ไร้เดียงสา

     เสียงใครเรียกว่ะ (คิดในใจ) หันขวับ
โอ้ !! จริงดิ น้องจำชื่อฉันได้ว่ะ น้องบอส ❤️
บอส : ใช่พี่ปัดกับพี่ขิงมั้ยครับ
ขิงปัด : ใช่จ้ะ พยักหน้าปนยิ้ม
บอส : พอดีผมหาอาจารย์วิมาณ ไม่เจออ่ะครับ คิดถึงไม่รู้ว่าจะไปหาได้ห้องไหน
ปัด : อาจารย์เขาไม่อยู่ที่นี่แล้วนะ เขาย้ายกลับไปสอนแถวบ้านเขาแล้วจ้ะ พี่ก็คิดถึงเขาเหมือนกัน
บอส : อ่อหรอครับ อดเจอเลย แต่ก็ยังดีเจอพวกพี่
ขิง : ยิ้มๆ (ในใจอกอีแป้นแทบแตกแล้วจ้า หัวใจพองโต)
ปัด : พี่คิดว่าจะไม่ได้เจอเราสะแล้ว สบายดีนะ
บอส : สบายดีครับ พวกพี่ล่ะ 
ปัด : สบายดีจ้ะ พวกพี่ยังพูดถึงเราอยู่บ่อยๆ
ขิง: หรอ พูดอะไรว่ะ (ทำหน้าสงสัย)
บอส : 5555 แม๊ ยังไม่ลืมผมก็ดีใจแล้ว
ขิง : งั้นพี่ไปเข้าเรียนก่อนนะ (ยิ้ม)
บอส : ครับๆ (ยิ้มหวาน)
 
ตุบๆ ตุบๆ !! ใจเต้นรัวๆ ยิ้มพิฆาตกูเข้าแล้ว บอสสสสเอ้ยยยยย
เข้าห้องเรียน อาจารย์คาบ2 สอนแล้วจ้า (ภาษาไทย
อาจารย์: ว่าไงแม่คุณ ไปเข้าห้องน้ำที่บ้านมาหรอค่ะ
ปัด : ขอโทษค่ะอาจารย์ 
ขิง : สวัสดีค่ะอาจารย์
อาจารย์ : ไปนั่งเลยเร็วๆแล้วเปิดหนังสือตามเพื่อน
ค่ะๆ (เดินเข้าไปนั่งที่)
น้ำฝน/มะปราง : อ่ะ พวกมึงไปอ่อยใครมา
โอ๊ย อีเพื่อนเวร คิดได้แค่นี้จริงๆ หรอ
ขิง : ป่าว เยี่ยวก็เยี่ยวสิว่ะมึงก็คิดไปได้
ปัด : กูไปคุยกับน้องบอสมาค่ะมึง อย่าอิจฉานะ อิๆ
น้ำฝน : น่ะ กูว่าแล้วมึงมันร้าย 
ขิง : 555 พอ เรียนเถอะค่ะ
จดๆเรียนๆฟังๆครู เสร็จ 1 คาบ เม้าท์ต่อ