นี่เพื่อนนะ (I'm your friend)

  
   ผ่านไปประมาณ 2 อาทิตย์แล้วบอกตามตรงเหนื่อยมากๆ พอเรียนเสร็จ ต่อด้วยกิจกรรม พอกลับมาถึงห้องแล้วก็นอน เป็นอย่างนี้ตลอด ไม่ได้มีอะไรพิเศษมากมาย จนมาถึงวันหนึ่งที่ผมและริชชี่ได้รู้จักกับเพื่อนอีกคนนั่นคือ “ไหม”
 
(ณ โรงอาหารคณะเกษตรฯ ช่วงเที่ยง)
 
“ขอโทษนะคะ ช่วยไปต่อแถวด้วยค่ะ”เสียงผู้หญิงคนหนึ่งดังออกจากมาจากแถวที่มีน.ศ.ประมาณ 6 คนยืนรอสั่งก๋วยเตี๋ยว
 
“.......................................................................”
 
“ขอโทษนะคะ ช่วยไปต่อแถวด้วยค่ะ !!”พร้อมเอามือสะกิดที่ไหล่รุ่นพี่ผู้ชายคนข้างหน้า
 
รุ่นพี่ผู้ชายหันหลังกลับมาถามพร้อมกับใบหน้าที่ตีมึน “มีอะไรเหรอ?”
 
“ช่วยไปต่อแถวด้วยค่ะ พี่มาแซงคิวหนู”
 
“รู้ไหมว่าพี่เป็นใคร?” พร้อมเอามือท้าวสะเอว
 
“ก็ไม่รู้หรอกค่ะว่าพี่เป็นใครมาจากไหน แต่พี่จะมาแซงคิวหนูแบบนี้ มันใช่เหรอคะ?”
 
“ทำไมจะทำไม่ได้? เรื่องแค่นี้เอ๊ง (เสียงสูง) เสียสละให้รุ่นพี่หน่อยไม่ได้เหรอจ๊ะน้อง?”มองตาถลึงมาที่ผู้หญิงคนนั้น
 
“เสียสละเหรอคะ? หนูมีไว้สำหรับคนที่มีปัญหาทางร่างกายเท่านั้น เอ๊ะ!! หรือว่าพี่จะมีปัญหาทางร่างกาย เลยยืนต่อคิวไม่ได้?”
 
“เห้ยยย อีเด็กนี่!!” รุ่นพี่ผลักเธอออกอย่างแรง จนเซล้มมาชนผมกับริชชี่ที่ยินต่อแถวอยู่
 
“ว้ายยยยยย ตายแล้ววว พี่แมนมากเลยค่ะ ทำร้ายชะนีสเป็คหนูเลย” เสียงแหลมๆดังสอดขึ้นมากจากริชชี่ลั่นโรงอาหาร
 
ผมกับริชชี่ช่วยกันพยุงผู้หญิงคนนั้นขึ้นมา
 
แล้วผู้หญิงคนนั้นก็ผลักรุ่นพี่คืนจนเซ รุ่นพี่ก็ทำท่าง้างมือเหมือนจะตบคืน
 
“เอาดิ ตบมาเลยดิวะ ไวๆเลย”พร้อมกับยื่นหน้าไปอย่างไมได้เกรงกลัวอะไรเลย
 
ไม่นานก็มีเพื่อนรุ่นพี่วิ่งเข้ามาห้ามไว้ แล้วกระซิบที่ข้างๆหูรุ่นพี่ที่กำลังง้างมือว่า “พอเหอะมึง !! คนมองหมดแล้ว”
 
“โถถถถถถถถ นึกว่าจะแน่ ป๊อดนี่หว่า”ผู้หญิงคนนั้นพูดสวนกลับพร้อมกับหน้าตาที่ประชดประชัน
 
ผมกับริชชี่ก็ห้ามผู้หญิงไว้ แต่แรงเธอก็ใช่ย่อยนะครับ
 
“ทีหน้าทีหลัง ไม่ต้องใส่กางเกงมาเรียนหรอก เอากระโปรงมาใส่ดีกว่า ที่หอหนูมีกระโปรงเยอะเอาไหม..ให้ยืม?”
 
จากนั้นเพื่อนของรุ่นพี่ก็ลากรุ่นพี่ที่มีปัญหาออกไปจากโรงอาหารด้วยความรวดเร็ว
 
“เป็นอะไรหรือเปล่า?” ผมถาม
 
“เห้ยย...!! ไม่เป็นไรหรอก”
 
 “หืออออ...!! อย่าให้เจอครั้งหน้านะ จะต่อยให้หน้าหงายแม่มเลย!! รุ่นพี่Hereไรเนี่ย เลวชิบหาย!!”ผู้หญิงคนนั้นพูดขึ้น
 
“อื้อหือ ปากหรือนั่น?” ริชชี่สวนทันที
 
..........................................(ผู้หญิงมองจิกมาที่ริชชี่)
 
“อุ้ยย...ขอโทษ”(ริชชี่ยิ้มแสยงๆ) “แต่จะว่าไปนะหน้าตาก็ดี แต่เสียด๊ายยยย Here เกิ๊น !!”
 
“หน้าอย่างนั้นอ่ะนะ? หมาที่บ้านยังดูดีกว่าอีก”
 
“ร้ายยยยยยยยยมากกกกกกกก”
 
ผมแอบขำกับริชชี่
 
“ขอบคุณมากนะ ว่าแต่พวกนายชื่อไรกันเหรอ?”
 
“เราเขียด”
 
“เราริชชชชชชี่”
 
“จ้า...เขียด ริชชชชชชี่ เราไหมนะ!! ยินดีที่ได้รู้จัก”