นายมาเฟียโหดร้าย พิชิตใจนายขี้แย

เมื่อพ่อของซาโต้ขึ้นมาในเวที ชิโระจึงพูดกับยูโกะว่า "ยูโกะ ทำตัวให้เงียบๆ นะ ถ้าปะป๋าของฉัน บอกให้ขึ้นมาก็ขึ้นมาเลยนะ โอเคนะ" ยูโกะจึงตอบว่า "อื้ม"

ความคิดในใจของยูโกะ...

มันถึงเวลาแล้วสินะ....

ที่ฉันต้องเปิดเผยความจริงออกมา

ไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็นยังไง

ฉันจะไม่กลัวและไม่สนอะไรทั้งนั้น...

เพราะมันคือความจริงยังไงล่ะ!!

ต่อให้ฉันจะเจ็บปวดแค่ไหน...

ฉันก็ต้องพูดออกมาให้หมด!!

ต่อให้ฉันอาจจะโดนทำร้าย

เพราะ... ความจริงที่ฉันเล่ามา

ฉันจะต้องมีชีวิตอยู่ต่อไปให้ได้!!

15 นาทีผ่านไป... หลังจากที่ซาโต้ได้รับตำแหน่งหัวหน้ามาเฟียคนใหม่

เก็น พ่อของซาโต้จึงพูดขึ้นมาว่า "ยูโกะจัง ขึ้นมาบนเวทีสิ" ทันใดนั้นยูโกะก็ขึ้นมา คนบางส่วนก็ซุบซิบกันว่า "นั่นมันเด็กผู้หญิงคนนั้นที่ถูกเจ้าหน้าที่ขวางเอาไว้หน้าประตูนี่หน่า แล้วเด็กคนนั้นเข้ามาได้ยังไงกันเนี่ย"

คนๆ หนึ่งก็ตะโกนถามขึ้นมาว่า "เด็กผู้หญิงคนนั้นน่ะ!! เข้ามาในงานนี้ได้ยังไงกันน่ะห้ะ!! เจ้าหน้าที่ไม่ให้เข้านี่หน่า!!"

เก็นจึงตอบว่า "ถ้าจะบอกว่า เป็นคำสั่งจากผมล่ะครับ!? " คนที่ตะโกนถามจึงเงียบกริบโดยทันที เก็นจึงบอกกับยูโกะว่า "ยูโกะจัง บอกชื่อของหนู และ เล่าเรื่องในอดีตของหนูสิ"

ยูโกะจึงตอบว่า "ค่ะ ได้ค่ะ หนูชื่อ นามิดะ ยูโกะ ค่ะ" มีผู้หญิงคนหนึ่งตะโกนถามว่า "ตระกูลนามิดะ ที่ลงพาดหัวข่าวถูกฆ่าล้างบางเมื่อ 12 ปีก่อนน่ะหรอ!! ทำไมเธอถึงได้มีชีวิตอยู่กันล่ะ..."

ยูโกะตอบว่า "ก่อนที่พ่อและแม่ของหนูน่ะจะถูกฆ่าเมื่อ 12 ปีก่อนนั้น พ่อและแม่ของหนูบอกว่า (หนูต้องมีชีวิตอยู่ต่อไป และ หนีไปให้ไกลและเร็วที่สุด) ค่ะ หนูก็เลยยังมีชีวิตอยู่ตามที่พ่อและแม่ของหนูบอกค่ะ" และ จากนั้นก็มีผู้ชายคนหนึ่งถามว่า "ทำไมเธอถึงมาขึ้นบนเวทีนี้ได้กันล่ะ!! " คนอื่นๆ จึงพูดว่า "ใช่ๆ "

เก็นจึงตอบว่า "เพราะว่า ผมน่ะจะรับเด็กผู้หญิงคนนี้ไปเลี้ยงเป็นลูกบุญธรรมไงครับ" คนอื่นๆ ต่างตกตะลึงกับคำตอบของเก็น

ทันใดนั้นก็มีผู้ชายแก่ๆ คนหนึ่งซึ่งเป็นหัวหน้ามาเฟียตระกูลอาคุมะ ชื่อว่า ฮิเรสึนะ ได้หัวเราะอย่างบ้าคลั่งและพูดออกมาว่า "ฮ่าๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ไม่นึกว่าจะเหลือเด็กผู้หญิงนี่อีกคน นึกว่าฆ่าล้างบางไปหมดแล้วซะอีกนะเนี่ย ฮ่าๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ตอนนี้น่ะ.... เธอควรตายตามพ่อและแม่ของเธอไปได้แล้วละ ตายซะ!! "

พูดจบฮิเรสึนะก็เอามีดแล้ววิ่งพุ่งไปแทงที่ท้องยูโกะ ยังไม่ทันได้เอามีดไปแทง ยูโกะจึงพูดว่า "อาจารย์ใหญ่คะ!! "

ชิเซ็นจึงจับแขนข้างที่ถือมีดเอาไว้ และ พูดว่า "เฮ้ย!! ลุง!! จะฆ่านักเรียนของผมน่ะ มันบาปนะลุง!! มอบตัวเถอะน่านะ" พูดจบชิเซ็นก็ใช้สายตาอันเย่อหยิ่งมองไปที่ฮิเรสึนะ ฮิเรสึนะพูดด้วยความแค้นว่า "ชิเซ็น ทำไมแกถึงกล้าขัดขวางฉันห้ะ!!"

ชิเซ็นได้ตอบว่า "ก็เพราะลุงจะฆ่านักเรียนของผมไงล่ะครับ ผมจึงต้องขัดขวางลุง" ฮิเรสึนะจึงพูดว่า "กล้าขัดขวางดีนักใช่ไหม งั้นแกก็ตายก่อนคนแรกเลย!! "

ทันใดนั้นแดเนียลก็ใช้เท้าขวาเตะไปที่หน้าของฮิเรสึนะ และ พูดด้วยน้ำเสียงเย่อหยิ่งว่า "จะทำให้ท่านชิเซ็นตายน่ะ ผ่านผมให้รอดก่อนไหมครับ ตาแก่บาปหนา" ฮิเรสึนะจึงพูดว่า "จะเอาเหรอ ไอ้มือขวา!! " แดเนียลพูดว่า "มือขวาเหรอ?! แล้วไง?? ตาแก่!! อย่างน้อยๆ ก็มีสิทธิ์สู้เพื่อปกป้องไหม!? "

ฮิเรสึนะได้รีบวิ่งไปแทงยูโกะด้วยความบ้าคลั่ง แดเนียลจึงจับมือที่จับมืดเอาไว้และพูดว่า "เห้ย!! ตาแก่บาปหนา!! ถ้าจะทำร้ายสาวน้อยที่น่ารักแบบนั้น ผ่านผม และ ท่านชิเซ็นไปก่อนไหม?! "

ฮิเรสึนะจึงต่อยหน้าแดเนียล แดเนียลจึงสวนกลับด้วยลูกเตะด้วยความเจ็บ และ พูดว่า "มันถึงเวลาพิพากษาแล้วละ... ตาแก่บาปหนา!! ตายซะ!! "

พูดจบแดเนียลจึงใช้ปืนยิง ฮิเรสึนะ (ปัง!! ปัง!!! ปัง!!) อย่างไม่ยั้งมือ

แดเนียลจึงหยุดการยิงปืน ทันใดนั้นก็มีกลุ่มคนกลุ่มที่หนึ่งกระซิบพูดนินทาว่า "เห้ย!! ไม่นึกเลยนะเนี่ย ว่าธาตุแท้ของคุณฮิเรสึนะช่างเลวขนาดนี้" กลุ่มคนกลุ่มที่สองพูดว่า "ปิดตำนานแล้วสินะ ข่าวพาดหัวเมื่อ 12 ปีก่อนนั่นน่ะ"

กลุ่มคนกลุ่มที่สามพูดว่า "ไม่นึกเลยนะเนี่ย!! ว่าเด็กผู้หญิงคนนั้นจะมีอดีตร้ายแรงขนาดนี้ น่าสงสารอ่ะ แต่ คุณชิเซ็นก็คงรู้ด้วยแหละ เห็นบอกว่า เด็กผู้หญิงคนนั้นเป็นนักเรียนนี่"

