สานสัมพันธ์รัก

เกล
@บ้านเกล 21.00
ในตอนกลางวันฉันกับคุณกราฟเราเดินทางกลับพร้อมกัน เพราะตอนมาทะเลนั้นพี่พอร์ตเขามาส่ง เพราะพี่พอร์ตลางานพาเเฟนมาเที่ยวเเถวนี้พอดี. แต่ตอนกลับฉันต้องกลับเองเพราะพวกคุณๆ เขาสวีทกันไม่เสร็จนะสิ เฮ้อไม่น่าตกลงปลงใจไปกับเขาเลย พี่พอร์ตบอกว่าถ้าพี่เขาไปส่งให้เเลกกับการที่ฉันไม่บอกเเม่ว่าเขาโดดงาน ฉันก็ใจอ่อนเพราะเห็นเเก่ความรักของเขานะ วันครบรอบของเขาทั้งทีนี่ เเต่ยังไงฉันว่าฉันไม่เห็นจะได้อะไรกับการช่วยพี่เขาครั้งนี้เลย. เเถมต้องมาลำบากคุณกราฟที่ต้องมาส่งฉันอีก ถึงคุณกราฟจะอาสาไปส่งเเต่ก็เกรงใจอยู่ดีเขาช่วยฉันมาตลอดเลย เเถมบรรยากาศในรถตอนที่อยู่กับคุณกราฟเจ้าบ้าหัวใจของฉันก็ไม่รู้เป็นอะไรไปอีกเต้นเเรงอยู่นั้นๆ เหละ เเถมยังรู้สึกหน้าร้อนเหมือนจะไหม้ ไม่ชอบอาการแบบนี้เลยโดยเฉพาะตอนอยู่ต่อหน้าเขา จะแกล้งหลับก็ทำไม่ได้เพราะไออาการแบบนี้เหละ เเละยิ่งตอนพักหาอะไรกินกันอีก เเค่รอยยิ้มกับท่าทางธรรมดาๆ ของเขาก็สามารถทำลายล้างเผาพลาญฉันให้หมอดไหม้ได้ดีเลยทีเดียวไม่รู้อาการของฉันมันจะเเสดงออกไปจนคุณกราฟรู้สึกแปลกๆ บ้างรึป่าว.
" เป็นอะไรไปรึป่าวจ๊ะ คนสวยของเเม่ เห็นนั่งเหม่อมานานละนะคะ" เเม่เลิกสนใจซีรี่ย์เเล้วหันมาถามฉันด้วยความเป็นห่วง
"หนูไม่อยากเป็นเเบบนี้เลยเเม่ หนูไม่ชอบอาการแบบนี้เลย หนูรู้ว่าอาการที่หนูเป็นอยู่มันหมายความว่ายังไง เเต่หนูว่าหนูยังไม่พร้อมกับเรื่องนี้เเน่ๆ . เเต่อาการของหนูเป็นมันกลับตรงกันข้ามกับสิ่งที่หนูคิดอะเเม่" ฉันบอกแม่ไปแบบนั้นใช่ฉันว่าฉันไม่พร้อมกับการที่จะชอบพอใครเขาแน่ๆ
"อ้อเป็นอย่างนี้นี่เอง ว่าเเต่มันคือเรื่องอะไรเหรอ เเม่ไม่เข้าใจ"