ตำราอสูร

ไม่นานสัญญาณหมดคราบเรียนเสียงสวรรค์ของผมก็ดังขึ้นพวกผมรีบเก็บชีสแล้วเด้งตัวออกจากเก้าอี้เรียนอย่างไว

"เฮ้ยเดียวดิ สัส พวกคุณมึงจะรีบไปตายห่ากันหรอครับรอกูไปตามญาติกูมาูก่อนสิ"

ไอ้อาร์มพูดเล่นเอาพวกผมเบรกตัวเเทบไม่ทัน มันเดินไปหาเอลินเเล้วพูดคุยกับเธอด้วยภาษามือสักพัก แล้วมันก็ชี้นิ้วมาทางพวกผม เธอพยักหน้าเข้าใจเเล้วเดินตามหลังไอ้อาร์มมาทางพวกผม เธอมองพวกผมยิ้มๆ

"พวกมึงช่วยคุยหน่อยสิ กุตกอังกฤษ"     

ไอ้อาร์มพูดเเล้วเกาหัวแก้เก้อ เล่นเอาพวกผมกลั้นขำแทบไม่อยู่ฝรั่งห่าไรว่ะพูดภาษาอังกฤษไม่ได้

"ฉันพูดไทยได้คะ" เอลินพูดขึ้นมาเล่นเอาพวกผมงงเป็นไก่ตาเเตก

"อ้าววเเล้วก็ไม่บอก ให้อาร์มพูดภาษาอังกฤษจนเมื่อยมือไปหมด"

ไอ้อาร์มพูดพรางหัวเราะ

"ก็อาร์มไม่ถามเอลินนี่คะมาถึงก็ดึงมือเอลินแล้วชี้มือชี้ไม้เลย"

เธอพูดเเล้วฉีกยิ้มกว้างๆ เล่นเอาไอ้อาร์มก้มหน้างุดๆ ด้วยความอาย

"เอาเป็นว่าเอลินขอโทษเเล้วกันนะอาร์ม"

"ไม่เปนไรหรอกครับเอลินอาร์มมันไม่โกรธเอลินหรอกไอ้นี้โกรธใครเปนที่ไหน เอ็มว่าพวกเราไปหาไรกินดีกว่านี้หิวม๊ากมาก เอลินคนสวยอยากกินไรเป็นพิเศษรึเปล่าคับ"

ไอ้เอ็มพูดเเล้วเอามือลูบท้องตัวเองวนไปมาสื่อถึงความหิวของมัน แถมทำหน้าเจ้าชู้ใส่เอลินจนผมกับไอ้อาร์มหมั่นไส้ ตบหัวมัน

"ผวะ" พร้อมๆกัน สาวสวยถึงกับหลุดขำอย่างกลั้นไม่อยู่

"เอลินอบากกินอาหารอีสานคะ ไก่ย่างส้มตำ ลาบเเซ่บๆ ไม่ได้กินมานานเเล้ว"

"เอลินล้อเล่นใช่ไหมคับ" ไอ้เอ็มทำหน้าเหวอ

"ไม่คะเอลินพูดจริง"

เอลินพูดฉีกยิ้มทำตาซื่อๆ พวกผมมองหน้ากันงงๆ ไอ้อาร์ม เลยตัดบท

"เอาลาบก็ลาบครับป่ะไปกัน