สานสัมพันธ์รัก
9.0
เขียนโดย Babybird
วันที่ 25 ธันวาคม พ.ศ. 2560 เวลา 00.01 น.
20 ตอน
0 วิจารณ์
21.24K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 25 ธันวาคม พ.ศ. 2560 00.38 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) พบเจอ (ต่อ)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ----ที่จอดรถ----
“เรนค่ะ เรนรอเกลก่อน” เขาหยุดเดินแล้วหันหน้ามองมาหาฉัน ฉันตกใจเมื่อฉันเห็นใบหน้าหล่อๆของเขาเปื้อนไปด้วยคราบน้ำตา
“…”
“เรนเกลขอโทษ เกลขอโทษนะที่ทำให้เรนเสียใจ” ตอนนี้ฉันรู้สึกเจ็บปวดเมื่อฉันเห็นคนที่ฉันรักเสียใจเพราะตั้งแต่ที่เราคบกันมา เรนไม่เคยแสดงมุมอ่อนแอให้ฉันเห็นเลยสักครั้งและตอนนี้ฉันกลับเป็นคนทำให้เรนเสียใจ
“โอเคเรน เราไปหาพ่อแม่ของเรนกันนะ” ฉันพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังและกอบกุมมือของเขาเอาไว้
“จริงนะเกล เกลพูดจริงๆนะ” เขายิ้มปนน้ำตาและมองตาของฉัน “เรนก็ต้องขอโทษเกลเหมือนกัน เรนอาจจะดูงี่เง่าแต่เรนแค่น้อยใจเกลบอกว่าวันนี้เป็นวันสำคัญของเรา เรนก็อยากให้มันพิเศษที่เรนอยากพาเกลไปหาครอบครัวของเรนเพื่อแสดงให้เกลเห็นว่าเรนรักเกลมากและจริงจังกับเกลแค่ไหน” น้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความจริงใจของเขาทำให้ฉันโผเข้ากอดเขาโดยไม่รู้ตัว
“เรน แต่เกลไม่รู้จะพูดกับแก้วยังไงดีเกลไม่เคยผิดคำพูดกับแก้วเลย เกลกลัวแก้วจะโกรธ” ไม่ใช่เพียงฉันที่ไม่เคยผิดคำพูดกับแก้วแต่แก้วก็ไม่เคยผิดคำพูดกับฉันเหมือนกันความรู้สึกผิดถาโถมเข้ามาในใจดวงน้อยๆของฉัน
“ไม่ต้องกังวลนะคนดีของเรน เอางี้เดี่ยวเกลโทรหาแก้วแล้วบอกว่าเราสองคนจะเข้าไปหาหลังจากนั้นเรนจะพูดกับแก้วเอง เรนเชื่อว่าแก้วจะเข้าใจเรา” เขากอดฉันตอบและลูบผมของฉันเบาๆทำให้ฉันรู้สึกคลายความกังวลลง
“งั้นเกลโทรหาแก้วเลยนะ” ฉันออกจากอ้อมกอดของเขาแล้วเดินออกไปโทรศัพท์
“ฮัลโหล ว่าไงแก”
“แก้วเดี่ยวฉันกับเรนจะเข้าไปหานะ แกว่างป่ะ”
“แหม่ทำเหมือนกับไม่รู้ ฉันว่างมากกก เพราะเราสองคนพูดกันไว้ว่าจะพักกันสักเดือนแล้วค่อยหางานทำไงและฉันก็ไม่มีแฟนเหมือนแกด้วย สงสัยฉันคงไม่ว่างมั้งคะ”
“โอเค พูดแบบนี้แสดงว่าไปหาได้ใช่ป่ะ” ฉันยิ้มออกมากับคำพูกะแนะกะแหนของยัยแก้ว
