GHOST
เขียนโดย นางแกงพเนจร
วันที่ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2561 เวลา 23.13 น.
แก้ไขเมื่อ 10 พฤศจิกายน พ.ศ. 2561 05.25 น. โดย เจ้าของนิยาย
3)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ3
“อ๊ากกกกกก!!!” ชายอ้วนตัวใหญ่ท่าทางตื่นกลัวล้มลงกับพื้น เขาบาดเจ็บบริเวณหัวเข่าขวา ศีรษะแตกมีเลือดไหลออกมาในเงามืดของมุมตึกแห่งหนึ่ง
“ฟลึบ.. ฟลึบ.. ฟลึบ..” เสียงฝีเท้าของบุคคลปริศนาค่อยๆย่างกรายออกมา ชายคนนี้หัวโล้น คิ้วเข้ม ไว้หนวดเคราเล็กน้อย รูปร่างไม่สูงมากนัก แต่ดูน่าเกรงขาม ที่ด้านหลังของเขายังมีเงาปริศนาบางอย่างแฝงกายอยู่อีกที ภายในเงามืดกลับเห็นแววตาที่ส่องเป็นประกายชัดเจนของมัน แววตาสีส้มจ้าประหลาด กับรอยยิ้มน่ากลัวของมัน
“อย่าทำฉันเลยนะ ฉันกลัวแล้ววววว” ชายอ้วนยกมือไหว้ร้องไห้โวยวายเหมือนกับวัวที่กำลังร้องขอชีวิตก่อนที่จะถูกเชือด
“Magus..” สิ้นคำพูดประหลาดของชายหัวโล้น ลำแสงเจิดจ้าสีส้มส่องสว่างไปทั่วทั้งมุมตึกก่อนที่ร่างของชายอ้วนจะหายไปในชั่วพริบตาเหลือเพียงแค่ฝุ่นผงเท่านั้น ตอนนี้ตรงหน้าของชายหัวโล้นมีเพียงเหรียญสีดำประหลาดขนาดใหญ่ ขนาดเท่ากับอุ้งมือของคน ลวดลายคล้ายกับเหรียญโบราณ มันตกอยู่ที่พื้น ชายหัวโล้นเอือมไปเก็บมันขึ้นมา
“อีกชิ้นเดียว...”
“สวัสดีค่ะ พิพิธภัณฑ์แห่งชาติยินดีต้อนรับนักศึกษาชั้นปีที่ 2 คณะอักษรศาสตร์ เอกภาษาไทยทุกคนนะคะ พี่ชื่อแก้มตามพี่มาทางนี้เลยค่ะ เราจะเริ่มจากทางด้านซ้ายมือของเราก่อนเลยนะ” พิพิธภัณฑ์แห่งชาติแห่งนี้เปิดมานานกว่า 40 ปีแล้ว รวมรวบสถาปัตยกรรม วัฒนธรรม ชิ้นส่วนของสิ่งปลูกสร้าง พงศาวดาร และอื่นๆอีกมากมาย เก็บรักษาไว้เป็นอย่างดี เปิดรับนักท่องเที่ยว คณะต่างๆ รวมถึงนักศึกษาที่สนใจทางด้านมรดกประวัติศาสตร์ชาติไทย
ในขณะที่นักศึกษาทุกคนกำลังเดินตามมัคคุเทศก์นั้น เด็กหนุ่มคนหนึ่งเดินแตกแถวออกมาอย่างเงียบๆโดยที่ไม่สนใจใคร เขาเดินไปที่อีกฝั่งของพิพิธภัณฑ์ เด็กหนุ่มคนนี้หน้าตาหล่อเหลา ผมสั้นไว้หนวดเครารับกับรูปหน้า จมูกโด่งสันเป็นคม รูปร่างสูง อกผายไหล่ผึ่ง มีกล้ามเนื้อสมกับเป็นบุรุษเพศและดูสมวัย เขาสะดุดกับวัตถุบางอย่างในตู้กระจกนิรภัย มันมีลักษณะคล้ายกับเหรียญโบราณขนาดใหญ่เท่ากับอุ้งมือคน เขารู้สึกต้องชะตากับมันพิกลๆ เขาจ้องมองอยู่นานสักพักใหญ่ได้ ไม่รู้ว่าเขาคิดไปเองหรือไม่ แต่หลายครั้งที่เขาจ้องมองเจ้าเหรียญนั่น มันเหมือนจะมีแสงวิบวับๆกลับไปกลับมาอยู่เป็นระยะๆ ถ้าเห็นเพียงผ่านๆคงไม่ทันสังเกต แต่ถ้าจ้องมองมันดีๆจะเห็นแสงนั้นได้ด้วยตาเปล่า เด็กหนุ่มไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าเขาจ้องมองมันนานแค่ไหน
