พ่ายรักกลลวงใจ (นสพ.ไลต์ ออฟ เลิฟ)

 
“เกิดเรื่องแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?”
เสียงเข้มห้วนจากริมฝีปากได้รูปสุดเซ็กซี่ของ คาเลโอ ไคลน์ เจ้าพ่อแห่งวงการกาสิโนเอ่ยถามขึ้นหลังจากที่ดวงตาคมกริบสีน้ำทะเลกวาดสายตามองภาพถ่ายหลายใบในมือที่ลูกน้องคนสนิทอย่างลูอีสนำมาวางบนโต๊ะทำงานตัวใหญ่ ภาพถ่ายคมชัดจากนักสืบฝีมือดีช่วยยืนยันว่าบุคคลที่กำลังนอนคลอเคล้ากอดจูบลูบคลำกับสตรีสาวสวยมากหน้าหลายตาอย่างเบิกบานสำราญใจคือ นิลปัทม์ เศวตพิมล นักธุรกิจรูปหล่อเจ้าของรีสอร์ทและห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่ในจังหวัดภูเก็ต เมืองท่องเที่ยวของประเทศไทยที่มีชื่อเสียงในด้านความสวยงามของทิวทัศน์ หาดทรายและน้ำทะเล จนได้รับขนานนามว่าเป็นไข่มุกแห่งอันดามัน
นอกจากนิลปัทม์จะเป็นนักธุรกิจหนุ่มรูปหล่ออนาคตไกลแล้ว ชายหนุ่มยังเป็นเพื่อนสนิทของคาเลโอ บุรุษหนุ่มรูปงามเจ้าของใบหน้าหล่อคมดวงตาสีน้ำทะเลชาวอเมริกัน ทั้งสองรู้จักกันเมื่อนิลปัทม์เดินทางมาศึกษาต่อที่ประเทศสหรัฐอเมริกา ด้วยอุปนิสัยลุยๆ จริงใจและกล้าได้กล้าเสียของนิลปัทม์ที่ถูกใจคาเลโอ ทำให้สองหนุ่มคบหาเป็นเพื่อนสนิทกันเรื่อยมา และแม้ว่าหลังจากเรียนจบแล้วสองหนุ่มจะแยกย้ายกันไปบริหารธุรกิจของตัวเอง แต่นิลปัทม์กับคาเลโอก็ยังติดต่อและนัดเจอกันบ้างในบางครั้งหากมีโอกาสเอื้ออำนวย
 จนกระทั่งเมื่อสองปีก่อนที่นิลปัทม์เดินทางมาทำธุระและแวะมาหาคาเลโอที่ เดอะแกรนด์กาสิโน นิลปัทม์จึงได้เจอกับคาลิสา ไคลน์ น้องสาวผู้เป็นยอดดวงใจของคาเลโอที่เพิ่งเรียนจบและกำลังจะเข้ามาช่วยพี่ชายบริหารงานที่กาสิโน ด้วยความสวยน่ารักและความอ่อนหวานที่ผิดแผกแตกต่างจากพี่ชายลิบลับ ทำให้นิลปัทม์หลงเสน่ห์ของคาลิสาเข้าเต็มเปา นิลปัทม์จึงเดินหน้าจีบคาลิสาอย่างเต็มที่และเปิดเผย โดยที่คาเลโอคอยมองดูทั้งคู่อยู่ห่างๆนานวันเข้าความจริงใจและความพยายามของนิลปัทม์ก็เป็นผล เมื่อคาเลโอยอมอนุญาตให้เพื่อนสนิทคบหากับน้องสาวสุดรักของตัวเอง แต่มีข้อแม้ว่าทั้งคู่ต้องคบกันในสายตาของเขาและห้ามมีสัมพันธ์เกินเลยจนกว่าจะมีการแต่งงานกันโดยถูกต้องเรียบร้อย ซึ่งทั้งสองก็ยอมรับข้อตกลงแต่โดยดี
“ก่อนคุณหนูลิสซี่เข้าโรงพยาบาลหนึ่งสัปดาห์ครับ”
ลูอีสตอบคำถามของเจ้านายหนุ่มเสียงเรียบ พร้อมรอรับคำสั่งจากคาเลโอด้วยท่าทีสงบ เพราะรู้ดีว่าเจ้านายเหนือหัวของเขาไม่มีทางปล่อยผ่านเรื่องนี้ไปง่ายๆ
“ระยำ!”