“ได้ดิ ฉันจะได้เห็นหน้าแฟนแกด้วยไง” ใช่ตอนเวลาที่ฉันคบกับเรนมายัยแก้วไม่เคยได้เห็นหน้าของเรนเลย เพราะจะมีเรื่องให้คลาดกันตลอด
“จ้างั้นเดี่ยวจะพาไปแสดงตัวนะจ๊ะ”
“อ่าแค่นี้ก่อนนะ ฉันจะไปอาบน้ำรอ” แก้ววางสายไป แล้วฉันก็เดินไปจับมือของเรนและมองตาของเขาอย่างลึกซึ้งทำให้เขาเอียงหน้าหลบด้วยความเขิน
“เรนเกลคุยกับแก้วแล้วนะ เรนหายน้อยใจเกลแล้วใช่ป้ะ” ฉันทำเสียงอ้อนเขาและยักคิ้วใส่เล็กน้อยจนเขาเอามือเข้กหัวฉันเบาๆ
(///- -///) “อื้อนี่เหนะ เรนหายแล้ว คุยเเล้วเป็นไงบ้าง” เวลาเขาเขินก็น่ารักดีน้ะ
“ผ่านฉลุยค่ะ เดี่ยวเราไปหาแก้วกันเนอะ” พูดจบฉันก็คล้องแขนเขาแล้วเราก็เดินฉันไปที่รถเพื่อมุ่งหน้าไปที่คอนโดของฉันกับแก้ว
----------------------------------------------
แก้ว
---คอนโด---
ไม่รู้ทำไมฉันต้องรุ้สึกตื่นเต้นขึ้นมาเมื่อรู้ว่ายัยเกลจะพาแฟนมาแสดงตัวให้ฉันเห็นสักที คู่นี้ทำให้ฉันอิจฉาในความรักทุกครั้งเพราะพวกนางมุ้งมิ้งน่ารักกันมาก จากที่ได้ฟังเวลายัยเกลโทรคุยกับแฟนและจากปากยัยเกลเองเวลานางเล่าเรื่อแฟนให้ฟัง เสียอย่างเดียวทำไมต้องชื่อเรนด้วยนะ ว่าแล้วฉันไปอาบน้ำรอพวกเค้าดีกว่าตั้งแต่ตื่นมายังไม่ได้ทำอะไรเลยนอกจากทำอาหารให้ยัยเกลกิน
ตื้ด ตื้ด ตื้ด ตื้ด ตือดือดื่อ แครก เสียงปลดล็อคประตูดังขึ้น
“ยัยเกลคงมาถึงแล้ว” ฉันแต่งตัวเสดแล้วก็เดินออกไปพร้อมแก้วน้ำในมือเเละเดินไปหายัยเกล
“อาบน้ำเสร็จแล้วเหรอ” เกลเอ่ยถามฉันแต่ทำไมเกลต้องมีสีหน้ากังวลด้วยนะฉันได้แต่สงสัยแต่ไม่ได้ถามอะไรออกไป
“อื้อเสร็จละ แล้วแฟนแกอ้ะไหนว่าจะพามาแสดงตัวให้ฉันเห็นไง” ฉันยิ้มกรุ่มกริ่มหยอกล้อใส่ยัยเกลซึ่งมันได้ผลเพราะยัยเกลแสดงท่าทีขัดเขินออกมาให้เห็น
“ไปเข้าห้องน้ำนะ นู้นไงออกมาแล้ว” เกลชี้ไปทางห้องน้ำซึ่งทำให้ฉันหันมองตามแต่แล้วแก้วน้ำในมือของฉันต้องตกลงพื้นแตกกระจายเมื่อฉันได้เห็นใบหน้าของเขา
----------------------------------------
เกล
“เรน/แก้ว” ทั้งสองคนพูดชื่อออกมาพร้อมกันจนฉันสังสัยว่าทำไมคนทั้งสองถึงได้แสดงท่าทางแบบนั้นออกมา
----เอาเเล้วค่ะ เรน เกล เเก้ว จะมีปัญหาอะไรเกิดขึ้นกับคนทั้งสามเเละเกิดขึ้นไปในทิศทางไหนยังไงก็ช่วยติดตามอย่าพึ่งทิ้งกับไปเลยเนอะ อยู่เป็นกำลังใจให้ไรท์ก่อนน้าาา ชอบก็กดถูกใจคอมเม้นเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยน้า---
