ยัยตัวร้ายของนายจอมโหด " Love at first sight "
5.0
เขียนโดย Joyjaa
วันที่ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2560 เวลา 09.57 น.
5 ตอน
1 วิจารณ์
6,643 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2560 10.28 น. โดย เจ้าของนิยาย
4) เผชิญหน้า
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ และแล้วเวลาที่กลัวก็มาถึง เพราะฉันกับเพื่อนต้องไปเจอพี่รหัส ใจนึงก็กลัวนะ แต่ทำไงได้ไม่เจอวันนี้พรุ่งนี้ก็ต้องเจอ ฉัน นัตตี้ แล้วก็ขนมผิงก็แต่งตัวเสร็จพอดี พร้อมที่จะน้อมรับฉะตากรรม เห็นทีงานนี้ะมีแค่ฉันกับขนมผิงแค่สองคนซ้ะมั้งที่รู้สึกไม่โอเค ส่วนนัตตี้ ดี๊ด๊า นางบอกว่าไม่ได้พี่ก๊ตเท็ม แต่ได้พี่บอม หนึ่งในหนุ่มฮ็อตของขณะ นางดูภูมิใจ๊ภูมิใจ
เมื่อมาถึงผับ R ตามที่พี่ว๊ากบอกไว้ ฉันกับขนมผิงก็ยังยืนงงอยู่ เพราะไม่เคยกับสถานที่แบบนี้ แต่ยังดีที่มีนัตตี้ เพราะนั๊ตตี้ดูคล่องแคล่ว และก้อดูเป็นผู้ใหญ่ในเรื่องแบบนี้ พูดได้ว่าฉันกับขนมผิง เหมือนเด็กอนุบาลไปเลย ฮ่าๆๆ
" เอาไงต่อดีอ่ะนัตตี้ " ฉันหันไปถามนัตตี้ที่กำลังมองหาอะไรก็ไม่รู้
" นั่นไง ฉันเจอล้ะ รอตรงนี้นะจ้ะเด็กๆ เดี๋ยวนางฟ้ามา "
" จ้า แม่นางฟ้า "
แล้วนัตตี้ก็เดินไปคุยกับผู้ชายคนนึงที่ทางเข้าผับ ดูท่าทางน่ากลัว โหดชะมัด นัตตี้คุยกับพี่เค้าซักพักก็เดินกลับมาหาฉันกับขนมผิง แล้วก็ยิ้มให้พร้อมกับบอกว่า
" ป่ะ พี่เค้ารออยู่ ชั้นสอง้องวีไอพี เดินขึ้นบันไดเลี้ยวขวา ห้องเดียว เดี่ยวๆเลยจ้ะ "
" โห รวยมั้ง นัดเจอน้องรหัสต้องจองห้องวีไอพี แหวะ !! " ฉันพูดตอบนัตตี้ไป
" ไปเถอะแก ฉันอยากเจอพี่บอมสุดหล่อ พ่อของลูกจะแย่แล้ว "
" แกไม่มีมดลูกนะนัตตี้ " ขนมผิงแทรก
โอ๊ย ฉันอยากจะบ้าตาย นี่ขนมผิงก็เอากับเขาด้วย ฉันหัวเราะจนเจ็บท้อง แต่ก็ต้องเดินตามขึ้นไป ตามหน้าที่อะเน้อะ หื้อ........ เจ็บก็เจ็บ กลับห้องเลยได้ไม๊
" แกฉันเปิดเข้าไปเลยนะ " นัตตี้หันมาถามฉันกับขนมผิง ขนมผิงก็ยิ้มให้ แต่หันมาเห็นฉันยังเอามือกุมท้องอยู่ ขนมผิงก็เข้ามาถามบวกกับประคองไว้
" เป็นไรมากไม๊ ไหวรึป่าวริน "
" ไหวๆ พอได้นะ คงแค่แป๊ปเดียวแหระมั้ง " ฉันยิ้มจางๆให้ขนมผิง ก็ยังเจ็บอยู่ ให้กระโดดคงไม่ไหว แล้วนัตตี้ก็เปิดประตูเข้าไป มายก้อดด !! อยู่กันพร้อมหน้าเลยจ้า ไอรินก็คงต้องทำหน้าปกติเข้าไว้ก่อน
หลังจากที่คุยกันได้พักใหญ่ ก็ตกลงกันรู้เรื่อง ฉันเลยขอตัวไป้องน้ำก่อน ขนมผิงก็จะไปเป็นเพื่อนแต่ฉันตอบกลับไปว่าไม่เป็นไร อยู่ฟังพี่บอสพูดไปก่อน แต่ที่แน่ๆ ห้องน้ำอยู่ไหน เวรกรรมของไอรินแท้ๆ ฉันก็เดินไปเรื่อยๆ แต่รู้สึกเหมือนมีคนตามและคอยมองตลอด ความรู้สึกคืออยู่ใกล้มาก ด้วยความอยากรู้อยากเห็นของไอริน ....
" โอ๊ย !!! ใครว้ะเนี่ย...... " กำลังจะพูดต่อ แต่พอเงยหน้าขึ้นไปมองถึงกับต้องหยุด ตาแบบนี้ คิ้วแบบนี้ ปากแบบนี้
" พี่ ... " ฉันกำลังจะพูดชื่อพี่ก็อตเท็มเลย ใครก็ไม่รู้ชนฉัน ไปกระแทกพี่ก็อตเท็ม ที่สำคัญ กลิ่นตัวพี่เค้าหอมมาก เอ้ย หมายถึงว่ากระแทกโดนอกพี่เค้าเต็มๆ แต่ประเด็นมันไม่ได้อยู่ที่ชน มันอยู่ที่ว่า พี่ก็อตเท็มกอดเอวฉันไว้ ประสาทสัมผัสก็เร็วจริงๆเลยเรา รีบเงยหน้า ทีนี้ล่ะ ตามองตา นี่ถ้าไม่ติดว่าพี่เค้าสูงกว่า ปากคงอยู่ใกล้กันไปแล้ว คิดแล้วขนลุก แค่ต้องเผชิญหน้า ต้องเจอหน้ากันบ่อยๆนี่ก็รู้สึกแปลกแล้ว และนี่ยังมากอด แถมจ้องตากันอีก แต่ว่า....
