จ้าวยุทธภพเหนือฟ้าออนไลน์

9.8

เขียนโดย ACInterfes

วันที่ 15 มิถุนายน พ.ศ. 2561 เวลา 21.31 น.

  20 ตอน
  0 วิจารณ์
  19.25K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 15 มิถุนายน พ.ศ. 2561 21.37 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

20) บทที่ 20

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
"เอาละ...ถ้าเสือสมิงมีอยู่ 2 ฝ่ายละก็ คงจะไม่ถูกกันสินะ งั้นคงต้องยืมร่างเจ้าตัวหน่อยแล้ว" หยิงฉางสูดลมหายใจเข้าลึก และทำสติให้ดี เพราะหลังจากนี้เขาจะต้องทำหลายๆ อย่าง
"ทักษะมายาเทพสวรรค์" ฟุม! พริบตาต่อมาร่างผู้เล่นมากหน้าหลายตา ต่างเต็มไปด้วยบาดแผลก็เดินเข้ามา เมื่อเสือสมิงในร่างมนุษย์เห็น ต่างก็แสระยิ้มโรคจิตขึ้น
"หนีเร็ว! พวกมันเป็นเสือสมิงไม่ผิดแน่..." สิ้นสุดคำพูด ร่างของผู้เล่นกว่า 40 คนก็วิ่งหนีออกไปทันที เสือสมิงในร่างมนุษย์ก็ไม่รอช้า กลายร่างเป็นตัวเองทันที วินาทีต่อมาเสือสมิงกว่า 39 ตัวก็มุ่งไปยังเหยื่อทันที โดยยังเหลืออีก 40 ตัวเฝ้าหน้าหมู่บ้านอยู่
"กะไว้แล้ว" หยิงฉางดื่มน้ำยาฟื้นฟูพลังทันที เพื่อให้เขาสามารถใช้ภาพมายาได้เหมือนจริงมากที่สุด เพราะภาพมายาของเขาดูดพลังมากยิ่งเหมือนจริงมาก
กลับมาที่หน้าหมู่บ้าน พริบตาต่อมาก็ปรากฏร่างของหัวหน้าเสือสมิงนาคบาศที่หยิงฉางเคยเจอ เสือสมิงแปลงที่เห็น ก็ยกอาวุธขึ้นและตะโกนออกมา
"บัดซบ! หัวหน้าเสือสมิงนาคบาศมา สั่งทุกคนให้มาที่นี้เร็ว" เมื่อสิ้นสุดคำสั่ง ร่างของพวกเขาก็กลายเป็นเสือสมิงสีดำ พุ่งเข้าใส่หัวหน้าเสือสมิงนาคบาศที่มีแผลเหวอะหวะทันที
"เหลืออีก 11 วินาที" หยิงฉางพุ่งตัวออกไป พร้อมกับทำภาพมายาไปในตัว เมื่อเขามาถึงจุดแรกก็เห็นพวกเสือสมิงกำลังกินเนื้ออยู่อย่างเอร็ดอร่อย หยิงฉางไม่รอช้า คว้าธนูออกมา และใช้ไฟแช็กจุดหัวธนูน้ำมัน ซึ่งไฟแช็กนี้ หลินปิงให้เขาไว้ก่อนจะมาที่นี้
"ตาย! " ฟ้าวว! วินาต่อมาลูกธนูก็โดนน้ำมันบนพื้น เสี้ยววินาทีก็เกิดทะเลเพลิงขึ้น ซึ่งระเบิดกว่า 50 ลูกที่อยู่ใกล้ๆ ก็ถูกไฟไปด้วย ทำให้ระเบิดตามมาออกมา บรึมมมม! หยิงฉางไม่มีเวลามาก เขาพุ่งไปยังจุดที่สองทันที ดีที่เขาห่างจากจุดระเบิดหลายสิบเมตรเลยไม่โดนอะไรมาก
