หอมดิน กลิ่นดาว

หลังจากที่จีน่าได้เห็นภาพบาดตาบาดใจที่คนรักของตัวเองกำลังจะโน้มใบหน้าเข้มๆไปจูบกับผู้ชายอีกคน  เธอก็ตกใจอย่างมากไม่คิดเลยว่าชีวิตของตัวเองต้องมาเจออะไรแบบนี้  ปากสั่นหน้าซีด  ความรู้สึกมันด้านชาไปทั้งตัว ตอนนี้เธอสับสนไปหมดไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไรดี  เธอรวบรวมความกล้าทั้งหมดเปล่งคำพูดออกไปทันที

“ดิน !   จีน่าไม่คิดเลยว่า  จะต้องมาเจออะไรทุเรศๆแบบนี้”

ปากบางสีแดงเพลิง ลั่นคำพูดออกมาพร้อมกับมือที่กำแน่นเข้าหากันเพื่อจะบังคับอารมณ์โมโห ปนโกรธเอาไว้ให้ได้ จากนั้นเธอก็หันหลังรีบเดินออกจากจุดที่เห็นภาพบาดตาบาดใจเมื่อสักครู่ทันที  เธอบอกตัวเองว่าจะไม่ขอทนอยู่กับคนผิดเพศอย่างภูดินอีกต่อไป

“จีน่า   ฟังผมก่อนนะครับ”

ภูดิน  รีบปล่อยมือออกจากดาวฤกษ์ทันที  จากนั้นเขาก็รีบวิ่งตามหญิงสาวคนรักไปทันที

“จีน่า  ฟังผมก่อน  จีน่า”

ภูดินรีบวิ่งมาคว้าแขนของหญิงคนรักเอาไว้ได้ทัน  หลังจากที่เธอวิ่งออกมาได้สักระยะ

“จีน่า   ฟังผมก่อนนะครับ”

“ไหนคุณบอกว่า  จะมาคุยกับน้องชายข้างบ้านของคุณให้ช่วยพูดเปิดทางเรื่องของเราไงค่ะ  แต่นี้มันคืออะไร  ตอบมาสิค่ะดิน  จีน่าถาม  ตอบมาสิค่ะ คุณทำแบบนี้มันหมายความว่ายังไง?”

หญิงสาวพ่นคำพูดออกมาปนน้ำตา  พร้อมทั้งใช้ฝ่ามือบางๆตบตีอีกฝ่ายให้สาสมกับการที่ต้องมาเจ็บช้ำน้ำใจในการกระทำของคนรักแบบนี้

“ก็ผมกำลังคุยอยู่นี้ไงจีน่า  คุณใจเย็นๆก่อนนะ”

ภูดินปล่อยให้อีกฝ่ายทุบเข้ากับอกและใบหน้าของตนอย่างเต็มใจ  เข้าทนไม่ได้ที่ต้องมาเห็นน้ำตาผู้หญิงคนรักที่ต้องมาเสียใจจากการกระทำของตัวเอง  เขาก็ไม่เข้าใจความรู้สึกของตัวเองในตอนนี้เช่นกัน  ว่าเขาทำบ้าอะไรลงไปแบบนั้น

“ใจเย็นหรือค่ะ? คุณพูดออกมาได้ยังไง  คุณจะให้จีน่าใจเย็นกับเรื่องบ้าๆแบบนี้เหรอค่ะดิน มาถึงขนาดนี้แล้ว คุณกำลังจูบกับผู้ชาย  คุณยังจะให้จีน่าใจเย็นได้อีกเหรอ?”

หญิงสาวร้องตะโกนถามออกมาพร้อมกับน้ำตาแห่งความเสียใจที่มันไหลล้นท่วมใบหน้างามๆ

“จีน่า  มันไม่ได้เป็นอย่างที่คุณคิดนะ”

“ไม่ได้เป็นอย่างที่จีน่าคิด  แล้วที่คุณกำลังกอดจูบกันอยู่นี้มันคืออะไรค่ะดิน?  อย่าบอกน่ะว่าจีน่าตาฝาดไปเอง”

“มันไม่ได้เป็นอย่างที่จีน่ากำลังเข้าใจนะครับ  จีน่าใจเย็นๆฟังผมก่อนนะครับ”

ภูดินพยามอธิบายให้หญิงสาวคนรักฟัง  แต่อีกใจเขาก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมถึงได้ทำแบบนั้นกับดาวฤกษ์  มันเกิดอะไรขึ้นกับเขา?