“โคร่มมมมม!!.... ว๊ายยยย” เสียงผู้คนแตกตื่นมากมาย วิ่งหนีกระจัดกระจายราวกับมีเสือหลุดออกจากกรงเข้ามาในพิพิธภัณฑ์ เด็กหนุ่มถึงกับต้องหันไปมองทางห้องโถงกลางเพราะเสียงนั้นดังมาก เขาสังเกตเห็นกำแพงของอาคารด้านหน้าที่พังลงมาเหมือนกับว่าถูกลูกระเบิดปาใส่
“7 COIN อีกแค่เหรียญเดียวฉันก็จะคืนชีพให้กับ The ONE และเมื่อนั้นจินที่แข็งแกร่งที่สุดจะเป็นของฉัน Magus!” ชายหัวโล้นแต่งตัวประหลาดคล้ายนักบวชลัทธินอกรีตปรากฏตัวขึ้นกลางพิพิธภัณฑ์ ใบหน้าของเขาไม่ต่างอะไรกับฆาตกรโรคจิตที่พร้อมจะเล่นสนุกกับเหยื่อได้ตลอดเวลา เขาพูดบางอย่างก่อนที่ลำแสงเจิดจ้าสีส้มจะแผ่ขยายไปทั่วพิพิธภัณฑ์
“โคร่มมมมม!!!!” ชั่วพริบตาเดียวข้าวของในพิพิธภัณฑ์พังทลายราวกับถูกระเบิดชุดใหญ่ ผู้คนวิ่งหนีเตลิดกันมากขึ้น บาดเจ็บล้มตายก็มี เด็กหนุ่มโชคดีที่หลบข้างหลังเสาต้นใหญ่ได้พอดี ไม่อย่างนั้นเขาคงโดนลูกหลงไปด้วย ชายหัวโล้นเดินมาทางเขา เด็กหนุ่มสังเกตเห็นร่างพลังงานข้างกายชายหัวโล้น ใบหน้าของมันเป็นหัวกะโหลก ดวงตาส่องแสงสีส้มจ้า สวมชุดโบราณเก่าแก่ ถือไม้เท้าที่น่าสะอิดสะเอียนมีแต่หัวกะโหลกของสัตว์ต่างๆเต็มยอดไม้เท้า ชวนขนหัวลุกสุดๆ ชายหัวโล้นเดินมาหยุดอยู่ตรงเหรียญโบราณ เขามองมันด้วยความปลื้มปิติ
“Magus” ลำแสงสีส้มอ่อนๆถูกยิงออกมาจากไม้เท้าของร่างพลังงานพุ่งตรงไปที่กระจกนิรภัย
“เพล้ง!!” ตู้กระจกนิรภัยถูกทำลายทันที
“800 ปีแล้วที่ไม่มีใครรวมพวกมันไว้ด้วยกันและฉันจะเป็นคนต่อไปของประวัติศาสตร์” ขณะที่ชายหัวโล้นกำลังมองเจ้าเหรียญโบราณนั่นด้วยความหลงใหล เด็กหนุ่มตัดสินใจทำอะไรบางอย่าง
“ฟลึบ!” เขากระโดดขึ้นม้วนตัวแล้วหยิบเหรียญออกมาจากตรงนั้นอย่างรวดเร็ว ร่างกายของเขาขยับอย่างสมดุลราวกับเป็นคนที่ฝึกฝนยิมนาสติกมาทั้งชีวิต เขาเคลื่อนตัวถอยไปอีกฝั่งก่อนที่ชายหัวโล้นจะตั้งสติได้ว่าถูกฉกเหรียญที่เขาปรารถนาไปเรียบร้อยแล้ว ข้างกายเด็กหนุ่มปรากฏร่างพลังงานขึ้นมา มันสวมชุดนักมวย หน้าตาหล่อเหลาเหมือนกับร่างทรงของมัน ผมสีดำสั้น และรอยยิ้มที่มีเสน่ห์ ร่างกายสูงกำยำ มีกล้ามเนื้อแน่นและคมชัดทุกสัดส่วน หากเป็นมนุษย์มันคงเป็นหนุ่มฮอทประจำโรงเรียน
“นายชื่ออะไร?” ชายหัวโล้นไม่รู้สึกแปลกใจใดๆทั้งสิ้น เขากลับถามแค่ชื่อของเด็กหนุ่ม
“เดน ผมชื่อ เดน จอห์น ดู” เด็กหนุ่มตอบชายหัวโล้นไปอย่างใสซื่อ เขาถูกชายหัวโล้นส่งรอยยิ้มแปลกๆให้ก่อนที่จะ...