คาเลโอคำรามเสียงกร้าว มือหนาออกแรงขยำรูปถ่ายในมือเสียจนยับยู่ยี่เมื่อได้ฟังรายงานจากลูกน้องคนสนิท เพราะในขณะที่นิลปัทม์กำลังมีความสุขกับบรรดาสาวงามนุ่งบิกินี่น้อยชิ้นอยู่ที่รีสอร์ทหรูของตัวเอง แต่แม่น้องน้อยกลอยใจของเขากลับถูกหามตัวส่งโรงพยาบาลเพราะล้มป่วยด้วยภาวะความเครียดรุมเร้า
หากไม่ได้รับรายงานจากลูกน้องเรื่องคาลิสาเข้าโรงพยาบาล คาเลโอคงไม่มีทางได้รู้เลยว่าบัดนี้เพื่อนสนิทที่เขาเคยคิดว่ามันเป็นคนดีได้ลงมือทำร้ายจิตใจน้องสาวสุดรักสุดหวงของเขาด้วยการนอกใจทั้งๆที่สองคนนี้กำลังวางแผนที่จะแต่งงานกันอีกไม่นานแท้ๆ จนเมื่อคาเลโอเดินทางไปเยี่ยมคาลิสาที่โรงพยาบาล หัวอกคนเป็นพี่ชายที่ดูแลน้องสาวคนเดียวมาตั้งแต่แม่น้องน้อยอายุสิบห้าปีถึงกับปวดร้าวเหมือนมีใครมาขยุ้มหัวใจของเขา เมื่อได้เห็นคาลิสาที่เคยอ่อนหวานร่าเริงกลับซึมเศร้าอมทุกข์เปลี่ยนไปเป็นคนละคน รอจนแล้วจนเล่าแม่น้องสาวตัวดีกลับไม่ยอมเปิดปากเล่าความจริงให้เขารับรู้ ครั้นจะรอถามเรื่องราวจากปากของว่าที่น้องเขยก็ยังไม่มีวี่แววว่านิลปัทม์จะมาเยี่ยมเยียนน้องสาวของเขา จนคาเลโอเกิดความสงสัยว่าเพราะเหตุใดนิลปัทม์ถึงยังไม่ปรากฏตัว ทั้งๆที่คาลิสาก็ป่วยหนักถึงขนาดนี้
เมื่อคาเลโอทนรอไม่ไหวชายหนุ่มจึงต้องส่งนักสืบฝีมือดีให้ตามดูพฤติกรรมของว่าที่น้องเขย และสิ่งที่เขาได้เห็นก็ทำให้เขารู้แล้วว่าสาเหตุที่ทำให้น้องสาวคนเดียวของเขาต้องเสียใจจนเจ็บป่วยคืออะไร แล้วอย่างนี้จะให้พี่ชายอย่างเขาทนดูน้องสาวของตัวเองต้องตรอมใจไปต่อหน้าต่อตาน่ะเหรอ? ไม่มีวัน! ไม่ว่าใครที่มันทำให้น้องสาวของเขาต้องเจ็บ มันจะต้องเจ็บปวดทรมานกว่าน้องสาวของเขาเป็นร้อยเท่าพันเท่า ไม่มีวันที่นายใหญ่แห่งตระกูลไคลน์ จะยอมปล่อยให้คนชั่วลอยนวล ไม่มีวัน!
“เร่งเคลียร์งานทางนี้ให้เรียบร้อย ส่วนนายเตรียมตัวไว้ให้พร้อม จากนี้ไปเรามีเรื่องต้องสะสางที่เมืองไทย”
คาเลโอสั่งงานลูอีสเสียงเรียบแต่แววตากลับเปล่งประกายขึงเครียดดุดัน เพราะหลังจากเคลียร์งานของ เดอะแกรนด์กาสิโน เสร็จเมื่อไหร่ เจ้าพ่อหนุ่มมีแผนการที่จะเอาคืนใอเพื่อนสารเลวอย่าง นิลปัทม์ เศวตพิมล ให้สาสม!
..................................................................................................................................................................
