ผู้กล้าตายด้าน แต่เขาเป็นนักบวช

ตอนที่ 14 โค่นมัน

“นี่คือการล่าเหยื่อของฉันแล้ว” รีเชอร์กล่าวขึ้นด้วยรอยยิ้มที่ดูแล้วน่าเกรงกลัว ออร่าบาง ๆ หนาแน่นขึ้นจนสามารถสังเกตได้ เส้นผมเข้าบริเวณหน้าม้าทางซ้ายของเขานั้นแปรเปลี่ยนเป็นหย่อมสีขาวเล็ก ๆ

“<เพอร์เฟ็คฮีล>” ผมร่ายเวทย์รักษาตัวเองจน HP กลับไปเต็ม ความเหนื่อยล้านั้นหายไปจากร่างกาย แต่ผมก็รู้สึกได้ทันทีว่า ผมไม่ได้บาดเจ็บอะไรแล้ว และนอกจากนั้น <เพอร์เฟ็คฮีล> นั้นกลับมีสถานะขึ้นมาว่า รอคูลดาวน์ 10 ชั่วโมง

โคบัลต์ยักษ์ที่กำลังตัวสั่นเทิมไปด้วยความกลัวนั้นแสดงสีหน้าราวกับเห็นยมทูตมาเฝ้าอยู่ตรงหน้า ผมที่เห็นดังนั้นจึงรีบพุ่งโจมตีเข้าไปทันที

เมื่อดาบไปถึงตัวของโคบัลต์ รีเชอร์ก็แสดงท่าทางแปลกใจขึ้นมาทันที เพราะดาบของผมนั้นถูกปัดออกไปด้วยดาบคาตานะที่อยู่ในมือของโคบัลต์ยักษ์

“ยังมีฤทธิ์อยู่อีกงั้นเหรอ ถ้าเป็นแบบนี้ก็คงต้องฆ่าแกให้ไวที่สุดแล้วสินะ” รีเชอร์เริ่มพูดสบประหม่าใส่โคบัลต์ยักษ์

“ก๊าซซซซ” โคบัลต์ยักษ์คำรามกลับด้วยท่าทางราวกับการใช้ลูกฮึดสุดท้ายแล้ว

ครั้งนี้ฝ่ายที่บุกกลายเป็นโคบัลต์ยักษ์ รีเชอร์นั้นไม่คิดแม้แต่จะป้องกัน เขาคิดเพียงแค่ว่า เขาจะต้องหลบ

อีกด้าน

“นี่มันบ้าอะไรกันแน่เนี่ย เมื่อกี้หมอนี่กำลังร้องออกมาว่า ‘ยังไม่อยากตาย’ ไม่ใช่รึไงกัน” คาลดีร์แสดงท่าทางกระสับกระส่ายไปด้วยความแปลกใจ

“ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกันน่า ฉันเองก็เห็นแบบเดียวกับที่นายเห็นนั่นแหละ แต่ตอนนี้ไม่มีมังกรสิงแล้ว แต่กลับกลายเป็นเงาสีดำ ๆ จาง ราวกับยมทูตยังไงยังงั้น” กาลูอธิบายภาพที่เขาเห็นออกมา

“งั้นพวกเราก็คงทำได้แค่ดูเท่านั้นแหละ เอาล่ะนะทุก ๆ คน ตั้งสติให้ดี ๆ การต่อสู้นี้น่ะ สุดยอดกว่าที่พวกเราคิดไปไกลแน่ ๆ” คองกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม

อีกด้าน

หนอย ไอ้บ้านี่มันจะเร็วไปแล้วว้อย นี่ขนาดโดนเนิฟไปตั้ง 50 % แล้วไหงกลายเป็นว่ามันยังเร็วประมาณเดินเลยล่ะครับเฮ้ย

เจ้าหมีบ้านี่มันเร็ว เร็วมากจริง ๆ ตอนนี้มันกำลังบุกเข้ามาจากทางขวา ไม่สิ ด้านหลังสินะ ถ้าเป็นแบบนั้นงั้นก็คงจะต้องมาเสี่ยงดวงอะไรเล็ก ๆ น้อย ๆ แล้วสิ