“Magus!” สิ้นเสียงของชายหัวโล้น ร่างพลังงานของเขาชูไม้เท้าขึ้นเหนือศีรษะก่อนที่มันจะเปล่งแสงเจิดจ้าสีส้มออกมาอีกครั้ง
“Madalyegiza!!” เดนพูดชื่อบางอย่างด้วยสัญชาตญาณทันที ก่อนที่แรงระเบิดจะกระทบกับตัวเขาจนกระเด็นออกไปนอกพิพิธภัณฑ์ โชคดีที่ร่างพลังงานของเขาหุ้มร่างเอาไว้อีกทีจึงไม่บาดเจ็บอะไรมากมายนัก ชายหัวโล้นลอยอยู่กลางอากาศมุ่งหน้าตรงมาที่เดน ไม้เท้าของร่างพลังงานเขาเรืองแสงสีส้มตลอดเวลา เดนตะลึงเล็กน้อยกับมุขเหาะเหินเดินอากาศของชายหัวโล้นก่อนที่เขาจะตั้งสติแล้วรีบวิ่งหนีออกมาจากตรงนั้น
เดนวิ่งเข้าไปในสวนดอกไม้หลังพิพิธภัณฑ์ในมือของเขายังคงกำเหรียญโบราณไว้แน่น ชายหัวโล้นปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าเขาอย่างกะทันหัน เดนแถบจะเบรกฝีเท้าไม่อยู่
“Magus!” สิ้นเสียงของชายหัวโล้น ลำแสงสีส้มถูกยิงออกมาจากไม้เท้าของร่างพลังงานพุ่งตรงมาที่เดน เขารีบม้วนตัวหลบมันทันที เดนคิดอย่างเดียวตอนนี้ว่าเขาต้องตั้งสติและต้องสู้กลับ เพราะถ้าหนีคงหนีไม่รอดแน่
“Madalyegiza!” สิ้นเสียงของเดนร่างพลังงานของเขาปรากฏกายอีกครั้ง ทั้งสองคนเปิดศึกกันด้วยร่างพลังงาน Madalyegiza เข้าต่อสู้กับ Magus ด้วยมือเปล่า โดยที่ Magus แค่ชูไม้เท้าขึ้นบาเรียพลังงานประกายส้มสามารถป้องกันการโจมตีแบบโต้งๆของ Madalyegiza ได้จนหมดสิ้น มันฟาดไม้เท้าไปที่ Madalyegiza อย่างจัง จังหวะนี้เดนแอบวิ่งอ้อมไปที่ด้านหลังของชายหัวโล้นโดยที่เขาไม่รู้ตัว Madalyegiza โต้กลับด้วยการจู่โจมระยะประชิดเช่นเดิม แต่ก็ถูกบาเรียประกายส้มของ Magus สกัดไว้ได้หมด Magus เลือกใช้มุขเดิมบ้างด้วยการฟาดไม้เท้าไปที่อีกฝ่ายแต่คราวนี้ไม่เหมือนเดิม Madalyegiza ใช้หน้าแข้งอันแข็งแรงของมันรับไว้ได้แล้วดันตัว Magus ออกไป Madalyegiza ใช้จังหวะนี้พุ่งเข้าหาอีกฝ่ายด้วยความเร็ว แต่แล้วแสงสีส้มบนยอดไม้เท้าของ Magus ก็ส่องประกาย มันทำอีกฝ่ายขยับตัวไม่ได้ Magus ขยับไม้เท้าไปทางซ้ายมือ Madalyegiza กระเด็นไปชนกับรูปปั้นในสวนดอกไม้ทันที
“ระดับของจินมันต่างกันเกินไป...” เดนสุ่มอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากชายหัวโล้นคอยดูสถานการณ์ ร่างพลังงานของทั้งคู่เริ่มต่อสู้กันอย่างดุเดือดมากขึ้นเรื่อยๆ ต่างฝ่ายต่างไม่มีใครยอมใคร Madalyegiza ถนัดการต่อสู้ระยะประชิด แต่ไม่ว่ามันจะจู่โจมได้เร็วและคมแค่ไหนก็ไม่อาจฝ่าด้านบาเรียของ Magus ไปได้เลย