จ้าวยุทธภพเหนือฟ้าออนไลน์
9.8
เขียนโดย ACInterfes
วันที่ 15 มิถุนายน พ.ศ. 2561 เวลา 21.31 น.
20 ตอน
0 วิจารณ์
19.26K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 15 มิถุนายน พ.ศ. 2561 21.37 น. โดย เจ้าของนิยาย
8) บทที่ 8
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"งั้นขอให้โชคดีนะสหาย"
ผู้นำกล่าวจบ ก็พาผู้เล่นกว่า 60 คนมุ่งหน้าไปยังทิศทางที่หยิงฉางจากมา หลินปิงหันไปมองหน้าหยิงฉางก็ยิ้มแห้งๆ ใส่ และจะพูดขึ้น
"นายจะไม่ไปแย้งระดับพวกเขาใช่ไหม"
หยิงฉางตีหน้าซื่อ พร้อมพูดขึ้น
"ฉันไม่ได้ไปแย้งระดับสักหน่อย ฉันแค่ไปช่วยลดภาระพวกเขาเฉยๆ "
หยิงฉางพูดขึ้นอย่างหน้าไม่อาย
"แผนว่าไง"
หลินปิงถามขึ้นอย่างกระตือรือร้น
"ไม่มีแผน! "
หลินปิงที่ได้ยินคำตอบก็อึ้งทันที ก่อนจะถามขึ้น
"ไม่มีแผนไม่ได้นะเว้ย ฉันอยากจะเลื่อนระดับเร็วๆ ...นายก็รู้ว่าฉันใช้เวลาไปกว่า 7 วันของโลกจริง กว่าจะระดับ 10 ได้..." หยิงฉางไม่ได้ตอบ เพราะเขากำลังถูกเพื่อนรักเขย่าคอไปมาอยู่ เขาไม่รอช้าสั่งเครื่องหมายมือให้หยุดทันที เพราะถ้ามันไม่หยุดละก็ เขาคงจะต้องหายใจไม่ออกตายแน่ๆ
"ไอ้ห่า! ระดับมึงก็เยอะ...แม่ง! มาเขย่าคอกูอยู่ได้ เดี๋ยวหัวกูหลุดขึ้นมาจะทำไงเนี่ย" หลินปิงได้ยินก็ยกยิ้มกวนตีนพูดขึ้น
"ถ้าหลุดก็ต่อใหม่ไง ไม่เห็นจะยากเลย" หยิงฉางได้ยินก็กลอกตาไปมา
"คน! ไม่ใช่ของเล่น" หลินปิงไม่หมดความพยายาม เขาถามต่อทันที
"แล้วเอาไงต่ออะ..." หยิงฉางลูบคางตัวเองไปมาอย่างครุ่นคิด
'ของตอนนี้ก็ไม่ค่อยมีอะไรที่ใช้การได้ดีเลย นอกจากพวกระเบิดและการ์ดอัญเชิญแล้วก็ไม่มีอย่างอื่นเลย ที่ทำประโยชน์กับเราได้ ตอนนี้ระเบิดก็เหลือน้อยแล้วด้วย ส่วนการ์ดอัญเชิญ เราคงต้องเก็บไว้ยามฉุกเฉินจริงสินะ' หยิงฉางคิดเสร็จ ก็เปิดรายการช่องเก็บของทันที โดยที่เขาเลือกดูเฉพาะของที่มีประโชยน์กับเขาตอนนี้เท่านั้น
'ระเบิดเพลิง 6 ลูก ระเบิดแสง 4 ลูก ระเบิดควัน 1 ลูก ลูกธนูน้ำมัน 20 ดอก และลูกธนูเหล็ก 27 ดอก' หยิงฉางปิดรายการช่องเก็บของลงทันที ก่อนจะหันไปมองหลินปิงแล้วเอ่ยขึ้น
"คนของมันเยอะเกินไป เอาเป็นว่าตอนนี้จับตาดูพวกมันไปก่อน ถ้าสภาพแวดล้อมและพื้นที่เอื้ออำนวยฉันเมื่อไหร่ละก็ ฉันอาจจะคิดแผนที่ดีกว่าวิ่งนำไฟก็ได้" หลินปิงพยักหน้ารับ ก่อนจะเอ่ยถาม
