Love Dog รักเล็กๆของสาวๆสัตวแพทย์ (Yuri)

เสียงของน้องสาวดังขึ้น มาจากเนี่ย? คนยิ่งเคลิ้มๆ ชั้นมาหน้าแนทแบบงงๆ ส่วนน้องสาวชั้นที่เพิ่งจะเขย่าตัวชั้นเมื่อกี้ได้แต่ส่ายหน้า ทำไมย่ะ? ไอ้การที่สาวจะกินเด็กมันไม่ดีตรงไหน?

ห้อง3308

“ไปยืนเป็นนางเอกมิวสิค แล้วไหนอะของที่จะให้น้องรหัสพี่อะ?” น้องสาวชั้นแบมือมาตรงหน้า ไปอยู่ตรงไหนมาห๊ะ! ยัยนิภาดา เรียกเต็มยศซะดีม่ะ!!

“มันจบไปแล้วแนท...”

“ห๊ะ!! พี่แห้วหรอ? โอ๋ๆ ไม่ร้องน้า น้องยังอยู่ตรงนี้” ยังไม่ทันที่ชั้นจะพูดจบ ยัยน้องตัวแสบเข้ามากอดโอ๋ชั้นทันที หล่อนแช่งกันงี้เลยหรอ?

“อยากตายมากเลยสิ!! พี่ให้น้องเขาแล้ว ไม่ต้องถึงมือแนทหรอก ชิ!” ชั้นผลักน้องสาวออกก่อนไปนั่งกอดอกบนเตียง แล้วทำหน้ามุยใส่ งอนนนน ชิ!

คนผิวแทนเดินตรงไปหาคนเป็นพี่ แล้วนั่งข้างๆ อะ..อะไรย่ะ? แปลกๆนะยัยนี่ แนทค่อยๆผลักชั้นนอนลง แล้วขึ้นคร่อมนั่งบนตัวชั้น เอ้ยย อย่าทำแบบนี้...เราพี่น้องกัน ไม่ดีนะแนท

“ยะ...อย่าทำแบบนี้แนท..พะ..พี่น้อง..กัน..นะ” ชั้นพูดตะกุกตะกัก แล้วหันหน้าหนี

“พี่เนยยย ชอบแบบนี้ไม่ใช่หรอ? คนเคยๆกัน” คนผิวแทนเอาหน้าเข้ามาให้ เสียงกระซิบผ่านหูทำชั้นเคลิ้มจนต้องหลับตา

“อะ..ยะ..อย่า..” ชั้นพูดเสียงหลงเมื่อคนผิวแทนเริ่มปลดกระดุมออกทีละเม็ดๆเผยให้เห็นเนินอกขาวๆที่มีบราลูกไม้สีขาวปิดไว้อยู่

“แหมมม เตรียมพร้อมเลยนะ ลุกขึ้นแล้วเอาเสื้อในแนทถอดคืนมาเลย!!” คนผิวแทนลุกจากตัวชั้นก่อนจะไปยืนข้างๆเตียงเท้าเอวใส่ อ้าววว แหะๆ คิดไปไกลเลยย

“แหะๆ รู้อีก แป๊ปได้ป่ะล่ะ แล้วนี่นอนห้องพี่รึเปล่า?” ชั้นถามแก้เขิน คนตรงหน้าพยักหน้าก่อนจะเดินไปนั่งเล่นโน้ตบุ๊ค

“ใส่ไปได้ยังไง? คนล่ะไซร์ ยัดทิชชู่กี่แผ่นล่ะนั่นอะ” แนทพูดตามองโน้ตบุ๊คข้างหน้า ชั้นได้แต่ก้มดูเนินอกที่ข้างใต้ราวหน้าอกมีทิชชู่จำนวนนึงดันอยู่สองข้าง ก็...เริ่มอึดอัดอยู่นะ ^____^’’

Pai Talk

ตึกกิจกรรม

ผ่านมา3อาทิตย์ แนททำตัวเปลี่ยนนิดหน่อย แต่สายตาวันนั้นเราก็ยังจำได้ ถ้าบอกว่าแนทเป็นแฟนพี่เนย เราก็คงต้องอยู่ห่างๆจากพี่รหัสคนนี้ซะแล้วล่ะ เพราะสถานะเรา....เป็นแค่พี่น้องรหัสเฉยๆแค่นั้นเอง แต่อีกฝ่ายคิดไงกะเรา เราเองก็ไม่รู้นะ แต่ของรับน้องจากพี่เนยเรายังห้อยกับกุญแจห้องอยู่เลย คุณหมี..พี่เขาชอบเราไหมนะ? บอกเราหน่อยสิ เฮ้อออ เหนื่อยใจรอบด้าน ทั้งพี่รหัส ทั้งรุ่นพี่...

“น้องปลายค่ะ!! สิ้นเดือนหน้าช่วยพี่ลงแข่งวอลเลบอลได้ไหมค่ะ?”

“น้องปลายๆ ช่วยพี่แข่งบาสที คนขาด”

“น้องปลาย เทควันโดพี่ว่างเข้าชมรมพี่ไหม?”

แต่ระยะเวลา3อาทิตย์ ทั้งเรื่องเรียน กิจกรรม ชมรม และรุ่นพี่หัวหน้าชมรม ต่างพากันมาหาเรา โดยไม่ได้นัดหมายกันทั้งสิ้น แต่ก็พอจะรู้แหล่ะนะ ว่าเพราะอะไร....

“ปลายไปดูชมรมที่จะเข้ายัง” จู่ๆ กี้ก็พูดขึ้นระหว่างเรียน

“ที่นี่ยังมีชมรมอีกหรอ? เราไม่เข้าได้ไหม?” เราหันไปพูด

“มีสิย่ะ หล่อนคิดว่าคะแนนกิจกรรมมันจะช่วยคะแนนเรียนไหมล่ะ?” เจเจพูดแทรกมา

“แต่ถ้าคิดว่าเรียนผ่าน ชมรมไม่สำคัญ ปลายจะไม่ลงก็ได้นะ” กี้พูดพร้อมหยักไหล่ใส่

“เอางี้สิ ปลายลองไปชมรมต่างๆกะพวกเราก่อนไหม?” จู่ๆโอเล่พูดขึ้นแล้วก็หันไปเขียนที่อาจารย์ให้จดบนไวท์บอร์ด

ชมรมบาส

“36-18 น้องปลายชนะ แข่ง1-1”

ชมรมเทควันโด

“น๊อค สีน้ำเงินชนะ”

ชมรมวอลเลบอล

“3-1 เซ็ต ทีมเด็กปี1 ชนะ”

คิดว่าการจบโรงเรียนกีฬาแล้วต้องมาเข้าชมรม มันต้องเข้าชมรมกีฬารึไงนะ? หลังจากที่แข่งไป3ชมรม ยังเหลืออีก2ชมรมที่กี้บอกยังไม่ได้พาไป คือเทนนิส กับว่ายน้ำ แล้วสภาพที่ทุกคนเห็นคือเราชนะไป3ชมรม โดยที่เราไม่ให้พวกรุ่นพี่ออมมือกันเลย สุดท้ายเราต้องไปขอโทษรุ่นพี่ที่เราชนะทุกคน พี่ค่ะ..ถ้าปลายเลือกได้ก็อยากจะไม่แข่งอะค่ะ = = ส่วนเพื่อนๆ3หนอ ที่ทั้งเชียร์ แล้วก็ไม่ได้ช่วยอะไรเลย...

“ปลาย!! เมิงเป็นนักกีฬาใช่ไหม?” กี้ถามระหว่างทางไปชมรมเทนนิส

“เปล่า เราแค่เรียนจบมาจากโรงเรียนที่เน้นกีฬาส่วนใหญ่” เราตอบแบบเรียบๆ

“เคยแข่งไหมย่ะหล่อน สภาพหล่อนน่าจะแข่งได้เหรียญเลยนะย่ะ” เจเจพูดพร้อมทำหน้าสงสัย แต่เราไม่แน่ใจว่าเจเจมันเป็นเกย์หรือตุ๊ดหรือสาวประเภทสองหรือยังไง เดี๋ยวบางวันแมนเหมือนเกย์รุก วันนี้แต่งหน้า อีกวันแอ่วผู้ = = เราไม่สามารถรู้เพศนางได้เลยจริงๆ

“ได้เหรียญทองระดับจังหวัด แข่งเทควันโด บาส วิ่ง....”

“พอๆ เมิงเก่งแล้วล่ะ เข้าไปเลยสักชมรม?” กี้พูดพร้อมยัดเยียดเต็มที่ ไม่ได้ดูเลยว่าอยากเข้าไหม?

“เราว่าปลายไปอีกสองชมรมไหม? ถ้าไม่ชอบก็ไม่ต้องเข้าก็ได้” โอเล่พูดเหมือนพยายามจะเสนอทางเลือกให้เราตลอด เกิดเป็นแม่พระขึ้นมาว่างั้น แต่ดีแล้วล่ะ ซาบซึ้งเจ้ามากโอเล่ TT

“มีชมรมคหกรรม หรือพวกทำขนม กะ อาหารไหม?” เราพูดขึ้น เราไม่ได้ลืมกะการอยากทำสิ่งที่ชอบเลยสักครั้ง เป็นหมอสัตว์มันก็ต้องทำอาหารเป็นสิ ว่าป่ะล่ะ?

“มีดิ แต่...แกจะเอาชมรมผู้หญิงงงง ผู้หญิงทำไมว่ะ ในเมื่อแกออกจะแฮดซั่มแบบนี้” กี้พูดแล้วทำท่าทางยกกล้าม คือเรายังผู้หญิงอยู่นะ ยัยบ้า แฮดซั่มบ้าบอไรล่ะ ไว้ผมยาวสลวยสวยเก๋แบบนี้ = =

“ก็เราอยากทำอาหารเป็น...” เราพูดเบาๆเหมือนอยากจะประท้วงสามหนอนี่มาก แต่ก็ได้แค่เบาๆ

“ให้พี่คนนั้นทำให้สิ” โอเล่พูดออกแซวๆแล้วชี้นิ้วไปข้างหน้า

“พี่คนไหนหรอ?” เราแกล้งตีมึนแล้วเกาหัวแก้เก้อด้วยความเขินอาย

“ปลายยยยยยย”

“นั่นไง พูดถึงก็เรียกหาเลยน่ะ” กี้พูดแล้วยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ งูโผล่แล้วค่ะเพื่อน

คนตัวเล็กวิ่งมาหาเรา พร้อมทำหน้ายิ้มใส่ ส่วน3หนอนี่ก็รู้จักกะพี่เนยกันอยู่แล้ว สาเหตุที่พี่เนยเป็นที่รู้จักเพราะนาง เป็นดาวคณะสัตวแพทย์ แถมเป็นมิตรก็รุ่นน้องปี1 ทุกคน และตำแหน่งที่ได้ก็เหมาะกะนาง เพราะทุกคนในคณะให้ความเห็นว่านางเหมือนภูติน้อยประจำสัตวแพทย์ เอ๊ะ..มันคนรึเปล่านะ ดูเปรียบสิ ถ้ามีหนุ่มๆจีบไหม เราว่าน่าจะฮอตอยู่ แต่ก็ไม่เห็นมีใครจีบนางเลย เพราะไรนะ? น่าสงสัย...

“4คนมาดูชมรมกันหรอ?” คนตัวเล็กหันมาถามอีก3คนก่อนจะหันมาทางเรา

“ค่ะ พี่เนยมาทำไรแถวนี้หรอค่ะ?” เราก้มหน้าไปถามคนตัวเล็ก

“พี่มาตามน้องน่ะ จะให้มาลองซ้อมกะปี1คนอื่นๆ เดี๋ยวอีกไม่กี่วันจะลงแข่งระดับมหาลัยแล้วยังไม่รู้จะส่งใครไปแข่งเลย” คนตัวเล็กพูดพร้อมก้มหน้าเอานิ้วชี้ทั้งสองข้างจิ้มชนกัน ทำเพื่อ...

“พี่เนยค่ะ ปลายเลยค่ะ กี้ว่าปลายเอาเหรียญมาให้มหาลัยเราได้แน่นอนค่ะ” กี้เสนอเราพร้อมขยิบตาใส่เราทีนึง ดันตัวเราไปข้างหน้า ใกล้ๆคนตัวเล็ก =_= คือไรของมันว่ะ? จะบอกไร? ถามตูยัง? ถามตูก่อนเสะ!

“ปลายเล่นเทนนิสเป็นหรอ? เข้าชมรมพี่ไหม? รึว่าลองแข่งกะน้องสาวพี่ดูไหมค่ะ?” คนตัวเล็กทำตาโตพร้อมถามด้วยความสงสัยก่อนจะเอ่ยชวนให้เข้าชมรม

“เอิ่มมม...พอได้ค่ะ” เราตอบนิ่งๆ แต่ก็มีศอกปริศนากระทุ้งหลังมาเต็มแรง เจ็บชิบ!

“ไม่ต้องพอได้หรอกปลาย ไปลองแข่งเลย แล้วก็เข้าชมรมไปเลยเพื่อน^____^” กี้พูดแล้วเอามือวางบนไหล่หลังจากกระทุ้งหลังเมื่อกี้ ก่อนจะยิ้มกว้างๆตามมา มันเจ็บนะเฟ้ย!!

“งั้นปลายลองแข่งดูก่อนเนอะ ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าออกมาเจอกันที่สนามนะค่ะ เดี๋ยวพี่ไปตามน้องก่อน แล้วเจอกันค่ะทุกคน” คนตัวเล็กพูดก่อนจะเดินจากไป

“พวกเมิงค่ะ ทำไมทำเชี่ยไรแล้วไม่ถามเพื่อนอย่างตูมั้งค่ะ” เราหันไปทำหน้านิ่งใส่พร้อมพูดด้วยน้ำเสียงหนักๆ

“- _ - .....ขอโตดก้าฟคุณเพื่อน....” ทั้ง3ก้มหน้าสลด แต่ที่หนักคงจะกี้ เพราะมันยิ้มแห้งๆใส่มาด้วย = =

ห้องแต่งตัว

พอเข้ามาในห้องแต่งตัว รุ่นพี่ในชมรมก็ยื่นเสื้อผ้ามาให้เปลี่ยน เสื้อเชิ้ตขาว กระโปรงเทนนิส รองเท้ากีฬาสีขาว เฮ้ออออ เราทำได้แค่ถอดหายใจ ภาพเก่าก็ย้อนกลับมา สนามวิ่ง สนามเทนนิส ที่ๆเราฝึกซ้อมด้วยกัน แต่ตอนนี้ทุกๆอย่างมันจบไปแล้ว เราได้แต่กำมือแน่น มองรูปในกระเป๋าตังที่ยังอยู่ในช่องใส่รูปเหมือนเดิม กับคนในรูปที่ยังตามราวีไม่จบสิ้น

“ถ้าไม่เพราะเธอ ชั้นก็ยังอยู่ที่ไร่ช่วยป๊าต่อแล้วนะ....”

สนามเทนนิส

หลังจากแต่งตัวเสร็จ เราเดินออกมาที่สนาม ข้างๆสนามมีทั้งเด็กปี1 ยืนอยู่ 4-5คน ส่วนรุ่นพี่ก็มีกันอยู่3-4คน ทำไมมันน้อยอย่างนี้นะ แต่ที่สะดุดตาคือ แนท ยืนอยู่ข้างๆพี่เนยพร้อมมองหน้าเราไม่วางตา เดี๋ยวๆ แนทโกรธเราเพราะเรื่องนี้หรอ? ใช่หรอ? สองคนนี้...อย่าบอกนะ!! อุต๊ะ!! ทำไมไม่เหมือนกันเลยอะ? คนพี่ ตัวเล็ก น่ารัก อย่างกะภูติน้อยเลยนะ แล้วทำไมน้องถึงได้ต่างกันงี้อะ O_O

“ปลายค่ะ นี่แนท น้องสาวพี่เอง” คนตัวเล็กแนะนำคนตรงหน้าที่ทำหน้าเครียดๆเหมือนโกรธใครมาใส่เรา ก็พอเข้าใจนะว่าหวงพี่สาว แต่มันไม่ออกนอกหน้าหน่อยหรอเธอ เราเกือบคิดว่าเป็นผัวเมียกันแล้วนะเอ้ย!!

“พี่ เรารู้จักกันแล้ว ปลายเป็นรูทเมทแนทเอง!!” แนทพูดเรียบๆป่นตะคอกใส่พี่เนยก่อนจะหันมาทางเรา พี่น้องกันแน่นะ ทำไมมันข่มพี่จัง เรามองหน้าแนทแบบนิ่งๆ แต่คนตรงหน้ามองไม่วางตาเลย ดีไม่ชี้หน้าไม่งั้นโดนต่อยรึเปล่านะ = =

“อะ..อ้าวหรอ? งั้นมาแข่งกันเลยไหม? จะได้ไม่เสียเวลา พี่อยากเห็นฝีมือน้องปลาย นะๆ” คนตัวเล็กพูดอ้อนๆใส่แนท แต่คนผิวแทนกลับลากพี่เนยมาอยู่ข้างหลังของเขา โหหห บ่งบอกว่าพี่ข้าใครอย่าแตะเลยนะ = =

“ปลาย!! ถ้าเธอแพ้เรา เธอต้องเลิกยุ่งกะพี่สาวเราเด็ดขาด!!” แนทเดินมาประชิดตัวและหน้าเราก็ใกล้กันมาก แล้วเราผิดอะไรว่ะเนี่ยยยย? = = เราแข่งกันเพราะวัดระดับความสามารถไม่ใช่หรอแม่คุณ? ทำไมเอาพี่เธอมาเดิมพันเนี่ย?

“...อืม เอาสิ ถ้าเธอแพ้เรานะ” เราพูดเรียบนิ่งใส่แนท ก็เดิมพันบ้าบอไรล่ะนั่น? จะปฏิเสธก็พอมองใบหน้านางตอนนี้เหมือนจะกระโดดขยำเราได้ทุกเมื่อ แล้วใครจะไปปฏิเสธลง เราส่ายหน้าก่อนจะหันหลังแยกกันไปอยู่ประจำจุดที่จะเริ่มสตาร์ทเสริฟลูก

เมื่อเดินลงสนาม สายตาทุกคนมองมาที่ทั้งเราทั้งคู่ที่มองหน้ากันเพื่อการเดิมพัน ที่นางขี้ตู่เอาเอง ยัดเยียดให้แข่งรึเปล่าเนี่ย? = = คนตัวเล็กที่ยืนมองเราทั้งคู่กำผ้าขนหนูเล็กแน่น คงจะลุ้นน่าดูเนอะ พอเริ่มการเสริฟรอบแรก เป็นไปด้วยความหนักหน่วงเพราะแนทเป็นคนเสริฟ แต่แนทเสริฟเหมือนจะฟาดลูกมาโดนตัวเราเลย คิดว่าน่าจะเขวี้ยงบอลปาดหน้าได้นางคงจะทำ เสียวสันหลังจริงๆ แต่ก็จะแพ้ไม่ได้อีก ก็คนมันก็เริ่มชอบคนตัวเล็กเหมือนกันอะ ก็รุกเราตลอด เอาตรงไหนห่างจากพี่นางได้ล่ะ?

“out! แนทเสริฟดีๆสิ ถ้าเสริฟพลาดอีกปลายเขาจะได้คะแนนนะ” คนตัวเล็กบอกน้องสาวที่อารมณ์ตอนนี้เอิ่มมม น่าจะโมโหน่าดู แล้วพี่ค่ะ เชียร์น้องเข้าใจอยู่ค่ะ แต่หน้าพี่นี่ยิ้มมาทางนู๋เต็มๆเลยนะค่ะ ยังมาชูสองนิ้วสู้ๆอีก เฮ้อออ ตายแน่ๆ ไอ้ปลายเอ่ยย

“ปลาย!! เตรียมตัวแพ้ได้เลย” แนทพูดพร้อมเอาไม้แร็กเก็ตชี้มาทางเราก่อนจะเริ่มหวดเสริฟมาที่เราเต็มแรง

Noey Talk

สนามเทนนิส

“แนท ไม่ต้องเอาจริงก็ได้นิ” ชั้นพูดกับน้องสาวที่ตอนนี้เหงื่อโชกไปทั้งตัว

“พี่คิดว่านู๋ไม่รู้หรอว่าน้องรหัสพี่คือปลายอะ?” น้องสาวหันมาพูดเรียบๆแต่แฝงความน่ากลัวตลอดเวลา

“.....แนท ถ้ารู้แล้วทำไมไม่บอกพี่ล่ะ ทำแบบนี้ทำไม? ทำไมแนทต้องมากันไม่ให้พี่..ชอบ..ปลายด้วย” ชั้นพูดประโยคหลังเบาๆ ตลอดเวลาน้องสาวเราอยู่กะคนที่เราชอบหรอ? เอาชั้นไปอยู่แทนไม่ได้ไง ไม่ใช่ๆ สองคนนี้ยังตีกัน(ในสนาม)อยู่เลย = =

“พี่เนย แต่พี่เพิ่งจะรู้จักปลายนะ แล้วฝ่ายนั้นคิดแบบที่พี่คิดรึเปล่า พี่ก็ไม่รู้ แล้วจะให้แนทมั่นใจในตัวปลายยังไง?” น้องสาวชั้นหันมาพูดอีกครั้งก่อนจะดื่มน้ำ ม่ะ..มันก็ใช่ แต่คนมันชอบไปแย้วนิ -..-

“ก็..ให้รู้จักกันก่อนสิ ยังไม่ได้เป็น...แฟน..สะหน่อย ก็ลองให้พี่รุกๆก่อนไม่ได้ไง” ชั้นลุกขึ้นพูดแบบอายๆใส่น้องสาว ใบหน้าที่โกรธจนหน้าแดงก่ำจนจะร้องไห้ ทำให้น้องสาวมองหันไปทางอื่น

“เฮ้ออ จะอย่างงี้ใช่ม่ะ? งั้นแนทจะไม่ยุ่งถ้าแนทแพ้ แต่ถ้าปลายแพ้ พี่ต้องเลิกยุ่งกะปลายนะ” น้องสาวชั้นพูดเอาผ้าขนหนูที่เช็ดหน้ามาวางบนหัวชั้นแล้วลุกขึ้นถือแร็กเก็ตเข้าสนามที่คนร่างสูงยืนรออยู่

“แต่ถ้าปลายชนะเซ็ตนี้แนทไม่ได้ลงแข่งระดับมหาลัยนะ” ชั้นเอาผ้าออกจากหัวก่อนจะหันไปมองสาวตัวสูงฝั่งตรงข้ามที่หันมามองเราแบบนิ่งๆ เธอหวังกะการแข่งระดับนี้ไม่ใช่หรอ? เฮ้อออ คนนึงก็คนที่ชอบ กับ อีกคนก็น้องสาว เฮ้ออ เหนื่อยใจจริงเลย เลือกไม่ถูกจะเชียร์ใคร? แง้ๆๆๆ

1 ช.ม ผ่านไป

“ปลาย ฝีมือไม่เลวนิ แฮ่ก แฮ่ก”

“ขอบใจ แต่เธอไม่เลวนะแนท”

ทั้งสองคนพูดในระหว่างที่คะแนนอยู่ที่ 40-40 ชั้นที่ยืนลุ้นถึงขั้นจิกผ้าขนหนูสะรุย ได้แต่มองทั้งสองคนที่ตีลูกไม่ยอมกันเลย สักพักสาวร่างสูง หวดเสริฟส่งไปให้น้องสาวชั้นเต็มแรง น้องสาวชั้นที่เหมือนทำท่าจะรับไม่ทันก็หวดโต้งกลับ ทั้งคู่ตอบโต้งกันไปมา จนน้องสาวเสียหลัก ลูกออกจากสนาม จนคะแนนขึ้นเป็น40-in ถ้าแนทตีโต้งรอบนี้ จะเป็นDeuce สาวร่างสูงเริ่มเสริฟอีกทีครั้ง แต่ครั้งนี้เธอยิ้มมุมปาก น้องสาวชั้นที่ถึงขั้นขีดสุดแล้วทำได้แค่ตั้งรับ ทั้งคู่ยังตอบโต้งไปมาจนน้องสาวชั้นรับลูกสุดท้ายพลาด.....

ปรื้ดดดดดดดดดด

“ผลการแข่งขัน น้องปลายชนะ 6-5 เซ็ต ทั้งคู่มาจับมือกันด้วยนะครับ ขอบคุณสำหรับการแข่งขันครั้งนี้ ทุกคนเก่งมากครับ” รุ่นพี่ปี4ที่เป็นกรรมการพูด

“ดูแลพี่เราดีๆด้วยล่ะกัน เราจะไม่ห้ามอีก ถ้าพี่เราเสียใจเมื่อไร เธอตายแน่ปลาย!!” น้องสาวชั้นกระซิบคนร่างสูงสักพักแล้วเอ่ยประโยคนี้จนคนทั้งสนามมองมาที่ชั้นกะปลาย

สิ้นเสียงน้องสาวเรา เธอก็เดินมาหาเราพร้อมกับยิ้มให้ก่อนจะเดินออกจากสนามทันที ปล่อยให้ชั้นที่ยืนงงๆมองหน้าคนร่างสูงที่กำลังเดินมาหาเราพร้อมกับโน้มหน้ามาใกล้ๆ กลิ่นเหงื่อจางๆปนกับกลิ่นน้ำหอมอ่อนๆ เหมือนกลิ่นน้ำหอมผู้ชายแนวสปอตทำให้ชั้นเคลิ้มไปช่วงขนาด ทำไมคนๆนี้ตัวหอมตลอดเวลานะ น้ำหอมยี่ห้อไรเนี่ย จะไปหาซื้อมาฉีดให้ทั่วห้องเลย = =

“ทำไมน้องสาวพี่ขี้หวงจัง ถ้าชอบปลายทำไมไม่รุกให้หนักกว่านี้ล่ะ ปลายยังไม่เห็นว่าพี่เนยเริ่มเลยนะค่ะ” คนร่างสูงกระซิบที่ข้างหูแล้วจับคางหน้าชั้นเงยขึ้นประกบริมฝีปากชั้น....

“>\\\\\<” หลังจากถอดริมฝีปากออก คนร่างสูงก็ยิ้มมุมปาก พร้อมกับพาชั้นที่ใบหน้าแดงก่ำออกจากสนาม โดยมีสายตาหลายสิบคู่มองเราตลอด

“มีความสุขอีกไม่นานหรอกปลาย!!”

เมื่อสายตาที่มองคู่ของปลายกะเนยออกจากสนามไป ใครจะรู้ว่ามีอีกสายตาคู่นึงยืนมองจากสนามบาสข้างๆกันอยู่ สายตาที่เหมือนอยากได้ของๆตัวเองคืน ทำได้แค่กำมือแน่นแล้วมองสองคนนั้นเดินจากไปด้วยรอยยิ้ม...

To Be Continue