รักรีดทุกคนค่ะ
“เรนค่ะ เรนรอเกลก่อน” เขาหยุดเดินแล้วหันหน้ามองมาหาฉัน ฉันตกใจเมื่อฉันเห็นใบหน้าหล่อๆของเขาเปื้อนไปด้วยคราบน้ำตา
“…”
“เรนเกลขอโทษ เกลขอโทษนะที่ทำให้เรนเสียใจ” ตอนนี้ฉันรู้สึกเจ็บปวดเมื่อฉันเห็นคนที่ฉันรักเสียใจเพราะตั้งแต่ที่เราคบกันมา เรนไม่เคยแสดงมุมอ่อนแอให้ฉันเห็นเลยสักครั้งและตอนนี้ฉันกลับเป็นคนทำให้เรนเสียใจ
“โอเคเรน เราไปหาพ่อแม่ของเรนกันนะ” ฉันพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังและกอบกุมมือของเขาเอาไว้
“จริงนะเกล เกลพูดจริงๆนะ” เขายิ้มปนน้ำตาและมองตาของฉัน “เรนก็ต้องขอโทษเกลเหมือนกัน เรนอาจจะดูงี่เง่าแต่เรนแค่น้อยใจเกลบอกว่าวันนี้เป็นวันสำคัญของเรา เรนก็อยากให้มันพิเศษที่เรนอยากพาเกลไปหาครอบครัวของเรนเพื่อแสดงให้เกลเห็นว่าเรนรักเกลมากและจริงจังกับเกลแค่ไหน” น้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความจริงใจของเขาทำให้ฉันโผเข้ากอดเขาโดยไม่รู้ตัว
“เรน แต่เกลไม่รู้จะพูดกับแก้วยังไงดีเกลไม่เคยผิดคำพูดกับแก้วเลย เกลกลัวแก้วจะโกรธ” ไม่ใช่เพียงฉันที่ไม่เคยผิดคำพูดกับแก้วแต่แก้วก็ไม่เคยผิดคำพูดกับฉันเหมือนกันความรู้สึกผิดถาโถมเข้ามาในใจดวงน้อยๆของฉัน
“ไม่ต้องกังวลนะคนดีของเรน เอางี้เดี่ยวเกลโทรหาแก้วแล้วบอกว่าเราสองคนจะเข้าไปหาหลังจากนั้นเรนจะพูดกับแก้วเอง เรนเชื่อว่าแก้วจะเข้าใจเรา” เขากอดฉันตอบและลูบผมของฉันเบาๆทำให้ฉันรู้สึกคลายความกังวลลง
“งั้นเกลโทรหาแก้วเลยนะ” ฉันออกจากอ้อมกอดของเขาแล้วเดินออกไปโทรศัพท์
“ฮัลโหล ว่าไงแก”
“แก้วเดี่ยวฉันกับเรนจะเข้าไปหานะ แกว่างป่ะ”
“แหม่ทำเหมือนกับไม่รู้ ฉันว่างมากกก เพราะเราสองคนพูดกันไว้ว่าจะพักกันสักเดือนแล้วค่อยหางานทำไงและฉันก็ไม่มีแฟนเหมือนแกด้วย สงสัยฉันคงไม่ว่างมั้งคะ”
“โอเค พูดแบบนี้แสดงว่าไปหาได้ใช่ป่ะ” ฉันยิ้มออกมากับคำพูกะแนะกะแหนของยัยแก้ว
“ได้ดิ ฉันจะได้เห็นหน้าแฟนแกด้วยไง” ใช่ตอนเวลาที่ฉันคบกับเรนมายัยแก้วไม่เคยได้เห็นหน้าของเรนเลย เพราะจะมีเรื่องให้คลาดกันตลอด
“จ้างั้นเดี่ยวจะพาไปแสดงตัวนะจ๊ะ”