เดนใช้จังหวะนี้เข้าประชิดตัวชายหัวโล้นและล็อคคอเขาเอาไว้ทันที ด้วยความที่ตกใจจึงทำให้ร่างพลังงานของชายหัวโล้นหายไปในพริบตา เดนล็อคคอเขาไว้แน่นจนแทบจะหักคอเขาได้ ชายหัวโล้นพยายามดิ้นแต่เขาไม่ถนัดการต่อสู้ระยะประชิดจึงทำได้แค่ก่ายมือทั้งสองข้างไปเรื่อยๆ ชัยชนะกำลังจะเป็นของเดนแล้วถ้านัยน์ตาของชายหัวโล้นไม่เรืองแสงสีส้มก่อนที่พลังงานบางอย่างจะกระแทกเดนออกไปจากตัวของเขา
“รู้ไหมว่าจินนั้นเกิดขึ้นมาตั้งแต่เมื่อไหร่?” ชายหัวโล้นหันไปถามเดน ตาของเขายังคงเรืองแสง
“เอิ่ม... ไม่รู้สิ หลายร้อยปีแล้วมั่ง” เดนตอบกลับไป เขานอนกองอยู่ที่พื้น รู้สึกเจ็บตรงซี่โครงด้านซ้าย
“หมื่นปี ...มนุษย์ทุกเชื้อชาติมักมีความเชื่อเรื่องวิญญาณ สวรรค์ นรก ภูตผีปีศาจ ทั้งหมดนี้มันคือจิน ส่งเหรียญนั่นมาให้ฉันซะ เราจะมาหาคำตอบเรื่องนี้ด้วยกัน” ชายหัวโล้นยื่นข้อเสนอ
“แต่ผมหยิบมันได้ก่อนคุณ มันก็ต้องเป็นของผมสิ” เดนจงใจกวนประสาท ทั้งที่ตัวเองแทบจะลุกไม่ไหว
ชายหัวโล้นแค่ยิ้มมุมปาก “Magus!” ร่างพลังงานปรากฏตัวขึ้นข้างกายเขา แสงในตาเขาหายไปกลายเป็นแสงเจิดจ้าสีส้มบนยอดไม้เท้าของ Magus แทน มันยิงลำแสงมาที่เดนโดยไม่ลังเลเลยสักนิด
“ฟริ้ง!!” โล่พลังงานสีเขียวที่มีอักขระโบราณปรากฏขึ้นป้องกันลำแสงของ Magus ได้ทั้งหมด ไม่นานนักโซ่ตรวนขนาดใหญ่สี่เส้นโผล่ออกมาจากโล่สีเขียว มันเคลื่อนตัวเหมือนกับอสรพิษเข้าโอบรัดร่างของเหยื่ออย่างรวดเร็ว ร่างพลังงานของชายหัวโล้นสลายไปอีกครั้ง
“เดร็ก ซูชี หนึ่งในผู้นำของเหล่าพันธมิตร คุณมีหมายจับโทษฐานเป็นอาชญากร ก่อวินาศกรรมสร้างความสูญเสียให้กับประชาชน คุณยังเป็นผู้ต้องสงสัยคดีทำร้ายผู้อื่นจนถึงแก่ชีวิต รวมไปถึงควบคุมจินและครอบครองจินอย่างผิดกฎหมาย ยอมแพ้ซะโทษหนักจะได้เป็นเบา” หญิงสาวสวมชุดสูทลายทาง หน้าตาสวยหวาน ดวงตากลมโต ขนตาดกและงอนได้ทรง ผมสั้นปะบ่าไฮไลท์สีน้ำตาล ตัวเล็กแต่ไม่ถึงกับเตี้ย ปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับร่างพลังงานข้างกายเธอ มันยื่นมือทั้งสองข้างออกมาเพื่อควบคุมพลังงาน มันมีลักษณะคล้ายภูติในนิทานปรัมปราของเด็ก ร่างกายของมันเป็นสีเขียว ผมยาวถึงกลางหลัง ตาชั้นเดียว ดวงตากลมโต มันมีปีก 2 คู่แผ่สยายสวยงามอยู่ที่หลังของมัน ลำตัวสูงพอๆกับร่างทรงของมัน
“ฉันชื่อว่า เลโกน่า วีลา เจ้าหน้าที่พิเศษจาก JUC สังกัด CSD” หญิงสาวแนะนำตัวเอง
