Invisible(มัจจุราชไร้เงา)

ซังมินเดินไปหยิบลูกธนูทั้ง2ดอกขึ้นมาและเก็บมันเข้าไปในช่องเก็บของ แล้วเขาก็เดินเข้ามาหาเดี่ยวซึ่งนอนอยู่บนพื้นพร้อมกับมุมปากของเขาโค้งขึ้นเล็กน้อย เมื่อมันเดินมาเข้ามาถึงตัวเดี่ยว และในทันทีเดี่ยวมองห็นซังมินที่ใบหน้าของมันกำลังยิ้มน้อยๆ เขาเลยอดที่จะต่อว่าให้ซังมินไม่ได้

                   "เมื่อครู่เจ้าเกือบทำให้ข้าตายรู้ไหม หรือว่าเจ้าคิดที่จะฆ่าข้างั้นรึ?" เดี่ยวพูดด้วยใบหน้าที่เรียบเฉย (มึงก็สำนวนหนังจีนเหมือนกันไอ้เดี่ยว555)

                   "โอ้!!! อย่าได้คิดเช่นนั้น ข้ามั้นใจว่าเจ้าต้องหลบลูกธนูของข้าได้แน่นอน" ซังมินตอบด้วยท่าทางที่ยียวน

                    "หราาาา ไอ้สาด พอไม่พูดก็ไม่ค่อยพูดแต่พอพูดมากมึงนี่วอนจูบตีนกูซะแล้ว" เดี่ยวคิดในใจแล้วก็กำลังจะเปิดปากพูด แต่ก็มีเสียง เสียงหนึ่งดังแว่วขึ้นมาก่อน

                     "พวกเจ้าอย่ามัวเถียงกันไปใย รีบมาช่วยข้าเร็วเข้าหรือว่าพวกเจ้าอยากเห็นข้ากลับบ้านเก่า" จ้าวเซียวพูดขึ้นด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยเหงื่อกาฬ มันไม่เคยสู้ตัวต่อตัวกับมอนเตอร์มาก่อน มันเลยเพลี่ยงพล้ำจนใกล้ที่จะได้นอนกินดินแล้วเต็มทน การเก็บระดับเลเวลที่ผ่านมามันอาศัยการประสานงานการโจมตีของมันกับซังมินมันนั้นแค่เป็นตัวหลอกล่อให้มอนเตอร์พุ่งความสนใจมาที่มันแล้ว ซังมินก็เป็นตัวเก็บสแปร์นั่นเอง(ยิงฟรีเนียนๆไป)

                     พอพูดจบจ้าวเชียวกลับหันหลังให้กับโจรป่าแล้วก็วิ่งหนีไปทันที โจรป่าเลิกคิ้วขึ้นด้วยความสงสัยว่าทำมันถึงวิ่งหนีหรือว่ามันคิดว่ามันคงสู้ไม่ได้แล้วเพราะมันโดนคมกระบี่ชองมันไปแล้ว2ที โจรป่าคิดพร้อมกับมุมปากโค้งขึ้นเล็กน้อย "วิ่งหางจุกตูดเลยนะมึง " มันพูดขึ้นพร้อมกับวิ่งตามหลังซังมินไปอย่างย่ามใจแต่น่าแปลกกับมีรอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของจ้าวเซียว เฟี้ยว!!!

                     โจรป่ารู้สึกถึงไอสังหารกำลังพุ่งตรงมาที่แผ่นหลังของมัน

                     "เหี้ยแล้ว!!" มันสบถขึ้น ข้าประมาทเกินไปจนลืมคิดไปว่ามันมีกัน3คน  ฉับ!!!  มิคาดคิดคมกระบี่ของมันตัดลูกธนูขาดเป็น2ท่อน ทันโดนั้นเองจ้าวเซียวก็หันหลังกลับและกระโดดหมุนตัวเป็นวงกลมพุ่งเข้าหาโจรป่าในทันที ฉัวะ!! ฉัวะ!!                 

