สาป สืบ สยอง

หาว~~~~ เสียงหนึ่งตื่นขึ้นมาพร้อมกับร่างหนึ่งที่ค่อยๆลุกขึ้นจากเตียง "ไง ฉัน มิจิรุ" ตอนนี้เป็นเวลาเจ็ดโมงห้านาที ฉันค่อยๆเดินออกมาจากห้อง ไปอาบน้ำ แปลงฟัน เปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วลงไปชั้นล่างเพื่อหาอะไรกิน แต่ดูเหมือนว่าจะมีอะไรแปลกไปนิดหน่อยนะ

"พ่อแม่ไปไหนนะ"ฉันบ่นกับตัวเอง ก่อนจะหันไปเห็นกระดาษแผ่นหนึ่งที่ติดอยู่ที่ตู้เย็น

    "พ่อกับแม่จะไปทำงานที่ต่างประเทศสัก2เดือนนะ พอดีที่นู้นคนมันขาด ดูแลตัวเองดีๆนะลูก หัดทำกับข้างกินเองบ้างก็ได้เราโตแล้วนะ แล้วก็เงินสำหรับ2เดือนอยู่บนตู้เย็นนะ ใช้อย่างประหยัดๆล่ะ จากพ่อกับแม่"

"อ้าว!"ฉันอุทานขึ้นมาก็แหงล่ะคนอย่างฉันน่ะเหรอจะทำอาหารกินเองแค่เปิดแก็สยังไม่รอดเลย!!! แล้วหลังจากนั้นฉันก็ใช้ขนมปังแผ่นที่เหลืออยู่มาประทังชีวิตตัวเอง (แล้วอีขนมปังนี้ก็ชักจะเริ่มแข็งๆแล้วด้วย) แล้วรีบวิ่งออกจากบ้านไป

        และแล้วก็ถึงที่โรงเรียน เมื่อไปถึงทุกอย่างก็ดูเหมือนปกติดี เพื่อนๆทุกคนที่ไม่ได้เจอหน้ากันมานานต่างจับกลุ่มคุยกันอย่างสนุกสนาน

"มิดจี้!!!!" มีเสียงตะโกนดังขึ้นพร้อมกับร่างๆหนึ่งที่กระโดดกอดฉันจากด้านหลัง

"ว่าไงเวยเว้ย"ฉันหันไปทัก เวยเว้ยก็หันมายิ้มให้เช่นกัน

"มิดจี้!! เป็นไงบ้างไม่ได้เจอกันตั้งนานแนะ คิดถึงจังเยย"เวยเว้ยกอดฉันอีกครั้ง

"จ้ะๆ"ฉันตบหลังเธอเบาๆเป็นเชิงให้เธอปล่อยมือแล้วกลับไปนั้งที่สะก่อนที่ครูจะมา แล้วเธอก็ยอมเดินกลับไปนั้งที่แต่โดยดีแต่ยังไม่ทันขาดคำ ก็เกิดเรื่องขึ้นจนได้

"กรี้ด!!!!"

"เวยเว้ย อะไร!"ฉันหันไปหาด้วยความตกใจและฉันก็เข้าใจทุกอย่างทันทีเมื่อเห็นงูปลอมที่ตกอยู่ใต้โต๊ะ

"โอเค พอรู้ล่ะว่าใครทำ"ฉันทำสีหน้าเอื้อมระอาก่อนที่เสียงหัวเราะ ที่ฉันคุ้นเคยเป็นอย่างดีจะดังขึ้นมา

"ฮาๆๆๆๆ ให้ตายเถอะ ผ่านมากี่ปี ก็ยังซื่อบื้อยังเดินไปเคยเปลี่ยนเลยนะ~~"เสียงไอสามตัวนั้นค่อยๆเดินมาทางที่เวยเว้ยล้มอยู่ ให้ตายเถอะไม่ก่อเรื่องสักวันมันจะตายกันใช่ไหม?

"นี่! "ฉันค่อยๆเดินก้าวเข้าไปหา สามตัวนั้นอย่างช้าๆ

"หึ! ว่าไงล่ะ คุณหัวหน้ามิจิรุ ท่าทางปีนี้จะได้เป็นหัวหน้าอีกแล้วล่ะซิ~~ คนเก่งก็แบบนี้ล่ะนะ~~~"เซย์หัวหน้าแก๊งหมานรก(ชื่อนี้ฉันตั้งให้เองล่ะเหมาะไหมล่ะ~~)

"หึ ขอบใจที่ชมนะ ทางนายเองก็เก่งไม่เบาเลยนี่ ใช้กำลังเพื่อให้ทุกคนในห้องเลือกนายเนี่ยนะ หึ! อยากรู้จังว่าถ้านายไม่มีเงินไม่มีอำนาจเนียยังจะทำแบบนี้ได้หรือเปล่า"

"หน่อยนี่เธอ!"เซย์ทำถ้าจะเข้ามาต่อยฉันแต่

"ลูกพี่ครับ อาจารมาแล้ว"แม็กลูกไล่ของเซย์พูดขึ้นมา

"ชิ!"

"วันนี้ฉันจะไม่ขอมีเรื่องกับเธอโชคดีล่ะ"พวกเซย์เดินออกไปจากห้องฉันทันทีแล้วทุกอย่างก็กลับมาสงบสุขขึ้นอีกครั้ง