เจ้าหญิงน้อยไร้เดียงสา กับดินแดนมหัศจรรย์
-
2) จุดเริ่มต้นของเจ้าหญิงจูเลีย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความEP. 2
เจ้าหญิงจูเลียหลงทาง
“ป่า.. นี่ก็ป่า นั้นก็ป่า แล้วฉันจะต้องไปทางไหนเนี่ย”เธอบ่นพิมพำกับตัวเอง
เจ้าหญิงผมสั้นสีน้ำตาลอ่อน ดวงตาสีฟ้าราวกับสีของท้องนภา ผิวขาวอ่อนกว่าเนื้อเค้กวานิลลา สวมใส่ชุดของหญิงสาวสามัญชนเพียงหวังจะปกปิดตัวตนของเธอว่าเป็นเจ้าหญิง ข้างหน้าของเจ้าหญิง คือป่าสุดลูกหูลูกตา มีเหล่าสรรพสัตว์อาศัยอยู่
“กรี๊ด!!!!”เสียงของเธอดังลั่นป่าเพราะเหยียบหางของงูเห่า
“ฟ่อ ฟ่อ”เสียงงูเห่าขู่ และตอกย้ำความกลัวของเธอ
“ยะ..อย่า ฉะ..ฉัน มะ..ไม่”เธอกลัวจนเสียสติเเละไปพูดกับงูเห่าที่กำลังเลื้อนเข้ามา
“นี่เธอ เงียบไว้นะ อย่าขยับ”เสียงชายปริศนาดังขึ้น
“ย๊ากกกกก”ชายปริศนาตะโกนขึ้นพร้อมกับเอาหอกทิ้มงูหลังจากนั้นก็เริ่มกระหน่ำแทงอย่างไร้ปราณี
“ขะ..ขอบคุณค่ะ”เธอพูดอย่างตกใจกลัว และพยายามขยับตัวเพื่อมองหน้าคนที่ช่วยเธอไว้
ผมสีทอง หน้าม้ามีการแหวกนิดๆทางขวา ดวงตาสีแดงทับทิม ผิวสีขาวเข้ม สวมใส่ชุดของเจ้าชาย แต่เหมือนจะเคยรู้จักกันมาก่อน
“คุณคือเจ้าชายสเวนใช่ไหมค่ะ??”เธอถามไปด้วยความสงสัย
“ใช่ แล้วจะทำไม สาวน้อย”เขาตอบมาด้วยความกวนทีนนิดๆ
“ถึงฉันจะเป็นแค่สามัญชนแต่พูดกับฉันแบบนี้ไม่ได้นะค่ะ มันลามก”เธอตอบด้วยความโกรธเคืองผสมกับความกลัว
“ทำไมล่ะ ก็เธอน่ารักดีนี่ แถมฉันยังอยากจะซะ”เขาพูดไม่ทันจะขาดคำ
“นะ..นาย ฉันเกลียดนาย”เธอตอบไปด้วยความโกรธสุดขีด
“งะ..งู!!!”เขาตอบไปด้วยความโกรธ
“กรี๊ด!!!”หลักจากสุดเสียงของเธอ เธอก็หนีไป
“จะไปไหน จูเลีย ฉันพูดเล่น”เขารีบวิ่งตามไป
เจ้าหญิงจูเลียหลงทาง
“ป่า.. นี่ก็ป่า นั้นก็ป่า แล้วฉันจะต้องไปทางไหนเนี่ย”เธอบ่นพิมพำกับตัวเอง
เจ้าหญิงผมสั้นสีน้ำตาลอ่อน ดวงตาสีฟ้าราวกับสีของท้องนภา ผิวขาวอ่อนกว่าเนื้อเค้กวานิลลา สวมใส่ชุดของหญิงสาวสามัญชนเพียงหวังจะปกปิดตัวตนของเธอว่าเป็นเจ้าหญิง ข้างหน้าของเจ้าหญิง คือป่าสุดลูกหูลูกตา มีเหล่าสรรพสัตว์อาศัยอยู่
“กรี๊ด!!!!”เสียงของเธอดังลั่นป่าเพราะเหยียบหางของงูเห่า
“ฟ่อ ฟ่อ”เสียงงูเห่าขู่ และตอกย้ำความกลัวของเธอ
“ยะ..อย่า ฉะ..ฉัน มะ..ไม่”เธอกลัวจนเสียสติเเละไปพูดกับงูเห่าที่กำลังเลื้อนเข้ามา
“นี่เธอ เงียบไว้นะ อย่าขยับ”เสียงชายปริศนาดังขึ้น
“ย๊ากกกกก”ชายปริศนาตะโกนขึ้นพร้อมกับเอาหอกทิ้มงูหลังจากนั้นก็เริ่มกระหน่ำแทงอย่างไร้ปราณี
“ขะ..ขอบคุณค่ะ”เธอพูดอย่างตกใจกลัว และพยายามขยับตัวเพื่อมองหน้าคนที่ช่วยเธอไว้
ผมสีทอง หน้าม้ามีการแหวกนิดๆทางขวา ดวงตาสีแดงทับทิม ผิวสีขาวเข้ม สวมใส่ชุดของเจ้าชาย แต่เหมือนจะเคยรู้จักกันมาก่อน
“คุณคือเจ้าชายสเวนใช่ไหมค่ะ??”เธอถามไปด้วยความสงสัย
“ใช่ แล้วจะทำไม สาวน้อย”เขาตอบมาด้วยความกวนทีนนิดๆ
“ถึงฉันจะเป็นแค่สามัญชนแต่พูดกับฉันแบบนี้ไม่ได้นะค่ะ มันลามก”เธอตอบด้วยความโกรธเคืองผสมกับความกลัว
“ทำไมล่ะ ก็เธอน่ารักดีนี่ แถมฉันยังอยากจะซะ”เขาพูดไม่ทันจะขาดคำ
“นะ..นาย ฉันเกลียดนาย”เธอตอบไปด้วยความโกรธสุดขีด
“งะ..งู!!!”เขาตอบไปด้วยความโกรธ
“กรี๊ด!!!”หลักจากสุดเสียงของเธอ เธอก็หนีไป
“จะไปไหน จูเลีย ฉันพูดเล่น”เขารีบวิ่งตามไป
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