GHOST

13

                ค่ำคืนนี้หนุ่มสาวคู่หนึ่งเดินโอบกอดกัน พวกเขายิ้มและมีความสุข ฝ่ายหญิงขำมุขตลกต่างๆของฝ่ายชาย ทั้งสองคนเดินผ่านทางตรอกถนนแห่งหนึ่งท่ามกลางแสงสีในเมืองใหญ่ ขณะเดียวกันหญิงสาวหันไปมองข้างทางและด้วยความบังเอิญสายตาของเธอดันจดจ่องไปที่เงาของอะไรบางอย่าง มันค่อยๆเดินออกมาจากมุมมืดในตรอกถนนอย่างช้าๆด้วยท่าทางโซซัดโซเซ หญิงสาวกระตุกแขนเสื้อให้แฟนหนุ่มของเธอหยุดเดินและหันไปมองในทิศทางเดียวกันกับเธอ เงานั้นค่อยๆเดินมาใกล้พวกเขามากขึ้นเรื่อยๆ ใกล้พอที่แสงไฟจากริมถนนจะส่องไปถึงและเผยให้เห็นใบหน้าแสนอิดโรยเปื้อนเลือดของหนุ่มหล่อหน้าตี๋ ย้อมผมสีสว่าง เสื้อผ้ามอมแมม เขาเดินอย่างช้าๆจนมาถึงหน้าตรอกถนนในที่สุด และด้วยความหวังดีของคู่รักทั้งสองนั้น

“ให้ช่วยอะไรไหมคะ?” หญิงสาวเอ่ยถาม หนุ่มตี๋เดินผ่านพวกเขาไปเฉยๆโดยที่ไม่โต้ตอบอะไร เขาเดินไปเรื่อยๆตามทางถนนเส้นทองหล่อ ย่านที่ไม่มีวันหลับใหลอีกหนึ่งสถานที่ของเมืองหลวง คราบเลือดบนใบหน้าของเขาที่เกิดจากบาดแผลบนศีรษะสร้างความตื่นตระหนกให้กับผู้คนที่เดินผ่านเป็นระยะๆ หนุ่มตี๋ยังคงเดินไปเรื่อยๆ เขาเพิ่งจะหนีตายมาจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ในหัวของเขาคือต้องหนีไปให้ไกลที่สุดแต่แล้ว

“นายของเราต้องการพบแก” ชายฉกรรจ์ห้าคนสวมใส่เสื้อผ้าสีสันปรากฏตัวขึ้นล้อมหนุ่มตี๋เอาไว้และหนึ่งในคนเหล่านั้นพูดกับหนุ่มตี๋ เขาจึงหันไปมองหน้าชายฉกรรจ์คนนั้นที่พูดกับเขา

“ใคร?” หนุ่มตี๋ถาม

“เชิญ” ชายฉกรรจ์คนที่คุยด้วยยกแขนแบมือไปทางขวาของเขาบอกเป็นสัญลักษณ์ให้เดินเลี้ยว

               หนุ่มตี๋เดินตามเหล่าชายฉกรรจ์เข้ามาในตึกจนถึงชั้นบนสุดและเข้ามาในห้องทำงานของใครบางคน “สวัสดีชื่อชินหนานใช่มะ?” เสียงแหลมๆมีจริตของเกย์คนหนึ่ง รูปหน้าเรียวสวยเห็นโหนกแก้มชัดเจน ขนตาหนาราวกับปีกนก แต่งหน้า แต่งตัวด้วยเสื้อผ้าสีแดงสลับเขียว เซ็ทผมสั้นสีบลอนด์เขียวให้ขึ้นมาเป็นทรงสวยงาม เกย์สาวนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานและถามเขา หนุ่มตี๋ยังคงยืนนิ่งไม่โต้ตอบใดๆ

“ฉันชื่อ โลเดอร์ พลาน” เกย์สาวยิ้มหวานก่อนที่จะพูดต่อ

“แก๊งค์หงส์เพลิง” ในที่สุดหนุ่มตี๋ก็ยอมพูด

“555 รู้จักใช่มะ ถ้าอย่างนั้นก็ต้องรู้ด้วยสิว่าฉันอยู่ฝ่ายเดียวกับพวกพันธมิตร” เกย์สาวเท้าแขนบนโต๊ะทำงานและประสานนิ้วทั้งห้าสอดสลับกันจากนั้นส่งสายตาเย้าแปลกๆใส่หนุ่มตี๋