                      25!

                      25!

                     โจรป่าคำรามออกมาด้วยความเจ็บปวด กระบี่ในมือของมันสั่นระริกแล้วตวัดฟันใส่จ้าวเซียวทันที จ้าวเซียวนั้นมันหาได้ตกใจไม่ ตั้งแต่เริ่มเก็บระดับกับซังมินมามันเล่นมุกนี้มาเป็นสิบๆรอบแล้ว

                     เป้ง!! ปรากฏประกายไฟแว่บขึ้น มันสะกัดการโจมตีของโจรป่าได้  เฟี้ยว!!!  จึก!!!

                     25!

                     ลูกธนูปักอยู่ที่หลังโจรป่าตัวมันแน่นิ่งแล้วลมลงไปกลายเป็นแสงสีขาวแตกสลายไป

                     "เห้อ!! กว่าจะตายได้" จ้าวเซียวถอนหายใจออกมาแล้วนั่งลงกับพึ้นอย่างหมดแรง แล้วก็ยิ้มเจื้อนๆให้กับเดี่ยวและซังมินที่กำลังเดินเขามาหามัน สีหน้าของเดี่ยวยังคงเรียบเฉย แต่สีหน้าซังมินบอกบุญไม่รับมันน้ำตาแทบไหล เมื่อมันมองไปเห็นลูกธนูที่ถูกตัดขาดเป็น2ท่อนวางอยู่ที่พื้นด้านหลังจ้าวเซียว ใช่ว่าลูกธนูยิงไปแล้วมันจะกลับมาหาเจ้าของ เกมส์นี้ก็เหมือนชีวิตจริงเมื่อยิงไปแล้วต้องคอยเก็บมันกลับมา ลูกธนูนั้นมีหลายรูปแบบแล้วแต่คุณสมบัติการใช้งานตามใจผู้ใช้ราคาค่างวดของมันใช่ว่าจะถูกเขาซื้อมันมา3รูปแบบ รูปแบบละ1ดอกเสียเงินตั้ง3โกล ซึ้งหมายความว่าราคาลูกธนูดอกละ1โกล ในตอนนี้เขาสูญเสียเงินไปตั้ง 1โกล และเหลือลูกธนูแค่เพียง2ดอก  

                      เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้นเมื่อจู่ๆซังมินก็เรียกลูกธนูออกมาแล้ววางพาดไว้ที่คันธนูอย่างรวดเร็วแล้วมันก็ง้างสายธนูสุดแรงจนเสียงคันธนูดังขึ้น อิ๊ดๆๆคันธนูโก่งโค้งแทบหัก มันบิดหมุนข้อมือข้างที่นิ้วของมันจับที่ขนนกส่วนท้ายของลูกธนูที่ประทับกับสายธนูเกือบครึ่งรอบแล้วก็ปล่อยลูกธนูออกไปทันทีโดยเป้าหมายของมันคือจ้าวเซียว!!! ผึ่ง!! เฟี้ยว!!! ทุกย่างที่อธิบายมาเหมือนใช้เวลานานแต่ในความเป็นจริงมันเกิดขึ้นแค่ช่วงพริบตา เมื่อจ้าวเซียว มองเห็นลูกธนูพุ่งมาที่ตนอย่างรวด มันก็คิดในใจนี่มันแค่เสียลูกธนูไป1ดอกมันถึงกับเสียสติถึงขนาดฆ่าข้าเชียวรึนี่!!