ผ่านไปไม่กี่วินาที หยิงฉางก็มาถึง แน่นอนว่าทักษะของเขาเหลือเวลาเพียงแค่ 4 วินาทีกว่าเท่านั้น เบื้องหน้าของเขามีเสือสมิงมากกว่า 70 ตัว ซึ่งเขารู้แน่นอนว่า เสือพวกนี้เป็นกองกำลังเสริม เพราะทักษะเขาก็เหมือนกับตาที่ 3 ที่สามารถมองเห็นอีกฝ่ายได้
กรร! กรร! กรร! เสียงคำรามชัยชนะของมันดังขึ้น แน่นอน ภาพที่พวกมันเห็นคือหัวหน้าเสือสมิงนาคบาศได้สิ้นใจแทบเท้ามันแล้ว แต่ใครจะไปรู้เล่า ว่าภาพที่พวกมันเห็นเป็นเพียงแค่ภาพมายา เมื่อมันได้ยินเสียงระเบิดห่างออกไป 50 เมตร ก็ตกอยู่ในภวังค์ทันที จนไม่ได้เห็นหยิงฉางบนต้นไม้
"ตาย! " หยิงฉางหยิบลูกธนูน้ำมาและจุดไฟขึ้น และยิงไปทางน้ำมันบนถนนทันที แน่นอนว่าหยิงฉางได้วางระเบิดไว้แล้ว แต่ระเบิดพวกนี้มีมากกว่า 100 ลูก เพราะฉะนั้น การฆ่าพวกมันก็โอกาสทั้งสำเร็จ และไม่สำเร็จ เพราะพวกมันเยอะเกินไป บรึมมมมม!
"ผู้เล่นหยิงฉางสามารถสังหารเสือสมิงกิเลนดำ ระดับ 40 จำนวน 90 ตัวสำเร็จ ได้รับเงิน 40,500,000 หยวน ชิ้นส่วนทักษะคัมภีร์ยุทธ 33/50"
"ผู้เล่นหยิงฉางได้รับค่าประสบการณ์ตามเงื่อนไข ผู้เล่นได้เลื่อนระดับจาก 31 เป็นระดับ 39 ขอแสดงความยินดีด้วยสำหรับการเลื่อนระดับครั้งนี้ค่ะ"
"อือ! อย่างที่คิดเลย...วางระเบิดไปก็ฆ่าได้ไม่หมดสินะ ถ้าจำไม่ผิดน่าจะเหลืออยู่อีก 29 ตัว" ว่าแล้วหยิงฉางก็หยิงดาบระดับ 3 ออกมาไล่ฆ่าเสือสมิงที่เหลือรอด
ผ่านไป 20 นาทีในการตามหาร่างของเสือสมิงตัวแล้วตัวเล่าจนหมด แน่นอนว่ายิ่งระดับเยอะยิ่งต้องการค่าประสบการณ์เยอะเลยทำให้หยิงฉางระดับขึ้นไม่มากนัก ซึ่งเงินทั้งหมดที่ได้จากการฆ่านี้ ก็ตกอยู่ที่ 13,005,000 หยวน ถ้ารวมกับของเก่าก็อยู่ที่ 60,975,000 หยวน
"มาไม่เสียเปล่าเลยจริงๆ ทีนี้, ที่นี่เป็นทั้งที่ฟาร์มเวลและที่ฟาร์มตังสินะ แต่ดูเหมือนว่าสัตว์อสูรพวกนี้จะไม่ดรอปอาวุธเลย ยกเว้นชิ้นส่วนคัมภีร์" หยิงฉางพูดจบก็กลับไปยังจุดซุ่มที่เดิม
"น่าจะไม่มีใครแล้ว...ละมั้ง? " หยิงฉางพูดจบก็ลงมาจากต้นไม้และเดินไปเลาะๆ หมู่บ้านทันที เพราะถ้าวิ่งเขาอาจจะไปได้ไม่ไกล เพราะเขาอาจจะไปจ๊ะเอ๋กับพวกมันก็ได้
เพราะฉะนั้นตอนนี้ ทักษะระวังภัยของเขาใช้ตอนนี้ดีที่สุด ผ่านไปไม่นานหยิงฉางก็หลุดมาจากหมู่บ้านได้ ซึ่งระหว่างทางเขาก็ได้ยินเสียงแจ้งเตือนบอกตลอด เลยทำให้รอดมาได้หวุดหวิด
"เดินตามเส้นทางนี้ไปเรื่อยๆ น่าจะเจอกับพื้นที่รกร้างแล้วล่ะ" ว่าแล้วหยิงฉางก็กระโดดขึ้นต้นไม้และพุ่งตัวไปทันที ซึ่งเป้าหมายของเขาคือ 'การเข้าไปในพื้นที่รกร้าง'
 