“ต้องการอะไร?” หนุ่มตี๋ถามกลับ

“เป็นการเป็นงานดีนิ่ ฉันชอบ เอาแบบนี้แล้วกันนะ มาเป็นคนของฉัน แล้วเธอจะไม่ถูกตามล่าจากใครแม้แต่พวก CSD เพราะในทองหล่อฉันคือคนที่มีอิทธิพลมากที่สุด เป็นไง ข้อเสนอแบบนี้ดีไหมจ๊ะ?” เกย์สาวลุกขึ้นยืนเท้าแขนบนโต๊ะทำงานแทน เขายังคงส่งสายตาเย้าแปลกๆให้กับหนุ่มตี๋เรื่อยๆ และในขณะที่หนุ่มตี๋ยืนฟังสิ่งที่เกย์คนนี้กำลังพูดอยู่นั้นกลับมีเสียงของใครบางคนในหัวของเขา เสียงนั้นพูดแค่ว่า ฆ่า ฆ่า ฆ่า ต้องฆ่าให้หมด หนุ่มตี๋เริ่มกลอกตาไปมา เขาแน่ใจว่าเสียงนี้มีเพียงเขาเท่านั้นที่ได้ยิน

“ก่อนอื่นเธอก็ต้องไปอาบน้ำแล้วก็ทำแผลที่หัวด้วยนะ คงโดนมาหนักสิท่า แต่ผลงานใช้ได้เลยทีเดียว บ้าระห่ำได้ใจฉันมากก” เกย์สายยังคงพูดต่อโดยเพิ่มจริตของตนเข้าไปในประโยคช่วงท้ายทำให้ดูเป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้น หนุ่มตี๋ยังคงสนใจกับเสียงในหัวที่พยายามบอกให้เขาฆ่าและมันค่อยๆดังขึ้น ชัดเจนขึ้น

“ไหนลองเล่าให้ฟังหน่อยซิ เรื่องของโครงการ Number ..พวก CSD มันทำอะไรกับเธอบ้าง” แต่แล้วคำพูดของเกย์สาวก็สะกิดใจทำให้หนุ่มตี๋กลับมาโฟกัสที่เขาอีกครั้งหนึ่ง เสียงฆ่าในหัวของเขายังคงดังต่อเนื่อง

“ฉันได้ยินมาว่าชอบใช้คนธรรมดาเป็นหนูทดลองไม่ใช่เหรอ แล้วทำยังไงล่ะ วิธีใส่จินเข้าไปในร่างทรมานไหม ตายไปก็เยอะนิ่หนา พวกเธอสี่คนรอดมาได้ยังไง อ่อ ไม่ใช่สิ ตายไปแล้วหนึ่ง น่าเศร้าจัง หมอนั่นแข็งแกร่งดีแล้วก็ดูหล่อกว่าเธอด้วย 555” เกย์สาวพูดไปเรื่อยๆด้วยจริตของเขาโดยที่ไม่รู้เลยว่ามันเริ่มทำให้หนุ่มตี๋หงุดหงิดขึ้นมาแล้ว บวกกับเสียงในหัวที่บอกให้เขาฆ่าอยู่ตลอดเวลา มันถี่ขึ้นเรื่อยๆ

“แล้วเธอสามารถตามเพื่อนที่เหลืออีกสองคนได้ไหม รู้ไหมที่ฉันหาเธอเจอก็เพราะว่าฉันสัมผัสถึงผู้ใช้จินทุกคนในระยะของฉันได้ มีความสามารถแบบนี้หรือเปล่า ว่าไงหละ?” เกย์สาวพูดไม่หยุดและไม่สังเกตทีท่าของฝ่ายตรงข้ามแต่อย่างใด หนุ่มตี๋เริ่มกำหมัดแน่น สายตาของเขาเปลี่ยนแปลงอย่างเห็นได้ชัด พวกชายฉกรรจ์เริ่มสังเกตว่าสถานการณ์ไม่ค่อยดีจึงเริ่มขยับบ้าง ฝ่ามือของเกย์สาวห้ามพวกเขาเอาไว้ ตอนนี้เขาน่าจะรู้ตัวแล้วว่ากำลังทำให้ใครบางคนโกรธ

