เรื่องเล่าเรื่องนึง

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับครอบครัวหนึ่งซึ่งเป็นครอบครัวที่ปกติดีอบอุ่นแต่แล้วก็มักเกิดเรื่องแปลกๆในบ้าน เช่น ข้าวของเคลื่อนย้ายเอง ได้ยินเสียงของผู้ชายในห้องของลูกสาวคนเล็กจนผู้เป้นพ่อและแม่แทบกุมขมับกันเลยทีเดียวพวกเขาพยายามหาสิ่งเยียวยาต่างๆไม่ว่าจะเป็น พระ ร่างทรง ต่างๆ แต่ก็ไม่ทำให้ครอบครัวดีขึ้นมันมีแต่แย่ลง
วันที่ 5 มกราคม ปีxx
ผู้เป็นแม่กลับมาในบ้านและพบว่าข้าวของกระจัดกระจายเละเทะไปหมดมีเพียงลูกสาวคนเล็กเท่านั้นที่อยู่ในบ้านแต่เมื่อแม่ถามลูกสาวแล้วลูกสาวกลับไม่รู้เพราะลูกสาวอยู่บนห้องไม่กล้าออกมา
วันที่12 มกราคม ปีxx
วันนี้เป็นวันที่พ่อแม่และลูกๆทุกคนต่างพากันออกไปเที่ยวที่ทะเลแต่มีเพียงลูกสาวคนเล็กเท่านั้นที่ทำหน้าเบื่อหน่ายๆสุดแต่เธอเป็นคนที่อยากออกมาเที่ยวทะเลที่สุดเช่นกัน
"หนูไม่อยากออกมาเที่ยวหรอลูก" ผู้เป็นพ่อถามลูกสาวคนเล็ก
"ไม่ค่ะ..หนูอยากอยู่บ้าน" ลูกสาวตอบกลับนิ่งๆ
เมื่อได้ยินอย่างนั้นทั้งพ่อและแม่จึงมองหน้ากันและขับไปถึงทะเล
พวกเขาอยากให้ลูกได้ออกมาจากเรื่องแปลกประหลาดในบ้านบ้างแต่ปฏิกริยาของลูกสาวคนเล็กนั้นก้เปลี่ยนไป
เมื่อพวกเขาเล่นน้ำทะเลกันจนถึงช่วงเย็นพวกเขาจึงเก็บของเพื่อเตรียมตัวกลับบ้านพวกเขาเดินทางเกือบหนึ่งชั่วโมงก็ถึงบ้านที่พวกเขาคุ้นเคยและต่างคนต่างรีบเข้าห้องไปวันนี้บรรยากาศภายในบ้านค่อนข้างวังเวงกว่าทุกทีผู้เป็นพ่อและแม่รับรู้ถึงพลังงานที่อยู่ใกล้พวกเขาเมื่อลูกสาวของพวกเขาทั้งสองคนขึ้นห้องไปพวกเขาก็แอบติดกล้องอินฟาเรตไว้ตั้งแต่ ห้องโถง ห้องครัว และทางเดิน จากนั้นพวกเขาทั้งสองคนก็เข้านอนกันตามปกติ
เวลา 01.12 น.
"เพล้ง!!!! ตึกๆๆๆ" 
อยู่ก็เกิดเสียงอะไรหล่นแตกสักอย่างและวิ่งขึ้นบันไดไปทำให้ผู้ที่เป็นพ่อและแม่ต้องเดินลงมาดุกลับพบว่าไม่มีใครพวกเขาจึงเปิดกล้องอินอินฟาเรตที่เขาตั้งเอาไว้ดู
ภายในวิดีโอนั้นพบว่า ลูกสาวคนเล็กในลงมาหยิบมีดในห้องครัวและเดินมาที่ห้องโถงและกวาดข้าวของทุกอย่างลงพื้นไม่ว่าจะเป็นแจกันที่วางโชว์ไว้และรูปครอบครัวที่ตั้งไว้ก่อนที่จะวิ่งขึ้นไปยังห้องของลูกสาวคนโต....
