Dear my twinkle star แด่ดวงดาวน้อยๆของฉัน

ตอนเรียนผมใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวอยู่ตลอดเวลา ผมกังวลมากครับ ไอ้โอมมันจะให้ผมทำอะไรวะ!! ผมพยายามถามมัน มันก็ไม่ตอบ แถมเมินผมอีกด้วย! แล้วไอ้ที่มามองเป้าผม มันต้องการจะสื่อถึงอะไรวะ......อย่าบอกนะว่า......กูต้องทำ......ไอ้เหี้ย!!! ไม่มีทาง!!!!!

 

 

เมื่อเวลาเลิกเรียนมาถึง โอมก็พาผมไปที่สนามบอล อ่าว.... แล้วที่มองเป้ากูนิคืออะไรละ ผมก็ยืนงงอยู่แบบนั้น แล้วมันก็โยนอะไรไม่รู้ใส่หน้าผม พอผมหยิบมาดู.....หะ กางเกงบอล?

 

“อะไรของมึงวะโอม กูงงไปหมดแล้ว”

 

“555 ไอ้เหี้ยมึงอะเพ้อเจ้อ กูหลอกมึงเฉยๆ อย่าบอกนะที่ตอนกูมองเป้ามึง.....มึงคิดว่ามึงต้องง....” มันพูดพร้อมกับเอามือข้างซ้ายทำเป็นวงๆ แล้วเอานี่ชี้ของมือข้างขวา สอดเข้าไปในวงของมือซ้าย แล้วมันก็ทำซํ้าๆ อยู่แบบนั้น

 

“ไอ้เหี้ย!!!!!!!! พ่อมึงอะ กูไม่ได้คิดแบบนั้นเว้ย!!!! ”

 

“ 55555555555555555 เอาเถอะ เดี๋ยวกูอธิบายให้ คือ เกย์อะนะถ้าเจอผู้ชายหุ่นดีๆ ก็จะเขิน ง่ายๆ เลย แล้วยิ่งเป็นยูกิไม่ต้องพูดถึงเลย เพราะงั้นกูเลยอยากให้มึงไปเล่นบอล แล้วเปลี่ยนกางเกงบอลนี่ โชว์ท่อนขามึงหน่อย ง่ายๆ นะ ก็แค่ไปเล่นอ่อยมันเฉยๆ แหละ5555”

 

หะ อะไลวะ แค่เนี่ย!!!!!!! โห ไอ้เราก็คิดไปไกลเลย ใจนะอยากจะตบมันให้คว่ำเลย! แต่ที่มาไกลขนาดนี้ได้ก็เพราะมัน ก็เลยไม่แกล้งมันคืน จากนั้นผมก็เปลี่ยนเป็นกางเกงบอล แล้วก็เปลี่ยนตัวกับคนในสนาม จังหวะที่ผมกำลังเตะบอลอยู่นั้น ก็เหลือบไปเห็นยูกิที่ตึกภาษาต่างประเทศ นั่งอยู่ที่ระเบียง แล้วมีรุ่นน้องคนนึงยืนกับยูกิด้วย ตอนนั้นผมพอจะเดาได้แล้วแหละว่า ยูกิน่ะเห็นผมแล้ว! งั้นต้องทำให้เขินสินะ.....ทันใดนั้นผมก็เห็น บอลอยู่ที่เพื่อนร่วมทีมคนนึง แล้วเขาก็จะเข้าใกล้โกลล์แล้ว!! ได้เวลาที่ผมจะโชว์พาวแล้ว!

 

 

“เห้ย!! ส่งบอลมาดิ! ” ทันทีที่ผมพูดคนที่ครองบอลคนนั้นก็เตะส่งบอลมาให้ผมทันที!!! แล้วผมก็ง้างขาขึ้น 78 องศา แล้วก็เตะบอลเข้าไป!!!!!!

