ตำราอสูร

ไม่นานสัญญาณหมดคราบเรียนเสียงสวรรค์ของผมก็ดังขึ้นพวกผมรีบเก็บชีสแล้วเด้งตัวออกจากเก้าอี้เรียนอย่างไว
"เฮ้ยเดียวดิ สัส พวกคุณมึงจะรีบไปตายห่ากันหรอครับรอกูไปตามญาติกูมาูก่อนสิ"
ไอ้อาร์มพูดเล่นเอาพวกผมเบรกตัวเเทบไม่ทัน มันเดินไปหาเอลินเเล้วพูดคุยกับเธอด้วยภาษามือสักพัก แล้วมันก็ชี้นิ้วมาทางพวกผม เธอพยักหน้าเข้าใจเเล้วเดินตามหลังไอ้อาร์มมาทางพวกผม เธอมองพวกผมยิ้มๆ
"พวกมึงช่วยคุยหน่อยสิ กุตกอังกฤษ"     
ไอ้อาร์มพูดเเล้วเกาหัวแก้เก้อ เล่นเอาพวกผมกลั้นขำแทบไม่อยู่ฝรั่งห่าไรว่ะพูดภาษาอังกฤษไม่ได้
"ฉันพูดไทยได้คะ" เอลินพูดขึ้นมาเล่นเอาพวกผมงงเป็นไก่ตาเเตก
"อ้าววเเล้วก็ไม่บอก ให้อาร์มพูดภาษาอังกฤษจนเมื่อยมือไปหมด"
ไอ้อาร์มพูดพรางหัวเราะ
"ก็อาร์มไม่ถามเอลินนี่คะมาถึงก็ดึงมือเอลินแล้วชี้มือชี้ไม้เลย"
เธอพูดเเล้วฉีกยิ้มกว้างๆ เล่นเอาไอ้อาร์มก้มหน้างุดๆ ด้วยความอาย
"เอาเป็นว่าเอลินขอโทษเเล้วกันนะอาร์ม"
"ไม่เปนไรหรอกครับเอลินอาร์มมันไม่โกรธเอลินหรอกไอ้นี้โกรธใครเปนที่ไหน เอ็มว่าพวกเราไปหาไรกินดีกว่านี้หิวม๊ากมาก เอลินคนสวยอยากกินไรเป็นพิเศษรึเปล่าคับ"
ไอ้เอ็มพูดเเล้วเอามือลูบท้องตัวเองวนไปมาสื่อถึงความหิวของมัน แถมทำหน้าเจ้าชู้ใส่เอลินจนผมกับไอ้อาร์มหมั่นไส้ ตบหัวมัน
"ผวะ" พร้อมๆกัน สาวสวยถึงกับหลุดขำอย่างกลั้นไม่อยู่
"เอลินอบากกินอาหารอีสานคะ ไก่ย่างส้มตำ ลาบเเซ่บๆ ไม่ได้กินมานานเเล้ว"
"เอลินล้อเล่นใช่ไหมคับ" ไอ้เอ็มทำหน้าเหวอ
"ไม่คะเอลินพูดจริง"
เอลินพูดฉีกยิ้มทำตาซื่อๆ พวกผมมองหน้ากันงงๆ ไอ้อาร์ม เลยตัดบท
"เอาลาบก็ลาบครับป่ะไปกัน