รักนะครับยัยรุ่นน้อง

ใช่เเล้วเด็กคนนี้..เด็กที่มันเห็นตอนที่เรากระโดดข้ามกำเเพงนี้หว่า..พอจะรู้ล่ะใครมันไปฟ้องพ่อเรา
"รุ่นพี่ค่ะ..จ้องอยู่ได้"เสียงผู้หญิงคนเดิมพูดขึ้นอีกครั้ง
"เธอชื่ออะไร..."ผมถามเธอไป
"ไม่บอกค่ะ"เเต่คำตอบที่ได้มามันทำให้ผมจะจำยัยรุ่นน้องฆ่าทิ้งซะ
"นี้เธอจะยั่วโมโหฉันหรอ"จากทค่อารมณ์ไม่ดีอยู่เเล้ว..ดันมาเจอรุ่นน้องกวนบาทาอีก..มันทำให้ผมจะจับยัยนี้เเบกเข้าห้อง(ร็อคคิดอะไรอยู่ลูก)
"ป่าวค่ะเเต่รุ่นพี่จ้องหน้าฉันนานไปเเล้วนะคะ"เธอพูด..เออก็จริง
"โอเคๆ..ฉันผิดเอง"ผมต้องระงับอารมณ์ไว้
"ค่อยคุยกันรู้เรื่องหน่อย  หนูชื่อครีมค่ะ"เธอพูดเเล้วก็ยิ้มให้ผม...เลือดกำเดาจะไหลรุ่นน้องยิ้มให้มันดีต่อใจจริงๆ(หลุดบทล่ะร็อค)
"พี่ชื่อร็อคนะ"ผมพูดกลับไป
กริ๊งงงงงงง~~
เสียงสัญญาญขอโรงเรียนดังขึ้น
"เอ่อ..ได้เวลาเข้าเรียนของหนูเเล้วละคะ..ไปก่อนนะคะ"เธอพูดเเล้วเดินไป
"อ..อืม"ผมตอบ
โว้ยยย!!...รุ่นน้องน่ารักๆเเบบนี้มีในโรงเรียนด้วยหรอฟร๊ะ
ไอ้ร็อคนะบ้าตายยย!!
 
#ไรท์กลับมาเเต่งเเล้วค่ะ..ยังไงก็เปฌนกำลังใจให้ไรท์ด้วยนะคะ(เพราะช่วงนี้คิดไรไม่ออกเลย)