ผมกระโดดขึ้นม้วนตัวกลับหลังเพื่อหลบการวาดดาบของเจ้าหมีบ้านี่ สำเร็จแบบฉิวเฉียดเลยแฮะ เอาล่ะ จากนี้ก็แค่รีบบุกทะลวงกลับไปด้านหลัง แต่ไม่ได้คิดที่จะให้ตายหรอกนะ อ๊ะ ไม่สินะ จิตสังหารมันพุ่งออกมาเองนี่ ถ้างั้นก็แค่โจมตีเข้าไปตรง ๆ ก็พอแล้ว

“ย๊ากกกกก” ผมพุ่งเข้าไปในท่าแทงดาบด้วยความเร็วสูงที่สุดของตนเอง ร่างกายทั้งร่างนั้นเหยียดตรงไปจนสุด ผมมั่นใจได้เลยว่าการโจมตีนี้น่ะ สำเร็จแน่นอน

เอ่อ มันหลบได้หรอกเรอะ หนอยแน่ไอ้หมีบ้า อ๊ะ เดี๋ยวนะเฮ้ย หยุดไม่อยู่ ไม่น่าพุ่งแรงเกินไปเลยแฮะ เอ่อ ช่างเถอะ ด้านหน้าตรงนี้เป็นกำแพง เพราะฉะนั้น เราก็แค่ถีบมันกลับแล้วพุ่งแทงดาบไปหามันซะ ว่าแต่ ไอ้สีหน้าเยาะเย้ยนั่นมันอะไรกันแน่ฮะ ไอ้หมี

ครั้งที่สอง ผมถีบตัวออกไปให้แรงกว่าเดิม และแน่นอน ครั้งนี้ผมโจมตีมันได้สำเร็จ

“ก๊าซซ” เจ้าโคบัลต์บ้านี่มันกำลังแสดงสีหน้าเจ็บปวดอยู่ ถ้าเกิดเป็นแบบนี้ล่ะก็ ผมชนะแน่ เพราะตอนนี้มันกำลังยืนนิ่งไปด้วยความเจ็บปวด ผมจึงรีบถีบตัวเองจากพื้นแล้ววาดดาบฟันเป็นแนวทแยงขึ้น

“ก๊าซซซ” เจ้าหมีบ้านี่มันไหวตัวทันจึงรีบใช้ดาบมาปัดป้องการโจมตีของผม ตอนนี้ผมพยายามที่จะโจมตีต่อเนื่อง แต่สิ่งที่ผมทำไปนั้น กลับถูกเจ้าหมีป้องกันไว้ได้ทั้งหมด นี่เองสินะที่เข้เรียกว่าการดิ้นรนโดยสัญชาตญาณน่ะ

ผมใช้สกิลประเมินเพื่อตรวจสอบภาพรวมของสถานการณ์ปัจจุบัน HP ของมันเหลือเพียงแค่ 2638 ส่วน MP ตอนนี้เหลือแค่ 27 หรือถ้าจะสรุปง่าย ๆ ก็คือ ชนะได้แน่ ๆ

ผมจ้องไปที่ร่างกายของเจ้าโคบัลต์นี่ด้วยแววตาที่น่าเวทนาเป็นครั้งสุดท้าย

“มันจบแล้วล่ะนะ เปิดใช้งานสกิล [Bloodlust]” ผมเปิดใช้สกิลใหม่ที่พึ่งได้มาแล้วรีบบุกทะลวงเข้าไป สกิล [Bloodlust] นั้นจะทำให้การโจมตี ความเร็ว พละกำลังของผมเพิ่มขึ้นสูงมากขึ้น แต่ต้องใช้ HP เป็นค่าร่าย แต่สกิลนี้ใช้ได้เพียงแค่ครั้งเดียวเท่านั้น แต่ตอนนี้ผมบอกได้เลยว่า ไหวแน่ ผมจึงวาดดาบฟันแนวยาวออกไปอย่างต่อเนื่อง แต่เจ้าหมีบ้านี่ก็ยังป้องกันไว้ได้ แต่การโจมตีในครั้งนี้น่ะ ผมคำนวณเอาไว้เรียบร้อยแล้ว เพราะฉะนั้น มันจบแล้ว เมื่อผมลากดาบเล็งไปที่ดาบคาตานะในมือของเจ้าโคบัลต์ ซึ่งเป้าหมายของผมก็คือการทำลายอาวุธ เพราะอย่างนั้น การโจมตีครั้งนี้ จึงทำให้ดาบคาตานะแตกเป็นเสี่ยง ๆ