 

 

*แป้ก*

 

 

เสียงลูกบอลไปชนกับโกลล์อย่างจัง จนเกิดเสียงดังก้องไปทั่ว จากนั้นก็มีเสียงขำมาจากด้านหลังผม เหอะ จะใครสะอีกละครับ ก็ไอ้ห่าโอมนั่นแหละ!! แหม จะโชว์สักหน่อย หวังว่าคงจะไม่เห็นช็อตนี้นะ ผมหันขึ้นไปดูที่ตึก ก็เห็นว่า ยูกินั้นหายไปแล้ว ผมเลยเหลือบไปดูนาฬิกา ตอนนี้นเป็นเวลา 5 โมงครึ่งแล้ว ก็ใกล้เวลานัดแล้วละ ผมเลยรีบออกจากสนามบอล กว่าจะไปถึงที่ห้างน่าจะอีกนานแน่ๆ ต้องรีบออกแล้ว!

 

ทันทีที่ผมกำลังจะออกไปหน้ารั้วโรงเรียน ผมก็เห็นกัสจังยืนพิงที่รถมอเตอร์ไซด์ของผม ด้วยสีหน้าบึ้งตึง

 

“นิว....ทำไมพักนี้ไม่คุยกับเราเลยอะ..”

 

“อ๋อๆ พอดีนิวยุ่งๆ อะคับ นิวขอโทษนะๆ”

 

“แล้วนี่จะไปไหน เห็นรีบจังเลย....อย่าบอกนะว่านัดผู้หญิงที่ไหนไว้นะ!! “ พอกัสจังพูดจบ กัสก็หันหลังพร้อมกับเอาลมเข้าไปในปาก แบบนี้งอนแหงๆ เลย

 

“ไม่ใช่ค้าบๆ แหม ผมจะไปหาใครได้นะค้าบบ ก็ผมมีแค่กัสจังคนเดียวนิคับบ” ผมพูดพร้อมกับเดินเข้าไปกอดจากด้านหลัง แต่ว่าเนื่องจากหน้าอกที่ใหญ่ของกัสจังผมเลยเอามือไปประสานไว้ที่พุง

 

“โหหหห ดูสิหน้าบึ้งเลยย ไม่เอาน้าๆ ๆ ๆ ไม่งอนผมสิคับบ โอ๋เอ๋ๆ ๆ ๆ”

 

“ไม่รู้แหละ ถ้าไม่พากัสไปด้วย กัสจะโกรธจริงๆ นะ!! ” กัสจังพูดพร้อมกับแกะมือผมออก แล้วหันหน้ามาหาผม ด้วยสีหน้าโกรธกว่าเดิมอีก!

 

 

....เอาละสิ ทำไงดีละทีนี้ เราจะให้กัสจังไปเจอกับยูกิไม่ได้เป็นอันขาด!! ถ้าเจอกันละก็ ยูกิมีงอนแน่ๆ ถ้ารู้ว่าเรามีแฟนแล้ว! ทำไงดีละ.... อ๋อ!! รู้แล้ว!!!

 

 

อยู่ๆ สมองขี้เลื่อยของผมก็สามารถคิดแผนการดีๆ ออก ผมกระโดดขึ้นมอเตอร์ไซด์ แล้วก็หันไปมองกัสจัง แล้วส่งยิ้มกระชากใจของผมให้กับเธอ กัสจังจากที่โกรธๆ ก็เริ่มจะยิ้มๆ ออกมาบ้างแล้ว จากนั้นผมก็ตบเบาะ 2 ที เป็นสัญญาณว่า ขึ้นมาสิ กัสจังก็ไม่ได้ขัดขืนแต่อย่างใด ขึ้นมาด้วยความเต็มใจด้วยซ้ำ พอกัสจังตั้งตัวได้ เธอก็เอามือมาโอบเอวผมไว้แน่น แล้วก็เลื่อนเอาหน้าอกของเธอมาโดนที่หลังผมอย่างจัง นั้นเป็นสัญญาณว่า กัสจังพร้อมออกแล้วแน่นอน ผมเลยสตารต์มอเตอร์ไซด์แล้วขับออกไป

 

 

ขณะที่ผมขับอยู่นั้น นิวน้อย ก็อยู่ไม่สงบเลย ยิ่งตอนที่ผมเบรกแรกๆ หน้าอกของกัสจังก็จะมากระแทกผมอย่างจัง!! ทำให้ นิวน้อยแตกตื่นไม่ใช่เล่น มันอยากจะออกมาชมโลกภายนอกมากเหลือเกิน!! ผมต้องเอามือไปบังมันไว้ตลอดเวลาเลย เป็นการขับรถที่ผมอึดอัดที่สุดเลย!!