“เป็นอะไร 5950 รหัสเธอใช่มะ?” เกย์สาวยั่วต่อด้วยน้ำเสียงติดจริต หนุ่มตี๋โกรธมาก เสียงในหัวของเขายังคงดังก้องอยู่เรื่อยๆ มันใส่อารมณ์ในน้ำเสียงมากขึ้นและในที่สุด

“Hyshoudster!” เขาพูดชื่อบางอย่างออกมา

“ทำอะไร!” เกย์สาวเสียงแข็งใส่ สีหน้าเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว เขาเปลี่ยนเป็นท่ายืนตรง รูปร่างผอมสูง เขาน่าจะสูงกว่าชินหนาน

“ฆ่า” สิ้นคำพูดของหนุ่มตี๋ ร่างพลังงานสูงใหญ่ในชุดคลุมสีกรมท่าคล้ายพ่อมดโบราณปรากฏตัวขึ้นข้างกายเขา มันผายมือทั้งสองข้างออกอย่างรวดเร็วจนเกิดลมกระชากพัดเอาเหล่าชายฉกรรจ์กระเด็นไปติดกับผนังห้องทันที ขณะเดียวกันผนังห้องค่อยๆเปลี่ยนรูปร่างเป็นปูนเปียกดูดเอาเหล่าฉกรรจ์เข้าไปทั้งเป็นก่อนที่จะคืนสภาพกลับมาเป็นผนังห้องเช่นเดิม เกย์สาวกำลังจะขยับตัวแต่กลับถูกพื้นข้างหลังและผนังห้องใต้เท้าของเขาที่ถูกเปลี่ยนเป็นปูนเปียกดูดเข้าไปเช่นกัน

“Mechoslita!!” สิ้นเสียงของเกย์สาว ร่างพลังงานของเขาปรากฏตัวขึ้นในลักษณะพุ่มดอกไม้สีแดงสดค่อยๆบานออกเป็นร่างคล้ายหญิงสาวตัวเขียวโป๊เปลือย ทรวดทรงองเอวตามแบบฉบับหญิงสาวในฝันของผู้ชายหลายคน เส้นผมประดับไปด้วยดอกไม้เล็กๆ สีหน้าของมันโกรธเกรี้ยวพอสมควรก่อนที่จะยื่นแขนซ้ายออกมาข้างหน้า

“ตู้ม!” เพียงชั่วพริบตารากไม้ยักษ์ปริศนางอกเงยออกมาจากรอบๆห้องอย่างน่าอัศจรรย์ มันชอนไชทะลุทะลวงกระจายตัวออกเป็นจำนวนมหาศาลไปทั่วทั้งตึกอย่างรวดเร็ว สร้างความแตกตื่นให้กับผู้คนรอบๆถนนทองหล่อเป็นอย่างมากเลยทีเดียว

                ค่ำคืนนี้ในป่าแห่งหนึ่งใจกลางกรุงเทพมหานคร ชายหนุ่มหน้าตาคมเข้ม คิ้วดก ไว้เครา ผมสีดำธรรมชาติ ในชุดสบายๆสีเข้ม ยืนพิงต้นไม้คล้ายกับว่ากำลังรอคอยอะไรบางอย่าง เขากอดอกแล้วมองไปรอบๆท่ามกลางความเงียบสงบของป่าแห่งนี้ ท่ามกลางแสงจันทร์ที่สาดส่องลงมาจนกระทบกับเงาไม้ในป่า

“ฟลึบ ฟลึบ ฟลึบ” เสียงฝีเท้าของใครบางคนกำลังเดินเข้ามาใกล้เขามากขึ้นเรื่อยๆจากฝั่งตรงข้าม

“มาช้าจังเลยนะ” ชายหนุ่มพูดขึ้นเมื่อเขาเห็นใครคนนั้นเดินฝ่าดงป่าเข้ามาจนถึงจุดที่เขายืนอยู่ ปรากฏให้เห็นร่างของหญิงสาวหน้าหมวยกับผมสีดำธรรมชาติ เธอมวยผมเกล้าขึ้นไปไว้บนศีรษะ ตัวเล็กตามแบบฉบับสาวเอเชีย สวมใส่เสื้อคลุมสีแดงลายดอกไม้สะดุดตา

