9&9 His

      เก้าจากไปหนึ่งสัปดาห์แล้ว ไม่ว่าผมจะรอคอยอย่างไร ก็ไม่มีเสียง ‘แต่น! แต๊น!’ ที่ทำให้ผมตกใจดังมาจากนอกประตูอีกเลย ผมใช้ชีวิตไปตามปกติ ผมเชื่อว่าเธอต้องการอย่างนั้น เธอทำให้ชีวิตผมมีเรื่องสนุก มีค่า และงดงาม และการจากไปของเธอจะไม่ทำให้เรื่องเหล่านั้นสูญเสียคุณค่าลงไป ผมยังคงเป็นเก้าคนเดิม เพียงแค่มีแค่ ’เก้า’เดียว ไม่มีอีกหนึ่ง ‘เก้า’ ที่จะเข้ามาแต่งเติมให้ชีวิตมันดีไปกว่านี้
 
     วันนี้ผมกลับถึงห้องด้วยความอ่อนล้า ลูกค้าเข้ามาใช้บริการมากมายเพราะร้านเรามีแสตมป์แจกอีกแล้ว สินค้าที่ให้แลกก็ดูจะโดนใจลูกค้าอยู่ไม่น้อย มันคือลูกเป็ดสีฉูดฉาดเกินจริง ผมก็คงต้องสะสมได้ซักชิ้นหนึ่ง ไม่ใช่เพราะคลั่งไคล้ลูกเป็ดหรอกนะ แต่เป็นเพราะผมบังเอิญไปซื้อสินค้าที่แถมแสตมป์ และแสตมป์ที่พี่อี๊ดดึงมาให้มันเป็นรูปลูกเป็ดสีชมพู ใช่ครับ! สีชมพูสีเดียวกับอาดีดาสคู่นั้น ผมจะต้องหาสีชมพูมาแต้มชีวิตให้ได้ซักชิ้น ใครจะว่าผมหวาน ผมแหวว ก็ตามใจนะ ผมไม่กระโดดตีเข่าคุณหรอก
 
     ผมเก็บแสตมป์ลูกเป็ดสีชมพูตัวนั้นไว้ในหนังสือเล่มที่ยังอ่านค้างอยู่และเข้านอน ผมคิดว่าตัวเองหลับไปซักพัก แล้วจู่ๆ ก็ตื่นขึ้นมา ผมมองไปในความมืดภายในห้อง เผื่อจะพบอะไรที่เป็นเหตุที่ทำให้ผมตื่น แต่ก็เปล่า ทุกอย่างเงียบสงบ ผมจึงหลับตาลงอีกครั้ง และทันใดนั้นก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
               ตึ๊งนึง!
               ตึ๊งนึง!
มันคือข้อความของไลน์ ผมคลานไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู ข้อความจากคนที่ไม่ได้เป็นเพื่อน ผมกดอ่านข้อความแต่ก็พบเพียงจุดไข่ปลาสามจุดทั้งสองข้อความ
                ‘…’
                ‘…’
ผมมองดูที่รูปโปรไฟล์และพยายามทำความเข้าใจกับรูป ผมบิดคอไปมาเพื่อดูรูปอยู่พักหนึ่งก็เพิ่งมานึกได้ว่าหมุนเครื่องไปมาจะง่ายกว่าบิดคอตัวเอง ก็พบว่า รูปนั้นคือ ขีดสีชมพูสามขีดของรองเท้าอาดีดาส รุ่นซูเปอร์สตาร์ข้างๆ รูปมีตัวอักษรอยู่สามตัว
 
                ‘9&9’
 
ผมยิ้มกับตัวเองในความมืดมิดของห้อง พรุ่งนี้จะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นนะ อยากรู้จัง
 
---------------------------------------------------------