 

 

ขับมาสักพักก็ถึงห้าง ผมพากัสจังไปที่ชั้นกลางของห้างทันที ที่ที่มีแต่ของแบรนด์เนมนั่นแหละครับ ผมคบกับกัสจังมา 1 ปีแล้ว เรื่องของแบรนด์เนมเนี่ย กัสจังสามารถใช้เวลาอยู่ตรงนี้ได้หลายชั่วโมงโดยไม่เบื่อได้เลย

 

 

“กัสครับ...คือ...นิวอะจำเป็นต้องไปคุยกับเพื่อนคนนี้จริงๆ มันสำคัญต่อวงของนิวมากเลยนะ เพราะงั้นกัสจังช่วยรอนิวตรงแป้บนึงนะ เดี๋ยวเสร็จแล้วเราไปดูหนังกัน! ”

 

“...โหห นิวพากัสมาทิ้งไว้ใช่ไหมคะ”

 

“เปล่าคับๆ นิวพากัสจังมาแก้เบื่อที่นี่ไง นะๆ เดี๋ยวนิวมา แป้บเดียวว”

 

“.....ก็ได้ค่ะ ถ้านานเกิน ครึ่งชั่วโมง กัสกลับจริงๆ นะ”

 

“ครับๆ นิวสัญญาณ” พอพูดจบผมก็เอามือผมไปเกี่ยวก้อยกับกัสจัง พร้อมกับรอยยิ้มกระชากใจของผมให้กับเธอ จากนั้นเธอก็หันหลังเข้ากองของเบรนด์เนมนั้น ส่วนผมก็รีบวิ่งลงไปหายูกิที่อยู่ชั้นใต้ดิน

 

 

ผมเหลือบไปดูเวลาที่นาฬิกาข้อมือ ปรากฏว่า มันเลย 6 โมงมาสักพักแล้ว เหี้ยแล้วไง!! ไม่ใช่ว่ายูกิแม่งกลับไปแล้วละ!! ผมเลยเร่งฝีเท้า พอถึงชั้นใต้ดิน ผมหายูกิไม่เจอ มันไปไหนวะ!! อย่าบอกนะมันกลับไปแล้ว!!! ผมกวาดสายตาไปรอบๆ แล้วผมก็เห็นกับชายตัวอวบๆ คนนึง เหมือนว่ากำลังรอใครอยู่ ด้วยสีหน้าอารมณ์เสียเป็นอย่างมาก สีหน้าแบบนี้น่าจะรอมานานแล้วแน่เลย ในตอนที่ผมกำลังจะวิ่งไปนั้น ยูกิก็ทำทีท่าว่าจะกลับ! ในขณะที่ยูกิกำลัง จะหันหลังกลับไป ผมรีบเอามือไปคว้าข้อมือยูกิไว้ ยูกิหันกลับมาด้วยความตกใจ แล้วก็จ้องหน้าผม

 

 

“เห้ยยยยยยย เลาขอโต้ดดดดดดดด พอดีไปทำธุระมาอะ....ละนิมานานยังนิ”

 

 

“....ก็....พิ่งมา....”

 

 

“...เห้ยยย ขอโทษจริงๆ นะยูกิ...........แล้วนิไปตากแดดมาหรอ หน้าแดงเชียว”

 

 

“....ปะ....เปล่า.....คือ เราแค่....”

 

 

“ ช่ายมันเหอะๆ 5555 แล้วนี่กินอะไรหรือยัง? ปะ หาอะไรกินกัน!! ”

 

 

 