"ตอนนี้เอาไงต่อ ติดตามมันไปเลยไหม" หยิงฉางส่ายหน้าทันควัน
"ตอนนี้เราจะเข้าเมืองฝึกหัดกันก่อน ฉันต้องการทรัพยากรในการวางแผน" ในขณะที่หยิงฉางจะเดินเข้าไปในเมือง เขาก็ต้องหยุดชะงักลงอย่างฉับพลัน ก่อนจะหันไปมองหลินปิง
"ฉันอยากรู้มานานละว่า...ถ้าเราฆ่าผู้เล่นคนอื่นเราจะได้อะไรไหม อย่างเช่น เงิน อาวุธ อะไรอย่างเนี่ย..." หลินปิงพยักหน้า ก่อนจะอธิบายตอบ
"เมื่อเราฆ่าผู้เล่นเราจะได้ค่าประสบการณ์ 2 ใน 10 ของอีกฝ่าย ซึ่งในขณะเดียวกันเราก็จะได้เงินหยวน 10% ของคนคนนั้นด้วย ส่วนอาวุธก็จะดรอปมาเหมือนกัน แต่การดรอปของมันจะตกลงจากมือผู้เล่นคนคนนั้นเท่านั้น ซึ่งถ้าเป็นอาวุธไร้ระดับเราจะไม่สามารถขโมยมาได้" หยิงฉางพยักหน้าเข้าใจก่อนจะตัดบท
"เอาละไปกันเถอะ" หยิงฉางกล่าวจบก็เดินเข้าไปในเมืองฝึกหัดทันที ผ่านไปไม่นานเขาก็มาถึงร้านขายระเบิด ซึ่งร้านนี้มีทั้งขายยารักษา สมุนไพร ยาพิษ และอาวุธต่างๆ อีกมากมาย
"สนใจชิ้นไหนสอบถามได้นะครับคุณลูกค้า" ตาแก่ผมล้านพูดขึ้นอย่างมีมารยาท หยิงฉางได้ยินก็พูดตอบ
"ครับ! พอดีอยากทราบราคาระเบิดพวกนี้หน่อยน่ะครับ" หยิงฉางพูดจบก็ชี้ไปทางลูกระเบิดทันที
"ราคาระเบิดทุกลูก ไม่ว่าจะเป็นระเบิดเพลิง แสง ควัน ราคาตกอยู่ที่ลูกละ 2,000 หยวนครับ" หยิงฉางพยักหน้าเข้าใจ
"งั้นมียาพิษแนะนำไหมครับ ราคาไม่เกิน 1 หมื่นหยวน" ตาแก่ผมล้านส่ายหน้าไปมาอย่างรวดเร็ว
"ไม่มีครับคุณลูกค้า...ปกติราคาร้านขายยาพิษขั้นต่ำตกอยู่ที่ 100,000 หยวนขึ้นไปครับ" หยิงฉางถอนหายใจอย่างเสียดาย ซึ่งในขณะเดียวกันเขากับหลินปิงก็ไม่ได้อยู่ด้วย เพราะอีกฝ่ายนั้นต้องไปซื้อยาเพิ่มเลือดและอื่นๆ อีก
"งั้นผมซื้อระเบิดเพลิง 10 ลูก ระเบิดแสง 5 ลูกครับ" ตาแก่เตรียมของเสร็จก็หันมาบอกราคาทันที
"รวมทั้งหมด 30,000 หยวนครับ" หยิงฉางจ่ายเงินเสร็จ เขาไม่รอช้าเดินไปที่หน้าประตูเมืองฝึกหัดทิศเหนือทันที
"โย้วว! มาแล้วเหรอเพื่อน" หยิงฉางหันไปมองตามเสียง ก็พบกับหลินปิงที่กำลังรอเขาอยู่ หยิงฉางไม่ได้พูด แค่พยักหน้ารับ
"ตามไปเลยใช่ไหม" หลินปิงถามขึ้นอย่างสงสัย
"อือ..." เมื่อหลินปิงเห็นหยิงฉางพยักหน้า เขาก็ไม่รอช้าพุ่งตัวขึ้นไปบนต้นไม้ และดีดตัวไปตามทางทันที โดยมีหยิงฉางตามมาติดๆ
'เราเสียเวลาไป 30 กว่านาที อีกฝ่ายคงไปได้ไม่ไกลสักเท่าไหร่ เพราะ....คนยิ่งเยอะ ยิ่งเคลื่อนไหวช้า'