“55555 ทำงานให้กับ CSD อย่างนั้นเหรอ!” เดร็กหัวเราะออกมา น้ำเสียงของเขาดูสมเพศหญิงสาวหน้าหวานมาก แม้ว่าตอนนี้สภาพของเขาจะน่าสมเพศมากกว่าเธอก็ตาม
“อีกเดี๋ยวพวกเจ้าหน้าที่ก็จะมาแล้ว คุณอยู่เฉยๆอย่าขัดขืนดีกว่านะ” เลโกน่าพูดกับเดร็ก
“ไอ้พวกทรยศเผ่าพันธุ์ ยอมเป็นหมารับใช้ให้กับไอ้พวกรัฐบาล!” สิ้นเสียงของเดร็กแววตาเขาเปล่งประกายสีส้มเจิดจ้า มันระเบิดพลังงานออกมาทำให้โซ่ตรวนพลังงานสีเขียวฉีกขาดราวกับเศษผ้าทันที เดร็กลอยตัวขึ้นไปอยู่บนอากาศ Magus ปรากฏตัวข้างกายเขาอีกครั้ง
“Magus!” สิ้นเสียงของเขาไม้เท้าของมันก็มีแสงเจิดจ้าสีส้มขึ้นมาทันที
“Zelena!” เลโกน่าพูดชื่อพลังงานของเธอบ้าง ที่พื้นใต้ลำตัวของเดร็กขณะที่เขาลอยอยู่กลางอากาศเกิดเป็นอักขระโบราณสีเขียว ก่อนที่มันจะส่งเส้นพลังงานพุ่งออกไปรัดตรึงร่างของเดร็กไว้อีกครั้ง เดร็กทิ้งดิ่งลงไปที่พื้นและนั่งคุกเข่า เส้นพลังงานสีเขียวรัดเขาแน่นกว่าโซ่ตรวนตอนแรก ร่างพลังงานของเขาค่อยๆสลายหายไป
“Magus!Magus! Magus!!” เดร็กพยายามจะเรียกให้มันออกมา แต่กลับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“อย่าพยายามเลย Zelena ของฉันเธอสลายอำนาจของพวกเดียวกันได้” เลโกน่าเท้าเอวยิ้มที่มุมปาก ดูน่ารักดี
“เป็นยังไงบ้าง แล้วข่าวที่ออกไปเรียบร้อยดีไหม?” โคล่าพร้อมกับคู่หูชายวัยกลางคนของเธอเดินเข้ามาถามสาวหน้าหวาน เธอกำลังเฝ้าดูนักโทษคนใหม่ถูกกักขังด้วยห้องขังชนิดพิเศษ ในศูนย์บัญชาการใหญ่ของ Crime Suppression Division (CSD) ที่ที่อันตรายที่สุดสำหรับผู้ใช้จินทุกคน
“ก็เรียบร้อยดี ผอ.ส่งทีมไปจัดการเรื่องข่าวเรียบร้อยแล้ว คงไม่มีปัญหาอะไรอีก ถ้าหลุดไปเรื่องใหญ่แน่ๆ ท่านนายกคงไม่ชอบใจเท่าไหร่ แล้วคุณสองคนหละเป็นยังไง ได้ข่าวว่าสองพี่น้องจัดการยากกว่าที่คิดเหรอ?” เลโกน่าถามกลับ
“ก็นิดหน่อยน่ะ ว่าจะมาขอความช่วยเหลือจากนักโทษของเธอหน่อย” เคมองไปที่เดร็กในห้องขัง
“ตามสบายเลย แล้ว 0935 หละเป็นยังไงบ้าง ฉันว่าเธอดูโอเคดีนะ” เลโกน่าถามถึงหญิงสาวตาสีฟ้าแสนเย็นชาคนนั้น
“รวมๆแล้วก็เรียบร้อยดี เหลือแต่ปรับแต่งแก้ไขทางการปลูกฝังความคิดนิดหน่อย อีกไม่นานเธอก็จะสมบูรณ์แน่นอน” โคล่าตอบเธอ
“ดีแล้วหละ ฉันต้องการให้พร้อมปฏิบัติการทันที ไม่ใช่แค่เธอนะ แต่ทั้งสี่คน ...เอาแบบนี้ดีไหม พวกคุณสองคนจัดการเรื่องโครงการ ฉันจะรับช่วงต่อเรื่องสองพี่น้องเอง” เลโกน่าส่งยิ้มให้เจ้าหน้าที่ทั้งสองคนก่อนที่จะเดินจากออกมา
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