ในโรงแรมแห่งหนึ่ง ที่เมืองอี้เฟย
"พี่ชายเค้า จะเป็นอะไรไหมนะ" เมย์พูดด้วยน้ำเสียงกังวล โดยมีหลินปิงนั่งเท้าคางมองตาเยิ้มอยู่บนเตียง
"ไอ้เซนต์มันตายยากจะตายไป เธอไม่ต้องกังวลหรอก...ตอนนี้เรามาคิดเรื่องของเราก่อนดีกว่า" ว่าจบหลินปิงก็ลุกขึ้นออกจากเตียง พร้อมกับแววตาเร่าร้อน
"คิด! อ-ไอ้บ้า ไอ้ลามก อย่ามาใกล้นะไม่งั้นฉันจะทำให้นายแข็งแน่นอน" เมย์พูดไปถอยหลังไป
"แข็งเหรอ ดี! ฉันจะแข็งอีกนานเลยแหละ" หลินปิงพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงหยอกไก่
"ถ้าเข้ามาอีกฉันจะแช่แข็งนาย และฉันก็จะบอกพี่เค้าด้วย" หลินปิงยักไหล่ไม่กังวล
"เธอจะทำอะไรก็เชิญ แต่ไอ้เซนต์กว่าจะกลับก็...อีกนาน" หลินปิงพูดด้วยน้ำเสียงลับลมคมใน
"น-นายทำอะไรพี่ฉัน" หลินปิงพูดด้วยน้ำเสียงไม่คงที่
"ไม่ได้ทำ พี่ชายเธอทำตัวเอง...อีกอย่างเธอติดต่อไอ้เซนต์ไม่ได้ด้วย เพราะมันปิดการแจ้งเตือนไว้แล้ว" หลินปิงยักคิ้วใส่ และทำท่ากวนประสาท
"นาย!!! ไอ ไอ้บ้า! " พริบตาต่อมาเมย์ก็ปล่อยทักษะยุทธออกมา
"ดินแดนน้ำแข็ง! " แกร๊กๆ ๆ! หลินปิงมองที่เท้าตัวเองอย่างไม่สะทกสะท้าน
"นี้เหรอระดับ 70 ไม่เห็นเท่าไหร่เลย" วงแหวนแห่งไฟ! ตูมม! พริบตาต่อมาน้ำแข็งจำนวนมาก ก็ระเหยออกไปหมด ภายในห้องนอนโรงแรมก็เละเทะทันทีจนจำไม่ได้
"ทักษะนี้ ไอ้เซนต์มันให้ฉันมาเลยนะ...ทักษะพิเศษจากบอสซะด้วย" เมย์ได้ยินก็ทำท่าไม่พอใจ
"หึ! เดี๋ยวรู้สึก...ทักษะเมื่อกี้มันแค่ระดับกลางเอง ตาหนวด! " สิ้นสุดคำพูด เมย์ก็ระเบิดทักษะออกมา ซึ่งหลินปิงก็รับรู้ได้ทันทีเลยว่า ครั้งนี้เมย์เอาจริง
"เฮ้ย! เมย์...ฉันขอโทษ ฉันแค่แกล้งเล่นๆ เอง ม่ายยยย! อย่าน้าาา! " บรึมมม!

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา