story of Thorki -painful love-

   "ร้องไห้รึ" น้ำเสียงที่เคยอ่อนโยนบัดนี้มีแต่ความเยือกเย็นดังขึ้น

โลกิเบี่ยงหน้า ไม่อยากเห็นสายตาเหยียดหยามจากธอร์อีกแล้ว ปากบางเม้มเข้าหากัน พยายามขยับมือแม้จะไม่มีทางเลยก็ตามที

   "เวลาเจ้าร้องไห้มันทำให้ข้ารู้สึกมีความสุข ยิ่งเสียงร้องทรมาณยามที่ข้าเข้าไปอยู่ในตัวเจ้ามันยิ่งทำให้ข้าสะใจ เอาอีกสิโลกิทำให้ข้าพอใจที"

ยิ่งฟังน้ำตาอุ่นๆยิ่งไหล คำพูดของธอร์มันปักลึกเข้าไปกลางใจของโลกิจนเหมือนจะขาด ไม่เพียงแต่เนื้อความที่ได้ยินแต่แววตาที่เปลี่ยนไปของธอร์นั้นด้วย
 

    "อื้อ" รสจูบอันแสนรุนแรงของธอร์กระแทกเข้ามาเต็มริมฝีปากโลกิ

  พยายามเบี่ยงหน้าหนีจนธอร์ละออกจากริมฝากมาที่คอระหงส์แทน ร่องรอยรักจากเมื่อคืนยังไม่ทันจางหายธอร์ก็เพิ่มรอยใหม่อย่างไม่ปราณี กัดแรงๆระบายความโกรธและเสียใจที่มีจนทั่ว

 กระชากเสื้อบางจนขาดวิ่น เผยให้เห็นรอยกัด ขบและเม้มทั่วทั้งร่างกาย แต่ใช่ว่าธอร์จะสนใจไม่ ยิ่งเจ็บมากก็ยิ่งดี นี้ยังน้อยกว่าที่เขารู้สึกด้วยซ้ำ

ลิ้นร้อนโลมเลียทั่วทั้งกาย แต่จุดวกวนนั้นอยู่ที่ยอดอกสีชมพู กัดเม้นจนร่างบางสะดุ้งเฮือก
   

    "จะ..เจ็บ" 

    "นี่พึ่งเริ่ม และนี่ยังเจ็บไม่ได้ครึ่งของสิ่งที่เจ้าทำไว้กับเขา" 

  เมื่อสาสมใจ ซาตานในคราบเทพเจ้าจึงกระชากกางเกงของโลกิลง 

 ดวงตาคมดุดันราวกับเจ้าป่าจดจ้องเหยื่อยตรงหน้าเขม็ง

 ไม่มีการเบิกทางใดๆ ธอร์แทรกกายเข้าในตัวโลกิอย่างรุนแรง
 

 "เจ็บ..เอาออก..ไป..อ๊า" แรงขับเคลื่อนจากร่างสูงนำพาความเจ็บปวดทรมาณราวกับร่างกายถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆ

  โถมเข้ามาอย่างหนักหน่วงจนไม่สามารถห้ามเสียงสะอื้นปานจะขาดใจลงได้

 เนื้อตัวของโลกิขึ้นรอยช้ำเป็นจ้ำๆจากแรงบีบของฝ่ามือใหญ่ ในขณะเดียวกันแรงของเทพเจ้าสายฟ้าที่ลงกับช่องทางรักก็ไม่ได้เพลาลงไป แก่นกายใหญ่ขยับเข้าออกจนเต็มโพรง เลือดสดที่เลือนหายไหลออกมาอีกครั้งพร้อมกับน้ำตาจากนัยน์ดวงตาใส

   "เบาๆ..ดะ..ได้ไหม..เจ็บ..ฮึก"
   "ข้าว่าเจ้าเก็บเสียงไว้ครางอย่างเดียวดีกว่า อ๊า"

   ขยับเร็วจนร่างบางกระตุกแรงตามจังหวะ

  ธอร์ยอมรับว่าโลกิมีอิทธิพลต่อเขา ร่างกายของโลกิหาใครเทียบได้ไม่ เสียงครางอันแสนเจ็บปวดอีกทั้งภายในที่ร้อนระอุทำให้ธอร์แทบคลั่ง กระชากเส้นผมดีดำให้เงยหน้ารับรสจูบจากเขา หนำซ้ำยังกัดริมผีปากแรงจนได้รสเลือด

  บทเพลงรักอันแสนเจ็บปวดเหมือนจะไม่มีวันจบ มันเหมือนเพลงที่เล่นวนไปจนแล้วจนเล่า เนื้อเพลงเต็มไปด้วยเสียงแห่งอารมณ์และร่ำไห้

  ธอร์เข้าออกเป็นจังหวะอย่างไม่มีทีท่าว่าจะหยุด เสียงร้องไห้ระงมของคนใต้ร่างไม่มีผลต่อความรู้สึกที่พุ่งสูงของเขาไม่

 จมูกโด่งสูดดมที่คอขาว โลกิมักจะมีกลินหอมเฉพาะตัวที่ทำเขาหลงไหล

 มือหนาไม่หยุดตะปบไปทั่วกายขาว จับทุกส่วนให้ทั่วทั้งร่างกาย ลิ้นร้อนๆเลียร่องแรงจ้ำแดงที่เกิดจากการขบเม้มแรงๆมั่วทุกรอย 

   "บนเตียงเก่าในคุกใต้ดินมันยังสูงส่งเกินไปสำหรับเจ้า พื้นโสโครกเยี่ยงนี้แหละเหมาะกับคนใจต่ำอย่างเจ้ายิ่งนัก"
  

  คำพูดร้ายบาดคมลึก ทำโลกิหมดแล้วซึ่งความหวังน้อยๆที่มีไว้ ธอร์เกลียดเขา ธอร์ได้แสดงออกอย่างชัดแจ้งแล้ว มือน้อยๆพยายามยื่นไปตรงหน้าของชายผู้เป็นที่รัก จับเขาที่แก้มสากเบาๆ 

  ถ้าทำร้ายข้าแล้วหายเจ็บก็เอาเถอะพี่ข้า
เจ้าหมดซึ่งความรักต่อข้าแล้ว
แต่ความรักของข้าจะคงอยู่กับเจ้าเสมอ และนั่นคือเรื่องจริง
   

   "ข้า..รัก..เจ้า"
และนั่นคือประโยคสุดท้ายที่ธอร์ได้ยินตก่อนสติของโลกิจับดับไป