“ถึงนานแล้วเหรอ มอสโล?” หมวยสาวถามชายหนุ่ม เธอหยุดยืนอยู่ตรงข้ามกับเขา

“ก็สักพัก” มอสโลตอบ เขาเลิกพิงต้นไม้และเดินขึ้นหน้ามาสองก้าวยืนตรงข้ามกับเธอ

“เราทั้งคู่เป็นหลานของคุณลุงและมีสิทธิ์ที่จะได้เป็นผู้สืบทอด อย่าทำให้คุณลุงผิดหวังหละ” หมวยสาวพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง

“เธอแน่ใจนะว่าจะทำแบบนี้จริงๆ มายูริ?” กลับกันชายหนุ่มถามเธอด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน

“…เริ่มกันเถอะ” มายูรินิ่งไปสักพักก่อนที่จะตอบเขากลับ

“อืม...” มอสโลรับฟัง สีหน้าของเขาดูกังวลแปลกๆ

“Lerdemondor” หมวยสาวพูดชื่อบางอย่างก่อนที่ร่างพลังงานจะปรากฏตัวขึ้นข้างกายเธอ มันมีรูปร่างหน้าตาคล้ายกับภูติจิ๋วในตำนาน ปีกเรียวบางสองคู่จากกลางหลังของมันกระพือด้วยความเร็วเหมือนกับพวกแมลง ร่างกายของมันเปล่งแสงสีทองระยิบระยับสวยงามตามด้วยละอองสีทองห่อหุ้มรอบตัวมันอีกหนึ่งชั้น

“Chornlybol” มอสโลพูดชื่อบางอย่างบ้าง ร่างพลังงานปรากฏตัวขึ้นข้างกายของเขา มันมีรูปร่างคล้ายกับบุรุษเพศ หน้าตาน่ากลัวเหมือนกับอสูรกายในตำนาน สวมใส่ชุดเกาะทหารโบราณ มีไอสีฟ้าแผ่กระจายคละคลุ้งออกมาจากทุกซอกมุมของชุดเกาะ ร่างพลังงานทั้งสองพุ่งเข้าไปเผชิญหน้ากันและ เริ่มต้นการต่อสู้ที่ไม่ทราบสาเหตุนี้ขึ้น

                Lerdemondor เปิดเกมด้วยการบินขึ้นฟ้าและยิงละอองสีทองเป็นกลุ่มก้อนใส่ฝ่ายตรงข้ามทันที โชคดีที่ Chornlybol สามารถหลบกระสุนละอองสีทองนี้ได้ทั้งหมด ไอสีฟ้าที่แผ่ออกมาจากในชุดเกาะของมันก่อตัวขึ้นเป็นกระแสไฟฟ้ารอบๆตัวขณะที่มันเคลื่อนที่ไปเรื่อยๆ ร่างพลังงานภูติจิ๋วจึงหมุนตัวหนึ่งรอบกลางอากาศด้วยท่าทางสวยงามก่อนที่จะสะบัดละอองสีทองให้ฟุ้งกระจายไปทั่วทั้งอากาศบริเวณนั้น ร่างพลังงานทหารปีศาจจึงดีดตัวขึ้นสูงม้วนตัวกลางอากาศดิ่งลงมาด้วยความเร็วราวกับลูกบอลที่กระเด้งลงไปในสนามหญ้าเกิดเป็นคลื่นกระแสไฟฟ้าขนาดใหญ่กระจายออกไปในชั่วพริบตา แสงสีทองระยิบระยับจากละอองถูกกระแสไฟฟ้าทำลายจนหมดสิ้น Lerdemondor กระเด็นออกมาเล็กน้อยจากคลื่นกระแสไฟฟ้านั้น มันยังคงทรงตัวได้ ร่างพลังงานทั้งสองเข้าปะทะกันอย่างเอาจริงเอาจัง แสงสีฟ้าสว่างวาบตัดสลับกับแสงสีทองระยิบระยับกลางป่าอันเกิดมาจากพลังของทั้งสองตัว

“ถ้าพลาดขึ้นมานายจะขยับไม่ได้อีกเลยนะ” มายูริพูดขึ้นขณะที่ยืนดูการต่อสู้ของทั้งสองร่างพลังงาน

