คุณหนูจอมซุ่มซ่ามกับพ่อบ้านเพอร์เฟค

หลายวันต่อมา
 
หลังจากรายงานวันนั้น นีโม่ก็มีเพื่อน 2 คนและเริ่มมีคนมาคุยกับนีโม่มากขึ้น
 
กริ้งงงงงงง
นีโม่:พักสักที เห้ออ เบื่อจังเลย
ชัย:เรียนเหนื่อยขนาดนั้นเลยหรอ นีโม่
นีโม่:ใช่สิมันเหนื่อยมากเลย
พลอย:เข้าใจ
นีโม่:ใช่ม่ะ พลอยยังเข้าใจเลย
ชัย:ชั่งเถอะ หยุดสุดสัปดาห์นี้ ไปเที่ยวกันไหม
นีโม่/พลอย: เที่ยวหรอ
ชัย:ใช่
นีโม่:แล้วจะไปเที่ยวที่ไหนล่ะ
ชัย:ไปสวนสนุกกัน
 
วันหยุดสุดสัปดาห์
ชัย:ว้าวในที่สุดก็ได้มากับเพื่อนสักที
นีโม่:ทำอย่างกับว่านายไม่เคยมาแหละ
ชัย:ก็เคยมานะ แต่ไม่เคยมากับเพื่อน
นีโม่:นายน่าจะมีเพื่อนเยอะแยะนิทำไมไม่เคยมากับเพื่อนสักคนเลยล่ะ
พลอย:แล้วจะมาเล่นไรล่ะ
ชัย:งั้นไปเล่นรถไฟเหาะกัน
พลอย:ฉันขอผ่านล่ะ ฉันไม่ชอบอ่ะไรเร็วๆหน่ะ
นีโม่:งั้นฉันจะไปเล่นด้วยล่ะกัน
ชัย:ไชโย่
 
จากนั้นฉันก็ไปเล่นกับรถไฟเหาะกับ ชัย และ ไปขึ้นชิงช้าสวรรค์กับ พลอยและชัย
 และก็ไปเล่นอ่ะไร หลายๆอย่าง จนเริ่มเย็น
ชัย:วันนี้สนุกมากเลย ขอบคุณทั้งสองคนนะ นีโม่ พลอย
นีโม่:ไม่ต้องขอบคุณหรอกฉันก็สนุกเหมือนกัน
พลอย:ฉันก็สนุกนะถึงจะไม่ค่อยได้ทำไรเลยก็ตาม
นีโม่:รถมารับแล้ว พวกเธอกลับกันยังไงหรอ
ชัย:เดี๋ยวฉันนั่งรถเมล์กลับ
พลอย:ฉันน่าจะเดินกลับ
นีโม่:บ้านพลอยอยู่ใกล้ๆหรอ
พลอย:อืม
นีโม่:กลับคนเดียวมันอันตราย ขึ้นรถแล้วกลับด้วยกันนะ
พลอย:เอ้ะ จะดีหรอ
นีโม่:ดีสิ
พลอย:เคร ฉันจะคอยบอกเส้นทางเองนะ
นีโม่:จ้าาา มันก็ต้องอย่างงั้นอยู่แล้ว