lost world last survive (Reup)

หลังจากการกระจายแก๊สของบาร์นที่ทำให้ พวกที่เรียกว่าซอมบี้กลายพันธุ์ขึ้นอีกครั้ง พวกมันบางตัวมีปีก บางตัวมีหาง บางตัวมีปากที่ใหญ่ขึ้น “ใช่!!!!  นี้สิอาณาจักรของฉัน” บาร์นระเบิดคำพูดของเขาขึ้น ระหว่างนั้นพวกโทมัสก็วิ่งอย่างไม่คิดชีวิต “ไม่ชารีฟ อาณาจักรของฉันจะขาดนายไม่ได้!!!” มือของบาร์นของฝั่งขวามีรยางค์งอกและพุ่งจับขาของโทมัสไว้ “เพราะนายมันโชคดี และ ฉลาดไงถึงขาดไม่ได้”  เขาลากขาของโทมัสและดึงโทมัสเข้ามา โชคยังดีที่ เจสซิก้า พกยาอะไรบางอย่างมาด้วย เธอผสมมันอย่างรีบร้อน ขณะที่เบอร์แมนถล่มพวกซอมบี้ที่จะทำร้ายเจสซิก้า “เจสซี่ลูก ทำเสร็จหรือยัง” “เรียบร้อย โทมัสยัดมันใส่ปากเจ้าอ้วนประหลาดนี้สิ” เจสซิก้าตะโกนบอกโทมัส แต่ไม่ทันไรบาร์นที่ไร้สติกก็กระโดดกินมันอย่างเต็มคำ ซึ่งนั้นทำให้รยางค์ที่มัดอยู่ คลายออก เบอร์แมนจึงส่งซิกให้โทมัสวิ่งออกมา ที่เจสซิก้าให้บาร์นกินนั้นมันส่งผลทำให้บาร์นยืนตัวแข่ง กลิ่นที่เขาผลิตออกมาก็จางลง “รีบไปที่รถเร็วฉันเตรียมรถทางการมารับไว้” เบอร์แมนบอกกับพวกเขาและรีบเดินออกไป เมื่อทั้ง3ออกมาจากโรงพยาบาลเมลาทิส พบว่าเกือบ80%เป็นซอมบี้ เมื่อขึ้นรถติดอาวุธของกองทัพ เบอร์แมนบอกกับพวกเขาว่า “เราจะไปไหนกันดี” “เทกซัส”โทมัสพูด “ฟลอริด้า” เจสซิก้าพูด “ไม่ๆๆ ถ้าเราไปเทกซัส ยังคลายทะเลทราย มันน่าจะร้อนพอที่จะฆ่าเชื้อนี้ได้” โทมัสเถี่ยง “จะบ้าหรอถ้าเป็นฟลอริด้ามันจะล้อมทะเลมากกว่าเราจะหนีทางทะเลยังไงก็ได้ นี้พ่อคะไปที่ฟลอริด้าเลย” เจสซิก้าโต้กลับ “อ่าห์ห์ห์ห์ ถามเจ้าดำที่นั่งอยู่ข้างหลังสิ”  ชายผิวสี 2 คนที่นอนอยู่ มีคนหนึ่งตื่นอยู่ละพูดว่า “ผมขอไปที่ไอโอวานะ ผมจะไปหาครอบครัว”  ชายผิวสีบอกอย่างรีบร้อน “เจ้าหมอนี้พูดถูกใจไปเราจะไปที่ไอโอวา เพื่อจะหาครอบครัวของหมอนี้ ว่าแต่พวกนายชื่ออะไรละ” เบอร์แมนยิ้มแบบแปลกๆทั้งที่คาบซิกก้าอยู่ “ผมจอร์น บาร์ค ส่วนนั้น เจมส์ บาร์ค เป็นฝาแฝด” จอร์นพูดด้วยความลังเล ถึ่งแม้โทมัสและเจสซิก้าจะไม่พอใจที่จะไปที่ไอโอวานัก เมื่อเวลาผ่านไปนานพอควรตลอดทางไม่เว้นป่าเขาแต่ที่น่าแปลกที่โทมัสสงสัยคือ “ทำไมพวกมันทุกไม่เหมือนกันละ ทั้งที่ในเมืองยังดูเป็นซอมบี้ แต่คร่าวนี้กลับมีแต่พวกที่เหมือนหมาป่า” โทมัสถามเจสซิก้า “มันอาจเป็นเพราะสภาพอากาศ และพื้นที่ครับ” เจมส์ที่นอนอยู่ก็ลุกขึ้นและพูดขึ้นและพูดต่อว่า “คุณพอจะมีน้ำไหม ใครก็ได้” “ไม่ต้องหรอกเราถึงปั๊มน้ำมันใหญ่พแควรแล้ว มีร้านค้าอยู่ด้วย ถ้าจะไปก็อย่าลืมพกปืนด้วยละ” ทั้งหมดลงจากรถไปและเริ่มเดินไปที่ต่างๆ เจสซิก้าเดินสำรวจรอบๆที่นั้นและน่าแปลกคือมันแถบจะไม่มีซอมบี้หรือมนุษย์หมาป่าเลย โทมัสเดินไปพร้อมกับพี่น้องบาร์คที่ร้านค้าและอื่นๆ ส่วนเบอร์แมนยังคงเติมน้ำมันอยู่ “นี้บาร์คพวกเราคงไม่ต้องจ่ายเงินหรอกเพราะไม่มีคนอยู่ถ้าหิวก็หยิบไปเลย” โทมัสกล่าว “มันแน่อยู่แล้วโทมี้ ฉันว่าจะไปที่หลังร้านหน่อยเพื่อจะมีคนเป็นอยู่”จอร์นกล่าว “โทมี้หรอ ฉันไม่ค่อยชอบเท่าไหร่แต่ชั่งมันเถอะ” เจสซิก้ากรีดร้องขึ้นเธอจึงทำให้ทั้งหมดไปดู “เกิดอะไรขึ้นเจสซี่” พวกเขาพบว่าที่ไม่มีซอมบี้นั้นเพราะศพพวกนั้นมีตายอีกรอบอยู่ในโรงรถและรถขนาดใหญ่ ที่มากพอจะอยู่กันหลายคน “พวกคุณเป็นใคร” เสียงเด็กคนหนึ่งพูดขึ้น “ออ คือพวกเราหนีมาจากเมืองใกล้ๆนี้เอง พอจะบอกได้ไหมนี้ว่านี้รถของใคร” เจสซิก้าถามเด็กชายตัวน้อยจกนั้นเขาก็เริ่มร้องไห้ออกมา “แมนนี่ลูกอยู่ไหนน่ะ แมนนี่” เสียงหญิงสาวตะโกนจากในรถชั่วอึดใจต่อมาเด็กจึงวิ่งหนีไปในรถ สักพักต่อมาหญิงสาวที่ดูไม่มีอายุนักซัก 20 ได้ “พวกคุณคือใครกันละ” เธอถามด้วยเสียงสังสัยปะปนกับความโกรธเล็กๆ “เออ...พวกเราหนีมาจากที่มิชิแกนที่โดนพิษบางอย่างจู่โจม” เบอร์แมนพูดขึ้นแต่ก็ถูกตัดจบด้วยคำพูดว่าของเธอคนนั้นว่า “เห็นได้ชัดว่าที่นี้อินดีเเอนาก็โดน” เธอพูดอย่างเป็นมิตรขึ้นมากจนผิดสังเกตุและพูดว่า “ยินดีต้อนรับสู่อินดีแอนาเมืองอีกรัฐที่โดนหายนะ แต่อันที่จริงมันก็โดนกันทั้งโลกนั้นล่ะ ฉันชื่อว่า มิลิแกน เดเมี่ยน เรียกมิลลี่ก็ดี นั้นแมนนี่ เดเมี่ยน ลูกชายของฉัน” เธอพูดขึ้นและชักชวนให้ทั้งหมดเขามาในรถ “นี้เธอรู้ได้ยังไงว่าโดนเหมือนกันทั้งโลก” เจสซิก้าเริ่มบทสนาธนาขึ้น “ออ...แน่นอนฉันรู้เพราะฉันทำงานอยู่ที่บริษัทไบโอสตอร์ม” เธอกล่าวทั้งๆที่เท่นมลงบนซีเรียล “เดี๋ยวนะไบโอสตอร์ม นั้นมันบริษัทที่ฉันทำงานนิ” น้ำผลไม้ในมือของเขาหกลงบนพื้น “คือ มิลลี่ เธอจะบอกว่าบริษัทที่ โทมี้ ทำงาน อยู่มีส่วนรู้เห็นในการกระจายพิษหรอ” จอร์นพูดด้วยเสียงสงสัย “มันแน่อยู่แล้ว นายพี่น้องผิวสี ที่สาขาอินดีแอนา ฉันเป็น ผู้บริหารในหลายๆแผนก รวมถึงแผนกใต้ดินด้วย” มิลลี่บอกด้วยเสียงเศร้าเล็กน้อย “เธอมียารักษาใช่หรือเปล่า”เจสซิก้สพูด “คือเอาเข้าจริงๆมันฉันไม่มีนะ แต่ฉันรู้สูตรการทำ แต่ว่าขาดอุปกรณ์” เธอพูดและยังพูดต่ออีกว่า “แต่ถ้าเป็นที่สาขาไอโอวาคงจะพร้อมอยู่” “ตรงเผงเลยงั้นเราส่งพี่น้องบาร์ค และ ตรงไปต่อที่ ไบโอสตอร์ม เพื่อตัดจบเรื่องนรกนี้ซะ” เบอร์แมนพูดอย่างฮึกเฮิ่ม “ไอเดียนิ ฉันว่าพวกนายนอนพักที่นี้ก่อน ฉันต่อรถไว้กว้างพอควร           ...........โปรดติดตามตอนต่อไป..............