เมื่อมาถึงผับ R ตามที่พี่ว๊ากบอกไว้ ฉันกับขนมผิงก็ยังยืนงงอยู่ เพราะไม่เคยกับสถานที่แบบนี้ แต่ยังดีที่มีนัตตี้ เพราะนั๊ตตี้ดูคล่องแคล่ว และก้อดูเป็นผู้ใหญ่ในเรื่องแบบนี้ พูดได้ว่าฉันกับขนมผิง เหมือนเด็กอนุบาลไปเลย ฮ่าๆๆ
" เอาไงต่อดีอ่ะนัตตี้ " ฉันหันไปถามนัตตี้ที่กำลังมองหาอะไรก็ไม่รู้
" นั่นไง ฉันเจอล้ะ รอตรงนี้นะจ้ะเด็กๆ เดี๋ยวนางฟ้ามา "
" จ้า แม่นางฟ้า "
แล้วนัตตี้ก็เดินไปคุยกับผู้ชายคนนึงที่ทางเข้าผับ ดูท่าทางน่ากลัว โหดชะมัด นัตตี้คุยกับพี่เค้าซักพักก็เดินกลับมาหาฉันกับขนมผิง แล้วก็ยิ้มให้พร้อมกับบอกว่า
" ป่ะ พี่เค้ารออยู่ ชั้นสอง้องวีไอพี เดินขึ้นบันไดเลี้ยวขวา ห้องเดียว เดี่ยวๆเลยจ้ะ "
" โห รวยมั้ง นัดเจอน้องรหัสต้องจองห้องวีไอพี แหวะ !! " ฉันพูดตอบนัตตี้ไป
" ไปเถอะแก ฉันอยากเจอพี่บอมสุดหล่อ พ่อของลูกจะแย่แล้ว "
" แกไม่มีมดลูกนะนัตตี้ " ขนมผิงแทรก
โอ๊ย ฉันอยากจะบ้าตาย นี่ขนมผิงก็เอากับเขาด้วย ฉันหัวเราะจนเจ็บท้อง แต่ก็ต้องเดินตามขึ้นไป ตามหน้าที่อะเน้อะ หื้อ........ เจ็บก็เจ็บ กลับห้องเลยได้ไม๊
" แกฉันเปิดเข้าไปเลยนะ " นัตตี้หันมาถามฉันกับขนมผิง ขนมผิงก็ยิ้มให้ แต่หันมาเห็นฉันยังเอามือกุมท้องอยู่ ขนมผิงก็เข้ามาถามบวกกับประคองไว้
" เป็นไรมากไม๊ ไหวรึป่าวริน "
" ไหวๆ พอได้นะ คงแค่แป๊ปเดียวแหระมั้ง " ฉันยิ้มจางๆให้ขนมผิง ก็ยังเจ็บอยู่ ให้กระโดดคงไม่ไหว แล้วนัตตี้ก็เปิดประตูเข้าไป มายก้อดด !! อยู่กันพร้อมหน้าเลยจ้า ไอรินก็คงต้องทำหน้าปกติเข้าไว้ก่อน
หลังจากที่คุยกันได้พักใหญ่ ก็ตกลงกันรู้เรื่อง ฉันเลยขอตัวไป้องน้ำก่อน ขนมผิงก็จะไปเป็นเพื่อนแต่ฉันตอบกลับไปว่าไม่เป็นไร อยู่ฟังพี่บอสพูดไปก่อน แต่ที่แน่ๆ ห้องน้ำอยู่ไหน เวรกรรมของไอรินแท้ๆ ฉันก็เดินไปเรื่อยๆ แต่รู้สึกเหมือนมีคนตามและคอยมองตลอด ความรู้สึกคืออยู่ใกล้มาก ด้วยความอยากรู้อยากเห็นของไอริน ....
" โอ๊ย !!! ใครว้ะเนี่ย...... " กำลังจะพูดต่อ แต่พอเงยหน้าขึ้นไปมองถึงกับต้องหยุด ตาแบบนี้ คิ้วแบบนี้ ปากแบบนี้
" พี่ ... " ฉันกำลังจะพูดชื่อพี่ก็อตเท็มเลย ใครก็ไม่รู้ชนฉัน ไปกระแทกพี่ก็อตเท็ม ที่สำคัญ กลิ่นตัวพี่เค้าหอมมาก เอ้ย หมายถึงว่ากระแทกโดนอกพี่เค้าเต็มๆ แต่ประเด็นมันไม่ได้อยู่ที่ชน มันอยู่ที่ว่า พี่ก็อตเท็มกอดเอวฉันไว้ ประสาทสัมผัสก็เร็วจริงๆเลยเรา รีบเงยหน้า ทีนี้ล่ะ ตามองตา นี่ถ้าไม่ติดว่าพี่เค้าสูงกว่า ปากคงอยู่ใกล้กันไปแล้ว คิดแล้วขนลุก แค่ต้องเผชิญหน้า ต้องเจอหน้ากันบ่อยๆนี่ก็รู้สึกแปลกแล้ว และนี่ยังมากอด แถมจ้องตากันอีก แต่ว่า....
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
4.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