ไร้เดียงสา
-
เขียนโดย Ampro
วันที่ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2561 เวลา 16.09 น.
29 ตอน
0 วิจารณ์
26.21K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2561 16.43 น. โดย เจ้าของนิยาย
27) นางวันทอง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ เราใจเต้นรัวๆ !! แม่งโคตรกลัว เราขอให้มันลบ ยังไงมันก็ไม่ลบรูปเรา
เราลองไปอ่านคอมเม้นใต้รูปก็มีพวกห้องเราห้องมัน และก็เพื่อนมันที่เราไม่รู้จัก แต่เราดันไปสะดุดคอมเม้นนึง จาก ..... พี่จีน !!!!!
อุ้ย ! นอนด้วยกันด้วยหรอ
เราเดือดคอมเม้นต์นี้มัน มันดูปั่นๆ เรายื่นคอมเม้นนี้ให้เพื่อนเราดู
อีตอแหล !! มะปรางเอ่ยแบบโมโห
เราอ่านที่ม่อนตอบกลับพี่จีน
ป่าวครับ แค่แวะมาดู ....
เราโล่งใจไปหน่อย แล้วมะปรางก็เข้ามาตอบพี่จีน
เสือก !!
น้ำฝนก็มาต่อ : ว่างมาก ?
เรารู้สึกขอบใจเพื่อนมากๆ แต่ก็ยังไม่หายกังวล
เราเข้าไปคอมเม้นที่รูปนี้ว่า
เลิกยุ่งกับกูเถอะ ...
ที่คอมเม้นไปแบบนั้นคือกลัวบอสมาก และถ้าบอสเห็นเราก็ยังจะอ้างข้อความนี้ได้ด้วย555
เสียงไลน์ดัง บอสจ้า บอสมาแล้ว
บอส : ทำอะไรว่างคุยมั้ย
ขิง : ว่าง โทรมาเลย
บอส : หายป่วยแล้วหรอ
ขิง : ดีขึ้น ซ้อมเสร็จยัง?
บอส : กลับมาบ้านแล้ว
ขิง : ทำไมไวจัง
บอส : ไม่มีอารมณ์
เราเริ่มรู้ตัวเลยว่าต้องใช่เรื่องเราแน่ๆ
ขิง : เป็นไรค่ะ
บอส : ตกลงเลือกใคร ?
ขิง : เลือกอะไรบอส / แล้วบอสก็ไม่ตอบ แต่โทรมาทันที
บอส : ว่าไง เลือกยัง (เสียงดุมาก)
ขิง : พูดให้เข้าใจหน่อย
บอส : ไม่น่าจะงงนะ มันชัดเจนขนาดนั้น
ขิง : เรื่องรูปหรอ ถ้าใช่มันไม่มีอะไร เราไม่ได้สนใจอะไร
ขิง : ถ้าทำให้โกรธก็ขอโทษแต่มันไม่มีอะไรจริงๆ ไอ่ม่อนมันก็แกล้งแบบนี้ตลอด
บอส : แต่วันนี้ไม่ได้แกล้งนะ ดูแล้วไม่ใช่แค่แกล้ง
ขิง : ไม่รู้มัน แต่เราไม่มีอะไร
เราหันไปมองม่อน ม่อนก็ทำหน้าเศร้าๆ เหมือนผิดหวัง
ม่อนกำลังจะลุกเราดึงมือม่อนไว้ให้นั่งข้างๆเรา ใช่... ตอนนี้เราสับสนเหมือนเลือกใครไม่ได้นั่นแหละ เรายังด่าตัวเองอยู่ในใจเลย มะปรางกับน้ำฝนมองหน้าเรา เรามองพวกมันแล้วยิ้มแหยๆ
เราคุยกับบอสไป กับมือม่อนไป เรางงกับตัวเองมาก
บอส : ถ้าคืดจะคบกันก็ชัดเจนหน่อย
ขิง : ยังไง
บอส : กลับมาเดี๋ยวก็รู้
ขิง : คิดถึงมั้ย (เราทำเป็นอ้อน)
บอส : น่าจะรู้นะ
ขิง : งั้นแค่นี้ก่อนนะ อาจารย์เรียกแล้ว (ไม่มีใครเรียกค่ะเราโกหก)
บอส : อย่าทำแบบนี้อีกนะ
ขิง : ค่ะ บาย
เราวางสายปุบมะปรางพูดขึ้นเลย
มะปราง : อะไรของมึงเนี่ย กูงง?
น้ำฝน : สรุป.....
ขิง เราหันไปมองม่อน ที่ทำหน้ารันทดอยู่ เราถามม่อนว่าคืดยังไงกับเรา
ม่อน : กูโคตรรักมึงจริงๆ
มะปราง ทำหน้านิ่ง มองมาทางเรา เราก็โคตรปวดหัวเลย
น้ำฝน : กูไม่รู้นะ แต่มึงจะทิ้งบอสมันก็ไม่ถูกนะโว่ย
ม่อน : ฝน ถ้าสงสารบอสแล้วมึงไม่สงสารกูบ้างหรอ
ขิง : ขอเวลาหน่อยนะ กูยังเลิกกับบอสไม่ได้
ม่อน : กูรอได้
ม่อนลุกเดินไป เรารู้ว่ามันก็เสียใจ เราก็เสียใจแล้วบอสก็ต้องเสียใจเหมือนกัน
มะปราง : มึงเลือกไอ่ม่อนหรอ
เรานิ่งไม่ตอบอะไร มะปรางพูดอีก ไอ่ม่อนก็ดีนะ กูไม่เคยเห็นมันจะสนใจใครนอกจากมึง
น้ำฝน : มึงเลือกอะไรกูก็เข้าใจมึงหมดแหละ อย่าคิดมากเลย
ขิง เราร้องให้ออกมาเลย จากคำพูดของน้ำฝน .......