                       จ้าวเซียวรู้ตัวดีว่ามันไม่สามารถหลบลูกธนูดอกนี้ได้ก่อนที่ลูกธนูจะปักที่หัวไหล่ด้านขวาของมัน  จู่ๆมันก็รู้สึกถึงไอสังหารกำลังพุ่งใส่หลังของมันเช่นกัน ปรากฎเป็นดาวกระจายอันหนึ่งหมุนคว้างแหวกอากาศมาด้วยความเร็วสูงกำลังพุ่งเข้าใส่หลังของเจ้าเซียว วี้วๆๆ!! ปิ๊ง!!! มิคาดคิดลูกธนูของซังมินก่อนที่มันจะเสียบแทงที่หัวไหล่ของจ้าวเซียว จู่ๆมันกลับเลี้ยวโค้งทำให้มันเฉียดหัวไหล่ของเจ้าเซียวจนเสื้อของมันขาดเป็นรอยด้วยคมของลูกธนูแล้วมันก็พุ่งสะกัดดาวกระจายได้อย่างถนัดถนี่ใช่แล้วลูกธนูดอกนี่เป็นรูปแบบวีธีโค้งและซังมินก็ใส่เทคนิคการยิงวิธีโค้งไปด้วย ตอนที่มันมองดูลูกธนูของมันที่ขาดเป็น2ท่อนตกอยู่ข้างหลังจ้าวเซียวแล้วมันก็เห็นสิ่งหนึ่งประกายแสงเว่บขึ้นมาซึ่งมันกำลังพุ่งตรงมาข้างหลังเจ้าเซียว

                        เดี่ยวที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดถึงกับอุทานขึ้นมาในใจและอดไม่ได้ที่จะยอมรับในฝีมือการยิงธนูของซังมิน การยิงที่รวดเร็วรุนแรงและแม่นยำเช่นนี้ มันต้องเล่นสาย Str.  Dex. และ Agi อย่างแน่นนอน และเดี่ยวก็มองดูหน้าเจ้าเซียวที่กำลังซีดเผือดอยู่ด้วยเหตุการณ์เมื่อครู่เดี่ยวก็อดคิดไม่ได้ว่าไอ้บ้าจอมยุทธนี่มันเล่นสายอะไร ตั้งแต่ที่เริ่มสู้มายังไม่เห็นมันแสดงจุดเด่นอะไรออกมา

                        "ไม่ต้องสงสัยเลยไอ้บ้านี่สายที่มันเล่นคือ สายไปแล้ว สินะ"

เดี่ยวพึมพำกับตัวเอง และแล้วเจ้าของดาวกระจายก็ปรากฎตัวขึ้นมามันกำลังเดินเขามาหากลุ่มของเดี่ยวโดยไม่เกรงกลัวเลยสักนิดทั้งที่มันมีแค่ตัวเดียวซึ่งระยะห่างไม่ถึง20ก้าวแล้วเดี่ยวก็มองเห็นมันอย่างชัดเจน

                         โจรไร้เสียงLv.4(ระดับทั่วไป)

                         ความวัวไม่ทันหายความควายก็เข้ามาแทรกแล้วมันก็เริ่มโจมตีอีกครั้งหนึ่งโดยครั้งนี้ดาวกระจายพุ่งมาที่เจ้าเซียวถึง2อัน วี้วๆ วี้วๆ ปิ้ง!! จึก!!

                         25!

                         ลูกธนูของซังมินยังคงสะกัดดาวกระจายได้อย่างแม่นยำแต่ดาวกระจายอัน1กลับปักที่หัวไหล่ของเจ้าเซียวเลือดสาดกระจาย เลือดของเจ้าเซียวลดลงไปเหลือแค่1ใน4ส่วนถ้ามันโดนอีกครั้งคงต้องกลับเมืองเป็นแน่นแท้

                         "แม่งเอ่ย มันกะจะเล่นกูจริงๆเลย"

                         เจ้าเซียวก็รีบกลิ้งไปตามพื้นแบบไม่เป็นท่าเนื้อตัวมอมแมมเสื้อผ้าเปรอเปื้อน

                         โจรไร้เสียงมันยังไม่ยอมรามือจากเจ้าเซียวอย่างง่ายๆ แล้วดาวกระจายอีกอันก็พุ่งไปทางเจ้าเซียวอีกครั้งตอนนี้ลูกธนูของซังมินนั้นหมดแล้ว!!