กลุ่มคนกลุ่มที่สี่พูดว่า "ดีแล้วละๆ ที่คุณเก็นรับเด็กผู้หญิงคนนั้นไปเลี้ยงเป็นลูกบุญธรรมอ่ะ" กลุ่มคนกลุ่มที่ห้าจึงพูดว่า "นอกจากที่คุณชิเซ็นเป็นหัวหน้ามาเฟียแล้ว คุณชิเซ็นเขายังเป็นอาจารย์ใหญ่นะพวกเธอ" กลุ่มคนกลุ่มที่หนึ่งจึงพูดว่า "เห้ย!! เอาจริงดิ!! มิน่าล่ะถึงได้ปกป้องเด็กผู้หญิงคนนั้น"

ทันใดนั้นเก็นก็ถามว่า "ท่านมาเฟียทุกคนครับ เห็นด้วยหรือไม่ที่จะให้เด็กผู้หญิงคนนี้ เป็นลูกบุญธรรม ใครเห็นด้วยกรุณาส่งเสียงพูดมาเลยครับ" ทันใดนั้นคนทั้งห้องจัดเลี้ยงก็พร้อมใจกันพูดว่า "เห็นด้วยๆ เด็กผู้หญิงคนนี้น่าสงสารที่สุด!! " จบคำพูดที่ทั้งห้องพูดขึ้น เก็นก็รับยูโกะเป็นลูกบุญธรรมโดยทันที

3 ชั่วโมงผ่านไป... ณ ที่คอนโด Ao2 ชั้นที่ 15 ใน ห้องของชิโระ...

ซาโต้ถามยูโกะว่า "เมื่อเช้านี้ โอเคไหม ยูโกะ" ยูโกะจึงตอบว่า "ค่ะ!! พี่ชาย" ซาโต้จึงถามว่า "แล้วที่แดเนียลยิงเมื่อเช้านี้ ก็โอเคหรอ?! " ยูโกะจึงตอบว่า "เรื่องนั้น เตรียมใจยอมรับนานแล้วค่ะ... พี่ซาโต้"

ซาโต้ตอบว่า "ยังงั้นก็ดีแล้วละ" ยูโกะถามซาโต้ว่า "พี่คะ?! แล้วชิโระละคะ?! " ซาโต้ตอบว่า "ชิโระ ออกไปกับปะป๋าน่ะ ออกไปทำเรื่องของเธอให้อยู่น่ะ"

ยูโกะจึงพูดว่า "งั้นหรอกหรอคะ หนูเหนื่อย แล้วก็ ง่วงแล้วละค่ะ หลับก่อนนะคะ" ซาโต้จึงพูดว่า "หลับฝันดีนะ ยูโกะ" ซาโต้จึงเดินไประเบียง และ พูดกับท้องฟ้าว่า "สักวันนึง ยูโกะจะต้องเป็นเด็กผู้หญิงที่ดีแน่ๆ "

ความคิดในใจของซาโต้...

ถึงชีวิตของแต่ละคนต่อให้

อยู่บนโลกยาวแค่ไหน

ก็ต้องตายจากไปในสักวันสินะ...

ในตอนนี้ ฉันได้เป็นหัวหน้ามาเฟียแล้ว...

ฉันจะต้องปกป้องทุกคนไว้ให้ได้

ชิโระ ยูโกะ ทุกคน.... ฉันจะต้องปกป้องทุกคนให้ได้

สมกับตำแหน่งที่ฉันยืนอยู่ในตอนนี้

ชีวิตน่ะ... คนทุกคนบนโลกนี้ก็มีสิทธิ์ที่จะรักษาสินะ

แต่ถ้า... ชีวิตนั้น ถ้าคนบางคนคิดอยากจะทำลายชีวิตของตัวเองละก็...

ฉันจะเปลี่ยนความคิดของคนๆ นั้นเอง!!

โปรดติดตามตอนต่อไป...