“จีน่าเห็นกับสองตาตัวเอง  คุณยังกล้าปฏิเสธได้อีกเหรอค่ะ  จีน่าโง่เองค่ะ  โง่ที่หลงเชื่อคำพูดของคุณ  ที่แท้  คุณมันก็พวกผิดเพศ”

หญิงสาวระเบิดความโกรธออกมาทันที  ที่ได้ยินชายคนรักพูดออกมาแบบนั้น

“จีน่า”

ภูดิน  นิ่งอึ้งไปชั่วขณะ  เขาไม่คิดว่าจะได้ยินคำพูดแบบนี้จากหญิงคนรัก  เพราะที่ผ่านมาเขาไม่เคยเหลวไหลไปกับใครเลย  จะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายเขาก็ไม่เคยจะสนใจ  นอกจากจีน่าเพียงคนเดียว  แต่วันนี้เขาก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม  เขาถึงได้ทำอย่างนั้นกับดาวฤกษ์

“ทำไมค่ะ  อึ้ง  หรือตกใจค่ะ  ที่จีน่ารู้ความจริง  ที่ผ่านมาคุณคบกับจีน่าเพื่อปิดบังรสนิยมของตัวเอง  คนอย่างคุณมันโหดร้ายที่สุดเลย คุณมันใจร้าย”

“จีน่า  ไปกันใหญ่แล้ว   ที่คุณเห็นเมื่อกี้  มันไม่ได้เป็นอย่างที่คุณกำลังเข้าใจนะ ผมก็เออ  ก็แค่ ผม...”

ภูดินพยายามนึกหาคำพูดที่เหมาะสมมาอธิบายให้หญิงคนรักฟัง  แต่เขาก็ยังไม่ทันได้พูดอะไรต่อสาวคนรัก  เธอก็ระเบิดอารมณ์เข้าใส่อีกฝ่ายทันที

“มาถึงขนาดนี้แล้ว  คุณยังคิดจะปิดบังจีน่าอีกเหรอค่ะดิน  คุณนี้มันหน้าตัวเมียชัดๆ”

“จีน่า   ที่ผ่านมามันไม่ได้พิสูจน์เลยเหรอ  ว่าผมรักคุณคนเดียว ผมมีแค่คุณเพียงคนเดียว”

“ก็เพราะที่ผ่านมาจีน่าเชื่อใจไงค่ะ  จีน่าถึงได้โง่  หลงเชื่อในพฤติกรรมของคุณมาตลอด  ที่แท้ คุณมันก็พวกผิดเพศ หลงรักผู้ชายข้างบ้าน”

“จีน่า  ผมกับฤกษ์เราไม่ได้เป็นอะไรกัน  เราเป็นแค่เพื่อนบ้านกันเท่านั้นเอง  คุณใจเย็นๆก่อนนะ”

“ไม่ยงไม่เย็นมันแล้วค่ะดิน   คุณบอกว่าจะหาทางให้ความรักของเราสมหวัง คุณบอกจะให้น้องชายข้างบ้านช่วยเรา แต่นี้คุณกลับมาเล่นบ้าอะไรกับไอ้ผู้ชายข้างบ้าน ไอ้น้องชายหน้าขาวคนนั้น  ทุเรศสิ้นดี  พอกันดี   จบกันเสียที  จีน่าสะอิดสะเอียน”

“จีน่า   คุณใจเย็นๆก่อนนะ  ฟังผมอธิบายก่อนนะครับคนดี”

“ไม่ค่ะดิน  จีน่าได้รู้ธาตุแท้ของคุณแล้ว  นี้ใช่ไหม  ตลอดเวลาที่คุณมาเรียนที่กรุงเทพแล้วไม่ยอมกลับบ้านนอก  เพราะคุณอยากหนีใจตัวเองใช่ไหม?  อยากหนีความต้องการของคุณใช่ไหมค่ะดิน”

“จีน่า!”

“มิน่าละคุณถึง   ไม่เคยเด็ดขาดอะไรสักที  ก็เพราะคุณเป็นแบบนี้ไง  มาเจอกันอีกที  ถ่ายไฟเก่ามันเลยคุกรุ่นขึ้นมาทันที คงจะลืมกันไม่ลงใช่ไหม”

ภูดินยืนฟังคำต่อว่าของหญิงสาวคนรักด้วยความเสียใจที่เป็นต้นเหตุให้เธอต้องมีน้ำตา  เขาจึงตัดสินใจ จะปล่อยให้หญิงสาวใจเย็นลงกว่านี้ก่อน

“เอาเถอะจีน่า  ตอนนี้ผมพูดอะไรออกไปคุณคงไม่เชื่อ  เอาไว้ให้คุณใจเย็นลงกว่านี้ก่อนแล้วเราค่อยมาคุยกันน่ะ”