เมื่อดาบของมันพังลงไป ผมจึงไม่ลังเลที่จะรีบโจมตีครั้งต่อไปทันที ครั้งนี้ มันไม่สามารถหลบได้แน่นอน เพราะค่าสถานะของมันโดนเนิฟอยู่นั่นเอง

ดาบของผมตัดคอของโคบัลต์ออกจากบ่าได้สำเร็จ HP ของมันกลายเป็น 0 เลือดของมันได้สาดกระเซ็นไปรอบ ๆ ใบหน้าของผมเต็มไปด้วยคราบเลือด เสื้อผ้าของผมเองก็ชุ่มไปด้วยเลือดอีกเช่นกัน

“แฮ่ก ๆ ปิดใช้งานสกิลทั้งหมด” ผมกล่าวคำ ๆ หนึ่งขี้นแล้วก็ล้มลงไปทันที

“<รีคัฟเวอรี่>” ผมร่ายเวทย์ฟื้นฟูให้ตัวเองอีกครั้ง ตอนนี้ผมรู้สึกได้เลยว่าร่างกายของผมนั้นกำลังค่อย ๆ ฟื้นฟูขึ้นทีละนิด

“รีเชอร์ แกเป็นยังไงบ้าง” กลุ่มเทวภัณฑ์จำลองนั้นรีบวิ่งเข้ามาหาผมด้วยสีหน้ายินดี ไม่ก็ตกตะลึง ผมก็พอจะเข้าใจล่ะนะว่านักบวชที่เข้าไปสู้กับมอนสเตอร์แบบเสี่ยง ๆ โง่นี่นะ

“ยังไหวล่ะมั้งครับ” ผมตอบกลับไปตามตรง

“งั้นเรอะ งั้นวันนี้พอแค่นี้ เดี๋ยวมื้อเย็นข้าเลี้ยง ใครอยากกินอะไร สั่งกันมาให้เต็มที่” คุณคองยิ้มร่าไปด้วยความยินดี

“เอ่อ ทำไมเลเวลของเราไม่เพิ่มเลยล่ะเนี่ย” ผมกล่าวขึ้นตอนที่เช็คค่าสถานะของตนเอง

“แล้วเลเวลของแกมันเท่าไหร่แล้วล่ะ” คุณคาลดีร์ถามขึ้นด้วยความสงสัย

“20 ครับ”

เหล่าผู้คนในกลุ่มเทวภัณฑ์จำลองเบิกตาโพลงไปด้วยความตกใจ

“นี่นายรู้ตัวบ้างไหมเนี่ย ว่าตอนนี้นายน่ะพิชิตบอสมอนสเตอร์ประจำชั้นที่ 1 ได้ด้วยตัวคนเดียวไปแล้วนะเฮ้ย แถมยังด้วยเลเวลแค่ 20 แบบนี้มันบ้าไปแล้ว กว่าพวกฉันจะชนะมันแบบดวล 1 ต่อ 1 ก็ตั้งเลเวล 40 เลยนะเฮ้ย” คุณกาลาทีนแสดงท่าทางตกตะลึง

“เอ่อ แต่ว่านะครับคุณคอง แบบนี้มันไม่โหดร้ายไปหน่อยเหรอครับ”

“หืม” คุณคองแสดงท่าทางไม่รู้ไม่ชี้ออกมา

“เอาเป็นว่าช่างมีนก่อนเถอะ เดี๋ยวพวกเราเอาคืนหมอนี่ให้ แต่ตอนนี้นายรีบรักษาตัวเองก่อนเถอะ” คุณกาลาทีนรีบสั่งผมทันที

“นี่กาลาทีน เรื่องนั้นก็สำคัญนะ แต่ก่อนอื่นเลย นี่รีเชอร์ นายรู้บ้างไหมว่าทำไมเลเวลของนายถึงไม่เพิ่ม” คุณกาลูทักผมขึ้น