ในทุกประโยคที่เราคุยกัน ยูกิจะมองผมแปลกๆ แล้ว ก็เขินตลอดเวลาเลย ผมก็ไม่รู้หรอกว่าอะไรทำให้ยูกิเขินขนาดนั้น ก็รู้นะว่าผมหน้าตาดี แต่ก็ไม่น่าใช่แค่นั้นหรอกมั้ง ในตอนนี้ผมว่าแผนกำลังไปได้สวยเลยทีเดียว! ถ้าหยอด อีกหน่อยๆ ยูกิน่าจะยอมแน่เลย!! ผมพายูกิมาที่ร้านกาแฟที่หนึ่ง ทีนี้, ที่นี่ ผมก็ไม่ค่อยชอบเท่าไหร่หรอกครับ มันมึดมาก แต่ว่า ไอ้โอมบอกกว่า พามาที่นี้ดีที่สุด ผมก็เชื่อมัน ถ้ามันไม่สำเร็จ จะได้ไปด่ามันทีเดียว ทันทีที่ถึงร้าน ผมก็ไปสั่งอาหารแล้วก็เดินเข้าไปในโซนในสุด มุมที่มึดที่สุดเลย จะได้ไม่มีคนผ่านมาเห็นไงครับ!! แถมไอ้โอมบอกว่า บรรยากาศแบบนี้พวกเกย์นะชอบนัก!! พอไปถึงที่ ยูกิก็อาการเขินเล็กน้อย แล้วก็นั่งเงียบๆ ไม่พูดจาอะไร

 

ไม่นาน ของหวานและกาแฟต่างๆ ที่ผมสั่งก็มาเสิร์ฟที่โต๊ะ ทันทีที่ยูกิเห็นแก้วกาแฟ ก็ยกแก้วขึ้นมาหาตัวทันที แล้วก้เอาหน้าจมไปกับแก้วกาแฟ

 

“...ว่าแต่วันนี้มีอะไรถึงนัดมานี้ละ....คุยที่ โรงเรียนไม่ได้หรอ” ยูกิเงิยหน้าขึ้นมาเล็กน้อยแล้วก็พูด แล้วพอพูดจบก็เอาหน้าจมแก้วกาแฟไปอีก

 

ตอนนี้คงไม่มีอะไรจะเสียอีกแล้ว! งั้น ถามเลยละกัน!!!!!

 

 

“คือ.......เรามีเรื่องอยากให้แกช่วยหน่อยอะ...คือ.......” ใจก็กล้าๆ กลัวๆ ผมพยายามจะถามยูกิ แต่ว่า ปากกลับสั่นจนพูดติดอ่างไปหมด ตอนพูดก็ไม่กล้ามองยูกิอีก ที่ทำได้ก็คือเอาช้อนไปคนแก้วกาแฟของผมแก้ความกังวลที่มีอยู่ เอาไงดีวะ จะขอได้ไหมเนี่ย!!

 

 

“ก็.....ก็......คือว่า....”

 

 

“อะไรก็ว่ามา” ยูกิเริ่มทำสีหนาดุดัน โอเคเว้ย!! ลูกผู้ชายต้องกล้าสิวะ!!! เป็นไงเป็นกัน!! ผมสูดลมหายใจเหื้อกใหญ่แล้วก็เอ่ยปากออกไป

 

 

“....คือ.......แกมาช่วยร้องเพลงให้วงเราหน่อยได้ไหมอะ!!!! ”

 

 

“ไม่” ผมยังไม่ทันได้ทำใจแต่อย่างใด ยูกิก็ตอบกลับมาเร็วดั่งสายฟ้า ทำเอาสะผมหน้าเสียเลย ไอ้เหี้ยโอม ไหนบอกว่าแผนมึงจะได้ผลไงวะ!!! ไหงเป็นเงี่ย?!! ไม่สิ กูต้องไม่ยอม กูอุตส่าห์ยอมทนขนลุกกับมันมานานแล้ว กูจะมายอมแพ้ตรงนี้ไม่ได้!!!

 

 

“น้า ยูกิ นะ ลองดูก่อนๆ เผื่อแกจะชอบไง! ตอนที่แกร้องเพลงในห้องดนตรีวันนั้นอะ มันเพราะจริงๆ นะ ชอบมากเลยเว้ย!! นะๆ อีกไม่กี่วันนี้ เขาจะมีการคัดให้มีวงดนตรีไปเล่นที่หอประชุมโรงเรียน นะยูกินะ!!! ” ผมพูดไปพร้อมกับส่งแววตาน่าสงสารไป และดูเหมือนว่าจะได้ผล ยูกิเริ่มหน้าแดงอีกครั้งแล้วก็เริ่มจะมีสีหน้าที่อ่อนลง เห้ย!! ได้ผลอยู่วะ!!