“ไม่ค่ะ  จีน่าจะกลับกรุงเทพ   แล้วเรื่องของเราก็ขอให้มันจบลงเพียงแค่นี้ก็แล้วกัน”

“จีน่า  คุณยังโกรธผมอยู่ผมเข้าใจ  แต่เรื่องมันไมได้เป็นอย่างที่คุณเข้าใจนะ  ผมกับฤกษ์เราไม่ได้เป็นอะไรกัน  แล้วเราก็ไม่เคยมีอะไรกันด้วย”

“พอเถอะค่ะดิน  พอได้แล้ว  จีน่ามองตาคุณจีน่าก็รู้แล้ว  ว่าคุณคิดอะไรกับเด็กข้างบ้านคนนั้น”

“คือผม....”

“พอ   ไม่ต้องพูด   จีน่าเข้าใจดี   ขอบคุณสำหรับทุกอย่างที่ผ่านมา   จากนี้เป็นต้นไป  ขอให้เราอย่าได้พบกันอีกเลย   ลาก่อนค่ะดิน”

หญิงสาวพูดเสร็จก็สะบัดมือออกจากการเกาะกุมมือของฝ่ายชาย  พร้อมกับก้าวขึ้นรถยนต์แล้วขับออกไปทันที  คงปล่อยทิ้งไว้เพียงแค่ความทรงจำของตัวเองและภูดินเท่านั้น

“พี่ดิน   ให้ฤกษ์ช่วยพูดกับพี่จีน่าให้ไหมครับ”

ดาวฤกษ์เดินมาถามภูดิน  หลังจากที่เขายืนดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมดแล้ว  ก็เริ่มเข้าใจในความรู้สึกของภูดิน  เขาเห็นใจและอยากช่วยให้ชายหนุ่มสมหวังในความรัก

“สมใจฤกษ์แล้วใช่มั้ย”

ภูดินหันมาตวาดระเบิดอารมณ์ใส่ดาวฤกษ์ทันที  ที่เข้าเอ่ยคำพูดที่จะช่วยเหลือตนเอง

“พี่ดิน!  ทำไมพี่ถึงพูดแบบนี้ครับ  เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นวันนี้  ฤกษ์ก็ไม่ได้เป็นคนเริ่มนะครับ”

“ก็ไม่ใช่เพราะฤกษ์หรอ  ความรักของพี่ถึงได้พังแบบนี้  ฤกษ์มาปั่นหัวพี่  ทำให้พี่ก่อเรื่องบ้าๆแบบนี้ไง”

“พี่ดิน”

“สาใจแล้วใช่ไหม  พอใจแล้วใช่ไหม  ที่พังความรักของพี่ได้”

“มันไม่ได้เป็นอย่างที่พี่ดินคิดนะ  ฤกษ์ก็เสียใจ ที่เหตุการณ์มันเป็นแบบนี้”

“ไม่ต้องมาตีหน้าเศร้า  เล่าความเท็จ พี่ไม่ชอบคนตอแหล”

“พี่ดิน”

ดาวฤกษ์ทุทานออกมาด้วยความเสียใจ  พร้อมกับหยดน้ำใสๆก็เริ่มเอ่อล้นออกมาจากดวงตาคู่สวนนั้น

“ทำไม  ?  พี่พูดแค่นี้ทำเป็นจะตายเลยเหรอ?  ถ้าไม่ใช่เพราะฤกษ์  จีน่าเขาจะรู้ไหมว่า  เรากับพี่มาที่นี้กัน”

“ฤกษ์ไม่ได้บอกใครเลย  ฤกษ์ไม่รู้เรื่อง  ว่าพี่จีน่าเขารู้ได้ยังไงว่าเรามาที่ฝายเก็บน้ำ”

“พอ  ไม่ต้องมาแกล้งเป็นคนใสซื่อเลยฤกษ์ เรื่องนี้อย่ามาหลอกพี่เสียให้ยาก”

“พี่ดิน  ฤกษ์ไม่รู้จริงๆ  ฤกษ์ไม่ได้บอกใครเลย แถมฤกษ์ก็ไม่รู้ด้วยซ้ำ”

“ฤกษ์จะโยนความผิดให้คนอื่นใช่ไหม   ตัวเองทำแท้ๆยังกล้าปฏิเสธอีก  มียางอายด้วยฤกษ์  ถึงแม้ว่าฤกษ์จะทำให้พี่กับจีน่าเลิกกันได้  แต่ฤกษ์ก็ไม่มีวันได้ใจพี่ไปหรอก”