“กระแสไฟฟ้าก็ทำให้จินของเธอพ่ายแพ้ภายในรวดเดียวเหมือนกัน” มอสโลพูดกลับ เขามีท่าทีเหมือนไม่ได้ต้องการจะต่อสู้แต่อย่างใด มันสื่อออกมาผ่านทางแววตาอย่างชัดเจน

Lerdemondor สร้างเส้นใยที่เกิดจากละอองสีทองฟาดไปที่แก้มซ้ายของ Chornlybol จนทำให้เกิดบาดแผลขึ้นเล็กน้อย มันจึงใช้กระแสไฟฟ้าช็อตใส่ฝ่ายตรงข้ามจนกระเด็นออกไป มอสโลเช็ดเลือดซิบๆที่แก้มซ้ายอย่างช้าๆ มายูริได้แต่ยิ้มที่มุมปาก ร่างพลังงานภูติจิ๋วไม่ยอมแพ้ มันสร้างละอองสีทองไปเกาะกลุ่มรวมกันกับต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่งก่อนที่จะยกขึ้นราวกับขนนกแล้วฟาดไปที่ Chornlybol ทันที ร่างพลังงานทหารปีศาจหลบต้นไม้ทั้งต้นได้ทันท่วงที ภูติจิ๋วจึงสร้างละอองสีทองออกไปอีกหลายกลุ่มควบคุมต้นไม้หลายต้นให้ลอยขึ้นกลางอากาศและพุ่งทะยานไปข้างหน้าพร้อมๆกับมันราวกับกองเรือรบอวกาศ Chornlybol จึงรับมือด้วยการสร้างกระแสไฟฟ้าเส้นตรงหลายเส้นและขยายให้มันมีขนาดใหญ่ขึ้น จากนั้นก็ส่งมันออกไปผ่ากลางเหล่าต้นไม้ได้ทั้งหมด ร่างพลังงานทั้งสองเข้าปะทะกันอีกครั้งอย่างดุเดือด ในที่สุด Chornlybol ก็สามารถปล่อยกระแสไฟฟ้าช็อตใส่ศีรษะของ Lerdemondor ได้สำเร็จ มันล้มลงกับพื้นทันที

“โอ๊ยยยย!” หมวยสาวกรีดร้องขึ้นมาด้วยความเจ็บปวดแต่เธอยังไม่ยอมแพ้

“Lerdemondor!” สิ้นเสียงของเธอ ร่างพลังงานภูติจิ๋วได้ปลดปล่อยละอองสีทองจำนวนมากจนสว่างไสวจากนั้นมันก็ฟื้นกลับมาได้อย่างปาฏิหาริย์ Chornlybol จึงสร้างดาบสายฟ้าขึ้นมาที่แขนขวาก่อนที่จะพุ่งเข้าใส่ฝั่งตรงข้าม Lerdemondor ตั้งรับด้วยการกระจายละอองสีทองออกมารอบตัวต่อต้านดาบสายฟ้าของอีกฝ่าย ละอองสีทองเริ่มซึมเข้าไปที่กลางหลังของร่างพลังงานทหารปีศาจ มันจึงใช้ขาขวาถีบร่างพลังงานภูติจิ๋วให้กระเด็นออกไปก่อนที่มันจะล้มลงจนขยับไม่ได้เพราะอาการชา Lerdemondor ได้โอกาสจึงควบคุมให้ละอองสีทองห่อหุ้มตัวของ Chornlybol เอาไว้จากนั้นก็ยกร่างของอีกฝ่ายขึ้นอย่างง่ายดายแล้วเหวี่ยงไปทางซ้ายสุดแรงเกิด Chornlybol กระเด็นลงไปกองกับพื้นโดยที่ขยับตัวไม่ได้เลยสักนิด

