Sensuality รัก? รัญจวนใจ?
เขียนโดย Licht
วันที่ 2 เมษายน พ.ศ. 2561 เวลา 23.34 น.
แก้ไขเมื่อ 2 เมษายน พ.ศ. 2561 23.44 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) Follow me (NL)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ในความมึนเบลอเหมือนอยู่ในความฝันที่เธอไม่แน่ใจว่ากำลังตื่นหรือหลับกันแน่ หรืออาจจะเป็นเพราะเมาก็ได้ เธอจึงได้ไปเก็บเด็กหนุ่มคนหนึ่งมา
เพราะถูกบอกเลิก...เธอจึงรู้สึกอยากดื่มสักเล็กน้อย แต่ยิ่งดื่มเครื่องดื่มร้อนแรงบาดคอในตอนแรกกลับยิ่งอร่อยขึ้นมา จำไม่ได้ว่าเธอสั่งมากี่แก้ว เมื่อถึงจุดหนึ่งคือท้องของเธอไม่อยากรับของเหลวมากไปกว่านั้น จึงได้ออกจากที่นั่น...ร้านเล็กๆ บรรยากาศดีที่นานๆ เธอก็มานั่งบ้างที่สำคัญคือไม่ไกลจากที่พัก เธอจึงสามารถเดินกลับได้ไม่ต้องง้อแท็กซี่
สายตาเธอยังมองเห็นเสาไฟฟ้าข้างทางที่เรียงรายแม้จะไม่ตรงนัก ไฟจากข้างทางที่ดูสว่างจ้ากว่าปกติ เธอเห็นเด็กหนุ่มคนนั้นนั่งอยู่ข้างทาง เธอจึงชะงักฝีเท้าแล้วหันไปถาม อะไรดลใจไม่รู้จึงได้เอ่ยปากชวนมาด้วยกัน
อาจจะด้วยความเมาที่ทำให้เห็นช้างตัวเท่ามดหรือเพราะเห็นถุงผ้าใส่อุปกรณ์วาดรูปที่โผล่แผลมมาเล็กน้อย
เธอเดินไปก็พูดคุยกับเด็กหนุ่มที่น่าจะสักม.6 เขาเข้ากรุงมาเพื่อมาสอบอะไรสักอย่าง แต่เขามาโดยที่คิดจะมาหาที่พักสักคืน แต่ก็ไม่รู้จะไปหาที่ไหน มีแต่ที่ซึ่งดูเหมือนไม่ใช่ และไม่ต้อนรับ
“งั้นฉันให้ยืมโซฟาคืนหนึ่งละกัน โอเคไหม?” เธอเสนอเขาไป “...แลกกับการวาดรูปให้ฉันสักรูป” สายตาฉันมองไปยังของในถุงผ้าที่คุ้นเคย “...ฉันจะส่งไปอวดแฟนเก่า เป็นค่าเช่าโซฟา 1 คืน”
เธอระงับตัวเองไม่ให้แสดงออกมากแต่ตอนนั้นแอลกอฮอล์ในเลือดมันแรงกว่า
“ฉันอยากลองทำแบบโรสในเรื่องไททานิค เธอเคยดูไหม?” ดูเหมือนเธอจะถามออกไปเช่นนั้น
“ครับ...” เด็กหนุ่มตอบสั้นๆ
เธอคงจะพยักหน้ารับแล้วพาเขาเข้าห้องพักของตัวเอง จากนั้นก็นำเขามายังโซฟาที่จะให้เขาใช้ เธอดึงหมอนบนเตียงของเธอที่อยู่ข้างๆ นั้น หยิบผ้าห่มสำรองออกมาส่งให้ บอกให้เขาเตรียมตัวแล้วเธอจึงก้าวเข้าห้องน้ำก่อนจะออกมาพร้อมเสื้อคลุมอาบน้ำตัวเดียว เธอปลดมันออกก่อนเอนตัวลงบนเตียงของตัวเองต่อหน้าเด็กหนุ่ม
เธอถามออกไปอย่างไม่ต้องการคำตอบ “งั้นเธอก็ต้องรู้สิว่าช็อตเด็ดของเรื่องไม่ได้อยู่บนเตียงแต่อยู่ในรถ”
เด็กหนุ่มนั่งบนโซฟา ในมือถือสมุดสำหรับวาดรูปในมือซ้าย มือขวาถือดินสอวาดรูป
เธอยังมีแก่ใจบอกเด็กหนุ่มว่า “พรุ่งนี้เช้าหากต้องรีบไปสอบก็ไปเถอะไม่ต้องปลุกฉัน ฉันอาจจะเมาค้างอยู่ก็ได้...”
จนเด็กหนุ่มบอกว่า...เสร็จแล้วจะหลับก่อนก็ได้ เดี๋ยวเขาจะขอเก็บรายละเอียดสักหน่อย...
เธอไม่แน่ใจว่าเธอยิ้มหรือเปล่า แต่คงบอกว่าสวิทช์ไฟอยู่ตรงไหน ก่อนที่เธอจะลุกขึ้นหยิบเสื้อคลุมอาบน้ำมาสวมแทนชุดนอนก่อนจะล้มตัวลงนอนอีกครั้ง
แสงจากภายนอกลอดเข้ามาปลุกหญิงสาวที่นอนอยู่บนเตียง เธอกะพริบตาถี่ๆ ไล่ความรู้สึกง่วงงุนออกไปก่อนจะเรียบเรียงความคิด เมื่อพบว่ามีอะไรบางอย่างที่บ้าบิ่นเกิดขึ้น อย่างแรกที่สายตาเธอเหลือบไปคือโซฟา เมื่อคืนเป็นเรื่องจริงหรือความฝันกัน แต่ดูจากหมอนกับผ้าห่มสำรองที่ถูกวางและพับไว้อย่างเป็นระเบียบนั้นบอกว่ามีคนมาใช้งานมันจริง เธอยังเห็นค่าเช่าโซฟาวางอยู่ที่โต๊ะกระจกอีกฟากของโซฟา เมื่อคืนเธอยังไม่ทันได้เห็นผลงานที่เธอเป็นแบบ
ไม่ใช่ความฝันที่เธอเปลื้องผ้าให้เด็กหนุ่มแปลกหน้าวาดรูปให้ เธอคิดว่าถ้าเธอถามชื่อเขาไว้เธอจะจดจำได้หรือเปล่า แต่อย่างไรก็ดีบนมุมขวาล่างของรูปมีลายเซ็นผู้วาดเขียนอยู่ที่พอจะแกะได้ เธออมยิ้ม...เอาเถอะ
เธอเหลือบไปเห็นเงาสะท้อนในกระจกจึงเห็นว่าด้านหลังรูปมีอะไรบางอย่างเขียนอยู่ เธอพลิกรูปดูทันทีก่อนจะพบว่ามันคือ หมายเลขโทรศัพท์สิบหลัก
(จบ)
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