ชายหนุ่มพูดเสร็จก็หันหลังเดินกลับไปยังศาลาเอนกประสงค์ของฝ่ายเก็บน้ำ  ซึ่งตอนนี้ทั้งผู้ใหญ่ ผู้นำหมู่บ้าน นายกอบต.ได้มารอประชุมเป็นที่เรียนร้อยแล้ว  เขาปล่อยให้ดาวฤกษ์ยืนจมอยู่กับความเสียใจเพียงคนเดียวท่ามกลางความมืดที่ค่อยๆปกคลุมเข้ามา  สายลมอ่อนๆพัดมาปะทะร่างกายของดาวฤกษ์  แต่ความเย็นนั้นก็ไม่ได้ช่วยให้ความรู้สึกของเขาดีขึ้นมาได้เลย  ยิ่งกลับทำให้มันแย่ลงเข้าไปอีก  ดาวฤกษ์ถึงกับเข่าทรุดทันทีเมื่อความเสียใจถาถมเข้าใส่  เขายอมรับว่าได้รับปากมารดาของภูดินในการกีดกันความรักของทั้งสองจริง  แต่เหตุการณ์ในครั้งนี้เขาไม่ได้รู้เรื่องอะไรด้วยเลย  แต่ทำไมภูดินถึงได้คิดว่าเขาเป็นคนวางแผนทั้งหมด

**แค่อยากขอถามเธอสักที ว่าลูกผู้ชายเค้าทำอย่างนี้ ก็ได้เหรอ

อยากจะถามอะไรสักอย่าง ก่อนที่สองเราจะต้องแยกทาง

ต้นเหตุมันเหมือนว่าทุกๆอย่าง ฉันนั้นทำมันพัง ยังติดค้างอยู่ในใจฉันนี้

เธอลองถามตัวเองดีๆ ที่ผ่านมาฉันก็ยังเหมือนเดิม

เริ่มต้นฉันนั้นเป็นยังไง ฉันก็เป็นอย่างงั้น ผ่านคืนวันเธอกลับดูไม่พอใจ

จริงไหม วันนั้นเธอบอกว่ารักที่ฉันเป็นฉัน วันนี้ ไหงเธอมาบอก ว่าฉันนั้นทำให้เธอเหลือทน

ผิดที่ฉันนั้นมันไม่ดี หรือที่แท้เธอมีคนใหม่ มันเกินไปไหม ทำให้ฉันเสียใจยังไม่พอ

บอกใครๆว่าฉันมันร้าย เจ็บและอายได้ยินก็ท้อ

เลยอยากขอถามเธอสักที ว่าลูกผู้ชายเค้าทำอย่างนี้ ก็ได้เหรอ

สิ่งเดียวที่ฉันยอมรับว่าผิด คือเคยคิดว่าเธอเป็นทุกอย่าง

อยากมีเธอทุกๆเส้นทาง และมันคงเลือนราง เมื่อปลายทางเธอไม่เคยต้องการกัน

แค่อยากขอถามเธอสักที ว่าลูกผู้ชายเค้าทำอย่างนี้ ก็ได้เหรอ

อยากจะถามอะไรสักอย่าง ก่อนที่สองเราจะต้องแยกทาง

ต้นเหตุมันเหมือนว่าทุกๆอย่าง ฉันนั้นทำมันพัง ยังติดค้างอยู่ในใจฉันนี้

เธอลองถามตัวเองดีๆ ที่ผ่านมาฉันก็ยังเหมือนเดิม

เริ่มต้นฉันนั้นเป็นยังไง ฉันก็เป็นอย่างงั้น ผ่านคืนวันเธอกลับดูไม่พอใจ

จริงไหม วันนั้นเธอบอกว่ารักที่ฉันเป็นฉัน วันนี้ ไหงเธอมาบอก ว่าฉันนั้นทำให้เธอเหลือทน

ผิดที่ฉันนั้นมันไม่ดี หรือที่แท้เธอมีคนใหม่ มันเกินไปไหม ทำให้ฉันเสียใจยังไม่พอ

บอกใครๆว่าฉันมันร้าย เจ็บและอายได้ยินก็ท้อ

เลยอยากขอถามเธอสักที ว่าลูกผู้ชายเค้าทำอย่างนี้ ก็ได้เหรอ

สิ่งเดียวที่ฉันยอมรับว่าผิด คือเคยคิดว่าเธอเป็นทุกอย่าง

อยากมีเธอทุกๆเส้นทาง และมันคงเลือนราง เมื่อปลายทางเธอไม่เคยต้องการกัน**

**เพลง อย่างนี้ก็ได้เหรอ - ตั๊กแตน ชลดา**