เมื่อเห็นอย่างนั้นพวกเขาจึงรีบวิ่งขึ้นไปดูก็พบว่า...ลูกสาวคนเล็กยืนถือมีดพร้อมชุดที่เปื้อนไปด้วยเลือดและที่เตียงของลูกสาวคนโตก็พบว่าลูกสาวคนโตนั้นที่คอเต็มไปด้วยแผลฉกรรจและเลือดอาบเต็มที่นอน
"ละ...ลูก..ทำอะไรน่ะ!!" ผู้เป็นพ่อตะโกนด้วยความตกใจ
"เอาของของกู..." ลูกสาวพูดขึ้นแต่เสียงของลูกสาวเปลี่ยนไปเป็นเสียงของผู้ชายที่มีโทนเสียงทุ้มต่ำจนน่ากลัว
"แกเป็นใคร!!" แม่เอ่ยขึ้นเพราะตรงหน้าไม่ใช่ลูกสาวของเธอแน่ๆ 
"อีชั้นต่ำ!!อย่ามายุ่งกับกู!!!"
ลูกสาวพูดจบก็ตรงดิ่งมาที่แม่แต่ผู้เป็นแม่นั้นเอามือตบหน้าของร่างลูกสาวคนเล็กกระเด็นและรีบลากออกจากห้องของลูกสาวคนโตจากนั้นก็ล็อคห้อง
"เปิดนะอีกะหรี่!! ปังๆๆ!!"  เสียงข้างนอกตะโกนมาด้วยอารมณ์โกรธแค้นพร้อมทุบประตูอย่างรุนแรง
ทั้งพ่อและแม่เข้าไปดูอาการของลูกสาวคนโตแต่ก็พบว่าลูกสาวคนโตสิ้นใจไปแล้ว...
พวกเขาตัดสินใจโทรศัพท์หาตำรวจแต่โทรศัพท์ของพวกเขาอยู่อีกห้องนึงส่วนด้านข้างนอกเหมือนเสียงจะสงบลงไปแล้ว
พวกเขาเปิดประตูออกไปก็ไม่พบลูกสาวคนเล็กพวกเขาจึงรีบลงไปข้างล่างเพื่อตะโกนขอความช่วยเหลือจากเพื่อนบ้านแต่ก็ไม่มีใครเปิดประตูมาช่วยโชคดีที่พวกเขาหยิบกุญแจรถมาด้วยเลยรีบขับรถไปสถานีตำรวจทันที
พวกเขาขับรถโดยที่ไม่มีใครพูดใครจาอะไรเลยพ่อพยายามขับรถให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้
"จะทำยังไงกับลูกดี" ผู้เป็นแม่เอ่ยขึ้น
"คงต้องหาทางอะไรสักอย่างแล้ว..." พ่อตอบกลับ
"พ่อคะแม่คะ..."
"เอี๊ยดดดด!!"
พ่อเบรกรถทันทีเมื่อได้ยินเสียงลูกสาวจากหลังรถ
สภาพลูกสาวหน้ามอมแมมตัวเปือนเลือดเต็มไปหมดแววตาจากที่แข็งดูก้าวร้าวกลับเปลี่ยนเป็นอ่อนโยน
"เกิดอะไรขึ้นกับหนูคะ...." ลูกสาวพูดไปขณะที่น้ำตาไหลไปด้วย
เมื่อพวกเขาเห็นอย่างนั้นก็เริ่มอุ่นใจขึ้น
"พวกเราจะไปเที่ยวกันนะลูก" ผู้เป็นแม่พูดขึ้นเพราะไม่อยากให้ลูกหวาดกลัว
"ใช่จ้ะๆ" พ่อพูดเสริม
"แต่กูไม่ไปกับพวกมึงหรอก!!" 
พูดจบลูกสาวก็เอามีดแทงไปที่ศรีษะของผู้เป็นพ่อทันทีส่วนแม่พยายามจะเปิดประตูรถหนีแต่ก็ถูกมือของลูกสาวคนเล็กดึงผมเอาไว้และใช้มีดแทงไปที่คอรัวๆจากนั้นผู้เป็นพ่อและแม่ก็ไม่มีการตอบสนอง...
"ฮ่าๆๆๆ!!" เสียงผู้ชายในร่างของเด็กสาวหัวเราะอย่างสะใจและเดินหายไปในป่าข้างทาง...
มีข่าวรายงานว่ามีรถยนต์จอดทิ้งไว้กลางถนนไม่มีการขยับทำให้ผู้ใช้รถสัญจรนั้นเดือดร้อนจนต้องเดินมาเตือนแต่ก็พบศพสามีภรรยาถูกฆาตกรรมในรถยนต์ทางตำรวจได้สืบสวนและพบว่าลูกสาวคนโตเสียชีวิตบนเตียงเพราะถูกมีดแทงคอส่วนตัวของลูกสาวคนเล็กหายตัวปริศนา...