“เอกสารเรียบร้อยครับ”
ลูอีสบอดี้การ์ดหน้านิ่งโน้มตัวกระซิบที่ข้างหูของเจ้านายใหญ่อย่างคาเลโอที่นั่งเป็นประธานอยู่ในห้องทำงานกว้างขวางของ เดอะแกรนด์กาสิโน หลังจากที่ทีมงานฝ่ายทนายตรวจสอบความถูกต้องของเอกสารการเปลี่ยนมือผู้ถือหุ้นหลักของโรงแรมอินทิราเกือบทั้งหมดจากคุณพัลลภ เลาหวิทย์ มาเป็นของคาเลโอ ไคลน์ เจ้าของกาสิโนอันดับต้นๆแห่งลาสเวกัส เมืองที่ไม่เคยหลับใหล ดินแดนที่เคยมีคนกล่าวไว้ว่าเป็นเมืองที่ ‘โอกาสและหายนะเท่ากัน’ ซึ่ง โอกาส หมายถึง โอกาสที่จะเล่นการพนันได้เงินมาเป็นกอบเป็นกำจนบางคนสามารถนำไปตั้งตัวได้สบาย ส่วนหายนะ ก็คงเป็นการเสียพนันของใครหลายๆคนที่หมดตัวจนไม่เหลือทรัพย์สินใดๆ
เฉกเช่นเดียวกับกรณีของลูกหนี้วัยกลางคนรายล่าสุดของ เดอะแกรนด์กาสิโน คนนี้  ที่หน้ามืดตามัวปล่อยให้การพนันมอมเมาฉกเอาทรัพย์สินทำกินมูลค่านับร้อยล้านบาทหายวับไปกับตา เมื่อคุณพัลลภเศรษฐีใหญ่เจ้าของโรงแรมระดับห้าดาวอย่างอินทิราโฮเทลที่ตั้งอยู่ใจกลางของกรุงเทพมหานคร ได้นำหุ้นของตัวเองทยอยเป็นเดิมพันการพนันด้วยหวังเรียกทุนคืน หลังจากเงินสดที่ติดตัวมากว่าหลายล้านบาทหมดไปก่อนหน้า แต่เจ้าของโรงแรมใหญ่คงไม่ได้พกดวงเข้ามาร่วมเสี่ยงโชคในครั้งนี้ด้วย เพราะตำแหน่งที่ลูกเหล็กหยุดหมุนในเกมรูเล็ตรอบสุดท้ายดันไม่ตรงกับตัวเลขที่คุณพัลลภเลือก ทำให้หุ้นของโรงแรมอินทิรากรุ๊ปที่พัลลภใช้เป็นเดิมพันจำต้องตกมาอยู่ในมือของคาเลโออย่างไม่มีทางเลือก
“ขอบคุณมิสเตอร์ไคลน์มากนะครับสำหรับการช่วยเหลือในครั้งนี้”
แม้จะยังเจ็บใจไม่หายที่อยู่ๆต้องเสียหุ้นมูลค่ามหาศาลให้กับนักธุรกิจรุ่นลูกหน้าหล่อคนนี้ด้วยเพราะความไร้โชคของตัวเอง โดยที่พัลลภไม่เคยมองย้อนกลับเลยว่าการสูญเสียครั้งนี้เกิดจากความไม่รู้จักยับยั้งชั่งใจของเขาหาใช่โชคชะตาไม่ แต่คนผีพนันเข้าสิงก็ไม่สามารถโต้แย้งหรือคิดตุกติกอะไรได้ นั่นก็เพราะพัลลภรับรู้ได้ถึงรังสีแห่งอำนาจและอันตรายที่แผ่ออกมาจากเรือนกายของผู้ชายรูปร่างสูงใหญ่คนนี้ จนพัลลภรู้สึกเกรงขามจำต้องยอมเสียทรัพย์สินที่วางเป็นเดิมพันให้กับคาเลโอแต่โดยดี เพราะหากเขาโต้แย้งแสดงความไม่พอใจก็อาจกลายเป็นการเอาชีวิตของตัวเองเข้าไปเสี่ยงโดยใช่เหตุ ทั้งที่ตอนแรกเขาตั้งใจว่าจะต้องมีการต่อรองเกี่ยวกับมูลค่าของหุ้นที่เขาต้องเสียไปกลับคืนมาบ้างตามประสานักธุรกิจ