 

 

“...ไม่เอา จะบ้าหรอ....ไม่เอาหรอก” แต่ดูเหมือนว่ายูกิจะยังใจแข็งอยู่ เอาไงดีวะ อ๋อ!!! งั้นต้องเจอไม้นี้!!

 

 

“นะๆ ๆ ได้แล้วเดี๋ยวเราเลี้ยงข้าว!!” ผมพูดไปแล้วก็เอามือตบกระเป๋าตังผมไปด้วย ดูเหมือนว่า จะได้ผลกว่าวิธีก่อน!! สีหน้ายูกิดูลังเล แต่ก็ยังปฏิเสธผมอยู่ จากนั้นต่อมาเป็นเวลาอีก 10 นาที ผมก็พยายามตื๊อให้ยูกิ มาร่วมวงผมให้ได้! ยูกิก็ดีทีท่าว่าจะปฎิเสทอยู่ตลอดแต่จนในที่สุด!!!!

 

“เออ ก็ได้.........แต่แค่งานเดียวนะ” ...,.. หะ......หะ!!!! มันบอกว่าใช่แล้วใช่ไหมมม?!!! ในที่สุด!!!!!!

 

 

ด้วยความดีใจ ผมเลยตะโกนลั่นร้าน จนมีผู้คนจำนวนมากมองมาที่ผม

 

 

“เย้!!!!!!!!!!!!!! แต้งกิ้วหลายๆ นะยูกิยยยยยย” ดูเหมือนว่าผมจะตะโกนดังไปหน่อย ยูกิเลยพุ่งตัวมาหาผมแล้วเอามือมาปิดปากผมไว้

 

 

“เห้ย!!! ไอ้นิว!!! หยุดเลย!! ถ้าไม่หุบปากจะไม่ไปจริงๆ นะ” พอโดนยูกิขู่แบบนั้น ผมเลยหยุดตะโกนแต่โดยดี จากนั้นผมก็มองไปหายูกิ

 

 

“ขอบคุณจริงๆ นะยูกิ”

 

 

“....ออ......” พอผมพูดจบยูกิก็เอาหน้าไปจมกับแก้วกาแฟตามเดิม

 

 

 

“....นิว..ละ..แล้ว..” ในขณะที่ยูกิกำลังจะพูด อยู่ๆ โทรศัพท์ของผมก็ดังขึ้นมา ผมเลยเหลือบไปดู....เห้ย!!! กัสจังนิหว่า!!! อย่าบอกนะว่าเลย 30 นาทีมาแล้ว??? ผมเลยรีบกดรับสายแล้วลุกออกจากเก้าอี้ทันที

 

 

“....ดีคับๆ .....”

 

“นิวคะ ตอนนี้เลยมา 10 นาทีแล้วนะ ถ้าไม่มาภายใน 10 วิ กัสจะกลับแล้วนะ”

 

“.....ค้าบป๋มๆ ๆ ....จะรีบไปแล้วคับบบ” ผมรีบเดินออกมาจนถึงหน้าร้านอยู่แล้ว ก็นึกขึ้นได้ ออวะ 555 ยังไม่ได้บอกลายูกิเลยนิ ผมเลยหันหลังแล้วตะโกนไปหายูกิ

 

 

“พรุ่งนี้เดี๋ยวคุยกันนะ วันนี้เราต้องไปทำธุระแล้วๆ ๆ ขอบคุณนะเว้ย!! ................”

 

 

ผมพูดยังไม่ทันจบเลย กัสจังจากโทรศัพท์ก็ตะคอกแทรกมาทันที!