“Chornlybol!” สิ้นเสียงของมอสโล ร่างพลังงานทหารปีศาจดีดตัวขึ้นมาได้อีกครั้งด้วยกระแสไฟฟ้าที่วิ่งพล่านอยู่รอบตัวของมัน ก่อนหน้านี้มอสโลล้มลงไปกับพื้นเพราะอาการชาที่กระดูกสันหลังฉับพลันเช่นกัน Lerdemondor จึงใช้ละอองสีทองเข้าควบคุมซากต้นไม้ให้ลอยขึ้นและพุ่งเข้าใส่ฝ่ายตรงข้ามทันที Chornlybol จึงดีดด้วยเองให้เร็วขึ้นด้วยกระแสไฟฟ้าเข้าปะทะกับซากต้นไม้และทำลายมันได้ในที่สุด Lerdemondor ใช้จังหวะนี้บินโฉบเข้าใกล้อีกฝ่ายจากนั้นก็ใช้ละอองสีทองแทรกซึมเข้าไปในร่างกายของ Chornlybol มอสโลล้มลงไปกองกับพื้นเพราะขยับเขยื้อนไม่ได้ มายูริยิ้มให้กับชัยชนะในกำมือของเธอแล้วตอนนี้ Chornlybol พยายามฝืนตัวเองเค้นกระแสไฟฟ้าทั้งหมดต่อต้านละอองสีทองของร่างพลังงานภูติจิ๋วจนเกิดเป็นแรงระเบิดทำให้ Lerdemondor กระเด็นกลิ้งลงไปนอนกองกับพื้นแทน ชายหนุ่มสามารถลุกขึ้นยืนได้อีกครั้ง

                หมวยสาวไม่ยอมแพ้เธอหันไปมองร่างพลังงานของเธอก่อนที่ Lerdemondor จะใช้ละอองสีทองควบคุมต้นไม้ข้างๆ Chornlybol ให้พุ่งเข้าใส่ ร่างพลังงานทหารปีศาจหลบได้ทันอีกครั้งตามสัญชาตญาณ Lerdemondor จึงปล่อยละอองสีทองเป็นกลุ่มก้อนเข้าใส่อีกครั้ง Chornlybol ต้านไว้ได้ทั้งหมดด้วยกระแสไฟฟ้าแต่มันกลับถูกต้นไม้ที่ลอยกลับมาอีกทีกระแทกเข้าใส่จนกระเด็นล้มลงไป Lerdemondor รุกต่อเนื่องด้วยการสร้างละอองสีทองไว้ที่ฝ่ามือทั้งสองของมันจากนั้นพุ่งตัวเข้าใส่ฝั่งตรงข้ามทันที Chornlybol รับมือกับการต่อสู้ระยะประชิดครั้งนี้ไม่ให้โดนฝ่ามือละอองสีทองเป็นอันขาด มันรอโอกาสที่อีกฝ่ายเปิดช่องโหว่จากนั้นก็ช็อตกระแสไฟฟ้าใส่ขาซ้ายของภูติจิ๋ว มายูริปวดฉับพลันที่ขาข้างซ้ายอย่างรุนแรงเธอแสดงสีหน้าออกมาจากชัดเจน Chornlybol รีบซ้ำด้วยการปล่อยระเบิดคลื่นไฟฟ้าใส่ Lerdemondor จนกระเด็นออกไป ร่างพลังงานภูติจิ๋วไม่ยอมแพ้ มันยังคงควบคุมละอองสีทองบนฝ่ามือทั้งสองให้ต่อสู้อีกครั้ง Chornlybol เริ่มจับทางได้จึงใช้กระแสไฟฟ้าช็อตไปที่ฝ่ามือทั้งสองข้างของภูติจิ๋ว จากนั้นก็ปล่อยกระแสไฟฟ้าที่กลางลำตัวของมันใส่ Lerdemondor จนกระเด็นออกไปอีกรอบ

“Lerdemondor!!” หมวยสาวลุกขึ้นยืนและโมโหสุดขีด เธอตระโกนลั่น ร่างพลังภูติจิ๋วตอบรับเสียงนั้นมันทุ่มสุดตัวด้วยการใช้ละอองสีทองกระจายไปทั่วทุกบริเวณแล้วบังคับให้หมุนเป็นพายุโถมเข้าใส่ฝั่งตรงข้ามอย่างหนักหน่วง ทำให้ Chornlybol ตกอยู่ในท่ามกลางพายุละอองสีทองอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เมื่อมันเริ่มทรงตัวได้มันจึงระเบิดกระแสไฟฟ้าออกมาจากรอบตัวของมันทุกทิศทางและพุ่งเข้าใส่ร่างพลังงานภูติจิ๋วด้วยความเร็ว การต่อสู้ยังคงดำเนินต่อไป