first love รักแรกของสองเรา
เขียนโดย คุณหนูบอนไซ
วันที่ 24 พฤศจิกายน พ.ศ. 2560 เวลา 21.43 น.
แก้ไขเมื่อ 25 พฤศจิกายน พ.ศ. 2560 11.48 น. โดย เจ้าของนิยาย
8) เจอครอบครัว
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความทั้งสองเดินมาจนถึงบ้านนายฝรั่งของอัปสรสวรรค์ วสุธาหันไปมองอัปสรสวรรค์ ก่อนจะเดินไปกดกริ่ง สักพักยายของอัปสรสวรรค์ก็เดินมาเปิดประตูให้ วสุธายกมือไหว้
“คุณหนูดินไม่เจอกันนานเลยนะคะ” ยายทักวสุธา
“คุณหนูดิน” อัปสรสวรรค์ทวนคำเรียกของยาย
“เข้ามาข้างในก่อนคะ คุณลุงคุณป้าท่านรออยู่ คุณพ่อคุณแม่ก็มาถึงแล้วนะ ไปกันคะคุณดิน” ยายเดินจับแขนวสุธาเดินเข้าบ้านปล่อยให้หลานสาวยืนสงสัย
“ยายนี่หลานยายนะ” อัปสรสวรรค์บ่น ก่อนจะปิดประตูแล้วตามเข้าไป
วสุธาเดินเข้าไปในห้องรับแขก เพื่อทักทายญาติผู้ใหญ่ ส่วนอัปสรสวรรค์ก็ตามไปติดๆ เธอยกมือไหว้ผู้ใหญ่ที่นั่งกันอยู่ เรวดีมองเห็นถุงในมือของอัปสรสวรรค์ ก็รู้ทันทีว่าเธอคือคนที่หลานชายพูดถึง
“อะไรกันพามาไหว้ผู้ใหญ่แล้วหรอนี่” เรวดีถาม
“ไม่ใช่ครับป้า แค่บังเอิญ” วสุธาตอบ
“ยาย เดี๋ยวฟ้ายกเอง” อัปสรสวรรค์วางถุงลงแล้วรีบจับแก้วน้ำไปเสิร์ฟแทนยาย เธอนำแก้วน้ำไปวางให้วสุธา
“ขอบคุณนะ” วสุธาพูด
“อืม” อัปสรสวรรค์รีบเดินออกจากห้องรับแขกไปหายายที่ห้องครัว “ยาย วันนี้เรากลับกันได้ยัง”
“ยายรอทำอาหารเย็นให้คุณๆ หนูกลับไปก่อนเลย แล้วบอกพี่มารับยายทีหลัง”
“ได้หรอยาย งั้นฟ้าไปลาพวกคุณๆเลยนะ” อัปสรสวรรค์บอก แล้วรีบเดินออกไปบอกลาผู้ใหญ่
“หนูเป็นหลานคุณยายหรอ ชื่ออะไรจ๊ะ” เรวดีถาม
“ฟ้าคะ” อัปสรสวรรค์ตอบ
“หน้าตาน่ารักดีนะ”
“ขอบคุณคะ” อัปสรสวรรค์ยกมือไว้ขอบคุณ “คือหนูจะมาลา ขอตัวกลับบ้านก่อนคะ”
“ไปส่งไหม” วสุธาถาม
“ไม่ต้อง” อัปสรสวรรค์ตอบ แล้วนึกขึ้นได้ว่าเสียมารยาท “คือไม่ต้องลำบากก็ได้ ฉันกลับเองได้”
“ให้ดินไปส่งเถอะ ฟ้าเริ่มมืดแล้ว ป้าเป็นห่วง” เรวดีบอก
“ก็ได้คะ”
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