โจรไร้เสียงยิ้มที่มุมปากเล็กน้อยเมื่อดาวกระจายกำลังจะเจาะเข้ากลางหน้าผากของเจ้าเซียว

                          "นี่เจ้ากำลังยิ้มอะไรเหรอ" เสียงของเดี่ยวดังขึ้นที่ด้านหลังของโจรไร้เสียงทำให้เกิดความไม่หน้าเชื่อปรากฏขึ้นบนใบหน้าของมันเพราะเดี่ยวเข้ามาใกล้มันโดยที่มันไม่รู้ตัวได้ยังไง

                           ถึงแม้เลเวลของเดี่ยวจะห่างจากโจรไร้เสียงถึง2ระดับแต่นี่เป็นการโจมตีแบบBack step!! ซึบ!! ซึบ!! ซึบ!! ซึบ!!

                           10!!

                           10!!

                           10!!

                           10!!

                           ค่าความเสียหายลอยขึ้นบนหัวของโจรไร้เสียงปานสายน้ำไหล ทั้งเจ้าเซียวกับซังมินต่างอ้าปากกว้างในความรวดเร็วของเดี่ยวและการโจมตี4ครั้งซ้อนนั้นติดคริติคอลทั้งหมด!! เมื่อเจ้าเซียวได้สติมันก็ก้มตัวต่ำลงพื้นใบหน้าแบบกับดิน ฟิ้ว!!ดาวกระจายผ่านหัวของมันไปนิดเดียวเส้นผมองมันขาดไป4-5เส้น

                            "เอานี่ไปแดกซะ"ปรากฎว่าจ้าวเซียวซัดกระบี่ออกจากมือพุ่งใส่โจรไร้เสียงอย่างสุดแรง

                            จึก!!

                            20!

                             ตาของโจรไร้เสียงยังตกใจไม่หายเมื่อมันต้องตายโดยการที่ไม่ได้เห็นหน้าคนที่โจมตีมันได้อย่างเจ็บปวดซะด้วยซ้ำ แล้วตัวมันก็แตกสลายกลายเป็นแสงไป เดี่ยวกับซังมินเดินตรงเข้ามาหาเจ้าเซียวที่ยังคงนอนหมอบอยู่กับพื้น

                            "เจ้ายังไหวไหม"เดี่ยวถาม

                            "ข้ายังอยู่ดี จอมยุทธที่เก่งกาจย่อมต้องมีบาดแผล" เจ้าเซียวเงยหน้าที่มอมแมมของมันขึ้นมาพูดพร้อมกับยิ้มอย่างเขินอาย

                             ทั้งเดี่ยวและซังมินอาจอดกลั้นที่จะหัวเราะกับท่าทางของเจ้าเซียวไม่ได้

                             "เดี่ยว ทำไมเจ้าถึงได้รวดเร็วขึ้นมากเลย"ซังมินเอ่ยขึ้น

                             "อ๋อเมื่อกี่ที่ข้าเลเวลอัพข้าใส่ค่าสถานะไปที่Agi ทั้งหมดนะ"

                             "อะไรน่ะ!!" เจ้าเซียวและซังมินต่างอุทานขึ้นพร้อมกัน

                             แต่ใบหน้าของเดี่ยวยังคงเรียบเฉย

            เดี่ยว Lv.2(ชาวบ้าน)

            Hp :51/51

            Sp  :31/31

            พลังโจมตี : 6

            ป้องกันกายภาพ  : 2 

            ป้องกันเวทย์มนต์ : 2

            Hp.    : 1             Agi.   : 11

            Sp.     : 1            Dex .  : 4

            Str.    : 1            Def.    : 1

            Int     : 1            Mdef. : 1              Luck. : 1