“อ่าแค่นี้ก่อนนะ ฉันจะไปอาบน้ำรอ” แก้ววางสายไป แล้วฉันก็เดินไปจับมือของเรนและมองตาของเขาอย่างลึกซึ้งทำให้เขาเอียงหน้าหลบด้วยความเขิน
“เรนเกลคุยกับแก้วแล้วนะ เรนหายน้อยใจเกลแล้วใช่ป้ะ” ฉันทำเสียงอ้อนเขาและยักคิ้วใส่เล็กน้อยจนเขาเอามือเข้กหัวฉันเบาๆ
(///- -///) “อื้อนี่เหนะ เรนหายแล้ว คุยเเล้วเป็นไงบ้าง” เวลาเขาเขินก็น่ารักดีน้ะ
“ผ่านฉลุยค่ะ เดี่ยวเราไปหาแก้วกันเนอะ” พูดจบฉันก็คล้องแขนเขาแล้วเราก็เดินฉันไปที่รถเพื่อมุ่งหน้าไปที่คอนโดของฉันกับแก้ว
----------------------------------------------
แก้ว
---คอนโด---
ไม่รู้ทำไมฉันต้องรุ้สึกตื่นเต้นขึ้นมาเมื่อรู้ว่ายัยเกลจะพาแฟนมาแสดงตัวให้ฉันเห็นสักที คู่นี้ทำให้ฉันอิจฉาในความรักทุกครั้งเพราะพวกนางมุ้งมิ้งน่ารักกันมาก จากที่ได้ฟังเวลายัยเกลโทรคุยกับแฟนและจากปากยัยเกลเองเวลานางเล่าเรื่อแฟนให้ฟัง เสียอย่างเดียวทำไมต้องชื่อเรนด้วยนะ ว่าแล้วฉันไปอาบน้ำรอพวกเค้าดีกว่าตั้งแต่ตื่นมายังไม่ได้ทำอะไรเลยนอกจากทำอาหารให้ยัยเกลกิน
ตื้ด ตื้ด ตื้ด ตื้ด ตือดือดื่อ แครก เสียงปลดล็อคประตูดังขึ้น
“ยัยเกลคงมาถึงแล้ว” ฉันแต่งตัวเสดแล้วก็เดินออกไปพร้อมแก้วน้ำในมือเเละเดินไปหายัยเกล
“อาบน้ำเสร็จแล้วเหรอ” เกลเอ่ยถามฉันแต่ทำไมเกลต้องมีสีหน้ากังวลด้วยนะฉันได้แต่สงสัยแต่ไม่ได้ถามอะไรออกไป
“อื้อเสร็จละ แล้วแฟนแกอ้ะไหนว่าจะพามาแสดงตัวให้ฉันเห็นไง” ฉันยิ้มกรุ่มกริ่มหยอกล้อใส่ยัยเกลซึ่งมันได้ผลเพราะยัยเกลแสดงท่าทีขัดเขินออกมาให้เห็น
“ไปเข้าห้องน้ำนะ นู้นไงออกมาแล้ว” เกลชี้ไปทางห้องน้ำซึ่งทำให้ฉันหันมองตามแต่แล้วแก้วน้ำในมือของฉันต้องตกลงพื้นแตกกระจายเมื่อฉันได้เห็นใบหน้าของเขา
----------------------------------------
เกล
“เรน/แก้ว” ทั้งสองคนพูดชื่อออกมาพร้อมกันจนฉันสังสัยว่าทำไมคนทั้งสองถึงได้แสดงท่าทางแบบนั้นออกมา
----เอาเเล้วค่ะ เรน เกล เเก้ว จะมีปัญหาอะไรเกิดขึ้นกับคนทั้งสามเเละเกิดขึ้นไปในทิศทางไหนยังไงก็ช่วยติดตามอย่าพึ่งทิ้งกับไปเลยเนอะ อยู่เป็นกำลังใจให้ไรท์ก่อนน้าาา ชอบก็กดถูกใจคอมเม้นเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยน้า---
รักรีดทุกคนค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