first love รักแรกของสองเรา

              หลังจากกินข้าวกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว วสุธาก็ขอตัวกลับ โดยอัครพลไปส่งที่บ้านนายฝรั่ง เมื่อถึงบ้านวสุธาลงไปเปิดประตู อัครพลจึงเรียกไว้ก่อนที่จะเดินเข้าบ้าน
              “คุณดิน”
              “ครับพี่โฟน” วสุธาหันกลับ
              “ชอบยัยฟ้าหรอ” อัครพลถาม วสุธาสะดุ้งเล็กน้อยเพราะรู้ว่าอัครพลหวงน้องสาวเอามากๆไม่เคยมีใครเข้าใกล้อัปสรสวรรค์ก็เนื่องจากอัครพลคอยกีดกันไว้
              “เอ่อ...ครับ ผมชอบฟ้า”
              “ก็ดี” อัครพลพูด วสุธาดูอึ้งๆกับคำพูดของอัครพล “ฟ้ามันเป็นคนที่ความรู้สึกช้า ไม่ค่อยรู้หรอกว่าใครชอบไม่ชอบ และยังแสดงความรู้สึกไม่เก่ง ปากไม่ตรงกับใจ ดูเป็นผู้หญิงที่แข็งแกร่งแต่จริงๆแล้วอ่อนไหว แค่อวดเก่งไปงั้นล่ะ”
              “เรื่องนั้นผมก็พอรู้ครับ”
              “ก็ช่วยๆเข้าใจมันหน่อยนะ พี่คนนี้เอาใจช่วยนะไอ้น้อง” อัครพลบอก
              “ขอบคุณครับ” วสุธาก้มหัวขอบคุณ ก่อนที่อัครพลจะขับรถกลับ ส่วนตนก็เดินเข้าไปในบ้าน
              วันเปิดเทอม คิมหันต์เป็นประธานนักเรียนคนใหม่ ต้องทำหน้าที่โดยต้องมาโรงเรียนแต่เช้ากว่าทุกครั้ง อัปสรสวรรค์ก็มักจะเจอกับคิมหันต์ที่หน้าเสาธงเป็นประจำ เธอรวบรวมความกล้าเข้าไปทักทาย
              “สวัสดีคะพี่คิม”
              “น้องฟ้า สวัสดีครับ ไม่ค่อยได้เจอกันเลยนะ”
              “คะ ขยันจังนะคะประธาน”
              “ก็นะ แต่ตอนนี้โคตรหิวเลย คงต้องไปหาไรกินที่สหกรณ์แล้วสิ”
               “พี่คิมยังไม่กินข้าวเช้าหรอคะ” อัปสรสวรรค์ถาม คิมหันต์จังพยักหน้าเป็นการตอบ “วันหลังบอกฟ้าได้นะ ฟ้าผ่านตลาดตลอดซื้อมาให้ได้คะ”
              “ก็ดีเหมือนกันนะ พี่ไม่ค่อยมีเวลาแวะตลาดเลยช่วงนี้ ขอยืมโทรศัพท์หน่อยสิ” คิมหันต์พูด อัปสรสวรรค์จึงหยิบโทรศัพท์ยื่นให้คิมหันต์ คิมหันต์รับโทรศัพท์แล้วกดเบอร์โทรเข้าเครื่องของตนก่อนจะส่งโทรศัพท์คืน
              “เบอร์พี่นะ ถ้าบางครั้งพี่อาจจะรบกวนหน่อยนะ”
              “คะ” อัปสรสวรรค์ยิ้มอย่างเขินๆก่อนกจะรีบบันทึกเบอร์ไว้
              “พี่ไปหาของกินก่อนนะ แล้วเจอกันใหม่” คิมหันต์โบกมือลา