ผ่านไป 10 นาที หยิงฉางก็พบกลุ่มคนทั้ง 60 คน เขาไม่รอช้าสั่งให้หลินปิงตามไปอย่างเงียบๆ ทันที
ผู้นำกล่าวจบ ก็พาผู้เล่นกว่า 60 คนมุ่งหน้าไปยังทิศทางที่หยิงฉางจากมา หลินปิงหันไปมองหน้าหยิงฉางก็ยิ้มแห้งๆ ใส่ และจะพูดขึ้น
"นายจะไม่ไปแย้งระดับพวกเขาใช่ไหม"
หยิงฉางตีหน้าซื่อ พร้อมพูดขึ้น
"ฉันไม่ได้ไปแย้งระดับสักหน่อย ฉันแค่ไปช่วยลดภาระพวกเขาเฉยๆ "
หยิงฉางพูดขึ้นอย่างหน้าไม่อาย
"แผนว่าไง"
หลินปิงถามขึ้นอย่างกระตือรือร้น
"ไม่มีแผน! "
หลินปิงที่ได้ยินคำตอบก็อึ้งทันที ก่อนจะถามขึ้น
"ไม่มีแผนไม่ได้นะเว้ย ฉันอยากจะเลื่อนระดับเร็วๆ ...นายก็รู้ว่าฉันใช้เวลาไปกว่า 7 วันของโลกจริง กว่าจะระดับ 10 ได้..." หยิงฉางไม่ได้ตอบ เพราะเขากำลังถูกเพื่อนรักเขย่าคอไปมาอยู่ เขาไม่รอช้าสั่งเครื่องหมายมือให้หยุดทันที เพราะถ้ามันไม่หยุดละก็ เขาคงจะต้องหายใจไม่ออกตายแน่ๆ
"ไอ้ห่า! ระดับมึงก็เยอะ...แม่ง! มาเขย่าคอกูอยู่ได้ เดี๋ยวหัวกูหลุดขึ้นมาจะทำไงเนี่ย" หลินปิงได้ยินก็ยกยิ้มกวนตีนพูดขึ้น
"ถ้าหลุดก็ต่อใหม่ไง ไม่เห็นจะยากเลย" หยิงฉางได้ยินก็กลอกตาไปมา
"คน! ไม่ใช่ของเล่น" หลินปิงไม่หมดความพยายาม เขาถามต่อทันที
"แล้วเอาไงต่ออะ..." หยิงฉางลูบคางตัวเองไปมาอย่างครุ่นคิด
'ของตอนนี้ก็ไม่ค่อยมีอะไรที่ใช้การได้ดีเลย นอกจากพวกระเบิดและการ์ดอัญเชิญแล้วก็ไม่มีอย่างอื่นเลย ที่ทำประโยชน์กับเราได้ ตอนนี้ระเบิดก็เหลือน้อยแล้วด้วย ส่วนการ์ดอัญเชิญ เราคงต้องเก็บไว้ยามฉุกเฉินจริงสินะ' หยิงฉางคิดเสร็จ ก็เปิดรายการช่องเก็บของทันที โดยที่เขาเลือกดูเฉพาะของที่มีประโชยน์กับเขาตอนนี้เท่านั้น
'ระเบิดเพลิง 6 ลูก ระเบิดแสง 4 ลูก ระเบิดควัน 1 ลูก ลูกธนูน้ำมัน 20 ดอก และลูกธนูเหล็ก 27 ดอก' หยิงฉางปิดรายการช่องเก็บของลงทันที ก่อนจะหันไปมองหลินปิงแล้วเอ่ยขึ้น
"คนของมันเยอะเกินไป เอาเป็นว่าตอนนี้จับตาดูพวกมันไปก่อน ถ้าสภาพแวดล้อมและพื้นที่เอื้ออำนวยฉันเมื่อไหร่ละก็ ฉันอาจจะคิดแผนที่ดีกว่าวิ่งนำไฟก็ได้" หลินปิงพยักหน้ารับ ก่อนจะเอ่ยถาม
"ตอนนี้เอาไงต่อ ติดตามมันไปเลยไหม" หยิงฉางส่ายหน้าทันควัน
"ตอนนี้เราจะเข้าเมืองฝึกหัดกันก่อน ฉันต้องการทรัพยากรในการวางแผน" ในขณะที่หยิงฉางจะเดินเข้าไปในเมือง เขาก็ต้องหยุดชะงักลงอย่างฉับพลัน ก่อนจะหันไปมองหลินปิง
