนามปากกา “เพลิงไพร” และ “มะลิก้านแดง”อ่านแยกได้เพราะเนื้อหาไม่ต่อเนื่องกันแต่สิ่งที่มีเหมือนกันคือความเร่าร้อนถึงใจ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~หมายเหตุ: นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องสั้นมีทั้งหมดสิบตอน ดำเนินเรื่องฉับไว