 

 

“...นิว!!! นั้นใคร!!!!! ”

 

 

“....อ๋ออ เพื่อนครับบบ....ผู้ชายๆ ๆ .......” พอบอกยูกิผมก็รีบวิ่งขึ้นไปชั้นบนสุดที่มีโรงหนังที่กัสจังกำลังรออยู่ พอผมวิ่งขึ้นไปก็เห็นกัสจังกำลังนั่งไข้วขารออย่างอารมณ์เสีย

 

 

“นิวทำไมไปนานจังอะ ไหนบอกเค้าแค่ 30 นาทีไง นี่เลยมา 15 นาทีเลยนะ”

 

 

“โอ๋เอ๋ๆ นิวขอโทดน้าค้าบบบ ดีกันนะๆ” ผมพูดไปพร้อมกับชูนิ้วก้อยให้กับกัสจัง

 

 

“ไม่ต้องเลย ครั้งนี้กัสงอนจริงๆ ด้วย” กัสจังปัดมือผมลงแล้วก็หันหลังไปอย่างรวดเร็ว

 

ครั้งนี้ถ้าไม่ง้อหนักๆ ก็คงไม่หายงอนแน่ๆ 55 ผมเลยเดินอ้อมไปหน้ากัสจัง แล้วก็พุ่งหน้าเข้าไป กอดกัสจังแล้วก็จูบแก้มของกัสจัง พอกัสจังโดนก็รีบถอย แล้วก็เอามือาปิดแก้มด้วยความอาย

 

 

“นิว!!!! ทำอะไรอะ!!! คนเยอะแยะไป”

 

“ถ้าไม่หายงอนนะ เราจะทำมากกว่านี้อีก!! 55555........แนะๆ ยังไม่หายใช่ไหม? ” พูดจบผมก็พุ่งหน้าเข้าไปจูบกัสจังทั้งสองแก้มอย่างต่อเนื่อง จนเจ้าตัวเขินแล้วถอยห่างอีกรอบ แต่ว่า เธอไม่สามารถหลุดจากอ้อมกอดอันอบอุ่นของผมไปได้

 

“โอเคๆ ๆ ๆ ยอมแล้ววว ปล่อยเค้านะ!! อายเขา ตาบ้า!! ” พอเห็นว่ากัสจังหายงอนแล้ว ผมเลยหยุดแล้วก็ขำอย่างมีชัย 5555 ไม่มีใครสามารถงอนผมไปได้นานหรอก

 

 

“ไปกันครับที่รัก เดี๋ยวหนังจะฉายแล้วนะ” ผมยื่นมือไปหากัสจังพร้อมกับมองไปที่หน้าของเธอ จากที่หน้าบึ้งตึกก็กลายมาเป็นนางฟ้าแสนสวยของผมอีกครั้ง

 

“ค่ะ “กัสจังเดินมาจับมือผม แล้วเราก็เดินเข้าที่โรงหนังไป

 

 

ผมเข้าไปในตอนที่หนังเรื่องนี้เริ่มฉายพอดี ฉากแรกที่ผมได้เห็น เป็นฉากมึดๆ ที่ไม่มีอะไร นอกจากดวงดาวนับร้อยอยู่บนท้องฟ้า ดาวทุกดวงก็ต่างมีขนาดต่างกันไป ยิ่งใหญ่ก็ยิ่งชัดเจน แต่ถ้าเล็กก็อาจจะไม่มีทางเห็นมันเลย แต่น่าแปลกที่ว่า แม้แต่ดาวดวงเล็กๆ ดวงนั้น มันกลับส่องแสงระยิบระยับ จนดาวดวงอื่นรอบๆ มันดูหมองไปเลย.....นั้นสินะครับ การที่ดาวมันระยิบระยับแบบนี้ ถ้าเราสามารถคว้าดาวดวงนั้นมาเป็นของเราได้ก็คงจะดีใช่ไหมล่ะครับ.....ใช่ไหมล่ะครับ

 

ผมเจอแล้วละครับ ดาวดวงนั้นของผม

 

 

 

 

 

 

 

แต่ยิ่งดาวดวงนั้นส่องแสงได้มากขนาดไหน อายุขัยของมันก็ย่อมน้อยลงตามความสว่างที่เพิ่มขึ้น

 

 

จริงไหมล่ะครับ

 

 

 

 

________________________________________________________________________________________________________________

สวัดดีค้าบบบ หายไปพอสมควรเน้อ 555 ก็ขอโทษนะคับบ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกันนะครับ ยังไก็ช่วยคอมเม็นต์ให้เป็นกำลังใจด้วยนะครับ ขอบคุนค้าบบบ

 

- แบ้กแบ้กเขียนสือ