"ฉันอยากรู้มานานละว่า...ถ้าเราฆ่าผู้เล่นคนอื่นเราจะได้อะไรไหม อย่างเช่น เงิน อาวุธ อะไรอย่างเนี่ย..." หลินปิงพยักหน้า ก่อนจะอธิบายตอบ
"เมื่อเราฆ่าผู้เล่นเราจะได้ค่าประสบการณ์ 2 ใน 10 ของอีกฝ่าย ซึ่งในขณะเดียวกันเราก็จะได้เงินหยวน 10% ของคนคนนั้นด้วย ส่วนอาวุธก็จะดรอปมาเหมือนกัน แต่การดรอปของมันจะตกลงจากมือผู้เล่นคนคนนั้นเท่านั้น ซึ่งถ้าเป็นอาวุธไร้ระดับเราจะไม่สามารถขโมยมาได้" หยิงฉางพยักหน้าเข้าใจก่อนจะตัดบท
"เอาละไปกันเถอะ" หยิงฉางกล่าวจบก็เดินเข้าไปในเมืองฝึกหัดทันที ผ่านไปไม่นานเขาก็มาถึงร้านขายระเบิด ซึ่งร้านนี้มีทั้งขายยารักษา สมุนไพร ยาพิษ และอาวุธต่างๆ อีกมากมาย
"สนใจชิ้นไหนสอบถามได้นะครับคุณลูกค้า" ตาแก่ผมล้านพูดขึ้นอย่างมีมารยาท หยิงฉางได้ยินก็พูดตอบ
"ครับ! พอดีอยากทราบราคาระเบิดพวกนี้หน่อยน่ะครับ" หยิงฉางพูดจบก็ชี้ไปทางลูกระเบิดทันที
"ราคาระเบิดทุกลูก ไม่ว่าจะเป็นระเบิดเพลิง แสง ควัน ราคาตกอยู่ที่ลูกละ 2,000 หยวนครับ" หยิงฉางพยักหน้าเข้าใจ
"งั้นมียาพิษแนะนำไหมครับ ราคาไม่เกิน 1 หมื่นหยวน" ตาแก่ผมล้านส่ายหน้าไปมาอย่างรวดเร็ว
"ไม่มีครับคุณลูกค้า...ปกติราคาร้านขายยาพิษขั้นต่ำตกอยู่ที่ 100,000 หยวนขึ้นไปครับ" หยิงฉางถอนหายใจอย่างเสียดาย ซึ่งในขณะเดียวกันเขากับหลินปิงก็ไม่ได้อยู่ด้วย เพราะอีกฝ่ายนั้นต้องไปซื้อยาเพิ่มเลือดและอื่นๆ อีก
"งั้นผมซื้อระเบิดเพลิง 10 ลูก ระเบิดแสง 5 ลูกครับ" ตาแก่เตรียมของเสร็จก็หันมาบอกราคาทันที
"รวมทั้งหมด 30,000 หยวนครับ" หยิงฉางจ่ายเงินเสร็จ เขาไม่รอช้าเดินไปที่หน้าประตูเมืองฝึกหัดทิศเหนือทันที
"โย้วว! มาแล้วเหรอเพื่อน" หยิงฉางหันไปมองตามเสียง ก็พบกับหลินปิงที่กำลังรอเขาอยู่ หยิงฉางไม่ได้พูด แค่พยักหน้ารับ
"ตามไปเลยใช่ไหม" หลินปิงถามขึ้นอย่างสงสัย
"อือ..." เมื่อหลินปิงเห็นหยิงฉางพยักหน้า เขาก็ไม่รอช้าพุ่งตัวขึ้นไปบนต้นไม้ และดีดตัวไปตามทางทันที โดยมีหยิงฉางตามมาติดๆ
'เราเสียเวลาไป 30 กว่านาที อีกฝ่ายคงไปได้ไม่ไกลสักเท่าไหร่ เพราะ....คนยิ่งเยอะ ยิ่งเคลื่อนไหวช้า'
ผ่านไป 10 นาที หยิงฉางก็พบกลุ่มคนทั้ง 60 คน เขาไม่รอช้าสั่งให้หลินปิงตามไปอย่างเงียบๆ ทันที
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