“เอ่อ ไม่ครับ”

“ก็เพราะทุก ๆ 20 เลเวล จะต้องไปทำการคลาสอัปที่โบสถ์ไงล่ะ ถ้าไม่ไปก็ไม่มีทางเลเวลอัปหรอกนะ”

เอ๊ะ เดี๋ยวนะ มีระบบแบบนี้ด้วยเหรอ

จบตอนที่ 14

สเตตัสตอนที่ 14 รวมกับอุปกรณ์

ชื่อ :รีเชอร์ อีคลิปส์

อายุ : 18

เผ่าพันธ์: ฮิวแมน

อาชีพ: นักบวช อาชีพเสริม:เด็กยกของแห่งร้านอาหารเฟอร์น่า

เลเวล:20*

สเตตัส:

SP:0 Point

HP:430/6300

MP:290/1645

2190. STR:583+2190(730) VIT: 346+2598(866) INT:371+1641(547)
318. DEX:324+318(106) AGI:430+621(207) LUCK: ∞

สกิล:

ติดตัว:

สุดยอดการฟื้นฟู(EX)= ฟื้นฟู HP&MP อย่างรุนแรงเมื่อไม่ได้ต่อสู้

ต้านทานสถานะผิดปกติ(EX)= ป้องกันสถานะผิดปกติทุกรูปแบบ ยกเว้นอาการเมา

สุดยอดแห่งการเรียนรู้(EX)= เมื่อได้รับสกิลมา จะทำการเพิ่มระดับเป็น EX ทันที

สุดยอดนักล่าสกิล(EX)= เมื่อฆ่าสิ่งใดก็ตาม จะได้รับสกิลมาด้วย สามารถเลือกติดตั้งหรือถอดออกได้

เร่งการเจริญเติบโต(EX)= เพิ่มค่าประสบการณ์ 2 เท่า

ชำนาญดาบ(EX) = เชี่ยวชาญการใช้ดาบ

เวทมนตร์เหนือโลก(EX) = ใช้เวทมนตร์ได้ทุกรูปแบบ แต่เวทย์ระดับศักดิ์สิทธิ์ขึ้นไปต้องใช้ตรงกับสายธาตุ

ป้องกันการสังเกต(EX)= ป้องกันการล่วงล้ำในสเตตัส

กดใช้:

อัญเชิญยานพาหนะ(EX)

สุดยอดการประเมิน(EX)

นักฟื้นฟู(EX) = ครอบครองเวทย์ฟื้นฟู

รีคัฟเวอรี่ 20 MP

ฮีล 50 MP

ถอนสถานะผิดปกติ(รวมถึงคำสาป) 100 MP

เพอร์เฟ็คฮีล 500 MP

• EX)(ยังไม่สามารถควบคุมได้)

จิตสังหารหลั่งไหล(EX)= เพิ่มแรงกดดันทางจิตใจให้ศัตรูตามต้องการ

เสียงคำรามจากนรก(EX)= ลดค่าสถานะของศัตรูลง 10%

สัญชาตญาณดิบ(EX)= เพิ่มความสามารถในการรับรู้

พรางตัว(EX)= ทำให้ร่างกายและอุปกรณ์ของตนโปร่งใส 5 นาที คูลดาวน์ 30 วินาที

ขยับชั่วพริบตา(EX)= พุ่งไปยังบริเวณใดบริเวณหนึ่งในวิสัยทัศน์ 10 เมตร

ฉายา:

ผู้ซึ่งได้รับความโชคดีจากเทพบุตร

ผู้แต่งกลอุบาย

นักปรุงแต่งสีสัน

ผู้ที่อาจจะถูกคาสิโนสั่งห้ามเข้าในอนาคต

นักบวชลึกลับ

นักฆ่าก็อบลิน

ชายผู้ปักธงสาว ๆ แบบไม่รู้ตัว(4 คน)

นักเวทย์ชั้นยอด

ผู้กล้า

ผู้ทำพันธสัญญาแห่งดรากูนิตี้

ผู้พิชิตเขาวงกต(เริ่มต้น)