เราลองไปอ่านคอมเม้นใต้รูปก็มีพวกห้องเราห้องมัน และก็เพื่อนมันที่เราไม่รู้จัก แต่เราดันไปสะดุดคอมเม้นนึง จาก ..... พี่จีน !!!!!
อุ้ย ! นอนด้วยกันด้วยหรอ
เราเดือดคอมเม้นต์นี้มัน มันดูปั่นๆ เรายื่นคอมเม้นนี้ให้เพื่อนเราดู
อีตอแหล !! มะปรางเอ่ยแบบโมโห
เราอ่านที่ม่อนตอบกลับพี่จีน
ป่าวครับ แค่แวะมาดู ....
เราโล่งใจไปหน่อย แล้วมะปรางก็เข้ามาตอบพี่จีน
เสือก !!
น้ำฝนก็มาต่อ : ว่างมาก ?
เรารู้สึกขอบใจเพื่อนมากๆ แต่ก็ยังไม่หายกังวล
เราเข้าไปคอมเม้นที่รูปนี้ว่า
เลิกยุ่งกับกูเถอะ ...
ที่คอมเม้นไปแบบนั้นคือกลัวบอสมาก และถ้าบอสเห็นเราก็ยังจะอ้างข้อความนี้ได้ด้วย555
เสียงไลน์ดัง บอสจ้า บอสมาแล้ว
บอส : ทำอะไรว่างคุยมั้ย
ขิง : ว่าง โทรมาเลย
บอส : หายป่วยแล้วหรอ
ขิง : ดีขึ้น ซ้อมเสร็จยัง?
บอส : กลับมาบ้านแล้ว
ขิง : ทำไมไวจัง
บอส : ไม่มีอารมณ์
เราเริ่มรู้ตัวเลยว่าต้องใช่เรื่องเราแน่ๆ
ขิง : เป็นไรค่ะ
บอส : ตกลงเลือกใคร ?
ขิง : เลือกอะไรบอส / แล้วบอสก็ไม่ตอบ แต่โทรมาทันที
บอส : ว่าไง เลือกยัง (เสียงดุมาก)
ขิง : พูดให้เข้าใจหน่อย
บอส : ไม่น่าจะงงนะ มันชัดเจนขนาดนั้น
ขิง : เรื่องรูปหรอ ถ้าใช่มันไม่มีอะไร เราไม่ได้สนใจอะไร
ขิง : ถ้าทำให้โกรธก็ขอโทษแต่มันไม่มีอะไรจริงๆ ไอ่ม่อนมันก็แกล้งแบบนี้ตลอด
บอส : แต่วันนี้ไม่ได้แกล้งนะ ดูแล้วไม่ใช่แค่แกล้ง
ขิง : ไม่รู้มัน แต่เราไม่มีอะไร
เราหันไปมองม่อน ม่อนก็ทำหน้าเศร้าๆ เหมือนผิดหวัง
ม่อนกำลังจะลุกเราดึงมือม่อนไว้ให้นั่งข้างๆเรา ใช่... ตอนนี้เราสับสนเหมือนเลือกใครไม่ได้นั่นแหละ เรายังด่าตัวเองอยู่ในใจเลย มะปรางกับน้ำฝนมองหน้าเรา เรามองพวกมันแล้วยิ้มแหยๆ
เราคุยกับบอสไป กับมือม่อนไป เรางงกับตัวเองมาก
บอส : ถ้าคืดจะคบกันก็ชัดเจนหน่อย
ขิง : ยังไง
บอส : กลับมาเดี๋ยวก็รู้
ขิง : คิดถึงมั้ย (เราทำเป็นอ้อน)
บอส : น่าจะรู้นะ
ขิง : งั้นแค่นี้ก่อนนะ อาจารย์เรียกแล้ว (ไม่มีใครเรียกค่ะเราโกหก)
บอส : อย่าทำแบบนี้อีกนะ
ขิง : ค่ะ บาย
เราวางสายปุบมะปรางพูดขึ้นเลย
มะปราง : อะไรของมึงเนี่ย กูงง?
น้ำฝน : สรุป.....
ขิง เราหันไปมองม่อน ที่ทำหน้ารันทดอยู่ เราถามม่อนว่าคืดยังไงกับเรา
ม่อน : กูโคตรรักมึงจริงๆ
มะปราง ทำหน้านิ่ง มองมาทางเรา เราก็โคตรปวดหัวเลย
น้ำฝน : กูไม่รู้นะ แต่มึงจะทิ้งบอสมันก็ไม่ถูกนะโว่ย
ม่อน : ฝน ถ้าสงสารบอสแล้วมึงไม่สงสารกูบ้างหรอ
ขิง : ขอเวลาหน่อยนะ กูยังเลิกกับบอสไม่ได้
ม่อน : กูรอได้
ม่อนลุกเดินไป เรารู้ว่ามันก็เสียใจ เราก็เสียใจแล้วบอสก็ต้องเสียใจเหมือนกัน
มะปราง : มึงเลือกไอ่ม่อนหรอ
เรานิ่งไม่ตอบอะไร มะปรางพูดอีก ไอ่ม่อนก็ดีนะ กูไม่เคยเห็นมันจะสนใจใครนอกจากมึง
น้ำฝน : มึงเลือกอะไรกูก็เข้าใจมึงหมดแหละ อย่าคิดมากเลย
ขิง เราร้องให้ออกมาเลย จากคำพูดของน้ำฝน .......
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