แต่ดูจากท่าทางแล้วคาเลโอก็เหมือนกับพวกมาเฟียจอมโหดที่เคยดูในหนังไม่มีผิด ไหนจะบรรดาลูกน้องหน้านิ่งที่สวมสูทสีดำสนิทอีกหลายสิบชีวิตที่รายล้อมอยู่รอบตัวของเจ้าพ่อหนุ่มที่ไม่ต้องบอกก็พอจะรู้ได้ไม่ยากว่าทุกคนล้วนแต่มีฝีมือต่อสู้ที่เก่งกาจและมีมัจจุราชปืนกลพกติดตัวกันทุกคน จากสภาพแวดล้อมที่ปกคลุมไปด้วยรังสีอันตรายที่เขากำลังเผชิญอยู่เพียงลำพังอีกทั้งไม่ใช่ถิ่นของตัวเองทำให้พัลลภจำต้องปฏิบัติตัวนอบน้อมเพื่อรักษาความปลอดภัยของชีวิต
“ครับ”
เจ้าพ่อหนุ่มเพียงเงยหน้ามองชายวัยกลางคนที่นั่งอยู่ตรงข้ามกับโต๊ะทำงานของเขาแล้วตอบรับสั้นๆด้วยใบหน้าเฉยชาไร้ความรู้สึก แต่กลับทำให้คนฟังอย่างพัลลภหน้าชาเหมือนถูกตบเมื่อรู้สึกได้ว่าตัวเองไม่เป็นที่สนใจของผู้ชายมาดขรึมเจ้าของดวงตาคมกริบตรงหน้าเลยสักนิด
“เอ่อ...ถ้าเรียบร้อยแล้วผมขอตัวเลยนะครับ”
เพราะยิ่งอยู่ก็เหมือนจะยิ่งถูกกดดันจากรังสีอำมหิตของเจ้าพ่อหนุ่มจนอึดอัดเหมือนจะหายใจไม่ออกเอาดื้อๆ พัลลภจึงจำเป็นต้องเอ่ยขอตัวออกมาก่อนที่เขาจะทนแรงกดดันไม่ไหวแล้วเป็นฝ่ายทำเรื่องขายหน้าด้วยการเป็นลมล้มพับไปต่อหน้าของคาเลโอ
“ครับ”
แล้วก็อีกเช่นเคย เมื่อคาเลโอทำเพียงแค่รับคำสั้นๆ เหมือนสำนวนไทยที่ว่า ‘กลัวดอกพิกุลร่วง’ และเพราะไม่รู้ว่าเจ้าพ่อหนุ่มกำลังคิดอะไรอยู่ในใจกันแน่ พัลลภจึงรีบเคลื่อนย้ายตัวเองออกจากห้องทำงานสุดหรูและกว้างขวางบนตึกสูงของ เดอะแกรนด์กาสิโน ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเร็วได้ เมื่อพ้นจากสายตาของคาเลโอและบรรดาลูกน้อง พัลลภจึงยกมือหนาที่ค่อนข้างสั่นของตัวเองปาดเหงื่อที่ไหลซึมอยู่บริเวณหน้าผากออก นอกจากจะหวาดกลัวผู้ชายที่ชื่อคาเลโอ ไคลน์ แล้ว พัลลภรู้ดีว่าตัวเองยังต้องเผชิญกับพายุอารมณ์ของแพรวไพลิน เลาหวิทย์ ลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนคนเดียวของเขา เพราะการเปลี่ยนมือผู้ถือหุ้นใหญ่ของอินทิราโฮเทลในครั้งนี้ย่อมส่งผลต่อสถานการณ์ทางการเงินและชื่อเสียงของครอบครัวเขาอย่างแน่นอนและลูกสาวคนสวยคงไม่สามารถยอมรับความจริงข้อนี้ได้
*********************************************************************************************
แถ่แด่ม! วันนี้ฤกษ์งามยามดี ภัคเลยเอาพี่เลโอสุดหล่อกับหนูปอคนสวยมาลงให้อ่านกันอีกรอบค่ะ ใครที่เคยอ่านแล้วแต่แอบลืมเนื้อเรื่องว่าเป็นอะไรมายังไง ฝากกลับมาอ่านทบทวนความเจ้าเล่ห์ของพี่เลโอกันอีกรอบเนอะ
ส่วนใครที่ยังไม่เคยอ่าน ภัครบกวน เชิญชวน และร้องขอให้เข้ามาอ่านกันเยอะๆนะคะ เพราะนี่คือนิยายเรื่องแรกของภัคเลยที่ได้ตีพิมพ์เป็นรูปเล่ม แม้จะผ่านมาหลายปีแล้วแต่ก็ยังภูมิใจทุกครั้งที่ได้เห็นหน้าปกสวยๆ
ฝากติดตาม กดไลค์ ส่งกำลังใจ และคำคอมเม้นต์ติชมให้ภัคด้วยนะคะ