NEO MEMORiAL (ภาคการสอบ)

ด้านในของวิทยาลัยค่อนข้างร่มรื่น มีทั้งสนามหญ้า ต้นไม้ และสวนหย่อม ทางเดินสีเทาเข้มภายในวิทยาลัยค่อนข้างกว้างทอดยาวไปข้างหน้า สองข้างทางเป็นแนวไม้พุ่มเป็นระยะๆ สลับกับม้านั่งสีขาว ซึ่งถูกจับจองไปหมดแล้ว ห่างออกไปประมาณห้าเมตรด้านขวามือมีเต้นท์ที่มีป้ายบอกว่า 'รับใบสมัครที่นี่' ส่วนด้านตรงข้ามก็มีเต้นท์ที่มีนักเรียนชายหญิงนั่งกรอกใบสมัครเต็มไปหมด ฉันคิดว่าฉันสามารถข้ามจุดนี้ไปได้เลยเพราะฉันกรอกใบสมัครมาเรียบร้อยแล้ว ฉันจึงมองตรงเข้าไป ที่สุดทางเดินเป็นสามแยก ทางแยกด้านขวามีเต้นท์สีขาวขนาดใหญ่เท่าๆ กันตั้งเรียงอยู่ห้าหลัง แต่ละหลังมีตัวเลขกำกับ ฉันมองนาฬิกา ตอนนี้เป็นเวลาแปดโมงห้าสิบสองนาที ฉันควรไปเข้าคิวได้แล้ว ฉันจึงเดินตรงไป พอถึงแยกจึงเห็นป้ายบอกว่า 'จุดลงทะเบียน'

เต้นท์ทั้งห้าหลังจะมีกันสาดยื่นออกมาและมีโต๊ะหนึ่งชุดและเจ้าหน้าที่อยู่หนึ่งคน มีนักเรียนชายหญิงเข้าแถวรออยู่มากมาย เท่าที่ฉันสังเกต เต้นท์ที่อยู่ไกลจะมีคนยืนเข้าแถวน้อยกว่า หน้าเต้นท์เบอร์หนึ่งและสองคนหนาแน่นมาก เบอร์สามลดลงมาหน่อย เบอร์สี่และห้าจำนวนคนลดลงแต่ก็ไม่ได้สั้นกว่าเบอร์สามเท่าไรนัก

ฉันเดินมาจนถึงเต้นท์เบอร์ห้าและเข้าไปต่อแถว ตอนนี้ฉันนึกถึงคำพูดของคุณมีร่าขึ้นมา 'ขอให้เลขห้าเป็นเลขนำโชค' ฉันก็ขอให้เป็นอย่างนั้น แต่การลงทะเบียนไม่ใช่การเสี่ยงดวงนี่ มันจะช่วยในเรื่องโชคของฉันได้ไหมนะ? ฉันมองไปรอบๆ กำลังสงสัยอยู่ว่าเด็กที่ลงทะเบียนแล้วจะต้องไปไหนต่อก็พอดีเห็นว่าด้านหลังเต้นท์มีอาคารสูงสามชั้นอยู่หลังหนึ่ง มีเด็กนักเรียนหลายสิบคนนั่งพูดคุยกันอยู่รอบๆ อาคาร บรรยากาศไม่ค่อยสดใสเท่าไร ก็แบบนี้ละนะบรรยากาศหน้าห้องสอบ ฉันเห็นแล้วก็ถอนหายใจ

เวลาผ่านไปเกือบสิบนาที ฉันถึงได้มายืนอยู่หัวแถวรอที่จะเขาไปลงทะเบียน อากาศในวันนี้ก็ยังเย็นอยู่เหมือนเดิม นับเป็นโชคดีไม่อย่างนั้นคงมีแต่คนหงุดหงิดเต็มไปหมดแน่ๆ ฉันหยิบเอกสารออกมาจากเป้ คลี่ดูคร่าวๆ และล้วงใบรับรองมาจากช่องด้านหน้าของเป้ เมื่อเตรียมทุกอย่างเสร็จ ก็มีเสียงเรียกจากเจ้าหน้าที่ ฉันจึงเดินเข้าไป

"อรุณสวัสดิ์ค่ะ" ฉันเอ่ยทักเจ้าหน้าที่หญิงที่นั่งอยู่ที่โต๊ะและจึงยื่นเอกสารให้ เจ้าหน้าที่หญิงเอ่ยทักทายกลับและรับเอกสารไป แต่เธอยังไม่ทันได้ตรวจอะไรมาก เธอก็เงยหน้ามามองฉันหนึ่งครั้งและก้มหน้าไปดูเอกสารก่อนจะเอียงคอไปทางด้านหลังและร้องเรียกเจ้าหน้าที่อีกคนที่อยู่ด้านใน

"หัวหน้าคะ" ฉันได้ยินเสียงตอบรับมาจากข้างใน

"ว่าไง?" และเธอก็ปรากฎตัวที่ช่องประตูของเต้นท์ แค่แว่บแรกฉันก็รู้สึกชอบเธอเลย เธอสวยมาก ตาโต ปากเรียว ผมสีเข้มพลิ้วสยาย เธอเดินมาในขณะที่รวบผมไปไว้ด้านหลัง และหยุดตรงโต๊ะของเจ้าหน้าที่หญิงซึ่งกำลังบอกปัญหาอยู่

"ใบสมัครเก่าค่ะ ฉันยังไมได้สอบถามอะไรเพิ่มเติมนะคะ รบกวนหัวหน้ารับเรื่องด้วยนะคะ" ผู้หญิงคนที่ถูกเรียกว่าหัวหน้ารับเอกสารไปตรวจ เธอพลิกดูทุกแผ่นพร้อมกับทำหน้านิ่ว

"ขอบใจจ้ะ เดี๋ยวฉันจัดการต่อเอง" เธอบอกกับลูกน้องพร้อมๆ กับเอามือตีที่หลังเบาๆ เจ้าหน้าที่หญิงหันมาหาฉัน ยิ้มและบอกว่า "เธอมีปัญหานิดหน่อยนะ เดี๋ยวหัวหน้าจะจัดการให้" แล้วก็ผายมือเป็นลักษณะเชิญให้ฉันเข้าไปข้างใน "ทางนี้จ้ะ" หัวหน้าร้องเรียกฉัน ฉันจึงเดินเข้าไปหาเธอและเอ่ยทัก

"อรุณสวัสดิ์ค่ะ"

"อรุณสวัสดิ์จ้ะ ใบสมัครนี้ของเธอใช่ไหม?" เธอทักทายฉันและตั้งคำถามมาพร้อมๆ กัน ฉันจึงพยักหน้ารับ